Κτηριο Καλλία (Συγγρου) στο Κρανιδι.Γιατι τοση αδιαφορια;

ΝΕΔΥΠΕΡ Τασος Τοκας 22 Μαιου 2020

ΑΠΟΡΙΑΣ ΑΞΙΟ Η ΜΗ ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΣΥΓΓΡΟΥ ΣΤΑ ΔΙΔΥΜΑ

ΟΠΟΥ ΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΔΥΜΩΝ

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την Δευτέρα 18.05.2020, αποφασίστηκε η έγκριση και παραλαβή της μελέτης με τίτλο: «Συντηρήσεις – επισκευές δημοτικών κτηρίων και αναπλάσεις στην Κοινότητα Διδύμων».
Ο προϋπολογισμός του έργου με απρόβλεπτα είναι 54.668,50€ χωρίς Φ.Π.Α. (13.120,44€) και 67.789,00 € με Φ.Π.Α.
Εκεί προβλέπονται οι εργασίες για συντήρηση του κοινοτικού καταστήματος στην κοινότητα Διδύμων (κτιρίου και εξωτερικού χώρου) προϋπολογισμού περίπου 20.000 €, καθώς και η κατασκευή σταμπωτού δαπέδου σε επιφάνεια περίπου 730 τ. μ. (κατόπιν σχετικής υπόδειξης του τοπικού συμβουλίου) προϋπολογισμού 28.000€. Το ποσό για τα απρόβλεπτα είναι 7.000€ περίπου.
Είναι απορίας άξιο πως δεν συμπεριλήφθηκε σε αυτό το μεγάλο έργο για την Κοινότητα η επισκευή του κτιρίου Συγγρού όπου στεγαζόταν το παλιό δημοτικό σχολείο Διδύμων και σήμερα φιλοξενείται το Λαογραφικό Κέντρο που κάνει σπουδαία εθελοντική προσπάθεια και στις αίθουσες του βρήκαν τον χώρο τους αντικείμενα που σηματοδότησαν τις ασχολίες των κατοίκων, τα ήθη και τα έθιμα τους ,τις γιορτές και τις παραδόσεις τους στο πέρασμα των χρόνων.
Πέρα από τον χώρο πάνω από την κεντρική είσοδο που είναι ετοιμόρροπος πρέπει επειγόντως να γίνει και η επισκευή του στεγάστρου στην πίσω αυλή όπου είναι πολύ επικίνδυνο μιας και εκεί θα λειτουργήσει η αναβαθμισμένη παιδική χαρά.

Αυτα για τα Διδυμα. Παμε στο Κρανιδι τωρα.

Τις φωτογραφίες τις βρήκα στο ΦΒ. Ειναι πρόσφατες απο το παλιο Β Δημοτικο Κρανιδιου. Το Συγγρου οπως το ξερουμε. Πρεπει να χτιστηκε οπως ολα τα σχολεια αυτου του τυπου (Καλλία) αρχες του 20ου αιωνα .

Τελη της δεκαετιας 1980 στεγαζοταν στον χωρο αυτο το Νηπιαγωγειο Κρανιδιου.Αργοτερα λειτουργησε για μικρο διαστημα η κινηματογραφικη λεσχη Κρανιδιου και μετα για ενα διαστημα λειτουργησε σαν χειμερινος κινηματογραφος.

 

 

 

 

 

 

 

Στην πραγματικοτητα καθολου του Συγγρου δεν ειναι. Αλλος ενας μυθος .

Στην πραγματικότητα, όμως, ο Α. Συγγρός με την διαθήκη του που συντάχθηκε το 1896 αφήνει στο κράτος το ποσό των 750.000 με προορισμό την κατασκευή δημοτικών σχολείων σ’ όλη τη χώρα εκτός από την πρωτεύουσα. Ομως, το κεφάλαιο αυτό, που κατατέθηκε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος την 1 Ιανουαρίου 1904, παραμένει ακέραιο (κεφάλαιο και τόκοι) το 1926 (Μητρώον των εις την άμεσον διαχείρησιν και των εις την εποπτείαν του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων υπαγόμενων κληροδοτημάτων, Αθήνα 1929, τόμος Α΄, σ. 593), ενώ ακόμα και εάν η πολιτεία έκανε χρήση των χρημάτων του Συγγρού, δεν θα έφθαναν για την κατασκευή περισσότερων από 50 μονοθέσιων σχολείων. Σε κάθε περίπτωση, τα σχολεία τύπου «Καλλία» αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι της αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου, ενώ αποτυπώνουν την βάση του πρώτου κρατικού κανονιστικού προγράμματος δημιουργίας σχολικών μονάδων.

Εγραφε πριν ενα χρονο ο κ Δημαρχος

Γκρεμίζεται επίσης και το κτίριο Συγγρού στο Κρανίδι, την στιγμή που ο Δήμος δεν έχει αίθουσα εκδηλώσεων !!! Κτίριο με ιστορία κι αυτό, αφού ήταν κάποτε το Β’ Δημοτικό Σχολείο Κρανιδίου και πολιτιστικό κέντρο του Δήμου άλλοτε, τώρα εγκαταλελειμμένο, παρότι είναι εξοπλισμένο με κερκίδες θεάτρου κλπ , τα οποία εγκαταστήσατε εσείς στην πρώτη θητεία σας και ποτέ από τότε δεν αξιοποιήσατε, αλλά τα εγκαταλείψατε – υποβαθμίσατε πετώντας τα χρήματα των δημοτών στο καλάθι των αχρήστων .

