H ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΡΓΑ ΟΙ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο κ Νικας και οι υποσχεσεις του ειναι πια παρελθον.Το γεφυρι της Αρτας Νοτιος κυκλοφοριακος κομβος προχωρα με ρυθμους  ραθυμους .Ποιος βιαζεται; Τα σπασμενα τσιμεντα στη Κοστα αναμενουν νεες αποφασεις για να απομακρυνθουν.

Το αποχετευτικο ενα τραγικο αστειο , για γελια η κλαματα. Βεβαιως και η ευθυνη ανοικει σε ολους οσους το διαχειρισθηκαν χρονια τωρα.Ομως η αρχη της καταστροφικης απο καθε αποψη αποφασης να ΜΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ο βιολογικος Πορτο Χελιου (και να μεταφερθουν με αντλιες τα λυματα της τουριστικης περιοχης πανω απο λοφους και ραχουλες χιλιομετρα μακρια στον Καμπο Κρανιδιου) εγινε οταν ανατραπηκαν (χωρις οναματεπωνυμο ευθυνης) οι πρωτες αποφασεις και εργα στην Βερβεροντα και ξεκινησε αυτο το παραλογο  Σισυφειο εργο που ποτε δεν ολοκληρωθηκε.

Ομως στην Ελλαδα δεν εχουμε Χουντα.Οσοι πανε να ψηφισουν αυτους τους πολιτικους  επιλεγουν με βαση τα εργα τους φανταζομαι.Πλειοψηφικα μαλιστα.Ζητω η Νεα Δημοκρατια!

ΥΓ Θαυμαστε το φοντο στην φωτογραφια!Η καθαριοτητα πανω απ ολα.Ολα κι ολα.

Δημος 2020  Δελτία Τύπου | 23 Δεκεμβρίου 2020

«Ρωμαϊκό Ταφικό Μνημείο Ερμιόνης» Κρανίδι, 23.12.2020

Δελτίο Τύπου

Με χαρά παραλάβαμε το υπ’ αριθ. πρωτ. 298998/17-12-2020 έγγραφο της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων Π.Ε. Αργολίδας, σχετικά με την ένταξη και κατασκευή του έργου : «Αναστήλωση – στερέωση και διαμόρφωση χώρου τοποθέτησης Ταφικού Μνημείου Ερμιόνης Δήμου Ερμιονίδας» προϋπολογισμού 120.000 €.

Με την ανωτέρω απόφαση της Περιφέρειας Πελοποννήσου και των αρμοδίων Υπηρεσιών της, υλοποιείται μία ακόμα δέσμευση του Περιφερειάρχη κ. Π. Νίκα και του Αντιπεριφερειάρχη κ. Ι. Μαλτέζου προς τον Δήμο Ερμιονίδας.

Έτσι η Ερμιόνη θα αποκτήσει σύντομα μία όμορφη «πλατεία» στης οποίας το κέντρο θα στέκει το Ρωμαϊκό Ταφικό Μνημείο που βρέθηκε πλησίον αυτής, κατά τις ανασκαφές που έγιναν το 1988 – 1990 στο οικόπεδο του ΟΤΕ Ερμιόνης.

Το Μνημείο αυτό, λαμβάνει επιτέλους την θέση που του αξίζει, για να θυμίζει σε επισκέπτες και κατοίκους την πλούσια ιστορία της Ερμιόνης ανά τους αιώνες.

Γραφείο Δημάρχου

Η ωραια (κοιμωμενη) Ρωμαικη σαρκοφαγος Ερμιονης

H ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΑΡΓΑ ΟΙ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ειναι παντα εκει που ξερετε .Μπροστα στον Λιμενικο σταθμο πεταμενη. Περιμενει την βαση τοποθετησης για την αναδειξη της . Μαζι με τα ψηφιδωτα της Παλαιοχριστιανικης Ερμιονης , το καστρο Θερμησιας , την Ακροπολη Αλιεων. Λογια , υποσχεσεις , Μουσεια και μούσια. Οι Δημαρχοι και οι Περιφερειαρχες ερχονται και παρερχονται οι εφοπλιστες ζουν και πεθαινουν και η σαρκοφαγος εκει , στωικα αναμενει μια καποια γενια του μελλοντος , βγαινοντας χαραματα απο το μπαρακι , ελαφρα ζαλισμενη και ερωτευμενη , να ακουμπισει ενα λουλουδι αναμεσα στους δυο συζυγους. Αναμενει , η καημενη , χιλιαδες χρονια τωρα να την δουμε .Περασμενα μεγαλεια και διηγωντας τα να κλαις.

