Αναδημοσιευση αφιερωμενη σε οσους λενε ολοι ιδιοι ειναι και δεν υπαρχει αριστερα. Σε οσους καταδικαζουν τις εκτελεσεις της ΟΠΛΑ της πρωτης περιοδου . Αφιερωμενη σε οσους φιλους-ες απο τα παλια ακολουθουν σημερα τον ΣΥΡΙΖΑ ενα καθεστωτικο κομμα που υπακουει στις εντολες της ΕΕ και ισχυριζονται πως ειναι αριστεροι συνεχιστες των αγωνων εκεινης της γενιας. Τουλαχιστον σιωπη και σεμνοτητα.
Γεννήθηκε αρχές Ιούλη του 1939 στις φυλακές και επτά ημερών στάλθηκε με τη μητέρα του εξορία στην Ανάφη από τη δικτατορία του Μεταξά.
Η μικρή Αγνή μεγαλώνει μέσα στις αγκαλιές 220 εξόριστων, χωρίς να γνωρίσει την αγκαλιά του πατέρα της, καθώς βρισκόταν και αυτός φυλακισμένος στα μπουντρούμια της Κέρκυρας και λίγα χρόνια αργότερα θα πεθάνει φυματικός σε γερμανική φυλακή.
Δύο χρόνια αργότερα περίπου η μητέρα της που υποφέρει από έλκος, εκμεταλλεύεται την αρρώστια της, για να μεταφερθεί στην Αθήνα, ώστε να μπορέσει να δραπετεύσει.
Το Σεπτέμβρη του 1942, από το Τμήμα Μεταγωγών όπου μεταφέρθηκε, δίνει το κοριτσάκι της σε γυναίκες της οργάνωσης «Εθνική Αλληλεγγύη» και την επόμενη το σκάει μεταμφιεσμένη σε καθαρίστρια.
Περνάει στην παρανομία και ρίχνεται στον αγώνα.
Πρωτοστατεί στην οργάνωση της νεολαίας και ειδικά των γυναικών και στη δημιουργία της ΕΠΟΝ.
Από το 1943 γίνεται μέλος του Γραφείου της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας του ΚΚΕ. Και το 1944, διευθύνει το Γραφείο Διαφώτισης της Αθήνας.
Αυτή, γυναίκα αγωνίστρια να είναι υπεύθυνη για όλο το έντυπο και όχι μόνο προπαγανδιστικό υλικό σε ολόκληρη την Αθήνα.
Και όμως έβρισκε και χρόνο να πάει να λούσει την κόρη της ή να παρηγορήσει μια άλλη μάνα που δεν είχε νέα από το παιδί της, να διασχίζει με τα πόδια και με πολλή προσοχή όλη την Αθήνα για να συναντιέται με ομάδες της Αντίστασης παντού.
Και όμως το κοριτσάκι δε μεγάλωσε με τους γονείς του. Μια μέρα σαν κι αυτή το 1944 η μητέρα της συλλαμβάνεται και βασανίζεται φριχτά από έλληνες στην Ειδική Ασφάλεια.
Δεν της παίρνουν λέξη, ούτε ένα αχ από το στόμα της όλες εκείνες τις ώρες.
Ως το πρωί της άλλης μέρας την είχαν αποτελειώσει με βασανιστήρια.
Και την πέταξαν στο δρόμο.
Το αυτοκίνητο του Δήμου που μάζευε τότε τα πτώματα, την πήγε στο Νεκροτομείο.
Η μητέρα του κοριτσιού που ίσως την περίμενε εκείνο το πρωινό κρεμάστηκε ανάποδα με χοντρά σύρματα που της αυλάκωσαν βαθιά το στήθος, όλο το κάτω μέρος του κορμιού της κάηκε, μ’ αναμμένα τσιγάρα, καθώς επίσης κάηκαν και τα γεννητικά όργανα, οι κρόταφοι και το στομάχι χτυπήθηκαν με σιδερένια εργαλεία που προκάλεσαν αιμάτωμα και έφεραν το θάνατο.
Στην Αθήνα ο ΕΛΑΣ πήρε εκδίκηση με δεκάδες δωσίλογους που βρέθηκαν σκοτωμένοι στους δρόμους.
Στο πτώμα του καθενός υπήρχε καρφιτσωμένη μια ταινία με την επιγραφή: Ηλέκτρα 1, 2, 3…
Το κοριτσάκι αυτό ήταν η κόρη της Ηλέκτρας Αποστόλου και του Γιάννη Σιδερίδη.
Το κοριτσάκι αυτό το εμπιστεύτηκαν για έξι μήνες στα χέρια της θείας μας Τασίας.
Και η θεία που δεν έκανε δικά της παιδιά, δεν ξέχασε ποτέ την Αγνούλα.
Που φυγαδεύτηκε εννιά ετών από την Ελλάδα, για να μην πέσει στα χέρια του καθεστώτος, για να γλυτώσει το παιδομάζωμα της Φρειδερίκης.
Και μεγάλωσε καλά τελικά αλλά χωρίς κανένα δικό της άνθρωπο στη Ρωσία.
Έτσι κάποτε, δεκαετία του 1990, όταν μάθαμε ότι ζει και ότι πρόκειται να επισκεφθεί την Ελλάδα, η μητέρα μου έδωσε το τηλέφωνο εκεί που έπρεπε και η Αγνή όχι μόνο τηλεφώνησε αλλά ήρθε και ξανάρθε.
Και η θεία Τασία της είχε πάντα έτοιμο στρωμένο το κρεβάτι, για να τη φιλοξενήσει σπίτι της.
Της είχε πάντα ανοιχτή την αγκαλιά της που τόσο είχε στερηθεί.
Ήταν ο δικός της άνθρωπος, ο συνεκτικός δεσμός με την παιδική της ηλικία.
Γιατί και τα παιδιά των ηρώων έχουν ανάγκη την αγκαλιά της μάνας. Ίσως και παραπάνω από τα άλλα.
Η Ηλέκτρα Αποστόλου γεννήθηκε το 1912 στην Αθήνα από ευκατάστατη οικογένεια[1] και ήταν αδελφή του στελέχους του ΚΚΕΛευτέρη Αποστόλου. Σε μικρή ηλικία έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και αργότερα μέλος του ΚΚΕ. Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Αντιφασιστικό και Αντιπολεμικό Συνέδριο Γυναικών το οποίο έγινε το 1934 στο Παρίσι, ως επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας.
Το 1935, πήρε μέρος στο 6ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων (ΚΔΝ), εκπροσωπώντας μαζί με άλλους Έλληνες νεολαίους την ΟΚΝΕ. Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, η Ηλέκτρα Αποστόλου έγινε μέλος του Γραφείου της ΚΕ της ΟΚΝΕ. Για την πολιτική της δράση, φυλακίστηκε και εξορίστηκε πολλές φορές.
Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου τη συνέλαβε και την έκλεισε στις γυναικείες φυλακές Αβέρωφ, όπου βασανίστηκε. Όταν αποφυλακίστηκε, πέρασε στην παρανομία και στάλθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ανέλαβε γραμματέας του Γραφείου της ΟΚΝΕ Μακεδονίας – Θράκης.
Το 1939, η Ηλέκτρα Αποστόλου συλλαμβάνεται εκ νέου και στέλνεται εξορία με άλλους κομμουνιστές στην Ανάφη. Λίγο πριν εξοριστεί, και κατά τη διάρκεια της μεταγωγής της, γέννησε σε σκληρές και επικίνδυνες συνθήκες την κόρη της, Αγνή. Η Κατοχή τη βρήκε εξόριστη μαζί με την κόρη της στην Ανάφη.
Ήταν παντρεμένη με το γιατρό Γιάννη Σιδερίδη, στέλεχος του ΚΚΕ, που πέθανε από πείνα στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης στην Κατούνα, στα τέλη Δεκέμβρη του 1942, δύο μέρες αφότου είχε μεταφερθεί από την Ακροναυπλία μαζί με εκατό άλλους κρατούμενους κομμουνιστές.[2]
Δράση στην Κατοχή
Το Σεπτέμβρη του 1942, ενώ είχε παραδοθεί στις κατοχικές δυνάμεις από το μεταξικό καθεστώς, κατάφερε να δραπετεύσει από το Τμήμα Μεταγωγών Αθηνών μαζί με την τρίχρονη κόρη της, αφού πρώτα είχε μεταχθεί σε νοσοκομείο.[3] Θα γίνει σταδιακά υπεύθυνη της εθνικοαπελευθερωτικής αλλά και φεμινιστικής οργάνωσης, Λεύτερη Νέα, ενώ αργότερα έγινε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΠΟΝ και επικεφαλής της προπαγάνδας της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (ΚΟΑ) του ΚΚΕ. Ήταν η επικεφαλής της ομάδας που έφτιαχνε το έντυπο προπαγανδιστικό υλικό στην Αθήνα, βοηθώντας τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις κατά των κατακτητών.
Στην αντιστασιακή οργάνωση, Λεύτερη Νέα, η Ηλέκτρα Αποστόλου προσπαθούσε να περάσει τη νοοτροπία ότι η γυναίκα θα απελευθερωθεί με την ενεργή συμμετοχή της στους κοινωνικούς αγώνες. Προσπαθούσε να πείθει τις γυναίκες-μέλη της οργάνωσης να παίρνουν το λόγο, γενικά να πράττουν. Οργανώθηκαν συνεργεία αποκλειστικά από γυναίκες που έγραφαν συνθήματα στους τοίχους. Το Φλεβάρη του 1943, η Λεύτερη Νέα αυτοδιαλύεται και ενσωματώνεται στην ΕΠΟΝ.[4]
Σύλληψη και Εκτέλεση
Στις 25 Ιουλίου του 1944, στις 7:30 το πρωί, συνελήφθη στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου & Ιθάκης από την ομάδα Παρθενίου της Ειδικής Ασφάλειας. Μεταφέρθηκε στο ξενοδοχείο Κρυστάλ στην οδό Ελπίδος 3, που ήταν το μέρος ανακρίσεων της Ειδικής Ασφάλειας Αθηνών, δίπλα από την έδρα της Ειδικής Ασφάλειας, Ελπίδος 5. Εκεί, για την αντιστασιακή της δράση, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε. Η γνωστή στιχομυθία κατά την ανάκρισή της στην Ασφάλεια:
– Από πού είσαι;
– Από την Ελλάδα!
– Πού κατοικείς;
– Στην Ελλάδα!
– Πώς σε λένε;
– Είμαι Ελληνίδα!
– Ποιοι είναι οι συνεργάτες σου;
– Όλοι οι Έλληνες!
– Τι δουλειά κάνεις;
– Υπηρετώ τον Ελληνικό Λαό!
– Από ποιόν παίρνεις εντολές;
– Μόνο από την Πατρίδα μου!