Προσφατα η Δυνατη Ερμιονιδα γιορταζοντας ενα χρονο απο την νικη της στο δευτερο γυρο των Δημοτικων εκλογων επι της ΔΗΣΥΕΡ εγραφε στο παραταξιακο ιστολόγιο που σπάνια λειτουργεί μετεκλογικά.(4 αναρτησεις στους 9 μηνες που ειναι στην εξουσια)

Ένα χρόνο μετά όλοι εμείς στην Δυνατή Ερμιονίδα παραμένουμε υπερήφανοι για τον αγώνα που δώσαμε δίπλα στο Δήμαρχο Γιάννη Γεωργόπουλου, αλλά και για τις έως τώρα προσπάθειές μας για να αλλάξουμε την Ερμιονίδα. Σήμερα είναι μέρα γιορτής!!! Σήμερα γιορτάζει η πλειοψηφία του λαού της Ερμιονίδας!!! Σήμερα γιορτάζει η Δυνατή Ερμιονίδα !!!

Καποια επισημανση. Εγγεγραμενοι ψηφοφοροι στον Δημο μας ειναι 12.920

Την πρωτη Κυριακη ( Συμμετοχή 68,51%) οπου φαινεται και η αναλογικοτητα των παραταξεων επι των ψηφισαντων, η  Δυνατη Ερμιονιδα πηρε 39.03% (3326 ψηφους) . Που ειναι αναμφισβητητα μεγαλο ποσοστο. Δεν ειναι ομως η πλειοψηφια του λαου.Ειναι περιπου το 26% των εγγεγραμενων.Ενας στους τεσσερες επι των εγγεγραμενων. Αυτοι ειναι οι ψηφοφοροι της παραταξης. Αν μπορουσε η Δυνατη Ερμιονιδα θα ειχε πεισει οσους απειχαν να κατεβουν και να την ψηφισουν. Η αποχη την πρωτη Κυριακη ειναι ΚΑΙ μη αποδοχη ολων των προγραμματων ΟΛΩΝ των παραταξεων.

Την Δευτερη Κυριακη (Συμμετοχη 58.50%) πραγματι πηρε 59.14% (4338 ψηφους το 33% των εγγεγραμμενων ) που σημαινει πως η πλειοψηφια των ψηφισαντων δεν ηθελαν αλλη τετραετια Σφυρη. Προφανως ψηφοφοροι αλλων παραταξεων προτιμησαν τον κ Γεωργοπουλο απο τον κ Σφυρη .Και εγω μαζι τους. Συμφωνω ηταν σωστη επιλογη. Σε καθε περιπτωση ενας στους τρεις ψηφοφορους επι των εγγεγραμενων ψηφισε την δευτερη Κυριακη Δυνατη Ερμιονιδα. Και αυτο ειναι μια καθαρη αναμφισβητητη αληθεια. Δεν ειναι ομως η πλειοψηφια του λαου της Ερμιονιδας. Ειναι το ενα τριτο. Γιατι τα γραφω ολα αυτα;

Ο κ Γεωργοπουλος παιζει μονος του μπαλα. Για διαφορους λογους δεν υπαρχει αντιπολιτευση στον Δημο. Μεγαλη υποθεση αυτο. Ειχε χρονια να συμβει στη Ερμιονιδα. Ειναι κιολας ευγενης ανθρωπος ηπιων τονων πολυ καλος στις δημοσιες σχεσεις παντα γελαστος και δεκτικος σε προσεγγισεις. Πεθανε και ο μονος ανθρωπος που θα μπορουσε και θα ηθελε να του δημιουργησει αντιπολιτευτικα προβληματα και η μεγαλη αντιπολιτευση ΔΗΣΥΕΡ  ειναι ακεφαλη. Και του ιδιου πολιτικου χωρου.

Καλα ολα αυτα και πιασιαρικο στην συντηριτικη επαρχια μας το μεταναστευτικο αλλα η ζωη τρεχει. Απαιτει λυσεις .Και ενα χρονο τωρα ειχε η παραταξη χρονο αυθονο να σχεδιασει να προγραμματισει και απο το Σεπτεμβρη να υλοποιησει.Τουλαχιστον σε αυτα που εκανε κριτικη στην ΔΗΣΥΕΡ. Ο κ Καμιζης παλιος πολιτικος παραιτειται επισημαινοντας μια αληθεια. Ο Δημος ειναι στον αυτοματο. Σε τρεις μηνες η Δυνατη Ερμιονιδα κλεινει χρονο.Και αν θα εχει να μας δειξει τους καδους που αλλαζει ο κ Τσαμαδος και τις ασφαλτοστρωσεις θα αρχισει η αμφισβητηση. Αυτη ειναι η γνωμη μου.