Οχι δεν λειπουν τα λεφτα στη χωρα μας.Μπορει η κοινωνια συνολικα να γινεται φτωχοτερη αλλα οι πλουσιοι γινωνται πλουσιωτεροι με τα λεφτα της.

Δεν λειπουν τα λεφτα απο το κρατος μας που αγοραζει οπλα εναντια στην ΝΑΤΟικη Συμμαχο Τουρκια και τελικα τα στελνει στην μη συμμαχους Ουκρανια η Σαουδικη Αραβια.

Ειχε δικιο ο Γιωργακης . Λεφτα υπαρχουν. Οραματα λειπουν λεω εγω.

Εμπνευσμενοι ηγετες λειπουν με διαθεση να συγκρουστουν με τα κομματικα κατεστημενα , υπηρετες της ΕΕ που μας εχει κατακτησει σαν νεα Ρωμαικη αυτοκρατορια . Δραστηριοι ,ριζοσπαστες αριστεροι , αποτελεσματικοι , συνεπεις , ενεργοι πολιτες λειπουν οταν οι  ιδιωτες περισευουν.

Αδειες τσεπες -αδεια πουκαμισα η Δημοκρατια μας. Και ολο περιοριζεται , ολο μετασχηματιζεται σε ενα τερας που ολα τα καταπινει μεσα στην ιδιωτικη κοιλια του μεχρι να πεθανει απο εμφραγμα.Μην περιμενετε κανενας απερχομενος Δημαρχος   στον απολογισμο του να την θυμηθει. Ματαια θα περιμενετε .Η Ρωμαικη σαρκοφαγος ειναι παντα προεκλογικο παραμυθι για τους επομενους υποψηφιους.

Ισως η Ρωμαικη σαρκοφαγος καλα κανει και βρισκεται σε εκεινο το σημειο.Να την βλεπουμε καθε Πεμπτη στην Λαικη αγορα οταν σταθμευουμε το αυτοκινητο μπροστα της ,να οσφραινεται την μυρωδια των ψαριων λιγο πιο κατω , να ακουει τις φωνες των εμπορων και των πελατων τους , να κοιτα προς το Σαρωνικο και το Μπιστι , θλιμμενα , χιλιαδες χρονια τωρα με ενα δακρυ να κυλα στο μαρμαρινο μαγουλο τη στιγμη που σκοτωναν τον Γαλατη οι συντροφοι του (για το μεγαλυτερο καλο ; ).

Ισως παλι να κοιτα τον παλιο Μυλο που «αναστηλωθηκε» στο Κροθι  για να γινει καφενειο με «ωραια θεα» και να αναρωτιεται πως τα παλιοτερα χρονια δεν τον ειχε δει να δουλευει (να υπαρχει καν ) χωρικοι να ανηφοριζουν με τα ζωα φορτωμενα , να πληρωνουν τον αγνωστο σε εμας  ιδιοκτητη- Μυλωνα και μετα να επιστρεφουν στο σπιτι αργα το βραδυ.  Ειπαμε για την «αναστηλωση» του ανυπαρκτου Μυλου-φαντασμα λεφτα βρεθηκαν .Για τη σαρκοφαγο ομως οχι. Δεν γινεται καφετερια η Σαρκοφαγος . Δεν γινεται εμπορευμα η πολιτιστικη κληρονομια .

Συναισθηματα και οι σκεψεις του κ. Σ.

Απο την σελιδα του Δημοσιογραφου κ Δαμαλιτη

του Γιάννη Μ. Σπετσιώτη

Έχω παρατηρήσει πως οι άνθρωποι στις διαπροσωπικές τους σχέσεις επικοινωνούν επενδύοντας, τις περισσότερες φορές, στο γνωσιακό μέρος (γνωστικές λειτουργίες) και ελάχιστα ή καθόλου στα συναισθήματα. Φαίνεται να αγνοούν πως η επικοινωνιακή τους σημασία και δύναμη είναι τεράστια, καθώς τα συναισθήματα είναι εκείνα που στέλνουν πολύ ισχυρά μηνύματα επαφής και αμοιβαιότητας στους άλλους.

Έχει παρατηρηθεί πως και στις πιο «δυσοίωνες προγνώσεις και παθολογικές καταστάσεις», όπου φαίνεται να υπάρχει επιπέδωση των συναισθημάτων, αυτά εξακολουθούν να είναι παρόντα, γιατί και στο «κενό» ακόμη ανιχνεύονται συναισθήματα!

