You are currently browsing the daily archive for 14 Ιουνίου, 2020.
Του Σπαικ Λη Μην το χάσετε αν έχετε netflix Τέσσερες Αφροαμερικανοι γυρίσουν στο Βιετνάμ για να βρουν χρυσάφι κρυμμένο από τον πόλεμο.
Καταπληκτικό έργο.
Απο αρθρο εφημεριδας
Από τη μεριά τους πάντως και οι ντόπιοι αναφέρουν ρατσιστικές συμπεριφορές από τους μετανάστες προς κατοίκους της περιοχής.
Σχολια στο ΦΒ κατω απο αναρτηση του Δημαρχου σε σχεση με τη φωτια στην προσφυγικη Δομη Γαλαξια
Αυτοί οι βρωμιάρηδες την έβαλαν!!!!Απέλαση από την περιοχή τωρααααα!!!!!!!!
Ρατσισμος ειναι διακρισεις η καταπατηση δικαιωματων που υφιστανται ανθρωποι σε μια χωρα απο την πλειοψηφια των κατοικων της λογω της ρατσας τους (φυλης, χρωματος) Αν υπαρχουν ρατσες δηλαδη γιατι αυτη ειναι μια προσφατη «επιστημονικη» εφευρεση του 18ου αιωνα. Δεν καταλαβαινω πως μπορει να ασκησαν ρατσισμο ελαχιστοι Αφρικανοι προσφυγες φιλοξενουμενοι σε δομη απεναντι σε Ελληνες πολιτες στην Ελλαδα. Δηλαδη τι διακρισεις τους εκαναν.
Το προβλημα υπαρχει απο την στιγμη που καποιος αρνειται να μπει στην θεση του αλλου. Αν εγω δεν ειμουν λευκος, αν δεν ζουσα στην επαρχια μου , αν εγω και τα παιδια μου ειμασταν προσφυγες πολεμου πως θα ενιωθα αν με περιφρονουσαν; Με κοιτουσαν υποτιμητικα λογω του χρωματος του δερματος μου με φυλακιζαν ;
Δεν ειναι θεμα διαφορας πολιτισμου γλωσσας θρησκειας κλπ. Ολοι οι ανθρωποι ιδιοι ειμαστε . Και αρωσταινουμε το ιδιο, πειναμε , ποναμε, αγαπαμε, ειμαστε περηφανοι και δεν μας αρεσει η σκλαβια.
Το αδιεξοδο με την Δομη που οδηγησε στον χθεσινο εμπρησμο ξεκινα πριν λιγα χρονια οταν ομοφωνα οι δημοτικες παραταξεις αποφασισαν να μην δεχθουν προσφυγες που θα νοικιαζαν σπιτια με λεφτα διεθνων οργανισμων στην Ερμιονιδα. Η δικαιολογια ηταν πως δεν εχουμε δομες υγειας εκπαιδευσης μια δικαιολογια που δεν ισχυει οταν ετοιμαζομαστε με χειροκροτηματα να υποδεχθουμε μια νεα πολη πλουσιων στα ορια του Δημου μας .(θα κατασκευαστούν περί τις 450-500 κατοικίες και ενδεχομένως κι ένα ξενοδοχείο της τάξεως των 30.000 τ.μ.)
Ηταν τα χρονια που η ΝΔ ηταν αντιπολιτευση και ειχε εστιασει την κριτικη της και συλλογη ψηφων στο προσφυγικο και τις Πρεσπες. Αν τοτε ειχαμε δεχθει 100 ανθρωπους / οικογενειες τιποτα απο ολα αυτα δεν θα ειχε ακολουθησει. Στην Ερμιονιδα ζουν χιλιαδες αλλοδαποι αναμεσα μας. Χωρις προβλημα. Αλλοι 100 θα ειχαν ,περασει απαρατηρητοι. Η και αν υπηρχαν αντιδρασεις απο καποιους συλλογους γονεων και κηδεμονων στο να πανε προσφυγοπουλα στα σχολεια μαζι με τα Ελληνοπουλα θυμηθειτε πως αντιμετωπιστηκαν στην αρχη οι Αλβανοι και ποσο ενσωματωμενη ειναι σημερα η νεα γενια στην Ελληνικη κοινωνια.