έχει καταγραφεί, και δεν είναι εξιδανικευμένη αφήγηση. Το πτώμα της πετάχτηκε βασανισμένο, στις 26 Ιουλίου 1944, έξω από το ξενοδοχείο Κρυστάλ και μεταφέρθηκε στο νεκροτομείο Αθηνών. Εκεί ο ιατροδικαστής έκανε τη νεκροψία.[5] Την επομένη, 27 Ιουλίου, το πτώμα της πετάχτηκε στους δρόμους της Αθήνας. Το ΕΑΜ από τις εφημερίδες του υποσχέθηκε εκδίκηση. Βασανιστές και δολοφόνοι της Ηλέκτρας Αποστόλου ήταν ο διοικητής της Ειδικής Ασφάλειας, υποστράτηγος Αλέξανδρος Λάμπου, ο ανθυπασπιστής Ευσέβιος Παρθενίου και ο Μηνάς Καθρέπτης.[6] Μετά την απελευθέρωση, στη δίκη των δοσιλόγων, το φθινόπωρο του 1945, οι τρεις εκτελεστές της Ηλέκτρας Αποστόλου και δεκάδων άλλων πατριωτών καταδικάστηκαν σε ισόβια, αλλά, μετά από μερικούς μήνες, αφέθηκαν ελεύθεροι στα πλαίσια του εμφυλιακού κλίματος. Μάλιστα, ο Λάμπου συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του αντιστράτηγου[7], ενώ ο Παρθενίου σταδιοδρόμησε στη Βασιλική Χωροφυλακή[8].
Αμέσως μετά την εύρεση του πτώματός της, έγιναν εκτελέσεις ατόμων που συνεργάζονταν με τις Κατοχικές δυνάμεις. Στα πτώματά τους αφηνόταν σημείωμα με το όνομά της και έναν αριθμό που αυξανόταν Ηλέκτρα 1,2,3,…. Οι πράξεις αυτές έγιναν κυρίως από την ΟΠΛΑ[9]. Το ΕΑΜ και το ΚΚΕ έκαναν πολλές εκδηλώσεις στη μνήμη της, εκδηλώσεις που συνεχίζονται ως και σήμερα από αριστερά κόμματα και παρατάξεις.[10][11] Ο ΔΣΕ είχε θεσπίσει το μετάλλιο ηρωισμού «Ηλέκτρα Αποστόλου», ενώ πολλά ποιήματα γράφτηκαν για αυτήν.
«Ηλέκτρα μας.
Η ώρα της λευτεριάς έφτασε, μα συ δε λείπεις.
Είναι τ’ όνομά σου γραμμένο πλάι – πλάι
στ’ όνομα της λευτεριάς
το αίμα σου μέσα στις φλέβες μας
η καρδιά σου, στην καρδιά μας»
Γιάννης Ρίτσος
Στις 26 Ιουλίου του 1945, τον πρώτο χρόνο της απελευθέρωσης απ’ την Κατοχή και την επέτειο του θανάτου της, οργανώθηκε στην Αθήνα ένα συλλαλητήριο-μνημόσυνο για τις γυναίκες που σκοτωθήκανε την περίοδο της Κατοχής. Και για την Ηλέκτρα Αποστόλου.
Παει πισω αυτη η ιστορια της μη απαντησης σε αιτηματα πολιτων και παραταξεων
Περασαν 6 χρονια και ποτε δεν απαντηθηκε η εγγραφη αναφορα ερωτηση της τοτε περιφερειακης παραταξης για το Κοκκιναρι (βαθυ ποταμι) . Ακολουθησε το χαος που ολοι γνωριζουμε και συνεχιζεται μεχρι σημερα που τα σκουπιδια μας ταξιδευουν ανα την Ελλαδα (μεχρι τους Δελφους εφτασαν)με αγνωστη καταληξη οταν δεν καιγονται εκει που πηγαινουν. Γιατι εχει συμβει κι αυτο.
Προς τον Δήμο Ερμιονίδας
Αριθμος Πρωτοκολου 381/15-1-2015
Κατατεθηκε και επιδοθηκε στον Δημαρχο Ερμιονιδας το πρωι της Πεμπτης 15 Ιανουαριου 2015
Αγαπητέ κ Δήμαρχε
Πρόσφατα στον πλάι του δρόμου που συνδέει το Κρανίδι με το Πόρτο Χέλι στην δεξιά πλευρά και περίπου στο μέσο της διαδρομής, στην θέση Κοκκινάρι,εχει δημιουργηθεί ένας Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων .Τα απορριμματοφόρα αδειάζουν στο έδαφος τα σύμμεικτα απορρίμματα και μετά με φορτωτή γεμίζουν εμπορευματοκιβώτια που υπάρχουν στο σημείο αυτό.
Μάλιστα στις εννέα το βράδυ της Τρίτης 13 Ιανουαρίου 2015 μια νταλίκα απομακρύνθηκε από το σημείο φορτωμένη με δύο εμπορευματοκιβώτια.
Πρακαλούμε πολύ να μας ενημερώσετε εγγράφως.
1.Υπάρχουν και αλλοι σταθμοί μεταφόρτωσης των σύμμεικτων απορριμμάτων σε εμπορευματοκιβώτια στην Ερμιονίδα;
Σε ποιόν αδειοδοτημένο χώρο μεταφέρονται και αδειάζουν το περιεχόμενο τους (σύμμεικτα απορρίμματα ) τα εμπορευματοκιβώτια ;
Η πληροφόρηση αυτή μας χρειάζεται προκειμένου να τεκμηριώσουμε ερώτηση μας στο Περιφερειακό Συμβούλιο σε σχέση με την διαχείριση των απορριμμάτων.
Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη συνεργασία
Για την Περιφερειακή Παράταξη Πελοπόννησος Οικολογική
ΘΕΜΑ: Ενημέρωση για τον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας (Ο.Ε.Υ.) της ΔΕΥΑΕΡ και την υποχρέωσή σας να απαντάτε στα ερωτήματα των δημοτικών συμβούλων.
κ. Πρόεδρε,
Έχουν περάσει ήδη 7 μήνες από την αναβολή στο ΔΣ του Δήμου Ερμιονίδας της 23ης Δεκεμβρίου 2020 της συζήτησης του θέματος για την έγκριση του νέου Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας (Ο.Ε.Υ.) που ψήφισε η ΔΕΥΑΕΡ με την απόφαση 243/2020 της 6ης Νοεμβρίου 2020.
Όπως γνωρίζετε αυτό έγινε μετά από δική μου παρέμβαση, γιατί στον νέο Ο.Ε.Υ. που φέρατε τότε προς έγκριση στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν προβλεπόταν οργανική θέση του Γενικού Διευθυντή καθώς και Διοικητικού Π.Ε. και άλλων ειδικοτήτων. Άλλωστε αυτό ήταν φανερό αφού στην κάλυψη της δαπάνης του προσωπικού στο άρθρο 57 του νέου Ο.Ε.Υ. προβλεπόταν η αναπλήρωση του Γενικό Διευθυντή με προϋπολογισμό 20.000€.
Ο (Ο.Ε.Υ.) είναι το πλέον απαραίτητο εργαλείο για την ορθή λειτουργία της ΔΕΥΑΕΡ αφού καθορίζει την οργάνωση, τη σύνθεση και την αρμοδιότητα των υπηρεσιών, τον αριθμό των θέσεων του πάσης φύσεως προσωπικού, την κατά ειδικότητες και κλάδους εκπαίδευσης κατανομή των θέσεων του προσωπικού, τα μισθολογικά κλιμάκια και τις αποδοχές του προσωπικού, τον τρόπο πρόσληψης και απόλυσης του προσωπικού και το αρμόδιο προς αυτό, όργανο.
Και όμως είκοσι μήνες σχεδόν μετά την ανάληψη των καθηκόντων σας και παρά τις δηλώσεις σας για την προσπάθεια εξυγίανσης της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ., δεν έχετε φέρει ακόμα προς έγκριση τον νέο Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας της επιχείρησης.
Μετά τα παραπάνω και προς ενημέρωση των δημοτών, σας απευθύνω 2 ερωτήματα τα οποία απαιτούν την απάντησής σας:
1) Πότε θα φέρετε προς συζήτηση και ψήφιση στο ΔΣ του Δήμου Ερμιονίδας τον επικαιροποιημένο ( Ο.Ε.Υ.) της ΔΕΥΑΕΡ;
2) Ποιος εκτελεί χρέη Γενικού Διευθυντή της ΔΕΥΑΕΡ από το ξεκίνημα αυτής της δημοτικής περιόδου έως σήμερα;
Σας υπενθυμίζω επίσης ότι από τις 25 Γενάρη 2021, δεν έχω λάβει ακόμα καμία απάντηση στο αίτημα ενημέρωσης σχετικά με τις ενέργειές και τον προγραμματισμό επίλυσης επίκαιρων προβλημάτων από τη διοίκηση της επιχείρησης.
Για παρόμοιο λόγο η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου δικαίωσε τον Επικεφαλής της ΔΗΣΥΕΡ κ. Αποστόλου Παναγιώτη γιατί δεν του απαντήσατε στα δικά του ερωτήματα, κοινοποιώντας και σε εσάς 2 έγγραφα τόσο για τη διερεύνηση καταγγελίας αλλά και για υπενθύμιση της αφού δεν κάνατε αυτό που πρέπει.
Η αποφυγή απάντησης αντιβαίνει στις διατάξεις του Ν. 2690 / 1999 (Κώδικας Διοικητικής Διαδικασίας) και συγκεκριμένα στο άρθρο 4 1. α.: Οι δημόσιες υπηρεσίες, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, όταν υποβάλλονται αιτήσεις, οφείλουν να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις των ενδιαφερομένων και να αποφαίνονται για τα αιτήματά τους μέσα σε προθεσμία πενήντα (50) ημερών, εφόσον από ειδικές διατάξεις δεν προβλέπονται μικρότερες προθεσμίες. Η προθεσμία αρχίζει από την κατάθεση της αίτησης στην αρμόδια υπηρεσία και την υποβολή ή συγκέντρωση του συνόλου των απαιτούμενων δικαιολογητικών, πιστοποιητικών ή στοιχείων.
Είστε λοιπόν υποχρεωμένος να απαντήσετε στα ερωτήματά μας γιατί αλλιώς παραβιάζετε τον νόμο και εμείς οφείλουμε για την προστασία των συμφερόντων της δημοτικής επιχείρησης και των καταναλωτών να προσφεύγουμε στις αρμόδιες υπηρεσίες ( Αποκεντρωμένη Διοίκηση- Ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης-κ.λ.π.)
Οταν μια χωρα εχει γινει ο σερβιτορος της Ευρωπης και εξαρταται η επιβιωση των ανθρωπων απο πολεμους /κλιματικη αλλλαγη /διακυμανσεις της παγκοσμιας οικονομιας/ πανδημιες και προσφυγικες ροες οταν μια χωρα που το κλιμα της βοηθα να παραγονται λεμονια τα εισαγει απο την Αργεντινη τοτε να τα αποτελεσματα.