Υπάρχουν, επίσης, περιπτώσεις όπου στην επικοινωνία αποκρύπτονται συναισθήματα και σκιάζεται η καθαρότητα του προσώπου. Αν λοιπόν οι γνώσεις είναι ο κινητήρας του νου, τα συναισθήματα είναι τα «αμορτισέρ» της ψυχής που απορροφούν τους κραδασμούς, μηδενίζουν τις ταλαντώσεις και διευκολύνουν την επικοινωνία των ανθρώπων.

Ακούγεται συχνά πως τα παλαιότερα χρόνια τα συναισθήματα των ανθρώπων στήριζαν την επικοινωνία τους, κάτι που σήμερα έχει χαθεί. Δεν γνωρίζω πόση δόση αλήθειας περιέχει αυτή η εμπειρική διαπίστωση. Μπορώ, όμως, με βεβαιότητα να υποστηρίξω πως η πολυπολιτισμικότητα έχει προκαλέσει αλλοίωση στη σύσταση του πληθυσμού των σημερινών κοινωνιών. Η τεχνολογία, επίσης, που αν και ευνοεί την επικοινωνία  συχνά «στεγνώνει» από συναισθήματα.

Τέλος, θεωρώ, πως επειδή όλοι έχουμε ανάγκη από συναισθήματα πρέπει να μάθουμε να τα ενεργοποιούμε και να τα επικοινωνούμε. Έτσι «γεμίζουμε» το μέλλον και βελτιώνουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις κάνοντάς τες ειλικρινέστερες.

Εκτιμω ιδιαιτερα την γραφη το ηθος και το υφος , αλλα και το ερευνητικο εργο του κ Σπετσιωτη (Σ) πανω στην ιστορια και το παρελθον της Ερμιονιδας κυριως στον χωρο της εκπαιδευσης. Οι σκεψεις του οπως καταγραφωνται σημερα στην σελιδα Δαμαλιτη μου γεννησαν πολλες σκεψεις. Θα ηθελα να τις μοιραστω μαζι σας μεσα απο τρεις παρατηρησεις . Με την σαφη διεκρινηση πως αυτη η αναρτηση ειναι κατα κυριο λογο λογικα δομημενη (οχι σαν την φωτογραφια της αρχης της αναρτησης)αλλα προεκυψε μεσα απο μια συναισθηματικη αντιδραση στις σκεψεις του κ Σ.

Παρατηρηση πρωτη

Παντα με μαγευαν οι πολυτιμες στιγμες  της ισσοροπιας αναμεσα σε αντιθετα . Οι στιγμες που σκοταδι και φως (σε ολο το συμβολικο ευρος τους) χανονται για λιγο .Ειναι στιγμες μεταβασης ο χρονος (οι αισθησεις)θαλεγες σταματα , η τουλαχιστον αποκτα αλλη διασταση.

Ατλαντικος  Ωκεανος , Μαροκο , Ηλιοβασιλεμα και εργατες απο γειτονικο καταυλισμο.

Η ζωη ειναι μια συνεχης εναλλαγη στιγμων ισσοροπιας που προκυπτουν απο την συγκρουση (αλλοτε βιαιη αλλοτε μακροχρονη και υπογεια)πολλαπλων αντιτιθεμενων δυναμεων. Οταν οι δυναμεις  αυτες συμπιεστουν , σε μια προσπαθεια να ελεγχθουν , να παγιωθει μεσα στον χρονο η εκαστοτε ισσοροπια (που απο την φυση της ειναι στιγμιαια) το αποτελεσμα ειναι μια παραμορφωση , μια διαστροφη , ενας θανατος εν ζωη . Ομως οι ανθρωποι στον αγωνα μας να εξαφανισουμε τον φοβο , δυστυχως συνεχως προσπαθουμε να ελεγξουμε την συνεχη κινηση της ζωης .Εκλαμβανουμε την κινηση , την μεταβολη , σαν απειλη σε οσα με τοσο κοπο εχουμε «πετυχει» δημιουργησει συσωρευσει. Αντι να αφεθουμε στο ρευμα και να απολαυσουμε το κολυμπι , προσπαθουμε να στησουμε φραγματα (και αυτο ισχυει και για τα γηρατεια οπως καταλαβαινω μεγαλωνοντας).