Οι καθηγητές που αποχώρησαν από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην δεκαετία 2010 – 2020 είναι περίπου 25.000 (το 1/4 της Δευτεροβάθμιας προ Μνημονίου)!! Οι θέσεις τους ΔΕΝ έχουν αναπληρωθεί από διορισμούς νέων εκπαιδευτικών, αφού έχει να γίνει διορισμός εκπαιδευτικού 10 ολόκληρα χρόνια…..
Τα τεράστια κενά καλύπτονται όπως όπως, με εποχιακούς «αναπληρωτές» 10μηνης διάρκειας κάθε χρόνο και καθυστερημένα…
Αυτή είναι η εκπαίδευση που οραματίζονται οι κυβερνώντες!!!

Και ενα ενδιαφερον αρθρο για τη Δημοσια εκπαιδευση και τα σεναρια να μεταφερθει η ευθυνη της στην τοπικη αυτοδιοικηση

Για σχέδιο μεταφοράς αρμοδιοτήτων στην κατ΄ ευφημισμόν Τοπική Αυτοδιοίκηση κάνει λόγο δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ» με τον Υπουργό Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκο ουσιαστικά να επιβεβαιώνει το δημοσίευμα επισημαίνοντας ότι: «Η επιτροπή ωστόσο δεν έχει ολοκληρώσει το έργο της και δεν έχει καταθέσει το σχετικό πόρισμά της στο Υπουργείο».

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, στις εισηγήσεις της 11μελούς επιστημονικής επιτροπής, που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων αλλαγή σκυτάλης στη διαχείριση σχολείων και κέντρων υγείας, μπαίνουν πλέον οι τελευταίες πινελιές και είναι θέμα ημερών να πάρουν τον δρόμο της έγκρισης από την κυβέρνηση. Αναφορικά με το δεύτερο μεγάλο άξονα του σχεδίου, την εκπαίδευση, προδιαγράφεται σύσφιξη της σχέσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευσης, που σήμερα περιορίζεται στα σχολικά κτίρια.

Το αποκεντρωμένο σχολείο της αγοράς

Από τη δεκαετία του 1990 η κυρίαρχη πολιτική στην εκπαίδευση επιδιώκει την ευθυγράμμισή της στα νέα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ζήτημα της αποκέντρωσης-περιφερειακότητας έχει ανοίξει στη χώρα μας από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, με τους ν. 2218 και 2240/94, στους οποίους περιλαμβάνονταν διατάξεις για την αποκέντρωση της εκπαίδευσης, αρχής γενομένης από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και τα νηπιαγωγεία. Το Μάρτιο του 2008, η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε πρόταση για περιφερειακή αυτοδιοίκηση («Καποδίστριας ΙΙ). Στο σχέδιο αυτό, προβλεπόταν ότι όλες οι αρμοδιότητες του κεντρικού κράτους μεταφέρονται στην περιφερειακή δομή, εκτός από την εθνική άμυνα και ζητήματα πολιτισμικής ταυτότητας. Ο «Καποδίστριας ΙΙ» δεν προχώρησε, για διάφορους λόγους. Στόχος η διαμόρφωση του ευέλικτου, «αποκεντρωμένου» σχολείου της αγοράς, που οικοδομείται πάνω στα ερείπια του σημερινού δημόσιου σχολείου. Στη χώρα μας οι αντιστάσεις του εκπαιδευτικού κινήματος έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην αποτροπή της εφαρμογής της «αξιολόγησης» και της «αποκέντρωσης» που αποτελούν βασικούς πυλώνες για την οικοδόμηση του σχολείου της αγοράς και αποτελούσαν βασικές προτεραιότητες της εκπαιδευτικής πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.

Οι κυρίαρχες δυνάμεις προβάλλουν ένα μοντέλο σύμφωνα με το οποίο η επιχείρηση διατάζει και η εκπαίδευση πρέπει να συμμορφώνεται. Γενικότερα το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να «μεταρρυθμίζεται» έτσι που να συμμορφώνεται με τους κανόνες της αγοράς. Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο γίνεται όλο και πιο ορατή η ενεργός συμμετοχή και παρέμβαση των επιχειρήσεων στην εκπαιδευτική διαδικασία που επιχειρούν να προσδεθεί στο άρμα τους.

Βασικά στοιχεία αυτής  της νεοφιλελεύθερης πρότασης είναι: α) η επιλογή σχολείου από τους γονείς β) ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα σχολεία για να εξασφαλίσουν μαθητές και χρηματοδότηση  γ) το άνοιγμα του σχολείου στις  επιχειρήσεις και την αγορά εργασίας, ώστε τόσο τα αναλυτικά προγράμματα όσο και η εργασία των εκπαιδευτικών να μην έχουν ως σκοπό να καλλιεργήσουν οι μαθητές κριτική σκέψη, αλλά να «πατρονάρονται» από δεξιότητες άμεσα χρηστικές στην αγορά εργασίας. δ) αξιολόγηση των σχολείων με βάση την επίδοση των μαθητών σε περιφερειακές εξετάσεις.

Πρόκειται για βασικές κατευθύνσεις της νεοφιλελεύθερης εκπαιδευτικής πολιτικής διαφοροποίησης των σχολείων, όπως έχουν σχεδιαστεί από ΕΕ και ΟΟΣΑ  και αναφέρονται στις προγραμματικές δηλώσεις πρώην Υπουργών Παιδείας, της Ά. Διαμαντοπούλου το 2009 και του Κ. Αρβανιτόπουλου το 2012, Κ. Γαβρόγλου 2016.