Φυσικα φταινε οι κυβερνησεις και τα κομματα που η συντριπτικη πλειοψηφια ψηφιζει μια ζωη, φταιει και η ιδεολογια αυτης της πλειοψηφιας (η αποδοχη δηλαδη της ιδεολογιας της αρχουσας ταξης)αλλα αγαπητοι φιλοι και φιλες ποσο κατω πρεπει να παμε ακομα για να αλλαξουμε μυαλα;Πως γινεται καποιοι να ειστε ταυτοχρονα τοσο εθνικιστες και κατα των ταλαιπωρων μεταναστων προσφυγων και την ιδια στιγμη να αποδεχεστε χωρις αντιρρηση και μαλιστα να υπερψηφιζετε τα κομματα που αποδεδειγμενα ειναι υπηρετες των ξενων συμφεροντων και της υποδουλωσης της χωρας ποτε στους Αγγλους ποτε στους Ανερικανους ποτε στους Γερμανους ;
Ξερω ειμαι ο ελαχιστος αναμεσα στους ελαχιστους. Εισαστε οι πολλοι. Αυτο ομως δεν σας δικαιωνει στην πραξη.Εκτος κι αν εχω αδικο και η ζωη σας ειναι μια χαρα. Γιατι η ζωη μιας ελαχιστοτατης μειοψηφιας ειναι μια χαρα.Καλυτερη απο ποτε. Ανοικετε σε αυτη τη μειοψηφια;
Εργοδοτικούς εκβιασμούς καταγγέλλουν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι ● Τη βουτιά 70% στις περσινές αφίξεις αποτυπώνουν τα οριστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για το 2020.
Mπορεί η φετινή τουριστική σεζόν να ξεκίνησε αισιόδοξα, πριν από τις αναταράξεις του Ιουλίου με την επέλαση του νέου πανδημικoύ κύματος, ωστόσο η εικόνα για τους εργαζόμενους στον κλάδο δεν είναι καθόλου ρόδινη. Τι και αν υπογράφηκε η νέα κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, η οποία κηρύχθηκε υποχρεωτική έστω με καθυστέρηση;
Οπως καταγγέλλει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων σε Επισιτισμό-Τουρισμό, πολλοί εργοδότες «καταστρατηγούν τη ΣΣΕ προσφέροντας μισθούς πείνας και όρους εργασίας που μόνο σε γαλέρα συναντούμε». Αρκετοί επίσης αρνούνται να προχωρήσουν σε επαναπρόσληψη των εργαζομένων, όπως τους υποχρεώνει ο νόμος, είτε τους εκβιάζουν να υπογράψουν συμβάσεις δύο εβδομάδων ή το πολύ ενός μήνα ή με δυσμενείς όρους, προκειμένου να επαναπροσληφθούν. Καμία στήριξη δεν προβλέπεται για όσους εργάζονταν σε ξενοδοχεία που δεν θα ανοίξουν φέτος ούτε για τους εποχικούς στην εστίαση, τους οποίους, σύμφωνα με την ΠΟΕΕΤ, «η κυβέρνηση δεν τους αναγνωρίζει καν λέγοντας πως δεν έχουν δικαίωμα υποχρεωτικής επαναπρόσληψης και τους έχει αφήσει χωρίς εισόδημα από τον Φεβρουάριο του 2021».
Σε εκκρεμότητα παραμένει η εξόφληση του επιδόματος αναστολής του Ιουνίου, ενώ το επίδομα του Μαΐου εξοφλήθηκε με καθυστέρηση μόλις αυτή την εβδομάδα και αυτό με λάθη, καθώς υπήρξαν εργαζόμενοι που δεν το έλαβαν καν. Τέλος, εξακολουθούν να αγνοούνται τα ένσημα των μονομερών αναστολών του 2020, τα οποία δεν εμφανίζονται στο ηλεκτρονικό σύστημα του ΕΦΚΑ.
Καθίζηση το 2020
Το μέγεθος της καταστροφής που υπέστη η περσινή τουριστική σεζόν εξαιτίας της πανδημίας αποτυπώνεται στην απολογιστική έκθεση της ΕΛΣΤΑΤ για τις αφίξεις και διανυκτερεύσεις σε ξενοδοχεία και κάμπινγκ το 2020. Μειωμένες κατά 69,4% ήταν οι αφίξεις τουριστών στα παραπάνω καταλύματα σε σύγκριση με το 2019 και κατά 71,9% οι διανυκτερεύσεις.
Η μεγαλύτερη καθίζηση παρατηρείται στον εξωτερικό τουρισμό, με τις αφίξεις και διανυκτερεύσεις αλλοδαπών να μειώνονται πάνω από 76%. Σημαντικό πλήγμα υπέστη και ο εσωτερικός τουρισμός, με μείωση των αφίξεων και των διανυκτερεύσεων ημεδαπών κατά 50,4% και 48,4% αντίστοιχα.
Σε χαμηλά επίπεδα κινήθηκε η πληρότητα των κλινών στα ξενοδοχεία, με μόλις 29,6% έναντι 48,7% το 2019, με την περίοδο από τον Ιούλιο ώς τον Οκτώβριο να συγκεντρώνει το 83,2% των διανυκτερεύσεων.
Σε απόλυτες τιμές, τη μεγαλύτερη μείωση αφίξεων είχαν τα ξενοδοχεία της Κρήτης, στα οποία κατέλυσαν 1.410.000 τουρίστες, όταν το 2019 ξεπερνούσαν τα 5 εκατομμύρια. Τη μεγαλύτερη ποσοστιαία μείωση σε διανυκτερεύσεις μετά την Κρήτη παρουσιάζουν κατά σειρά τα νησιά του Αιγαίου, η Αττική, το Ιόνιο και η Κεντρική Μακεδονία.
Αλλοδαποί ήταν οι 7 στους 10 τουρίστες που κατέλυσαν στα ξενοδοχεία το 2020, με το 91% των ξένων τουριστών να προέρχεται από χώρες της Ε.Ε. και το μεγαλύτερο ποσοστό να είναι Γερμανοί (25% των αφίξεων και 30% των διανυκτερεύσεων).
Οι προσκλήσεις στη δεξίωση αποφασίζονται από την πρόεδρο και τους συνεργάτες της.
Αναρωτιεμαι πως αποφασιζεται ποιοι-ες θα προσκληθουν.Καθονται οι συνεργατες και η προεδρος γυρω απο ενα τραπεζι και πεφτουν προτασεις στο ονομα της αρχης «ολοι Ελληνες ειμαστε » ας καλεσουμε κι αυτον;Βαλτε εναν ανθρωπο που βοηθα προσφυγες και μεταναστες και για να μην στεναχωρηθουν οι μισανθρωποι βαλτε κι εναν ρατσιστη;Αυτο ειναι το πολιτικο μηνυμα που στελνει η ανωτατη αρχη της χωρας στους πολιτες;Ετσι τιμαται η αποκατασταση της δημοκρατιας στη χωρα;
Στην περίπτωση του διεθνώς καταξιωμένου Έλληνα διασώστη η προεδρία της Δημοκρατίας μετέθεσε τις ευθύνες στο υπουργείο Εξωτερικών. Αλλά οι προσκλήσεις στη δεξίωση αποφασίζονται από την πρόεδρο και τους συνεργάτες της.
Το Tvxs έχει ζητήσει την άποψη της προεδρίας της Δημοκρατίας και θα επανέλθει μόλις λάβει απάντηση.
Αυτα τη στιγμη που υπουργος της κυβερνησης ειναι ο Βοριδης. Αυτος που τον Μάρτιο του 1985, οταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος (κατοπινός γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής και σημερα στον Κορυδαλο) αποχώρησε από τη θέση του Γενικού Γραμματέα της Νεολαίας της Εθνικής Πολιτικής Ενώσεως, κόμματος το οποίο είχε ιδρύσει μέσα από τη φυλακή ο έγκλειστος επικεφαλής της Χούντας των Συνταγματαρχών, Γεώργιος Παπαδόπουλος, διορίστηκε από τον Παπαδόπουλο αντικαταστατης του. Ο Βορίδης, που είχε γίνει γνωστός χάρη στη δράση του με τους Ελεύθερους Μαθητές.πρωην αρχηγος του Ελληνικου Μετωπου κολητος του Λεπεν και μετα προσχωρησας στο ΛΑΟΣ.Να μην πουμε για τα αλλα λουλουδια τυπου Γεωργιαδη Μπογδανου κλπ.
Η Μάγδα Φύσσα αρνήθηκε να παρευρεθεί στο Προεδρικό Μέγαρο
στη γιορτή για την 47η επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας.
Μετα το κορονοπαρτυ ο ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ (δις εμβολιασμενος) Αδωνις (αγκαλια με κυριες) βρεθηκε θετικος στον κορονοιο.
θυμάστε που οι νέοι παραβίαζαν τα μέτρα και διέσπειραν τον κορονοιο;
θυμάστε που συνωστίζονταν χωρίς μάσκες;
θυμάστε που μας έκλεισαν μέσα για να μάθουμε να είμαστε υπεύθυνοι;
θυμάσαι που κλείσανε τα περίπτερα;(!!!)
θυμάστε το ξύλο στη νέα Σμύρνη;
θυμάστε που δεν μας αφήνουν να κάτσουμε όρθιοι στους εξωτερικούς χώρους των μπαρ;
Φωτεινή Λαμπρίδη
Ακροδεξιά με βεβαρημένο ποινικό μητρώο, η οποία είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 18 μηνών, ήταν μία από τις καλεσμένες της προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και συμμετείχε στη προχθεσινή γιορτή για την επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας στο Προεδρικό Μέγαρο.
Πρόκειται για την Φανή Μπαχαρίδου, πρόεδρο του συλλόγου γυναικών Ν. Βύσσας Έβρου. Οπως αποκαλύπτει σήμερα το tvxs, η κ. Μπαχαρίδου, έχει καταδικαστεί τελεσίδικα σε ποινή φυλάκισης 18 μηνών, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και πρόστιμο 1000 ευρώ, για παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας και οικονομική συναλλαγή με υποψήφιο δήμαρχο, προκειμένου να τον στηρίξει στο δεύτερο γύρο. Η υπόθέση εκδόθηκε από το Εφετείο Θράκης στις 7 Νοεμβρίου του 2ο13. Η ποινή επιβλήθηκε με τριετή αναστολή.