Παρατηρηση Δευτερη

Οι λεξεις , η γλωσσα εχουν ενα σοβαρο προβλημα. Δεν μπορουν να εκφρασουν απολυτα αυτο που νιωθουμε. Παντα το προσεγγιζουν σε καποιο βαθμο γι αυτο και παρα πολλες φορες οι ανθρωποι ενω μιλαμε την ιδια γλωσσα χρειαζεται να διευκρινιζουμε αυτα που λεμε για να γινουμε κατανοητοι.

Βεβαια η γλωσσα σαν εργαλειο ειναι πολυτιμη.Πιασε το σκεπαρνι- Δωσε μου το νερο . Απλα κατανοητα συντομα χτιζουμε οι μαστορες .ενα σπιτι. Οταν ομως το σχεδιαζουμε και το θελουμε ανετο , ψηλοταβανο , ευρυχωρο , τα πραγματα γινωνται δυσκολα γιατι πρεπει να εξηγησουμε τι σημαινουν στην πραξη ολες αυτες οι λεξεις να σχεδιασουμε να μετρησουμε για να δωσουμε οδηγιες στον μαστορα τι να κανει πρακτικα. Που να δεις οταν μιλαμε για «ελευθερια» λαο εθνος και παει λεγωντας.Η ακομα οταν μιλαμε για Ελληνικη «γλωσσα»γραπτη (σαν αυτη που γραφω σε αυτες τις γραμμες) η προφορικη (οταν μιλαω με τους Ελληνες  φιλους μου).

Και το προβλημα γινεται μεγαλυτερο οταν οι λεξεις αρχιζουν και πετουν σε ενα ιδεολογικο μεταφυσικο διαστημα  (συναισθηματων και αισθησεων)χανοντας καθε επαφη με την πραγματικοτητα τον ορθολογισμο η εστω την προσπαθεια να ερμηνευτουν με βαση την λογικη αναλυση και τεκμηριωση.(Μια κατασκευη απολυτα λειτουργικη και λυτρωτικη αν διαβασουμε ενα ομορφο ποιημα η ενα καλο σουρεαλιστικο λογοτεχνικο εργο  και μπορεσουμε να αφησουμε τον εαυτο μας χαλαρο και δεκτικο στην απολαυση της γλωσσικης και νοηματικης αφαιρεσης ) .Ομως προφανως δεν αναφερομαι στην ποιηση αλλα σε κατι διαφορετικο  που παντα ευνοει και επιδιωκει η καθε εξουσια οπως περιεγραψε τοσο καλα  ο Τζορτζ Οργουελ στο 1984.

Αν τα συμβολα – αφηρημενες  λεξεις ,  ελευθερια , ειρηνη , φιλος , εχθρος , αποκτησουν  πολλες διαφορετικες ερμηνειες  διαφορετικα νοηματα χωρις να τους προσδωσουμε λογικο σωμα , τοτε παυουν στην ουσια  να υπαρχουν  σαν λεξεις με νοημα  και στοχο την επικοινωνια και αρα παυουμε να διεκδικουμε και να υπερασπιζομαστε τις ιδιες τις εννοιες . Δεν υπαρχει μαυρο ουτε ασπρο δεν υπαρχει αριστερα η δεξια αντρας η γυναικα καλο και κακο γιατι δεν υπαρχουν οι λεξεις που τα σηματοδοτουν. Οι λεξεις ειναι απλα ηχοι που ο καθενας ερμηνευει οπως θελει

Αυτο  γινεται εντονα εδω και καποια χρονια  στις μητροπολεις του καπιταλισμου με στοχο την νεολαια και κυριο οπλο την ταυτοτητα φυλου  (Gender identity)που δεν εχει καμμια σχεση με τον απολυτο σεβασμο της σεξουαλικης ερωτικης επιλογης  αυτοδιαθεσης ολων των ανθρωπων .Μην φυγω ομως απο το θεμα μας Οι Μοντυ Παιθονς περιεγραψαν προφητικα το σημερινο μπαχαλο σατυριζοντας την τοτε αριστερα (και σημερα μερος της ειναι το ιδιο κωμικοτραγικα μπερδεμενο)στην «Ζωη του Μπραιαν»