Ειδικότερα την περίοδο αυτή η ελληνική δημόσια εκπαίδευση δέχεται αλλεπάλληλα πλήγματα με την πολιτική της υποχρηματοδότησης και των περικοπών, των μηδενικών διορισμών, την τηλεκπαίδευση και κυρίως με το πολυνομοσχέδιο που εντείνει τους ταξικούς φραγμούς, εισάγει την αξιολόγηση/κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων κ.α.. Η επίθεση, όπως και στην υπόλοιπη κοινωνία, είναι στρατηγικού χαρακτήρα και στοχεύει στην αλλαγή των αρχών λειτουργίας της ελληνικής εκπαίδευσης, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μεταπολεμικά. Τα όποια υπολείμματα κοινωνικών κατακτήσεων υπάρχουν σήμερα στην εκπαίδευση εξέφραζαν ένα εκπαιδευτικό σύστημα μιας άλλης εποχής και έναν διαφορετικό συσχετισμό κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων από τον σημερινό. Η στρατηγική ήττα του λαϊκού κινήματος τη δεκαετία του ’90 και του 2000 έγινε το εφαλτήριο για να συντριβούν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.

Καθήλωση δημόσιων δαπανών – Χορηγοί – κατηγοριοποίηση

Βασικός στόχος της κυβέρνησης με την ολοκληρωτική πρόσδεση της εκπαίδευσης στους Δήμους είναι  η καθήλωση των κρατικών δαπανών για την εκπαίδευση και η μετάθεση του κόστους λειτουργίας των σχολικών μονάδων στους δήμους και ουσιαστικά στους εργαζόμενους, με την επιβολή τοπικής φορολογίας και εν τέλει η διείσδυση εταιριών – χορηγών. Aυτό είναι το φτηνό και ευέλικτο σχολείο της αγοράς. Aυτό είναι το επιχειρηματικό σχολείο των «κουπονιών», έρμαιο της αγοράς, που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Μακροπρόθεσμα τ’ αποτελέσματα θα είναι ο μαρασμός και το κλείσιμο πολλών σχολείων, κυρίως των αγροτικών περιοχών, αφού οι κοινότητες και οι μικρότεροι δήμοι δε θα μπορούν ν’ αντεπεξέλθουν στα έξοδα λειτουργίας τους, την ώρα που οι ποικιλώνυμοι «τοπικοί παράγοντες» θα ενδιαφέρονται για τη βιτρίνα τους, τα «καλά» σχολεία της περιοχής. Ανάλογα προβλήματα θ’ αντιμετωπίσουν και πολλά σχολεία των αστικών κέντρων, ιδιαίτερα των υποβαθμισμένων περιοχών, που θα εξελιχθούν σε σχολεία αλλοδαπών μεταναστών και φτωχών Ελλήνων, κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ, της μητρόπολης του καπιταλισμού.

Πάνω στα ερείπια του ενιαίου δημόσιου σχολείου οικοδομείται η διαφοροποίηση κάθε σχολείου και ουσιαστικά ο ταξικός διαχωρισμός τους με «δούρειο ίππο» την αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση. Επιπλέον, η τοποθέτηση οικονομικού διευθυντή-μάνατζερ δείχνει το άνοιγμα του σχολείου σε επιχειρηματικές δραστηριότητες και τη διαπλοκή του με την «ελεύθερη» αγορά. Στα πλαίσιο μιας ψευδώνυμης  αποκέντρωσης οι διευθυντές θα μετατραπούν σε μάνατζερ – διαχειριστές που θα είναι υποχρεωμένοι ν΄ αναζητούν πηγές χρηματοδότησης για τη λειτουργία του σχολείου. Στόχος είναι η θεσμική μετεξέλιξη του διευθυντή από τον παλιό γραφειοκράτη διευθυντή σε έναν «δυναμικό άρχοντα-manager», ο οποίος θα αναζητά πόρους και θα λειτουργεί ως φορέας προώθησης της νέας κουλτούρας επιχειρηματικού πνεύματος, καινοτόμων δράσεων και διασύνδεσης «του σχολείου του» με την τοπική αγορά. Μια τέτοια λειτουργία του διευθυντή θα εναρμονίζεται με τη νέα μορφή «αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων» που θεσμοθετεί το υπουργείο με το πολυνομοσχέδιο, αφού, μέσα από τη διαδικασία αξιολόγησης που προβλέπεται, τα σχολεία θα λειτουργούν ως «αυτονομημένες μονάδες», οι οποίες θ ʼ ανταγωνίζονται η μία την άλλη στην επίδειξη καλών σχολικών αποτελεσμάτων, καινοτομικών δράσεων και πρακτικών, ανεύρεσης πόρων και, τέλος, προσέλκυσης πελατών (μαθητών).