Δεκαοκτώ μήνες φυλάκιση και 150.000 ευρώ
Το αδίκημα συντελέσθηκε στις δημοτικές εκλογές του 2006 για τον δήμο Βύσσας Εβρου, όταν η Φ. Μπαχαρίδου ήταν επικεφαλής συνδυασμού που επρόσκειτο στη ΝΔ και αποκλείστηκε από τον δεύτερο γύρο. Η συμφωνία προέβλεπε ότι θα υποστήριζε στον δεύτερο γύρο τον υποψήφιο δήμαρχο του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτη Σιανκούρη. Ως «αντάλλαγμα» είχε συμφωνηθεί να τοποθετηθεί η κ. Μπαχαρίδου σε διοικητικές θέσεις επιχειρήσεων του δήμου, όπως και έγινε, ενώ είχαν εκδοθεί και 4 συναλλαγματικές, συνολικού ύψους 150 χιλιάδων ευρώ, ως «εγγύηση» ότι ο κ. Σιανκούρης θα τηρούσε τη συμφωνία.
Στην πορεία οι δύο πλευρές ήρθαν σε σύγκρουση και η συμφωνία αποκαλύφθηκε όταν η κ. Μπαχαρίδου «έσπασε» τις συναλλαγματικές για να τις εισπράξει, επειδή δεν τη διατήρησε ο δήμαρχος στα αξιώματα για όλη την τετραετία! Ο κ. Σιανκούρης επιβεβαίωσε δημοσίως την παράνομη συμφωνία και καταδικάστηκε επίσης με την ίδια ποινή. Στον τρίτο κατηγορούμενο, που είχε παίξει ρόλο μεσάζοντα στη συμφωνία, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 12 μηνών, στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για ένα χρόνο και χρηματική ποινή 600 ευρώ.
Μετά την εκλογή Σαμαρά στην προεδρία της ΝΔ, η κ.Μπαχαρίδου, εναντίον της οποίας είχε ήδη ασκηθεί ποινική δίωξη, είχε αναλάβει Τομεάρχης Γραμματείας Γυναικείων Θεμάτων.
Από τα δεξιά στον κ. Μηταράκη
Η κυρία Μπαχαρίδου είχε πρωτοστατήσει στις κινητοποιήσεις εναντίον της εγκατάστασης προσφυγικής δομής στην περιοχή της. Στις εκδηλώσεις αυτές κυριαρχούσαν συνθήματα μίσους ενάντια στους μετανάστες, ενώ το κεντρικό πανό γράφει «Ναι στην επέκταση του φράκτη, όχι σε νέα δομή».
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι συμμετέχοντες σε εκδήλωση στην Ορεστιάδα είχαν «υποδεχθεί» τον υπουργό Μετανάστευσης Νότη Μηταράκη με πέτρες, αυγά και καφέ. Η κ. Μπαχαρίδου «έβγαινε από τα δεξιά» ακόμη και στον κ. Μηταράκη για την.. προσφυγική του πολιτική και με αναρτήσεις της στο facebook ζητούσε την παραίτηση του. Η ΝΔ είχε χαρακτηρίσει τις παραπάνω εκδηλώσεις «ακραίες».
Δεν είναι σαφές με ποια κριτήρια προσκλήθηκε η Φ. Μπαχαρίδου σε εκδήλωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα «…έφτιαχνε μάσκες και τις διένειμε στους υγειονομικούς της περιοχής και στα σώματα ασφαλείας το 2020 που έγινε η απόπειρα εισβολής χιλιάδων λαθρομεταναστών στον Έβρο»!
Παντως η φωτογραφιση της Προεδρου μπρος στον φραχτη ντροπη του Εβρου και οι δηλωσεις της δειχνουν πως πιθανοτατα ηταν ενημερωμενη για τους αντιπροσφυγικους αγωνες της κ Μπαχαριδου στην περιοχη. Αντιστοιχοι φρακτες (καταδικασμενοι απο διεθνεις οργανισμους )υπαρχουν στο Ισραηλ-Παλαιστινη στα συνορα Μεξικο-ΗΠΑ στα συνορα Ουγγαριας-Ευρωπαικων χωρων (100 χιλ) στην Ισπανια στην Βουλγαρια στο Μπαγκλαντες και σε αλλα σημεια του πλανητη οπου υπαρχουν ακροδεξιες αντι προσφυγικες ρατσιστικες κυβερνησεις.
«Βρίσκομαι σήμερα κοντά σε όλους εκείνους που με αυταπάρνηση υπερασπίζονται την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και εγγυώνται την ασφάλειά της.
A map showing fences along national borders in Europe and in Asia as of June 2016.LINNELL ET AL 2016
Ισραηλ
Ουγγαρια
Ισπανια
Βουλγαρια
ΗΠΑ
Μπαγκλαντες
Οταν λοιπον ζηταμε συνορα κλειστα και σιδεροφραχτα με ηλεκτροφορα καλωδια φανταζει περιεργη εως ακατονοητη η παρακατω πρωτοβουλια («στην εποχή της παγκόσμιας δικτύωσης και αλληλεξάρτησης» )που στοχο εχει να ενωσει πολιτες διαφορετικων κρατων με Ελληνικη καταγωγη (και σιγουρα ταξικο προσδιορισμο στις χωρες που ζουν) .Τη στιγμη που χωριζουμε και φυλακιζουμε οικογενειες και παιδια απο τους γονεις τους οταν προκειται για φτωχους και ταλαιπωρους μεταναστες η προσφυγες.
Για μια νέα Πρωτοβουλία που ξεκινά – στην προσπάθεια της οποίας συνδράμω – αποσκοπώντας να χτίσει γέφυρες και συνέργειες μεταξύ Ελλήνων και Ελληνίδων, εντός κι εκτός των συνόρων, στην εποχή της παγκόσμιας δικτύωσης και αλληλεξάρτησης.
‐—–
Δελτίο Τύπου
100 και πλέον Έλληνες της Διασποράς και της Ελλάδας, προσωπικότητες με διεθνή απήχηση και διάκριση σε ακαδημαϊκούς, επιστημονικούς, επιχειρηματικούς και άλλους τομείς, ενώνουν τη δυναμική τους για τη σύσταση φορέα με την προσωρινή ονομασία «Κόμβος: Δίκτυα του Παγκόσμιου Ελληνισμού».
Οι πρώην Πρόεδροι της Δημοκρατίας κ.κ. Κάρολος Παπούλιας και Προκόπης Παυλόπουλος και ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Λουκάς Παπαδήμος στηρίζουν την ενέργεια αυτή με τη συμμετοχή τους ως Επίτιμοι Πρόεδροι στην Επιτροπή Πρωτοβουλίας.
Η ίδρυση του μη κερδοσκοπικού φορέα, προγραμματίζεται έως τα τέλη του χρόνου και σηματοδοτεί την αναγκαιότητα για μια ευρύτερη κινητοποίηση του δυναμικού του Ελληνισμού ως αντιστάθμισμα στην κρισιμότητα της εποχής, που διανύει το σύγχρονο ελληνικό κράτος.
Στη 200ή επέτειο από την κήρυξη της Επανάστασης για την Ανεξαρτησία, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με σημαντικές οικονομικές, γεωστρατηγικές και κοινωνικές προκλήσεις, αποτέλεσμα μακροχρόνιων αλλά και σοβαρών συγκυριακών προβλημάτων. Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη να εξασφαλιστεί, η μεγαλύτερη δυνατή εθνική σύμπνοια και κυρίως η ευρύτερη ενεργοποίηση του Ελληνισμού.
Με σημαντική διεθνή παρουσία και απόλυτη ανεξαρτησία από πολιτικά κόμματα, ο “Κόμβος” θα λειτουργεί ως καταλύτης για τη σύνδεση δράσεων από προσωπικότητες και οργανισμούς, με σκοπό τον μετασχηματισμό των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του Ελληνισμού σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες υπέρ της Ελλάδας.
Ο ‘’Κόμβος’’ επιδιώκει να συνεργαστεί με υπάρχοντες φορείς, δομές και θεσμούς, ως φόρουμ συζητήσεων και ζυμώσεων. Παράλληλα στοχεύει να διευρύνει τον ορίζοντα του με την συμμετοχή νέων μελών στις δράσεις του.
Ο φορέας θα δώσει προτεραιότητα στην εκκόλαψη προτάσεων που θα υιοθετούν πρακτικές καινοτομίας για την προώθηση έργων με έντονο αναπτυξιακό, τεχνολογικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και γεωπολιτικό αποτύπωμα. Αναφέρονται ενδεικτικά οι τομείς της ναυτιλίας, του πολιτισμού, της υγείας και βιοτεχνολογίας, της φροντίδας ηλικιωμένων και του περιβάλλοντος.
Ο «Κόμβος» αποσκοπεί ακόμη στην απογραφή όσο το δυνατόν περισσότερων διακεκριμένων Ελλήνων του εξωτερικού καθώς και στην ενθάρρυνση και υποβοήθηση της δημιουργίας ενός ολοκληρωμένου υπερκομματικού εθνικού σχεδίου αξιοποίησης της ομογένειας και παλιννόστησης Ελλήνων επιστημόνων ιδίως του κύματος μετανάστευσης της τελευταίας δεκαετίας.
Οι πλέον των 100 Ελλήνων που συμμετέχουν στο όραμα και τη δημιουργία του φορέα ‘’Κόμβος’’, είναι ενεργά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών, καθηγητές Πανεπιστήμιων, διπλωμάτες, επιχειρηματίες, ανώτατα στελέχη οργανισμών και των σημαντικότερων think-tanks.
Περισσότερες πληροφορίες και τα βιογραφικά των μελών της Πρωτοβουλίας είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα: www.komvos-node.org
Εκεί βρίσκεται η πιο εχθρική και βίαιη φυλή του πλανήτη, οι συναντήσεις των ντόπιων με τους επισκέπτες δεν έχουν αίσιο τέλος, ενώ όποιος έχει την ατυχία να πέσει στα χέρια τους, σφάζεται επί τόπου!Σπάνια έχει καταστεί δυνατό να φωτογραφηθούν, καθώς σκοτώνουν όποιον ξένο προσπαθήσει να πλησιάσει και η κυβέρνηση της Ινδίας έχει παραιτηθεί από την προσπάθεια για επικοινωνία.Πετώντας πάνω από το νησί που ονομάζεται Βόρειο Σέντινελ, νομίζεις ότι αντικρύζεις έναν ειδυλλιακό τόπο, με πυκνή χλωρίδα και μαγευτικές παραλίες. Όμως αν πλησιάσεις πιο κοντά θα δεις ανθρώπους να σε στοχεύουν με τόξα!
Ζώντας απομονωμένες από την ανθρωπότητα, οι φυλές αυτές δεν έχουν ανοσοποιητικό σύστημα προσαρμοσμένο στους μολυσματικούς παράγοντες που κομίζουν οι ξένοι.Η φυλή ζει σε συνθήκες αυτάρκειας επί πολλούς αιώνες στο νησί, όπου το ινδικό κράτος έχει απαγορεύσει την πρόσβαση σε οποιονδήποτε. Τις τελευταίες δεκαετίες, κάθε απόπειρα επαφής από τον έξω κόσμο συνάντησε την βίαιη άρνηση της φυλής.