Εκεινη η πολιτικη αποφαση ομως, οδηγησε τελικα στο στιβαγμα και εγκαταλειψη απο το κρατος 470 προσφυγων πολλων απο αυτους παιδιων , σε ενα ξενοδοχειο 171 δωματειων χωρις υγειονομικη καλυψη εκπαιδευση μελλον.Και μετα ηρθε η πανδημια και φυλακισαμε κυριολεκτικα για πανω απο δυο μηνες 162 φορεις με τους υπολοιπους που δεν ηταν φορεις. Χωρις υγειονομικη καλυψη. Κοντρα στη λογικη και τα υγειονομικα πρωτοκολα. Εσεις τι θα κανατε θα το δεχοσασταν αν εισασταν στη θεση τους ; Δεν επρεπε οι 162 ασυμπτωματικοι φορεις αναμεσα στους παιδια , να απομακρυνθουν απο τους υπολοιπους 310 που δεν ηταν φορεις και να μπουν σε καραντινα;
Αν δεν υπηρχε Γαλαξιας ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΑΝ 162 ασυμπτωματικοι φορεις. Οι ανθρωποι κολησαν απο εξω επειδη ηταν στιβαγμενοι σε συνθηκες εγκλεισμου. Αν εμεναν διασκορπισμενοι ανα οικογενεια σε σπιτια δεν θα υπηρχε ολο αυτο το προβλημα.
Οι προσφυγες διαμαρτυρηθηκαν ξανα και ξανα, διαδηλωσαν.
Αρνηθηκαν με αξιοπρεπεια να παραλαβουν τροφιμα που τους στειλαμε (την τελευταια φορα τους κατηγορησαμε που τα παρελαβαν χαοτικα λογω της ανοργανωσιας μας )
Μάλιστα το απόγευμα της Τετάρτης, όταν κλιμάκιο θέλησε να τους παραδώσει τρόφιμα, αρνήθηκαν να τα παραλάβουν ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την στάση του Δήμου απέναντί τους.
Εκαναν καθε τι που μπορουσαν και μετα μεσα στην απελπισια τους καποιοι απο αυτους εβαλαν φωτια σε στρωματα (οπως κανουν οι φυλακισμενοι στις εξεγερσεις τους)για να τραβηξουν την προσοχη μας. Λαθος. Η φωτια ξεφυγε και καηκε εκταση διπλα στο ξενοδοχειο. Αλλη μια φωτια στις χιλιαδες που γινονται καθε χρονο στη χωρα μας και οχι απο «βρωμιαρηδες» προσφυγες. Συνηθως απο καθαρους Ελληνες . Απο ατυχημα η απο συμφερον.
Ομως οι Ελληνες δεν εχουμε το προνομιο εξ ορισμου να ειμαστε καθαροι. Πολλες φορες στην πλουσια μεταναστευτικη μας ιστορια ειμασταν εμεις οι «βρωμιαρηδες». Και αυτο λεγεται ρατσισμος. Απο τους «καθαρους » προτεσταντες Αγγλοσαξωνες.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, η πολιτική και οικονομική κατάσταση της Ελλάδας οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους στην ξενιτιά. Οι ΗΠΑ και ο Καναδάς αποτελούσαν τον βασικό τους προορισμό. Οι Έλληνες μετανάστες στις νέες χώρες βρέθηκαν αντιμέτωποι με την καχυποψία και τον ρατσισμό. Κατηγορήθηκαν ως Sleakers, δηλαδή τεμπέληδες, βρωμιάρηδες και επικίνδυνοι. Οι Αμερικανοί πίστευαν ότι οι Έλληνες δεν ανήκουν στη λευκή φυλή. Ο τύπος υποστήριζε ότι η «βίαιη» συμπεριφορά των Ελλήνων οφείλεται στη «φυλετική κατωτερότητα», αν και αναγνώριζαν την ανωτερότητα του ελληνικού πολιτισμού.
Η σύγχυση, η άγνοια και ο φανατισμός οδηγούσαν σε ρατσιστικές συμπεριφορές, ακόμη και σε ακραία περιστατικά βίας. Το 1909 στη Νότια Ομάχα της Νεμπράσκα σημειώθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ρατσιστικά επεισόδια σε βάρος των Ελλήνων μεταναστών, που τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν την περιοχή. Το πογκρόμ Το 1909, στην Νότιας Ομάχα υπήρχε ελληνική κοινότητα περίπου τριών χιλιάδων κατοίκων.
Τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου, ένας Έλληνας μετανάστης κατηγορήθηκε ότι είχε «συνάψει σχέση» με μία ανήλικη αμερικανίδα, η οποία του δίδασκε αγγλικά. Στις 19 Φεβρουαρίου συνελήφθη από τον αστυνόμο Εντ Λόουρι. Κατά τη διάρκεια της μεταγωγής του στις φυλακές, κατηγορήθηκε ότι πυροβόλησε τον αστυνόμο με αποτέλεσμα να τον σκοτώσει. (Δημοσίευμα στον αμερικάνικο Τύπο για το βίαιο πογκρόμ εναντίον Ελλήνων μεταναστών (αριστερά). Σπίτι στο οποίο διέμεναν οικογένειες Ελλήνων (δεξιά). Πηγή φωτογραφίας: North Omaha History Την επόμενη μέρα ο τοπικός Τύπος εξαπέλυσε επίθεση κατά των Ελλήνων μεταναστών. H Omaha Daily News έγραφε «οι συνοικίες τους είναι ανθυγιεινές, έχουν προσβάλει τις γυναίκες μας. Οι Έλληνες είναι απειλή για τον Αμερικανό εργαζόμενο άνδρα«.
Ενώ η Omaha World Herald έβλεπε ως υπεύθυνο για την δολοφονία του αστυνόμου όλη την ελληνική κοινότητα που «παραβίαζε συνεχώς τους νόμους«.
Διαβάστε ακόμα: «Eίναι οι Έλληνες λευκοί;» To ακραίο ρατσιστικό ερώτημα για τους μετανάστες στην Αμερική. Το «πόρισμα» των ανθρωπολόγων και το κυνήγι της Κου Κλουξ Κλαν. Νέα εκπομπή από τη Μηχανή του Χρόνου (βίντεο)
ΟΙ μεσογειακοί και μαυριδεροί Έλληνες χαρακτηρίστηκαν «μη λευκή» φυλή. Είναι άγνωστο άλλα συνέβη και αυτό: η επίσημη πολιτεία έστειλε ειδικό επιστήμονα ανθρωπολόγο να μελετήσει τον ελληνικό λαό και να καταλήξει για την «ποιότητά» του. Τότε μόνον οι ΗΠΑ θα δέχονταν και κάτω υπό όρους τους Έλληνες.
Ήταν ο καθηγητής του Γιέηλ Henry Pratt Fairchild. Η μελέτη του που δημοσιεύθηκε το 1911, κατέταξε τους μετανάστες μας κάτω από τους Λευκούς και ότι «αν κάνουν τις χειρότερες δουλειές και παλέψουν θα είναι χρήσιμοι σε μια δυο γενιές!». Η έρευνα της εκπομπής αναδεικνύει το άγριο κυνήγι των Ελλήνων από την Κου Κλουξ Κλάν, όταν η ρατσιστική οργάνωση ξαναδημιουργήθηκε μετά το 1915. Άλλωστε είχαν κυκλοφορήσει και πινακίδες σε εστιατόρια με την φράση: «No greeks no rats, all america»….