Στο πλαίσιο αυτά ο διευθυντής της σχολικής μονάδας αναλαμβάνει ανάμεσα σε άλλα «τον σχεδιασμό, την υλοποίηση και αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου», γεγονός που ενισχύει όλους τους μηχανισμούς αξιολόγησης («κοινωνικής λογοδοσίας») και τους συνδέει αφενός με τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και αφετέρου με την ίδια την χρηματοδότηση των σχολείων. Μια τέτοια προοπτική εμπεριέχει τον κίνδυνο καθυπόταξης της διδακτικής πράξης στην επιχειρηματική λογική. Το σχολείο να λειτουργεί με κριτήριο την εξεύρεση κονδυλίων και να προσαρμόζει τη λειτουργία του σ ΄αυτή την προοπτική. Το Υπουργείο Παιδείας προωθεί την ενίσχυση του ελεγκτικού και «πανοπτικού» ρόλου του κράτους, που θα κρατά υπό τον ασφυκτικό έλεγχο κάθε σημαντική λειτουργία του μηχανισμού διοίκησης-εποπτείας της εκπαίδευσης. Οι θεωρητικοί για τη διοίκηση και την οργάνωση κάθε συστήματος υποστηρίζουν απόλυτα ότι ένα συγκεντρωτικό κράτος ή εξουσία μπορεί να είναι συμπυκνωμένο ή αποσυμπυκνωμένο. Παράλληλα το κράτος διαθέτει πολυάριθμούς κόμβους εξουσίας, οι οποίοι μεταβιβάζουν και κάνουν εμφανή τη δύναμη και τη βούληση της πολιτικής εξουσίας. Ένας απ’ αυτούς είναι και η Τ.Α. Το κράτος σ΄ αυτό το στάδιο είναι υποχρεωμένο να διευθετήσει τη συγκεντρωμένη εξουσία γι’ αυτό και καταλήγει να τη διαμοιράσει. Όλη η εξουσία που συγκεντρώνει κατανέμεται σε διάφορες υπηρεσίες και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Η μεταφορά της εξουσίας σε όργανα τοπικά ή περιφερειακά, που παραμένουν όμως αναγκαστικά στην ιεραρχία των κεντρικών διοικήσεων, δεν δίνει τη δυνατότητα άμεσης επέμβασης του λαού στην εξουσία και στη διοίκηση. Αντίθετα, πρόκειται για απλή αποσυμπύκνωση της συγκεντρωτικής εξουσίας και, ουσιαστικά, πρόκειται για εσωτερική κατανομή των δραστηριοτήτων της Κεντρικής εξουσίας ή της κεντρικής διοίκησης. Ωστόσο, το κράτος προβάλλει την ανάγκη αυτονόμησης της σχολικής μονάδας. Πίσω από τις εύηχες διακηρύξεις για δυνατότητα της σχολικής μονάδας να διαμορφώνει το πρόγραμμά της, για αυτονομία, διαφοροποίηση του αναλυτικού προγράμματος, ξεπροβάλλει μια εκπαίδευση και ένα σχολείο αντίστοιχο με τις οικονομικές και κοινωνικο-ταξικές συνθήκες της περιοχής του, που θα διαφοροποιείται κατά περιφέρεια ανάλογα με τις επιδιώξεις της αγοράς και τις κατευθύνσεις των επιχειρήσεων. Την ίδια το σχολείο μετατρέπεται σε αποθήκη κατάρτισης φθηνού εργατικού δυναμικού και μεταναστών για την αγορά. Σχολείο της αγοράς, φθηνό, αυταρχικό, εξοντωτικό και ελιτίστικο, σχολείο όχι γνώσεων και παιδείας, αλλά λειτουργικών δεξιοτήτων, στενής κατάρτισης και όχι γενικής γνώσης, σχολείο όπου θα βασιλεύει το πνεύμα του ανταγωνισμού, της κοινωνικής διαφοροποίησης και του «επιχειρείν».

Η διεθνής εμπειρία

Μακροπρόθεσμα τ’ αποτελέσματα θα είναι ο μαρασμός και το κλείσιμο πολλών σχολείων, κυρίως των αγροτικών περιοχών, αφού  οι μικρότεροι δήμοι δε θα μπορούν ν’ αντεπεξέλθουν στα έξοδα λειτουργίας τους, την ώρα που οι ποικιλώνυμοι «τοπικοί παράγοντες» θα ενδιαφέρονται για τη βιτρίνα τους, τα «καλά» σχολεία της περιοχής.  Ανάλογα  προβλήματα θ’ αντιμετωπίσουν και πολλά σχολεία των αστικών κέντρων, ιδιαίτερα των υποβαθμισμένων περιοχών, που θα εξελιχθούν σε σχολεία αλλοδαπών μεταναστών και φτωχών Ελλήνων, κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ, της μητρόπολης του καπιταλισμού. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της Ιρλανδίας, αλλά και της Μεγάλης Βρετανίας, όπου στο 75% των σχολείων σύλλογοι γονέων, μαθητές και εκπαιδευτικοί, μετά τη λήξη των μαθημάτων, αναλαμβάνουν υπεργολαβίες από διάφορες επιχειρήσεις, όπως τήρηση ισολογισμών, συσκευασία τροφίμων κ.λπ. Εξάλλου είναι γνωστό ότι άλλα σχολεία στη Βρετανία,  όσα έχουν οικονομική δυνατότητα,  ακολουθούν ένα απαιτητικό θεωρητικό πρόγραμμα που συμπληρώνει τις γνώσεις και ενισχύει τις επιδόσεις στη Γλώσσα, τα Μαθηματικά και σε άλλα μαθήματα γενικής παιδείας, ενώ άλλα σχολεία φυτοζωούν ασχολούμενα με την καλαθοπλεκτική και την πηλοπλαστική!  Στις ΗΠΑ η εκπαίδευση έχει υπαχθεί εξολοκλήρου στην Αυτοδιοίκηση κάθε Πολιτείας. Αποτέλεσμα, η μεγάλη ταξική διαφοροποίηση και η μορφωτική και υλική ένδεια μεγάλου αριθμού σχολείων από τη μετατροπή τους σε εμπορικά υποκαταστήματα. Στη Φινλανδία τα σχολεία χρηματοδοτούνται κατά 50% από κρατικά κονδύλια και κατά 50% από τις τοπικές επιχειρήσεις και τη φορολόγηση των δημοτών.