Το Βόρειο Σέντινελ κατοικείται από μια φυλή που αρνείται σθεναρά την επαφή με κάποιον που δεν προέρχεται από την ίδια συνομοταξία και επιτίθεται σε κάθε επισκέπτη με βέλη και πέτρες, ενώ όποιος έχει την ατυχία να πέσει στα χέρια τους, σφάζεται επί τόπου!
Τα μέλη της φυλής αριθμούν από 50 έως 400 μέλη (κανείς δεν ξέρει να πει με ακρίβεια) και θεωρούνται ότι κατοικούν το νησί τα τελευταία 60,000 χρόνια! Το νησί έχει μια έκταση 28 τ.μιλίων και προστατεύεται από ένα κοραλλιογενή ύφαλο, ανάμεσα στην Ινδία και τη Μιανμάρ, δίπλα στις νήσους Ανταμάν. Στο εσωτερικό του βρίσκεται ένα πυκνό δάσος. Οι Σεντινελέζοι πιστεύεται ότι ασχολούνται με το κυνήγι και το ψάρεμα ενώ δεν υπάρχουν ενδείξεις καλλιέργειας της γης.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα, υπάρχουν καταγραμμένες αναφορές σε διάφορες προσπάθειες επαφής με τη φυλή, κυρίως από τους Βρετανούς. Το 1879, μια μικρή ομάδα Βρετανών στρατιωτών, έφτασε στο νησί και κατάφερε να πάρει μαζί της δύο ηλικιωμένους (μάλλον ζευγάρι) και τέσσερα μικρά παιδιά που δεν μπορούσαν να τρέξουν μακριά και τους πήραν μαζί τους στην βάση τους, στο Πορτ Μπλερ, για να τους εξετάσουν.
Οι δύο ηλικιωμένοι αρρώστησαν αμέσως και πέθαναν, ενώ τα παιδιά τα έστειλαν αμέσως πίσω δίνοντας τους δώρα και φαγητά για να πάρουν στη φυλή τους. Από αυτό το περιστατικό επιβεβαιώνεται εκείνο που υποστηρίζουν διάφοροι επιστήμονες για τη συγκεκριμένη φυλή.
Ότι δηλαδή η πολυ-αιώνια απομόνωση τους είναι η αιτία που δεν έχουν αναπτύξει αντισώματα, κάτι που τους κάνει τρομερά ευάλωτους ακόμα και στις πιο απλές καθημερινές ιώσεις.Το 1896 ένας κατάδικος που το έσκασε από τις Βρετανικές φυλακές των γειτονικών νησιών Άνταμαν, κατά λάθος ξεβράστηκε στο νησί, και μερικές μέρες αργότερα βρήκαν το πτώμα του στη παραλία, τρυπημένο με βέλη και με κομμένο το λαιμό.
Το Βόρειο Σέντινελ ανήκε στην Ινδία από το 1947, αλλά στη συνέχεια αναγνωρίστηκε ως κυρίαρχο κράτος. Κάποιες εκτιμήσεις για τον πληθυσμό Sentinelese λένε πως είναι μεταξύ 50 και 150 ατόμων (κάποιες αναφορές εικάζουν πως φτάνουν τα 500 άτομα) κι έχουν τη δική τους γλώσσα, η οποία δεν μιλιέται πουθενά αλλού και δεν σχετίζεται με εκείνες των γύρω νησιών.Ζουν με τρόπο ζωής κυνηγών-συλλεκτών κι έχουν επιτεθεί ξανά σε ανθρώπους που έχουν επισκεφτεί το νησί στο παρελθόν.
Η φυλή των Σεντινελέζων κατάφερε να επιβιώσει από το τσουνάμι του 2004. Ενώ στον υπόλοιπο κόσμο περισσότεροι από 230,000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, οι κάτοικοι του Βόρειου Σέντινελ “ένιωσαν” την απειλή και σκαρφάλωσαν στα ψηλότερα σημεία του νησιού. Μετά από τρεις μέρες, ένα ελικόπτερο με διασώστες πέταξε πάνω από το νησί και έριξε φάρμακα και φαγητό. Μια ομάδα από πολεμιστές, βγήκε τότε από το δάσος και άρχισε να επιτίθεται στο ελικόπτερο. Ο επικεφαλής της ομάδας δήλωσε αργότερα ότι από την αντίδραση των ιθαγενών τους φάνηκε ότι μάλλον δεν ήθελαν καμία βοήθεια. Η τελευταία επαφή με τη φυλή των Σεντινελέζων, έγινε το 2006 όταν δυο ψαράδες ψάρευαν καβούρια στα ανοιχτά του νησιού. Το βράδυ έριξαν άγκυρα και αποκοιμήθηκαν μέσα στη βάρκα τους.
Για κάποιο λόγο όμως η άγκυρα λύθηκε και η βάρκα παρασύρθηκε στο νησί. Οι δύο ψαράδες συνελήφθησαν και σκοτώθηκαν επί τόπου. Όταν οι συγγενείς τους απαίτησαν από την ινδική κυβέρνηση να πάρουν τις σωρούς τους πίσω, η αστυνομία αναγκάστηκε να στείλει στην περιοχή ένα ελικόπτερο. Η απάντηση φυσικά ήταν και πάλι μια βροχή από βέλη και ακόντια. Ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά για τη ζωή των Σεντινελέζων. Η γλώσσα τους είναι άγνωστη και οι συνήθειές τους επίσης. Μάλιστα, μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να έρθει σε επαφή μαζί τους από το 1964, η ινδική κυβέρνηση οπισθοχώρησε. Έτσι οι επισκέψεις πλέον στο νησί απαγορεύονται και το ινδικό ναυτικό έχει επιβάλει μια ζώνη προστασίας 3 μιλίων καθώς οι συναντήσεις των ντόπιων με τους επισκέπτες δεν έχουν αίσιο τέλος.
Το Survival International που αποτελεί φορέα προστασίας των δικαιωμάτων των φυλών ανά τον κόσμο, ανέφερε πως τον τελευταίο χρόνο, το Βόρειο Σέντινελ έχει προσελκύσει ψαράδες, με το ινδικό λιμενικό να διώχνει συνεχώς αλιείς από την περιοχή. Και ο λόγος είναι, πως το γεγονός πως οι Σεντιλέζοι ζουν σχεδόν όπως οι άνθρωποι της παλαιολιθικής εποχής και το γεγονός πως οι περισσότεροι ιθαγενείς των Ανταμαν έχουν εκλείψει, αυτομάτως καθιστούν τους κατοίκους του Βόρειου Σέντινελ την πιο ευάλωτη φυλή στον πλανήτη.
Πιστεύεται πως τα μέλη της συγκεκριμένης φυλής συγκαταλέγονται στους πρώτους ανθρώπους που μετακόμισαν από την Αφρική στα νησιά Άνταμαν και ζουν εκεί για πάνω από 55.000 χρόνια. Η γλώσσα τους είναι διαφορετική από αυτή των άλλων φυλών της περιοχής, κάτι που υποδεικνύει την ελάχιστη, σχεδόν μηδενική, επαφή που είχαν με άλλους πληθυσμούς.
Παρ’ όλα αυτά, δεν συνεπάγεται πως ζουν όπως ζούσαν πριν από 60.000 χρόνια, καθώς, μπορεί να χαρακτηρίζονται ως άνθρωποι της Παλαιολιθικής εποχής, αλλά έχουν καταφέρει να εκμεταλλευτούν τα μέταλλα των πλοίων που έχουν ναυαγήσει εκεί κοντά για να βελτιώσουν τα όπλα τους.
Η μοναδική απομόνωσή τους και η εχθρικότητά τους, που σε μας φαίνεται περίεργη μπορεί να δικαιολογηθεί, καθώς μέχρι τώρα, η επαφή με τον έξω κόσμο δεν τους έχει αποφέρει κάτι άλλο εκτός από βία. Γι’ αυτά όλα το νησί έχει χαρακτηριστεί προστατευμένη ζώνη και το TripAdvisor έχει χαρακτηρίσει το νησί στο παρελθόν ως τον πιο επικίνδυνο προορισμό στον πλανήτη.
ΘΕΜΑ:ΤΟ ΥΠΕΡΟΓΚΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΕΗ, Η ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΡΙΖΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Στο τελευταίο Δημοτικό συμβούλιο, συζητήθηκε αίτημα του Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ για υποβολή αιτήματος ρύθμισης χρεών προς τη ΔΕΗ με εγγυητή τον Δήμο Ερμιονίδας. Το συνολικό ποσό της οφειλής έχει φτάσει το μεγάλο ποσό των 520.000 ευρώ περίπου.
Επίσης ενημερωθήκαμε, ότι μετά την έγκριση του αιτήματος του Δ.Σ της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ από το Δημοτικό μας Συμβούλιο, υπάρχει η δυνατότητα επιχορήγησης μέρους ή του συνόλου του ποσού από το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών για να καλύψει τα σοβαρά λειτουργικά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ και παράλληλα με άλλες δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης – αποχέτευσης στο σύνολο της χώρας που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα.
Εμείς μιλήσαμε για ένα αναγκαίο καλό, να εγκρίνουμε το συγκεκριμένο αίτημα, ο Δήμος μας να εγγυηθεί αυτή τη ρύθμιση, φυσικά να εκμεταλλευτεί την συγκυρία και να υποβληθεί αίτημα επιχορήγησης προς την Κεντρική Διοίκηση. Συμφωνήσαμε με την εισήγηση, δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε τη διαδικασία ρύθμισης.
Όμως μιλήσαμε για ένα αναγκαίο κακό, για το πρόβλημα της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ δε θα λύνεται πάντα με τη μέθοδο της ασπιρίνης, των συνεχών οικονομικών ενέσεων και οικονομικών βοηθημάτων που όλα δικαιολογούνται στην πανδημία και στην συνεχιζόμενη υγειονομική κρίση. Υπάρχουν αμείλικτα ερωτήματα προς τη Διοίκηση του Δήμου και προς τη Διοίκηση της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ που ακόμη δεν έχουν απαντηθεί.
Γιατί διπλασιάστηκε περίπου το χρέος προς τη ΔΕΗ τα τελευταία 2 χρόνια από 300.000 ευρώ σε 520.000 ευρώ;
Γιατί ακυρώθηκε η προηγούμενη ρύθμιση την οποία είχαμε ψηφίσει ομόφωνα στην προηγούμενη δημοτική περίοδο;
Γιατί αυξήθηκε η κατανάλωση ρεύματος τα τελευταία χρόνια σε σχέση με τη μέση ετήσια κατανάλωση της τελευταίας δεκαετίας;
Γιατί δεν υπάρχει ένας σοβαρός, υπεύθυνος και τεκμηριωμένος έλεγχος της λειτουργίας των γεωτρήσεων τόσο στην παροχή νερού όσο και στην αντίστοιχη κατανάλωση ρεύματος;
Γιατί δεν είχατε κύριο μέλημα σας να πληρώσετε τις οικονομικές σας υποχρεώσεις τόσο προς τη ΔΕΗ όσο και προς τους προμηθευτές της επιχείρησης; Έτσι αυξήθηκαν οι απαιτήσεις τους.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η οικονομική κατάσταση της Δ.Ε.Υ.Α.ΕΡ είναι τραγική. Πουθενά δεν υπάρχει, δε φαίνεται στον ορίζοντα ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για να ξεφύγει από την τραγική της εικόνα.