Τη Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου οργανώθηκε συγκέντρωση χιλίων ανθρώπων στην συνοικία Greek Town (ελληνική πόλη). Βασικό αίτημα ήταν να φύγουν οι Έλληνες από την περιοχή. Η συγκέντρωση γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα βίαιο πογκρόμ. Λεηλάτησαν σπίτια και επιχειρήσεις, χτύπησαν άντρες, γυναίκες, παιδιά και έβαλαν φωτιά σε μια σειρά από κτήρια της πόλης. Σε λίγες μέρες οι περισσότεροι Έλληνες κάτοικοι εγκατέλειψαν την βανδαλισμένη περιοχή τους και μετακινήθηκαν σε συνοικίες της Αϊόβα. Η απογραφή του 1910 έδειξε ότι από τους τρεις χιλιάδες που κατοικούσαν στην Νότια Ομάχα, απέμειναν μόνο 59. Δημοσίευμα στον αμερικανικό τύπο για την «έξοδο» των Ελλήνων από την Νότια Ομάχα μετά το βίαιο πογκρόμ. Η απογραφή του 1910 έδειξε ότι έμειναν στην πόλη μόλις 59 κάτοικοι από τους 3 χιλιάδες που κατοικούσαν στην αρχή (Πηγή φωτογραφίας: pappaspost) Τον Ιούνιο του 1909, ο άντρας που σκότωσε τον Αμερικανό αστυνόμο Εντ Λόουρι καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό. Τον Μάιο του επόμενου έτους στο εφετείο, εξαιτίας ανεπάρκειας στοιχείων το Ανώτατο Δικαστήριο της Νεμπράσκα ακύρωσε την θανατική ποινή και τον καταδίκασε σε 14 χρόνια φυλάκισης. Μετά τα πρώτα πέντε χρόνια στη φυλακή, αφέθηκε ελεύθερος και επέστρεψε στην Ελλαδα…
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/quot-oi-ellines-einai-apeili-quot-to-agnosto-pogkrom-kata-tis-ellinikis-koinotitas-sti-nempraska/
Η ελληνική κοινότητα της Νεμπράσκα αντιμέτωπη με το ρατσιστικό μίσος
Το χρονικό ενός πογκρόμ τον Φλεβάρη του 1909
Ο φόνος του αστυφύλακα Έντουαρντ Λόουερυ
Το απόγευμα της Παρασκευής 19 Φεβρουαρίου 1909, ο αστυφύλακας της Σάουθ Όμαχα (πόλη της Νεμπράσκα) Έντουαρντ Λόουερυ συλλαμβάνει τον εκ Θουρίας Καλαμάτας Ιωάννη Μασουρίδη. Καθ’ οδόν προς την αστυνομία, ο Μασουρίδης θέλει να ξεφορτωθεί το περίστροφό του. Ο αστυφύλακας, παρεξηγώντας αυτή την κίνηση ως απόπειρα εναντίον του, τραβάει το όπλο του και τον πυροβολεί δυο φορές, τραυματίζοντάς τον στην κνήμη και την κοιλιά. Ο Μασουρίδης πυροβολεί πίσω φονεύοντας τον αστυφύλακα και διαφεύγει. Μετά από λίγο, συλλαμβάνεται τραυματισμένος και μεταφέρεται στο αστυνομικό τμήμα, όπου αστυνομικοί τού επιτίθενται ανηλεώς με ρόπαλα, αφήνοντάς τον αναίσθητο. Πλήθος κόσμου συρρέει έξω από το αστυνομικό τμήμα, επιμένοντας να παραδοθεί σε αυτούς ο Μασουρίδης. Οι αστυνομικοί, προβλέποντας την εφαρμογή του νόμου του Λίντς, μεταφέρουν τον Μασουρίδη από πίσω πόρτα στις φυλακές της Όμαχα, οι οποίες απέχουν περίπου έξι μίλια.