Παρατηρηση Τριτη

Επειδη παει μακρυα αυτη η αναρτηση ας γυρισω  στις σκεψεις του κ Σ.  Ειμαι και γω ανθρωπος παρορμητικος και τα συναισθηματα (τα τοσο ευμεταβλητα )παντα επαιξαν κυριαρχο ρολο στην προσωπικη μου ζωη και την πολιτικη μου δραση. Με κινδυνο να χαρακτηρισθω αφελης αφεθηκα (και αφηνομαι παντα ακομα και στην ηλικια μου) να οδηγουμαι απο  οσα νιωθω περισσοτερο απο οσα η «λογικη» αναλυση  επιτασει . Ομως ετσι αλλαζει ο κοσμος ετσι αλλαζουμε και εμεις . Απο τρελους και ερωτευμενους με την ζωη.Οπως ειχε πει ο Κερουακ «Εκεί που κάποιοι βλέπουν τρελούς, εμείς βλέπουμε μεγαλοφυΐες. Γιατί οι άνθρωποι που είναι αρκετά τρελοί για να πιστεύουν ότι μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο, είναι αυτοί που στο τέλος το κάνουν».

Η πρωτη μου διαφωνια λοιπον με τον κ Σπετσιωτη ειναι η διαπιστωση πως τα συναισθηματα ειναι τα «αμορτισερ» οι «αποσβεστηρες κραδασμων και ταλαντωσεων» ενω ο νους οι «γνωστικες λειτουργιες» ειναι ο κινητηρας. Πιστευω πως ειμαστε ενας συνολο χημικων αντιδρασεων (αλλα οχι μονο) και ο «νους» μας ειναι και αυτος μερος ,που εμπεριεχει οδηγειται απο τα συναισθηματα, οπως και το αντιθετο. Αν με το «νους-γνωστικες λειτουργιες» » εννοει ο αγαπητος κ Σπετσιωτης την λογικη αναλυση και συνθεση την εξαγωγη συμπερασματων και συμπεριφορων τοτε η δικια μου αποψη γινεται πιο ξεκαθαρη.Οταν ειμαστε θυμωμενοι η θλιμενοι , σιγουρα οι γνωστικες μας λειτουργιες γινωνται πιο αδυναμες στο να λειτουργησουν αποτελεσματικα στην ληψη αποφασεων .

Η δευτερη διαφωνια ειναι στη φραση «Μπορώ, όμως, με βεβαιότητα να υποστηρίξω πως η πολυπολιτισμικότητα έχει προκαλέσει αλλοίωση στη σύσταση του πληθυσμού των σημερινών κοινωνιών».

Εδω διακρινω εναν συντηρητισμο μια επιφυλαξη  απεναντι στο «αλλο» το νεο , μια εξειδανικευση του χθες και της παραδοσης που καποτε λειτουργουν δημιουργικα στον βαθμο που συγκροτουν τοπικη ταυτοτητα και βαζουν φραγμο στην πολιτιστικη πολτοποιηση που επιχειρει η μεταβαση προς την μονοκαλλιεργεια της παγκοσμιοποιησης.Ειναι ομως και αλλες φορες που μια τετοια σταση επιστροφης σε ενα εξειδανικευμενο παρελθον χωρις συγκρουσεις και αντιφασεις δημιουργει ενα  λαθος συμπερασμα για την πραγματικοτητα του σημερα και του χθες.

Ειμαι βεβαιος πως ο ερευνητης της ιστοριας κ Σ θα συμφωνησει μαζι μου πως παντα (απο την γεννεση της) η ανθρωποτητα προχωρα μεσα απο την μετακινηση μεταγκατασταση συγχωνευση συνθεση διαφορετικων πληθυσμων και πολιτισμων αλλοτε ειρηνικα και αλλοτε δυστυχως βιαια. Καποτε το ειρηνικα και το βιαια  ενωνονται μεσα στον χρονο και προχωραμε σε ενα νεο επιπεδο.

Αυτο που αποκαλει αλλοίωση στη σύσταση του πληθυσμού των σημερινών κοινωνιών και ακουγεται σαν μια αρνητικη διαπιστωση , για μενα (χωρις τον ορο αλλοιωση)ειναι κατι θετικο.Εξ αλλου περα απο την δικια μας διαθεση και ερμηνεια περι καλου και κακου , γεγονος ειναι πως η σημερινη Ελληνικη κοινωνια και της Ερμιονιδας ειδικοτερα ειναι ενα προιον συνεχους μετεξελιξης .Σε γονιδια (οπως φαινεται στα προσωπα και τα κορμια μας) γλωσσα  , πολιτισμο , καθημερινοτητα.