Εμείς εδώ και καιρό έχουμε επισημάνει την αναγκαιότητα ριζικής αλλαγής πολιτικής στον τομέα της ύδρευσης και αποχέτευσης για το Δήμο Ερμιονίδας, τώρα είναι επιβεβλημένο από τις υφιστάμενες συνθήκες.
Εμείς τολμάμε και λέμε την αλήθεια, κάποια στιγμή θα την αποδεχτούν οι περισσότεροι.
Στις 14 Ιουλίου 1915, ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου αποπέμπεται από τον τότε βασιλιά Κωνσταντίνο. Ο Κωνσταντίνος αντί να προχωρήσει άμεσα σε εκλογές, ορίζει την πρώτη κυβέρνηση μειοψηφίας. Των αποστατών, όπως θα μείνουν στην Ιστορία οι τρείς διαδοχικές κυβερνήσεις, από βουλευτές που εκλέχτηκαν με την ένωση κέντρου και που στη συνέχεια στηρίχθηκαν από τους βουλευτές της ΕΡΕ. Τρεις τέτοιες κυβερνήσεις χρειάστηκε να ζητήσουν την ψήφο της Βουλής, μέχρι να καταφέρουν να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη πλειοψηφία. Αυτό μέσα σε ένα κλίμα καθημερινών, μαζικών διαδηλώσεων, κινητοποιήσεων και συγκρούσεων με την αστυνομία. Αυτή η περίοδος ονομάστηκε «Ιουλιανά»
Στις κινητοποιήσεις εκείνης της περιόδου συμμετείχα, ως μέλος της νεολαίας Λαμπράκη τότε. Πριν προχωρήσω στην εξιστόρηση των γεγονότων να μεταφέρω την προσωπική μου εμπειρία από την συμμετοχή μου, στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι διαδηλώσεις ήταν μαζικές και μαχητικές. Η προσπάθεια βίαιης διάλυσής τους από την αστυνομία, ακόμα και όταν πετύχαινε, ήταν εντελώς προσωρινή. Σε μικρό χρονικό διάστημα ο κόσμος μαζεύονταν ξανά σε άλλο σημείο και άρχιζε να φωνάζει και πάλι συνθήματα ενάντια στους αποστάτες και τον θρόνο. Τα συνθήματα που φωνάζαμε ξεπερνούσαν τη διστακτικότητα των ηγεσιών, τόσο της Ένωσης Κέντρου, όσο και της ΕΔΑ, βάζοντας ανοιχτά το θέμα της κατάργησης του θεσμού της βασιλείας. «Δεν σε θέλει ο λαός, παρ’ τη μάνα σου και μπρος», «φρίκη Φριδερίκη», είναι δύο από τα πιο δημοφιλή συνθήματα που ακουγότανε όλη εκείνη την περίοδο.
Πρώτη κυβέρνηση που διορίζουν τα ανάκτορα, η κυβέρνηση Νόβα. Δεύτερος διορισμός Πρωθυπουργού ο Ηλίας Τσιριμώκος. Σοσιαλιστής μέχρι τότε, προς μεγάλη έκπληξη όλων, διορίζεται πρωθυπουργός από τα ανάκτορα και αποτυγχάνει και αυτός. Λίγες μέρες πριν διοριστεί, ήταν κεντρικός ομιλητής σε συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, στην πλατεία Αριστοτέλους, κατά του ανακτορικού πραξικοπήματος και των αποστατών. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1965 γίνεται η τρίτη απόπειρα και πετυχημένη αυτή τη φορά. Ο Στέφανος Στεφανόπουλος. Ο ρόλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, στελέχους τότε της Ένωσης Κέντρου και υπουργού των οικονομικών της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, καθοριστικός για την επιτυχία του «κοινοβουλευτικού» πραξικοπήματος.
Στις 22 Δεκεμβρίου 1966, αναλαμβάνει πρωθυπουργός ο τραπεζίτης Ιωάννης Παρασκευόπουλος με εντολή να κάνει εκλογές στις 28 Μαϊου 1967. Παρά τη συμφωνία των δύο μεγάλων κομμάτων Ε.Κ. και Ε.Ρ.Ε. να συνεργαστούν μετεκλογικά αν χρειαστεί, ώστε να αποκλεισθεί ακόμα και η υποψία στήριξης κάποιας κυβέρνησης από την Ε.Δ.Α., οι εκλογές αυτές δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Ο δρόμος για την δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967, έχει ανοίξει. Μια δικτατορία που το τέλος της έρχεται με το ξεπούλημα της Κύπρου και την ντε φάκτο διχοτόμηση του Κυπριακού κράτους. Άλλωστε κατά σύμπτωση η 15η Ιουλίου του 1974 αυτή τη φορά, τυχαίνει να είναι και η ημερομηνία του χουντικού πραξικοπήματος στην Κύπρο, για την ανατροπή της κυβέρνησης του Μακαρίου. Το πραξικόπημα αυτό οδήγησε στην Τούρκική εισβολή και την διχοτόμηση του νησιού.
Α, που να φκουν τα μμαθκια τους, να μείνουν πάντα λούτσοι
τζείνοι που εξαιτίας τους ήρταν ποδα οι Τούρτζιοι
Παρσαμωμένοι τζι άθαφτοι να μέινουν σαν πεθάνουν
να πα να τους ιφτύννουσιν, όποττεν ανεφάνουν!
Τζιαι τούτη ναν η δόξα τους τζι η μνήμη τους για πάντα
τέθκοια τιμή γρειάζεται μια βρωμισμένη λάντα!
Παύλος Λιασίδης
Σήμερα συμπληρώνονται 47 χρόνια από την αποφράδα μέρα του πραξικοπήματος της ελληνικής χούντας σε συνεργασία με τη φασιστική συμμορία της EOKA B’ στην Κύπρο, με στόχο την δολοφονία του Μακαρίου και την ανατροπή της κυπριακής κυβέρνησης. Ήταν ουσιαστικά η εκτέλεση του αμερικανοκίνητου σχεδίου για τον διαμελισμό της Κύπρου, που άρχισε να ολοκληρώνεται 5 μέρες μετά με την τουρκική εισβολή, το δίδυμο νατοϊκό έγκλημα εις βάρος του λαού μας.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι τέτοιες μέρες το 1974 κάποιοι φασίστες δολοφονούσαν όσους αντιστάθηκαν στα σχέδια τους, αιματοκυλούσαν τον λαό, έδρασαν ως όργανα των ιμπεριαλιστικών μεθοδεύσεων, ανοίγοντας τον δρόμο στην τουρκική εισβολή και κατοχή. Με χρηματοδότηση και οπλισμό από εγκάθετους της χούντας και επιχειρηματίες που εξυπηρετούσαν τα σχέδια της CIA, η ΕΟΚΑ Β για 3 χρόνια καθημερινά βομβάρδιζε, βασάνιζε και δολοφονούσε αντιστασιακούς, με αποκορύφωμα το προδοτικό πραξικόπημα.
Η Τουρκία άδραξε την ευκαιρία και συνέχισε το δολοφονικό τους έργο με μια διπλή εισβολή που συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1974, αφήνοντας πίσω της χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και το 1/3 του κυπριακού λαού πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα.
47 χρόνια μετά οι πραξικοπηματίες όχι απλά μένουν ατιμώρητοι, αλλά απολαμβάνουν μάλιστα εδώ και πολλά χρόνια, θέσεις στο δημόσιο και σε κρατικούς μηχανισμούς όπως στρατός και αστυνομία. Κι όχι μόνο αυτό αλλά κάποιοι από αυτούς είναι ιδιοκτήτες τηλεοπτικών καναλιών, ξενοδοχείων, στελέχη δεξιών και ακροδεξιών κομμάτων. Οι πραξικοπηματίες συνεχίζουν να στεγάζονται πολιτικά στο κυβερνητικό κόμμα, ενώ δεν ξεχνάμε φυσικά ότι ο πρόεδρος της δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, ήταν δικηγόρος μελών της ΕΟΚΑ Β.
Κι επειδή δεν ξεχνάμε δίνουμε συνεχώς αγώνα ενάντια στην λήθη, ενάντια σε όσους επιχειρούν να παραχαράξουν την ιστορία. Πολεμάμε τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά, παλεύουμε μαζί με τους προοδευτικούς Τουρκοκύπριους, για μια Κύπρο ελεύθερη και ανεξάρτητη, χωρίς ξένους στρατούς, βάσεις και εγγυήτριες δυνάμεις. Για την επαναστατική προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης και κατάργησης κάθε μορφής εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Ενώ ο αθηναϊκός λαός κήδευε τον δολοφονημένο στις 21 Ιουλίου 1965 νεαρό αγωνιστή της Αριστεράς Σωτήρη Πέτρουλα, λίγοι ήταν αυτοί που είχαν αντιληφθεί ότι το φέρετρό του δεν το είχαν στις πλάτες τους ηγετικά στελέχη της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη ή της ΕΔΑ, αλλά κάποιοι νέοι άγνωστοι στον πολύ κόσμο. Η ηγεσία της ΕΔΑ και των Λαμπράκηδων απλώς ακολουθούσε. Κι αν κάποιος ήταν πιο προσεκτικός, θα διέκρινε τον εκνευρισμό και τη δυσφορία της, εξαιτίας μιας προκήρυξης που καλούσε στη συγκρότηση νεολαιίστικης κίνησης με το όνομα του δολοφονημένου.
Καθώς ήταν φανερό πως η Αριστερά, ήδη από τη συγκρότηση της Ένωσης Κέντρου, το 1961, είχε χάσει την πρωτοβουλία κινήσεων σε μια περίοδο έντασης των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων, μεγάλο μέρος του κόσμου της άρχιζε να αμφιβάλει και να ανησυχεί. Αν πάρουμε υπόψη και τη ρήξη μεταξύ Κίνας και ΕΣΣΔ, την ανοιχτή έκφραση της αντίθεσης των Κινέζων κομμουνιστών στην πολιτική της ειρηνικής συνύπαρξης και στη στρατηγική του ειρηνικού δρόμου και την καταγγελία του «χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού», η ανησυχία δεν αφορούσε μόνο στα όσα συνέβαιναν στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα.