Συλλογικότητα – Αντίσταση

Το όραμα της αποκέντρωσης ή και της αυτοδιαχείρισης, όπως προσθέτουν πολλοί, του σχολείου στις σημερινές κοινωνικές συνθήκες, όχι μόνο είναι ανέφικτο, αλλά απατηλό και αποπροσανατολιστικό.

Στις σημερινές συνθήκες, λοιπόν, που ξεδιπλώνεται η επίθεση εναντίον της δημόσια εκπαίδευσης είναι αναγκαίος ο σαφής προσανατολισμός του εκπαιδευτικού κινήματος για την υπεράσπιση του δωρεάν χαρακτήρα της και την προώθηση συγκεκριμένων αιτημάτων που επανειλημμένα έχουν διατυπωθεί, έτσι ώστε να ενισχυθεί ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της εκπαίδευσης. Παράλληλα, είναι επιτακτική ανάγκη η αγωνιστική διεκδίκηση αιτημάτων που συμβάλλουν στην κατοχύρωση και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, έτσι που να μπορούν να επεμβαίνουν και να συμμετέχουν -ατομικά και συλλογικά- στη λειτουργία του σχολείου ως ενεργά υποκείμενα. Ενδεικτικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι οι εκπαιδευτικοί μπορούν και πρέπει να έχουν λόγο για τα Αναλυτικά προγράμματα, χωρίς αυτό να σημαίνει την παθητική συναίνεση και συνενοχή στη σύνταξή τους από τα «ανώτερα όργανα». Γενικότερα μπορούν και πρέπει να επεμβαίνουν στην εκπαιδευτική διαδικασία, να έχουν άποψη για το περιεχόμενο των γνώσεων και των μεθόδων διδασκαλίας (τι και πώς θα διδαχθεί), αμφισβητώντας το ρόλο του πειθήνιου αλλοτριωμένου δημόσιου υπαλλήλου που λειτουργεί ως ιμάντας μεταβίβασης της κυρίαρχης ιδεολογίας και διαμεσολαβητής της κοινωνικής επιλογής των μαθητών.

Συγκεκριμένα χρειάζεται:

1. Υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Ενιαίας εκπαίδευσης, χωρίς διαχωρισμούς σε τύπους σχολείων. Ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις

2. Οικονομική ενίσχυση της εκπαίδευσης, μαζικοί διορισμοί – μονιμοποίηση των αναπληρωτών που θα επιτρέψουν τη μείωση του αριθμού των μαθητών σε 20 ανά τμήμα. Αύξηση των δαπανών στο 5% του ΑΕΠ.

3. Άμβλυνση των ταξικών ανισοτήτων. Δικαίωμα στη μόρφωση για όλους.

4. Αναδιάρθρωση των αναλυτικών προγραμμάτων με βάση τις θέσεις των φορέων της εκπαιδευτικής κοινότητας, ώστε να ικανοποιούνται οι ανάγκες των νέων για πολύπλευρη μόρφωση.

5. Όχι στο θεσμικό πλαίσιο που προωθεί την εφαρμογή της «αξιολόγησης» και της «αποκέντρωσης». Όχι στην κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της «αξιολόγησης» και της «αποκέντρωσης» των σχολείων. Παιδαγωγική αυτονομία και δημοκρατία στο σχολείο.

* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης», του Εκπαιδευτικού Ομίλου και μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά.

 

 

Οχι δικαιοσυνη οχι ειρηνη 8 λεπτα και 46 δευτερόλεπτα

Διαδηλωση Στις ΗΠΑ και

Κινητοποιηση στο Χερεφορντ την γειτονικη μου πολη για τα γεγονοτα στην Αμερικη.Υπαρχει μια διαφορα κουλτουρας Ο κόσμος στέκεται σιωπηλός για 8 λεπτά και 46 δευτερόλεπτα  όσα πατούσε ο μπάτσος τον λαιμό του ανθρώπου μέχρι να πεθανει

Aegean Η μεγαλη κομπινα συνεχιζεται.Και ενα παρα πολυ σημαντικο αρθρο ανάλυση της σημερινης καταστασης διαλυσης της ΟΝΕ

Ισως καποια στιγμη στο μελλον να αναζητηθουν ποινικες ευθυνες για την συγκεκριμενη και επωνυμη ομαδα ανθρωπων που σχετιζονται με τα μεγαλα σκανδαλα της Ελλαδας. Και δεν ειναι επιχειρημα το οτι ηταν πολιτικες αποφασεις εξαγνισμενες απο την ψηφο του Ελληνικου λαου γιατι δεν ηταν ολος ο Ελληνικος λαος που τους ψηφισε. Ηταν μια μειοψηφια απο αυτους που συμμετειχαν στις εκλογες (με μεγαλα ποσοστα αποχης ) και μια μειοψηφια απο αυτους που ψηφισαν το κομμα τους. Σημαντικο ειναι να διαβασετε το παρακατω αρθρο για την Ολυμπιακη και θα δειτε πως ο Χατζηδακης αντιμετωπιζει εσωτερικη κριτικη στην ΝΔ για τα εργα του . Και μαλιστα δεν γνωριζαν οι ψηφοφοροι ολα αυτα που θα διαβασετε για να αποφασισουν. Η ενημερωση γινοταν μεσα απο ΜΜΕ εξαγορασμενα απο τα μεγαλα συμφεροντα ξεπουλημενα στο ξενο κεφαλαιο της ΕΕ.