Υπαρχουν ανθρωπινες κοινωνιες σε απομακρυσμενα μερη του πλανητη που εμειναν πισω σε αυτη τη παγκοσμια ενωση διαμορφωση ενος πανανθρωπινου τυπου ανθρωπου που γινεται σε ολο και πιο γρηγορους ρυθμους .Η Ελλαδα σαν γεωγραφικη περιοχη , σταυροδρομι της ανθρωποτητας απο Βορα σε Νοτο Ανατολη και Δυση σιγουρα δεν ειναι μια απο αυτες τις κοινωνιες ποτε δεν ηταν .Και οι κατοικοι αυτης της χωρας ανεξαρτητα απο την εθνοτικη τους καταγωγη στα βαθη της ιστοριας , Πελασγοι Δρυοπες , Ιλλυριοι , Ιωνες  , Λατινοι και Φραγκοι , Καταλανοι , Οθωμανοι και Αρβανιτες ,Τουρκοι Βλαχοι και Σλαυοι (προσφατα εμαθα πως ο Ελληνας εχω γονιδια Σκανδιναυικα) συνεθεσαν μεσα στον χρονο (με αιμα, δακρυα , ονειρο , ελπιδα θρησκειες και ερωτες )μια πολιτεια ενα κρατος ενα λαο τα τελευταια διακοσια χρονια, που σημερα εχει αναγνωρισιμα χαρακτηριστικα σε σχεση με αλλους λαους . Και αυτο ειναι καλο. Ειναι καλο ομορφο δημιουργικο ο καμπος της ανθρωποτητας να εχει εκατομμυρια διαφορετικα λουλουδια πολιτισμων με ξεχωριστη ομορφια μυρωδιες και χρωματα  και να μην ειναι ενα τεχνητο πολιτιστικο γκαζον για να βγαζουν λεφτα επιχειρηματιες .Εκει συμφωνω με τον κ Σ.

Ομως  εχοντας μια κορη Ελληνιδα πολιτη που κουβαλα στοιχεια απο την Ελλαδα την Σκοτια την Αγγλια και ποιος ξερει απο πιο αλλο μερος του κοσμου ειμαι και γω ενα γονιος μεσα στα εκατομμυρια αλλους παντρεμενους με μη Ελληνιδες -ες που αδυνατω να δω την πολυπολιτισμικοτητα του ιδιου του παιδιου μου σαν αλλοιωση. Το αντιθετο. Στον βαθμο που το ιστορικο ανακατεμα που προανεφερα γινεται χωρις καταναγκασμο ειναι εξελιξη.

Αυτα ειχα να γραψω και ευχαριστω ξανα τον κ Σπετσιωτη που με την αναφορα του μου εδωσε την ευκαιρια να σκεφτω και να μοιραστω και μαζι σας τα συναισθηματα και τις αποψεις μου.

Να ακουσουμε αποψε τον αρχαιολογο .Το κερδισε με το σπαθι του το δικαιωμα.

Απο Στρατή Μπουρνάζο:

Μανώλης Ψαρρός: ένας αληθινά γενναίος – θέλουμε όμως γενναίους;

Διαβάζω τη δήλωση του Μανώλη Ψαρρού. Αφού περιγράψει τη δολοφονική επίθεση εναντίον του, με σπασμένη πλευρά και μύτη, λέει: «Από την πρώτη στιγμή δήλωσα με σαφήνεια ότι […] θέλω να επιστρέψω κανονικά στα καθήκοντά μου και να συνεχίσω να ασχολούμαι με υποθέσεις της Μυκόνου».

Σκέφτομαι πόση τόλμη, γενναιότητα και τιμιότητα δείχνει αυτή η απόφαση. Και υποκλίνομαι. Ένας άνθρωπος που κινδύνευσε άμεσα και σώθηκε κατά τύχη χάρη σε ένα διερχόμενο αυτοκίνητο, λέει «θέλω να επιστρέψω κανονικά». Πού; Στο στόμα του λύκου.