Οι αριστεροί προβληματίζονταν για όλα αυτά, τα συζητούσαν μεταξύ τους, πολλοί, ίσως και πάρα πολλοί, ήταν αυτοί που έδιναν δίκιο στους Κινέζους ή δεν καταλάβαιναν γιατί πρέπει οπωσδήποτε να σέρνονται πίσω από τον σφαγέα των Δεκεμβριανών -όπως χαρακτήριζαν τον Γεώργιο Παπανδρέου- πόσο μάλλον να τον ψηφίζουν. Ανταποκρινόμενοι στην επιλογή της ΕΔΑ να μην κατεβάσει υποψήφιους στη μισή χώρα, για να στηριχτεί η Ένωση Κέντρου.
Όμως, δεν ήταν καθόλου εύκολο να πειστούν πως η ΕΣΣΔ έπαψε πια να είναι το προπύργιο του σοσιαλισμού. Οργίαζε ο αντισοβιετισμός στη μετεμφυλιακή Ελλάδα και η υπεράσπιση της Σοβιετικής Ένωσης αποτελούσε υπέρτατο πολιτικό και ηθικό καθήκον για τους Έλληνες κομμουνιστές.
Εξίσου δύσκολο ήταν να δεχτούν πως η ηγεσία του ΚΚΕ και της ΕΔΑ είχε αποστατήσει. Παρά τις όποιες αμφισβητήσεις ως προς την ικανότητά τους να πολιτεύονται αποτελεσματικά, παρά τις ευθύνες που είχαν για ήττες και λάθη καταστροφικά, οι ηγέτες της εποχής παρέμεναν πολύ ψηλά στη συνείδηση του αριστερού κόσμου. Τα λάθη τα είχαν πληρώσει κι οι ίδιοι. Φυλακές, εξορίες, επί χρόνια. Πολλοί είχαν γλυτώσει κατά τύχη το εκτελεστικό απόσπασμα. Σκεφτόμενοι τον στίχο του Μανόλη Αναγνωστάκη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πολύς κόσμος της Αριστεράς αναρωτιόταν:
«Πώς να τον πεις προδότη, με είκοσι χρόνια φυλακή;»
Υπήρχε, εντούτοις, και ο κόσμος που προχωρούσε την αμφισβήτηση στις τελευταίες της συνέπειες. Ακόμα και μέχρι τη ρήξη με τον κορμό της οργανωμένης κομματικής Αριστεράς.
Στα 1963-64 εμφανίστηκαν συγκροτημένα στην Ελλάδα ομάδες που υπερασπίζονταν τις θέσεις του Κ.Κ. Κίνας. Πρόκειται για την Κίνηση Αντιιμπεριαλιστικής Αλληλεγγύης «Φίλοι των Νέων Χωρών» (ΦΝΧ), με επικεφαλής τον Νίκο Ψυρούκη, που διαγράφηκε από τη Νεολαία ΕΔΑ, και τη συσπείρωση γύρω από το περιοδικό «Αναγέννηση», με επικεφαλής τους Γιάννη Χοντζέα και Ισαάκ Ιορδανίδη.
Οι «Φινιχίτες» αποδέχονταν τις κινεζικές θέσεις, χωρίς να ευθυγραμμίζονται πλήρως με την κινέζικη πολιτική. Η ομάδα της «Αναγέννησης», υιοθετώντας πλήρως τις θέσεις του Κ.Κ. Κίνας, θα αποτελέσει το πρόπλασμα για τη συγκρότηση του μ-λ ρεύματος στην Ελλάδα. Τον Ιούλιο του 1965 οι «Κινέζοι» αποτελούν μικρό μεν, αλλά διακριτό ιδεολογικο-πολιτικό ρεύμα, με επιρροή σε εκατοντάδες κομμουνιστές, κυρίως νέους και ιδιαίτερα φοιτητές.
Στις συνθήκες αυτές αμφισβήτησης της επίσημης Αριστεράς, σημεία αναζωογόνησης εμφανίζονται και στον τροτσκιστικό χώρο. Οι τροτσκιστές ένιωσαν δικαιωμένοι μετά την καταγγελία «των εγκλημάτων του Στάλιν» από το ίδιο το ΚΚΣΕ, ενώ ταυτόχρονα εξέφραζαν και την αντίθεση προς τη δεξιά πολιτική της ειρηνικής συνύπαρξης και του ειρηνικού δρόμου.
Το 1965 υπήρχαν στην Ελλάδα τρεις τροτσκιστικές οργανώσεις. Το παράνομο Κομμουνιστικό Διεθνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΔΚΕ), η παράνομη Εργατική Διεθνιστική Ένωση (ΕΔΕ), που δρούσε και νόμιμα μέσω της Εργατικής Πρωτοπορίας Ελλάδας, και η Εργατική Δημοκρατία.
Ιδιαίτερη περίπτωση αποτελούσε η οργάνωση Σοσιαλιστική Συνειδητοποίηση (ΣΟ.ΣΥΝ.), που δρούσε ως φράξια στις γραμμές της Νεολαίας ΕΔΑ και κατόπιν στους Λαμπράκηδες.
Με σαφή αντίθεση στη σοβιετική πολιτική της ειρηνικής συνύπαρξης και στη στρατηγική του ειρηνικού δρόμου που αποδέχτηκε επίσημα το ΚΚΕ με το 8ο Συνέδριο του 1961, η ΣΟ.ΣΥΝ. εντοπίζει σοβαρό πρόβλημα ιδεολογικής και θεωρητικής συγκρότησης των νέων αγωνιστών. Έχοντας καταφέρει να ελέγξει τις μαθητικές οργανώσεις Αθήνας της Ν.ΕΔΑ (κυρίως αυτές των νυχτερινών σχολείων), εκδίδει την εφημερίδα «Συνειδητή Αλλαγή», ως μαθητική, ο τίτλος της οποίας ήταν χαρακτηριστικός του προσανατολισμού της.
Επιμένοντας σ’ αυτή την κατεύθυνση, η ΣΟ.ΣΥΝ. θα αντιταχθεί το 1964 στη διάλυση της Ν.ΕΔΑ και τη συγχώνευσή της με την ευρύτερη Δημοκρατική Κίνηση Νέων Γρηγόρης Λαμπράκης, εκτιμώντας πως μια οργάνωση περισσότερο χαλαρή θα συντελούσε στην ακόμη μεγαλύτερη αποσύνδεση της αγωνιζόμενης νεολαίας από την αναγκαία ιδεολογική συνειδητοποίηση. Εντούτοις, τα μέλη της θα συμμετάσχουν στη ΔΝΛ, από την ίδρυσή της τον Σεπτέμβριο 1964, αν και στη συνέχεια κάποια από τα κεντρικά στελέχη, όπως οι Μάκης Παπούλιας και Γιώργος Χατζόπουλος, θα διαγραφούν, ενώ και ο Σωτήρης Πέτρουλας (μέλος της καθοδήγησης των Λαμπράκηδων της Εμπορικής τότε) θα δεχτεί, λίγες μέρες πριν τη δολοφονία του, προειδοποίηση διαγραφής.
Η δολοφονία του Πέτρουλα εκτιμήθηκε από τους συντρόφους του ως η κατάλληλη στιγμή για την πλήρη αυτονόμησή τους από την ΕΔΑ και τη ΔΝΛ. Έτσι, τη μέρα της κηδείας κυκλοφόρησαν οι προκηρύξεις που ανήγγειλαν την ίδρυση της Πανσπουδαστικής Δημοκρατικής Κίνησης (ΠΑΝΔΗΚ) «Σωτήρης Πέτρουλας», που διοργάνωσε την πρώτη της Συνδιάσκεψη τρεις μήνες αργότερα.
Η ΠΑΝΔΗΚ βρισκόταν σε ανοιχτό διάλογο με τις άλλες τάσεις αριστερής διαφωνίας. Παραμένοντας κίνηση φοιτητική, με κάποια σημαντική επιρροή σε σχολές όπως η Εμπορική, η Βιομηχανική και η Πάντειος, και στους συλλόγους εργαζόμενων φοιτητών και μαθητών, κάπως πιο περιορισμένη στη Νομική κ.λπ., ουσιαστικά διαλύθηκε στα τέλη του 1966, αδυνατώντας να διαμορφώσει μια συνεκτική πρόταση που να καθιστά αναγκαία τη μετεξέλιξή της σε αυτόνομο πολιτικό φορέα.
«…Την άλλη μέρα γίνεται η κηδεία. Από νωρίς στις γειτονιές έχουν διαδώσει ότι έχουν στηθεί κανόνια στο Στάδιο, ότι πολυβόλα υπάρχουν στην Ακρόπολη, ότι ο στρατός θα χτυπήσει. Παρόλα αυτά η συμμετοχή του κόσμου είναι τεράστια. Αρχίζει το λαϊκό προσκύνημα στη φτωχογειτονιά του Κολωνού και αργότερα ξεκινάει η πομπή, διασχίζοντας την Αθήνα. Στη Μητρόπολη μεταφέρονται εκατοντάδες στέφανα ατόμων και οργανώσεων. Τουλάχιστον 500.000 άτομα παρευρίσκονται στην κηδεία, πραγματοποιώντας μία από τις μεγαλύτερες λαϊκές συγκεντρώσεις που έγιναν ποτέ στην Αθήνα. Η αστυνομία δεν τολμάει καν να εμφανιστεί.
…Κι όταν είδα στην πλατεία Ομονοίας τους οικοδόμους με ξεγυμνωμένα στήθη να σταματούν τη νεκροφόρα και να σηκώνουν στα χέρια τους το φέρετρο, είπα μέσα μου πως από εδώ αρχίζει πια η αποθέωση.
…Είδα τον πατέρα του, που τον είχαν σηκώσει στα χέρια οι φίλοι του παιδιού του, να βαστάει στ’ αριστερό ένα μπουκέτο κόκκινες γλαδιόλες και στο δεξί μια τσαλακωμένη φωτογραφία, να τη σφίγγει πάνω στο στήθος του και να τη δείχνει στα πλήθη, που χειροκροτούσαν και ζητωκραύγαζαν, όχι δεν έκλαιγαν και δεν θρηνούσαν, και τον άκουσα να λέει:
” Αδέρφια του παιδιού μου… Ο Σωτήρης ζει… Αγωνισθείτε για το ξερίζωμα του φασισμού… Ο Σωτήρης μου γι’ αυτό θυσιάστηκε… Δε θέλω να κλαίτε… Εμπρός στον Αγώνα για τη Δημοκρατία…”(…)
Γεννήθηκε το 1943 στη Μάνη από εργατική οικογένεια, η οποία αναγκάσθηκε να μετακομίσει στην Αθήνα, ύστερα από διώξεις, την περίοδο του εμφυλίου. Από πολύ μικρός ήταν ευαισθητοποιημένος γύρω από τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα και για το λόγο αυτό οργανώνεται στη Νεολαία Ε.Δ.Α.
Σα μαθητής φοίτησε σε νυχτερινό σχολείο στην Εμπορική Σχολή στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Διακρίθηκε ιδιαίτερα και για το λόγο αυτό πέτυχε την εισαγωγή του στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. το 1960με υποτροφία.