Για να ειμαστε ομως καθαροι δεν ειναι η Ελλαδα η εξαιρεση παρ ολες τις ιδιομορφιες της. Οι συγκεριμενοι πολιτικοι υπαλληλοι ξενων συμφεροντων απλα εφαρμοσαν στην χωρα μας οδηγιες πρακτικων που εφαρμοστηκαν στον υπολοιπο κοσμο σχεδον παντου. Και απετυχαν. Η διαφορα ειναι πως οι αστικες ταξεις σε μεγαλες χωρες οπως το Ηνωμενο Βασιλειο οταν πεσουν σε ντουβαρι αλλαζουν κατευθυνση για να μην σπασουν το κεφαλι τους και να διατηρησουν συνολικα την εξουσια τους .Γι αυτο η συντηρητικη κυβερνηση Τζονσον επανακρατικοποιει τα τρενα στην Αγγλια. Εμεις συνεχιζουμε να βαραμε το κεφαλι στο τοιχο των ιδιωτικοποιησεων δημοσιου πλουτου εχοντας οπως παντα μια ιστορικη καθυστερηση.

Ομως το συγκεκριμενο πολιτικο προσωπικο εχει ευθυνη. Και οχι μονο πολιτικη.Εδω εχουν γινει κομπινες με τον δημοσιο πλουτο και καποιοι κονομησαν. Εκει εχει λογο η δικαιοσυνη.Οταν βγαλει το μαντηλι απο τα ματια της . Αν το βγαλει ποτε.

Καποτε η Ερμιονιδα ειχε αεροπορικη συνδεση με το αεροδρομιο του Ελληνικου. Μαλιστα εχω αναμνηση σαν παιδακι να μεταφερουμε τον πατερα μου το 1969 μετα απο σοβαρο προβλημα υγειας που του παρουσιαστηκε στην παραλια της Χινιτσα με ενα ελικοφορο μικρο αεροπλανο απο το ιδιωτικο αεροδρομιο του Αλεξιου που μας βοηθησε παρα πολυ.

Η παρακατω φωτο απο ΕΔΩ

Εδω αλλη φωτογραφια εποχης στο βαθος χτιζεται ακομα το σημερινο ΑΚΣ Μπροστά το ξενοδοχείο Ροζος

Σκανδαλο Ολυμπιακης μια καταπληκτικη αναλυση

Αν και με καθε επιφυλαξη γενικωτερα  για την ιστοσελιδα που το φιλοξενει εχει επαφες με τον ακροδεξιο Βελοπουλο της Ελληνικης λυσης χωρις αυτο να σημαινει πως ολα τα αρθρα και οι ειδικοι συνεργατες ειναι αυτου του χωρου .

Διαβαστε κι ΑΥΤΟ  απο το 2019   του Π Χατζηπλη στελεχους της Ελληνικης λυσης του Βελοπουλου(επισης απο την ιδια ιστοσελιδα με τις παραπανω ισχυρες επιφυλαξεις)  για τον Ελληνικο τουρισμο. Καθολου αριστερος δεν ειναι ο κ Χατζηπλης. Το ακριβως αντιθετο θα ελεγα .Επιβεβαιωνει ομως με πραγματικα στοιχεια απο αλλη πλευρα και για αλλους λογους οσα γραφω τοσα χρονια για την τουριστικη βιομηχανια και την παγιδα της.

Θα ελεγα μαλιστα πως το αρθρο ειναι προφητικο οσον αφορα την πιθανοτητα (που εγινε πραγματικοτητα σημερα) «να υπαρξει πτωση στον τουρισμο λογω εσωτερικων η εξωτερικων λογων«.

Και ας ειναι αισιοδοξος ο κ Δημαρχος για τα 438 εκατομμυρια που επενδυονται αυτες τις μερες οπως  ειπε στην Ερμιονιδα (απο δυο Κυπριακες πολυεθνικες συμπληρωνω εγω). Χαμογελαστε ντε ! Τι σας ζητανε; Ολα πανε καλα! Μονο «αυτους τους προσφυγες να διωχναμε εξω με μια κλωτσια» που ελεγε το τραγουδι (και υποστηριζουν οι 498).

.