Όπως γενναία και σπουδαία πολιτική πράξη, πράξη αλληλεγγύης είναι οι δεκάδες αιτήσεις αρχαιολόγων (μεταξύ των οποίων και η πρόεδρος του ΣΕΑ Δέσποινα Κουτσούμπα), να μετατεθούν στη Μύκονο, έπειτα και από σχετική ομόφωνη απόφαση της γενικής συνέλευσής τους – τοποθετούμενοι και τοποθετούμενες έτσι έμπρακτα στην απόφαση Μενδώνη να αποσυρθούν όλοι οι αρχαιολόγοι από τη Μύκονο ως… μέσον προστασίας τους. Και είναι η δεύτερη φορά, μέσα σε λίγες μέρες, μετά την τραγική υπόθεση των Τεμπών, που θυμόμαστε τον κομβικό ρόλο των συνδικάτων και των συλλογικών οργάνων. Για να μείνω στον ΣΕΑ (κλιμάκιό του, με επικεφαλής την πρόεδρό του κατέβηκε στη Μύκονο), έχει δώσει πολλά σπουδαία παραδείγματα μαχητικής παρέμβασης υπέρ του δημόσιου πλούτου, της πολιτισμικής κληρονομιάς, όλα τα τελευταία χρόνια.

Και μετά όμως αναρωτιέμαι: Ναι, μας εμπνέουν και τιμάμε απεριόριστα τους γενναίους και τις γενναίες, αλλά, αλήθεια, θέλουμε ανθρώπους που πρέπει να βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, που βάζουν κυριολεκτικά το κεφάλι τους στον τορβά;

Και απαντάω αμέσως: Όχι, είναι άλλα αυτά που θέλουμε. Θέλουμε τη δικαιοσύνη να παίξει τον ρόλο της. Θέλουμε την αστυνομία να μην υποθάλπει τη μαφία. Θέλουμε τη δημοσιογραφία να αναδεικνύει τα θέματα, τις τοπικές αρχές και την κοινωνία να συγκρούονται με τα οικονομικά συμφέροντα και τους μπράβους. Θέλουμε το κράτος να λειτουργεί για το δημόσιο συμφέρον και όχι ως θεραπαινίδα συμφερόντων. Έτσι ώστε να μη χρειαζόμαστε γενναίους και γενναίες, σύγχρονους Δαυίδ που θα τα βάζουν με τους Γολιάθ, και να ελπίζουμε ότι με υπεράνθρωπες δυνάμεις θα τους νικάνε.

ΥΓ. Η δήλωση του Μανώλη Ψαρρού έγινε στη συνέντευξη τύπου του Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων – Association of Greek Archaeologists

ΥΓ 2. O Mανώλης Ψαρρός θα μιλήσει τη Δευτέρα 3 Απριλίου στις 23:00 στο ERTNEWS και στις 23:45 στην ΕΡΤ1 #FasmaERT (παρουσίαση-έρευνα: Κατερίνα Αντωνοπούλου, Elena Karanatsi, Elvira Mallon, Ioannis Papadopoulos, αρχισυνταξία: Titika Anousaki) – από εκεί και η εικόνα

Η επιθεση

Μολονότι το νησί διαθέτει σημαντικές αρχαιολογικές θέσεις και ευρήματα που ξεκινούν από τη νεολιθική εποχή και φτάνουν ως τον Μεσαίωνα και τους νεότερους χρόνους, αδιάψευστα δείγματα της μακραίωνης ιστορίας του και της αδιάλειπτης ανθρώπινης παρουσίας στο έδαφός του, η αρχαιολογία του είναι σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό, όπως ήταν μέχρι πρόσφατα, και ο αγώνας των αρχαιολόγων που υπηρετούν εκεί να αναδείξουν, να φροντίσουν αλλά και να «υπερασπιστούν» τις αρχαιότητές του από τον οδοστρωτήρα της ανεξέλεγκτης δόμησης και της τουριστικής υπερανάπτυξης.

Χρειάστηκε η σοκαριστική, μαφιόζικου τύπου επίθεση στον υπεύθυνο αρχαιολόγο του νησιού Μανώλη Ψαρρό στις 7/3 στην Αθήνα, στην περιοχή του ΚΑΤ, για να έρθουν όλα αυτά στην επικαιρότητα και είθε να υπάρξει, έστω καθυστερημένα, μια αποφασιστική στάση από την πολιτεία ώστε και οι δράστες να βρεθούν και τέτοια απαράδεκτα φαινόμενα, που αμαυρώνουν και την εικόνα του τόπου, να μην επαναληφθούν (την υπόθεση ανέλαβε πλέον το Τμήμα Δίωξης Εκβιαστών της Ασφάλειας).