Στα φοιτητικά του χρόνια εξελίχθηκε σε ηγετικό στέλεχος της Νεολαίας Ε.Δ.Α. Πρωταγωνίστησε στα κινήματα της Ελληνικής νεολαίας για τη Δημοκρατία. Για πολιτικούς λόγους αποβλήθηκε για έναν χρόνο από τη σχολή. Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Νεολαίας Ε.Δ.Α. ερχόταν σε σύγκρουση με το κλίμα τρομοκρατίας που επικρατούσε στα Πανεπιστήμια με κύριο εκφραστή την Ε.Κ.Ο.Φ. (γνωστός πρωτεργάτης της ο Μιλτιάδης Έβερτ), καθώς και με το Σπουδαστικό Τμήμα της Ασφάλειας.
Στα γεγονότα των Ιουλιανών του 1965 πρωτοστάτησε μέσα από το κίνημα του 11 4 για Δημοκρατία και Ελευθερία.
φωτο ο Πετρουλας χτυπημενος λιγο πριν πεθανει.Η πρώτη καταγραφή του χτυπημένου νεαρού αναφέρεται στον Σταθμό Α’ Βοηθειών του Ερυθρού Σταυρού στις 03:00 το πρωί της 22ας Ιουλίου. Η ιατροδικαστική έκθεση κάνει λόγο για θάνατο από ασφυξία λόγω του δακρυγόνου. Τι μεσολάβησε από τις δέκα το βράδυ μέχρι τις τρεις το πρωί; Γιατί υπήρξε τόσο μεγάλη καθυστέρηση;Η εκδοχή της οικογένειας του Πέτρουλα και αρκετών διαδηλωτών που ήταν παρόντες στο περιστατικό είναι πως ο Σωτήρης μεταφέρθηκε λιπόθυμος στην αστυνομική κλούβα και στραγγαλίστηκε.
Ήταν συγκεντρωμένοι στα Προπύλαια, με τις σημαίες, τα λάβαρα και τα πανώ τους, σκεπάζοντας κατάστρωμα και πεζοδρόμια, δέκα χιλιάδες αγόρια και κορίτσια, ο ανθός του τόπου, η ελπίδα του αύριο.
Χιλιάδες στόματα ζητούσαν με μια φωνή «Εξω οι δούλοι της Αυλής. Κάτω οι προδότες. Δημοκρατία». Άξαφνα η λαοθάλασσα έπιασε να βαδίζει αργά, πυκνή και τρικυμισμένη για την οδό Κοραή ή ν’ ανεβαίνει την Πανεπιστημίου προς την πλατεία Συντάγματος.
Ένα κορίτσι φώναξε: «Στη Σταδίου ρίχνουν αέρια, τα τέρατα!». Κι άρχισε ο πανικός. Την ίδια στιγμή, από πολλές μεριές, μεγάλες ομάδες αστυνομικών ρίχνονταν πάνω στα πλήθη που σκορπούσαν, και τυφλά μανιασμένα κατέβαζαν πάνω στα κεφάλια τους τα κλομπ. Όποιος έπεφτε χάμω δεν εύρισκε λύπηση. Τον κλωτσούσαν, τον ποδοπατούσαν μες τους καπνούς των δακρυγόνων.
«Τούμπα δολοφόνε, Μητσοτάκη Αλ Καπόνε»
«Η Αθήνα καίεται, κατάρα στους προδότες»
Σα μακρινός απόηχος έφταναν οι κραυγές των σπουδαστών, πότε από την Ομόνοια, πότε από την Ακαδημίας, πότε από το Σύνταγμα. Είχαμε πράγματι σκοτωμένους; Γιατί αυτή η βάρβαρη επίθεση, αφού η συγκέντρωση διαλυόταν ειρηνικά; Ήταν η αντεκδίκηση της Δεξιάς στη θριαμβευτική κάθοδο του Παπανδρέου προχτές;
Τίποτε, είχαμε ξαναμπεί στον αστερισμό του παρακράτους και της τρομοκρατίας, το ίδιο που πριν δύο χρόνια δολοφόνησε τον Λαμπράκη. Πάνω από τη χαμένη άνοιξη μετεωριζόταν τώρα ο γύπας του πραξικοπήματος έτοιμος να ριχτεί και να σπαράξει τον τόπο.
«…Εκείνο το βράδυ μου τηλεφώνησε πως θα αργούσε. Ασυναίσθητα προέτρεψα τ’ αδέρφια του να φάνε και να ξαπλώσουν. Όμως εκείνα τον περίμεναν. Περιμένοντάς τον, λαγοκοιμήθηκα. Ξάφνου το κουδούνι χτύπησε δαιμονισμένα. Ήταν από την χωροφυλακή. Τι να ήθελαν τέτοια ώρα Παναγιά μου; Ρωτούσαν για το Σωτήρη.
– Μέσα είναι, κοιμάται και τρέχω αλαφιασμένη προς το δωμάτιό του. Η θέα του άδειου κρεβατιού μου πάγωσε την καρδιά. Κάτι κακό συμβαίνει.
– Μην πανικοβάλλεστε. Τον έχουν λίγο χτυπημένο σε νοσοκομείο. Να μην διανοείστε ότι θα κάνετε ρούπι από εδώ.
– Μου πήρατε το παιδί και μας κρατάτε και κρατούμενους άθλιοι.
– Πάρτε το όπως θέλετε. Από εδώ δε θα το κουνήσετε.
Σαν αγρίμι στο κλουβί, πληγωμένη από το να μην μπορώ να δω τ’ αγόρι μου. Η ώρα προχώρησε. Αυτή τη φορά άνθρωποι της ΕΔΑ πέρασαν το κατώφλι του ανήσυχου σπιτιού. Έκαναν πως δε γνώριζαν, όμως το κακό το μήνυσαν στον άνδρα μου. Εγώ αγνοούσα τα πάντα.
Σε λίγο η Αστυνομία μας οδηγεί στην Ασφάλεια. Τέτοια εντολή είχαν. Τίποτα παραπάνω. Μα πως να ησυχάσω στο τζιπ; Να σου στερούν το ακριβοπαίδι σου, να μην ξέρεις που βρίσκεται το σπλάχνο σου, πως να είναι, χτυπημένος, μονάχος;
– Που μας πάτε επιτέλους; Δεν φτάνει που μας πήρατε το παιδί, μας θέλετε και κρατούμενους;
Στο τμήμα, μας φέρανε γλυκό. Ακούς γλυκό κανταΐφι στις 04:00 τα μεσάνυχτα. Εγώ δε θέλω γλυκό, τους λέω, τρίψτε το στα μούτρα σας, εγώ θέλω το γιο μου. Αρπάζω όποιον βρίσκω μπροστά μου και λέω: βρεπαλιόσκυλα, σκοτώνετε τα παιδιά του λαού με πενταροδεκάρες. Μάνα δε σας γέννησε κι εσάς, μάνα δεν κλαίει για σας;
Την ίδια ώρα στο γραφείο του Καραμπέτσου (αρχηγός Αστυνομίας) πιέζουν τον άντρα μου να υπογράψειότι ήταν ατύχημα.
Θα τα βρείτε στο έντυπο δημοσιογραφικό μας αρχείο, καθώς και στο blog, που σας ενημερώνει για το σήμερα και σας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο … --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΚυριακή, 21 Αυγούστου 2011Τα προπύργια της Ορθόδοξης π […]
Γράφτηκε το 1920 αλλά δεν μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη, η φράση της Ayn Rand. (Εβραία δραπέτης από τη Ρωσία το 1920 που πήγε στις Η.Π.Α όπου ζήτησε και της δόθηκε πολιτικό άσυλο) - Όταν καταλάβεις ότι, για να δημιουργήσεις κάτι, πρέπει να πάρεις άδεια από κάποιον που δεν δημιουργεί απολύτως τίποτα... - Όταν αποδείξεις ότι τα λεφτά δεν τα παίρνεις εσύ που […]
Με απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πελοποννήσου εγκρίθηκε η λειτουργία των ολιγομελών τμθμάτων των ΕΠΑ.Λ της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πελοποννήσου για το σχολικό έτος 2021-2022. Τα ολιγομελή τμήματα έχουν ως εξής: Ειδήσεις: ΑρκαδίαΠελοπόννησοςTags: ΕκπαίδευσηΕΠΑΛ […]
Ο Θεοδωράκης Παπαγιαννόπουλος ή Δεληγιάννης ήταν γιος του μοραγιάνη Γέρο Ιωάννη Δεληγιάννη, που καρατομήθηκε μέσα στο αρχοντικό του στα Λαγκάδια με σουλτανικό φιρμάνι τον Φεβρουάριο του 1816. Γεννήθηκε στα Λαγκάδια το 1777 και πήρε το όνομα Θεόδωρος μάλλον λόγω της τότε δημοφιλίας του Θεόδωρου Ορλώφ. Διδασκόμενος τα ελληνικά γράμματα κατ’ οίκον απέκτησε κάπο […]
Διευκρινίσεις θέλησε να δώσει στη σημερινή συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου ο περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας για τα όσα ειπώθηκαν την προηγούμενη ημέρα για τα πανηγύρια. Ο περιφερειάρχης τόνισε: «Εγώ δεν είπα ότι είμαι κατά των πανηγυριών, είμαι κατά των πανηγυριών που πληρώνει ο φορολογούμενος, και εμείς από χωριά είμαστε, σε πανηγύρια μεγαλώσαμε, χ […]
Ο Δ.Ε.Δ.Δ.Η.Ε. Άστρους ανακοινώνει ότι θα γίνει διακοπή ρεύματος, λόγω εργασιών συντήρησης στις εξής περιοχές του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας: 08:30–11:30 την Τετάρτη 28-7-2021 στην Τ.Κ. Καστάνιτσας. Τα συνεργεία μας θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια ώστε η εργασία να τελειώσει το συντομότερο δυνατό και η επαναφορά του ρεύματος να μπορέσει να γίνει ίσως και πρι […]
Με αρκετό κόσμο από τη Βλαχέρνα και τα περίχωρα εορτάστηκε και φέτος η μνήμη του Αγίου Παντελεήμονα στο εξωκλήσι του χωριού μας. Τελέστηκε Θεία Λειτουργία από τον π. Παναγιώτη Τρυφωνόπουλο, υπήρχε αρτοκλασία και τάματα στον άγιο. Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες Από το vlaxerna.gr Ειδήσεις: ΑρκαδίαTags: Δήμος ΤρίποληςΒλαχέρναΕκκλησία […]
![Το τείχος του Τραμπ στο Μεξικό γίνεται όλο και μικρότερο, όλο κι ακριβότερο [εικόνες] | ΚΟΣΜΟΣ | iefimerida.gr](https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/styles/in_article/public/2018-01/mur3.jpg?itok=Bi9Ve_L3)