Συλλογή υπογραφών και συλλαλητήριο για την εκδίωξη της ελληνικής κοινότητας
Μερίδα τοπικών παραγόντων της Σάουθ Όμαχα υπογράφει έκκληση, με την οποία προσκαλείται ο λαός της πόλης σε συλλαλητήριο, κατά το οποίο θα αποφασιστούν τα μέτρα με τα οποία θα εκδιωχθούν οι μη επιθυμητοί Έλληνες από την πόλη. Ο δικηγόρος Ιωσήφ Μέρφι συλλέγει υπογραφές από διάφορα σπίτια της πόλης, ενώ άλλες πανομοιότυπες εκκλήσεις διακινούνται από διάφορους άλλους Αμερικάνους. Μαζεύονται περίπου πεντακόσιες υπογραφές. Οι εκκλήσεις περιλαμβάνουν και το ψήφισμα του λαού που θα υποβληθεί στο συλλαλητήριο της Κυριακής 21 Φεβρουαρίου 1909 και το οποίο αναφέρει:
Επειδή μεταξύ των Ελλήνων της πόλης μας υπάρχει αναρχική κατάσταση που έχει εκδηλωθεί και κατά το προηγούμενο έτος σε διάφορες περιστάσεις με πασιφανή περιφρόνηση και απείθεια προς τους νόμους και τις δημοτικές διατάξεις, και επειδή οι καλούμενες ελληνικές συνοικίες γέμισαν Έλληνες που επιτέθηκαν κατά των γυναικών μας, προσέβαλαν τους διαβάτες και διατηρούνε φανερά χαρτοπαιχτικές λέσχες και επιδίδονται σε κάθε είδους κακοήθειες, και επειδή το απόγευμα της 19ης Φεβρουαρίου 1909 οι συνθήκες αυτές κατέληξαν στον άγριο και άνανδρο φόνο του αστυφύλακα Έντουαρντ Λόουερι, ενός εκ των μάλλον ευυπόληπτων πολιτών της πόλης, αποφασίζουμε τα εξής:
Εμείς, οι φορολογούμενοι πολίτες του δήμου, πιστεύουμε ότι πρέπει να προβούμε στη σύγκληση συλλαλητηρίου, το οποίο θα λάβει χώρα το απόγευμα της Κυριακής 21 Φεβρουαρίου στο Δημαρχείο, για να ληφθούν δια κοινής απόφασης τα μέτρα εκείνα τα οποία οριστικώς θέλουμε να απαλλάξουν την πόλη από τους μη επιθυμητούς Έλληνες, αποσοβώντας έτσι τους κινδύνους που απειλούν την ύπαρξη και την ευημερία της πόλης.
Στο συλλαλητήριο εκφωνούν λόγους οι βουλευτές της Πολιτείας της Νεμπράσκα Τζέρι Χάουαρντ και Τ. Ρ. Κράους, ο δικηγόρος Ιωσήφ Μέρφι και άλλοι. Το πνεύμα όλων των αγορεύσεων είναι ιδιαιτέρως εχθρικό προς την ελληνική κοινότητα. Ο Κράους, που μιλάει τελευταίος, τονίζει ότι οι Έλληνες δεν είναι επιθυμητοί. Το λόγο του τελείωσε ως εξής:
Το αίμα ενός Αμερικάνου είναι στα χέρια αυτών των Ελλήνων και πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε τρόπο να εκδικηθούμε αυτόν το θάνατο, απαλλάσσοντας την πόλη από αυτή την τάξη των ανθρώπων.
Το ψήφισμα γίνεται δεκτό υπό του συναθροισθέντος στο δημαρχείο όχλο, κατόπιν προσφωνήσεών του από τον δήμαρχο της πόλης.
Θα ακολουθήσουν άγριες και φρικώδεις σκηνές. Το συλλαλητήριο διαλύεται και το πλήθος κατευθύνεται προς την ελληνική συνοικία όπου ξεκινάει τις καταστροφές.
Το πογκρόμ κατά της ελληνικής κοινότητας
Το πογκρόμ ξεκινάει στις 21 Φεβρουαρίου 1909 το απόγευμα και δεν σταματάει παρά στις τέσσερις το πρωί.
Ο όχλος συγκεντρώνει τις προσπάθειες του εναντίον τριών ξενοδοχείων στα οποία διαμένουν έλληνες εργάτες, ένα εκ των οποίων καίγεται συθέμελα. Επίσης προξενούν καταστροφές σε πολλά σπίτια. Σε ένα σπίτι μπαίνουν μέσα καταστρέφουν έπιπλα και κακοποιούν μια γυναίκα και ένα παιδί.
Όμοια οργή επιδεικνύεται εναντίο μεγάλου αριθμού Ιαπώνων που εργάζονται κι αυτοί όπως και οι έλληνες στην βιομηχανία συσκευασίας κρέατος.
Η ταραχή αποδεικνύει πως πολλοί Έλληνες είναι οπλισμένοι. Σε έξι περιπτώσεις οι Έλληνες πυροβολούν εναντίον του πλήθους. Αυτό όμως ερεθίζει περισσότερο τον όχλο που με ιδιαίτερη μανία επιτίθεται κατά των σημείων που πέφτουν οι πυροβολισμοί.