Η Aegean ψάχνει για κορόιδα, όχι για διάσωση

Η γερμανική Lufthansa διαπραγματεύεται πακέτο διάσωσης με την κυβέρνηση, με τη συμφωνία να προβλέπει την κρατική ενίσχυση της αεροπορικής εταιρίας με το ποσό των 9 δισεκατομμυρίων ευρώ, με αντάλλαγμα το 20% των μετοχών της. Η Air France-KLM έχει ζητήσει 11 δισεκατομμύρια ευρώ υπό την μορφή δανείων από τη γαλλική και την ολλανδική κυβέρνηση, οι οποίες είναι ήδη μέτοχοι της εταιρίας και κατέχουν το 13% και 14% αντίστοιχα. Από την άλλη, η Aegean απαιτεί κρατική ενίσχυση χωρίς κανένα όρο και καμία παρέμβαση από το κράτος, δηλαδή δωρεάν χρήμα από τους Έλληνες φορολογούμενους.

Τα έσοδα της εταιρίας το α’ τρίμηνο του 2020 ανήλθαν σε περίπου 146 εκατομμύρια ευρώ. Το Μάρτιο η εταιρεία εμφάνισε ζημιές περίπου 44 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ σε επίπεδο τριμήνου οι ζημιές προ φόρων κυμαίνονται στα 80 εκατομμύρια ευρώ, έναντι ζημιών 48,7 εκατομμυρίων ευρώ πέρυσι στο ίδιο διάστημα. Ο πρόεδρος της Aegean ανέφερε πως το μηνιαίο κόστος της εταιρίας έχει περιοριστεί σε 26 έως 28 εκατομμύρια ευρώ, ενώ εκτιμά ότι αρχές Ιουλίου η δραστηριότητά της θα επανέλθει περίπου στο 25% και θα ξεπεράσει το 50% μέχρι το Σεπτέμβριο.

Για το 2019, η εταιρία είχε αύξηση 10% στον ενοποιημένο κύκλο εργασιών, ο οποίος ανήλθε σε 1,3 δισεκαμμύρια ευρώ, ενώ τα καθαρά κέρδη μετά από φόρους, τόκους και αποσβέσεις ανήλθαν σε €78,5 εκατομμύρια, παρουσιάζοντας αύξηση 16%. Παράλληλα, την τελευταία πενταετία έχουν διανεμηθεί 211 εκατομμύρια ευρώ ως μερίσματα στους μετόχους της Aegean.

H ρευστότητα της εταιρίας βρίσκεται σε εξαιρετικό επίπεδο, με τα ταμειακά της αποθέματα να ανέρχονται σε 510 εκατόμμυρια ευρώ. Μετά την ανακοίνωση των μέτρων από την κυβέρνηση, η εταιρία ανακοίνωσε πως θα αιτηθεί για δανεισμό 150 εκατομμυρίων ευρώ προς τις 4 συστημικές τράπεζες, με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου ύψους 80%. Έχει επίσης, εξασφαλίσει έμμεσο δανεισμό από τις οφειλές σε καταναλωτές από ακυρώσεις πτήσεων, αφού η εταιρία δίνει ως επιλογή, είτε την αλλαγή πτήσης είτε τη χρήση vouchers αντί χρηματικής αποζημίωσης, κάτι που αντίκειται στην ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Στις 28 Μαΐου, τα Υπουργεία Οικονομικών, Εργασίας και Υποδομών-Μεταφορών ανακοίνωσαν μέτρα στήριξης ύψους 115 εκατομμυρίων ευρώ για τον κλάδο των αερομεταφορών, τις αεροπορικές εταιρείες και τις εταιρίες επίγειας εξυπηρέτησης για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας. Ανάμεσα στα μέτρα, προβλέπεται μόνιμη μείωση του μισθολογικού κόστους των εταιριών, αποζημίωση πτήσεων Απριλίου-Μαΐου με 20 ευρώ ανά προσφερόμενη θέση, επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών, όπως και μείωση ΦΠΑ. Από την άλλη, για τους χιλιάδες εργαζόμενους του κλάδου έρχεται μείωση μισθού μέχρι και 20%, μέσω του προγράμματος «Συν-εργασία» της επιδοτούμενης εκ περιτροπής εργασίας.

Κωστας Λαπαβιτσας

Οι πόροι που θα διατεθούν στη χώρα μας μέσω του προγράμματος της Επιτροπής δεν είναι καθόλου ο πακτωλός που ονειρεύονται οι εγχώριοι Ευρωπαϊστές. Στην πραγματικότητα η Ελλάδα δικαιούται το 5,8% από τα 310 δις των χορηγιών για το 2021-24, δηλαδή ένα σύνολο 18 δις, ή 4,5 δις τον χρόνο. Από τα υπόλοιπα πιθανόν να λάβει κάτι παραπάνω από 1 δις το χρόνο ως επιπλέον χορηγίες και ίσως άλλα 5 δις ετησίως με τη μορφή δανείων, αν το θελήσει.

Για να έχει δικαίωμα να λάβει τα κονδύλια αυτά (χορηγίες και δάνεια) η Ελλάδα θα πρέπει να συνεισφέρει περίπου 2,5 δις το χρόνο στο πρόγραμμα. Συνεπώς οι καθαρές εισροές θα είναι σαφώς μικρότερες και πιο συγκεκριμένα οι καθαρές χορηγίες θα είναι λίγο πάνω από 3 δις το χρόνο, δηλαδή κοντά στο 2% του ελληνικού ΑΕΠ για τέσσερα χρόνια.

Όσα πληρώνουμε για την συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ λέω εγω

https://data.worldbank.org/share/widget?indicators=ST.INT.RCPT.CD