Η στάση της Αστυνομίας
Μετά τα μεσάνυχτα η αστυνομία και ο Σερίφης αρχίζουν να συλλαμβάνουν τους πρωταίτιος και το πρωί βρίσκει το Αστυνομικό Τμήμα με πενήντα προσαχθέντες. Νωρίς τη νύχτα μεγάλο πλήθος είχε μαζευτεί γύρω από το Τμήμα και μόνο μετά από πυροβολισμούς των αστυνομικών αποτράπηκε η καταστροφή του κτιρίου από τον όχλο.
Τότε ο Μπρίγκς, διευθυντής της αστυνομίας, και ο Σερίφης Μπράιλεγκ ξεκινούν να τοποθετούν τις δυνάμεις τους στα εργοστάσια συσκευασίας κρέατος φοβούμενοι ότι οι ταραχές θα επαναληφθούν όταν οι Έλληνες μεταβούν για εργασία.
Οι αρχές της πόλης καλούν τμήμα της εθνοφυλακής της Πολιτείας προς πρόληψη νεώτερων ταραχών. Ο κυβερνήτης δίνει οδηγίες σε τρία τμήματα εθνοφρουρών της πόλης να είναι έτοιμα προς υπηρεσία.
Ο απολογισμός
Το έργο της νύχτας γίνεται ορατό το πρωί. Ο όχλος είχε στρέψει την μανία του κατά των σπιτιών των πιο ευκατάστατων Ελλήνων. Ο Α. Κόκορης γνωστός ως Βασιλιάς των Ελλήνων ιδιοκτήτης δυο αρτοποιιών και ενός μικρότερου καταστήματος έχασε σχεδόν τα πάντα. Όλα τα οικοδομήματα που κατείχε γκρεμίστηκαν και τα εμπορεύματα του διασκορπίστηκαν. Το ζαχαροπλαστείο των αδελφών Δήμου, το καλύτερο στη πόλη, καταστράφηκε εξ’ ολοκλήρου. Πέντε καταστήματα καταστράφηκαν εντελώς, ενώ 16 μικρότερα έπαθαν μικρές ή μεγάλες ζημιές. Ένα ζυθοπωλείο ιδιοκτησίας Ρουμάνου καταστράφηκε όπως και κάποια μικρά υποδηματοκαθαριστήρια.
Μεταξύ των παθόντων είναι πέντε τραυματισμένοι από όπλα. Έντεκα βαριά πληγωμένοι Έλληνες μεταφέρονται στα νοσοκομεία. Στους τραυματίες συγκαταλέγονται και δεκαπέντε άτομα άλλων εθνικοτήτων που έγιναν θύματα επιθέσεων καθώς θεωρήθηκαν ως Έλληνες.
Σε άλλες πολιτείες
Τα δημοσιεύματα σε όλες τις αμερικανικές εφημερίδες, οι λεπτομερείς και εκτενείς ανταποκρίσεις από την Σάουθ Ομάχα, οι περιγραφές των άγριων σκηνών και των βιαιοπραγιών που έλαβαν χώρα, ο ερεθισμός κατά των ξένων και τα φυλετικά μίση εξεγείρουν και αλλού τον όχλο κατά των Ελλήνων. Στο Ντέιτον του Οχάιο, στην συνοικία Γουέστ Εντ καταστρέφεται η πρόσοψη καταστήματος που ανήκει σε δυο Έλληνες οι οποίοι πέφτουν θύματα εξαγριωμένου όχλου. Στο Κάνσας μετά από φιλονικία ενός Έλληνα εργάτη και ενός Αμερικανού ακολουθεί μεγάλη σύρραξη. Εξακόσιοι Αμερικάνοι οπλισμένοι με ρόπαλα επιτίθενται δια λιθοβολισμού κατά πενήντα Ελλήνων. Τέσσερις Έλληνες τραυματίζονται. Η αστυνομία επεμβαίνει εγκαίρως διαλύοντας τους συμπλεκόμενους.
Στο Κάνσιλ Μπλαφς της πολιτείας Αιόβα δυνάμεις της Αστυνομίας περικυκλώνουν τριακόσιους Έλληνες και τους φυλακίζουν. Μετά από έρευνα βρίσκονται στην κατοχή τους περίστροφα και άλλα όπλα τα οποία «ακολουθώντας τα πάτρια έθιμα πολλοί εκ των Ελλήνων φέρουν…»
Παραθυρο στον Κοσμο 