Μιλήσαμε για όλα αυτά τόσο με τον ίδιο τον Μανώλη Ψαρρό όσο και με τον διευθυντή της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Δημήτρη Αθανασούλη, καθώς και με τη Δέσποινα Κουτσούμπα, πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, η οποία βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του συναδέλφου της, όπως άλλωστε όλη η αρχαιολογική κοινότητα αλλά και οι περισσότεροι Μυκονιάτες, καθώς και οι ίδιοι έχουν αντιληφθεί ότι η κατάσταση στο νησί έχει φτάσει στο μη παρέκει.

Μπορεί η Μύκονος να βρισκόταν στην αρχαιότητα στη σκιά της Δήλου, του μεγάλου αυτού αιγαιοπελαγίτικου θρησκευτικού, οικονομικού και πολιτιστικού κέντρου, σχετιζόταν ωστόσο άμεσα μαζί της, ενώ διατηρεί και η ίδια σημαντικό ιστορικό απόθεμα», λέει ο Έφορος Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, κ. Αθανασούλης.

Ο Μανώλης Ψαρρός υπηρετεί στη Μύκονο από το 2014. Όχι, δεν είχε δεχτεί ποτέ απειλές στο παρελθόν, καθώς λέει, ούτε υπήρξε κάποια «προειδοποίηση» για τη βάναυση επίθεση που δέχτηκε και που του στοίχισε, μεταξύ άλλων, τρία σπασμένα πλευρά: «Υπάρχει μεν στο νησί μια μερίδα εργολάβων που παρανομούν χτίζοντας νύχτα, όμως τα περισσότερα αρχιτεκτονικά γραφεία συμμορφώνονται πλήρως με τον νόμο».

Τα τελευταία χρόνια, λέει, εντοπίστηκαν στη Μύκονο δεκατρείς νέες αρχαιολογικές θέσεις, οι δέκα από αυτές εντός κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων, οι οποίες ήρθαν να προστεθούν στις τριάντα επτά προϋπάρχουσες που είχε εντοπίσει η παλαιότερη αρχαιολογική έρευνα στο νησί και τις οποίες κήρυξε ως αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία ο προκάτοχός του Παναγιώτης Χατζηδάκης. «Τα τρία “όπλα” που διαθέτουμε οι αρχαιολόγοι για την προστασία της ιστορικής κληρονομιάς του νησιού είναι το ΦΕΚ του 1995, που ορίζει τους υφιστάμενους ως τότε αρχαιολογικούς χώρους, το ΦΕΚ του 1999, που ανακηρύσσει επίσης αρχαιολογικό χώρο τους Διαφεντάδες στη ΒΑ Μύκονο (κήρυξη από τον αρχαιολόγο Σωτήρη Ραπτόπουλο), όπου βρισκόταν και ναός του Απόλλωνα, χωρίς όμως να ορίζονται εκεί ζώνες προστασίας, και τέλος το Προεδρικό Διάταγμα του 2005 που συνυπέγραψε η τότε υπουργός Πολιτισμού και το οποίο όριζε ζώνες οικιστικού ελέγχου, με δεκατέσσερις από τις θέσεις να προστατεύονται από τη δόμηση σε ακτίνα τουλάχιστον εκατό μέτρων».

Βάσει όλων αυτών η Μύκονος, που σήμερα διαθέτει τρεις αρχαιολόγους, θα μπορούσε να έχει δική της Εφορεία Αρχαιοτήτων, συνεχίζει ο Μανώλης Ψαρρός: «Η υποστελέχωση είναι ένα ακόμα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος και όχι μόνο αναφορικά με μας τους αρχαιολόγους. Πριν από λίγο καιρό, για παράδειγμα, φύγανε οι δύο υπάλληλοι που είχαμε στο αρχείο και πλέον αναγκαζόμαστε να κάνουμε, κοντά στα άλλα, και την αρχειοθέτηση. Ένα άλλο πάγιο αίτημά μας, που δεν αφορά μόνο το Αρχαιολογικό Μουσείο της Μυκόνου αλλά και τα περισσότερα μουσεία της χώρας, είναι η δημιουργία ικανών αποθηκευτικών χώρων και οργανωμένων εργαστηρίων. Διαφορετικά όλη αυτή η γνώση λιμνάζει και δεν μπορεί να βγει προς τα έξω, στον κόσμο».

Ο κ. Ψαρρός δεν τρομοκρατήθηκε από το συμβάν και σκοπεύει να συνεχίσει το έργο του στο νησί, ζητά όμως εχέγγυα για την ασφάλεια του ίδιου και των συνεργατών του τόσο από το υπουργείο όσο και από την ΕΛ.ΑΣ. «Η συμπαράσταση από τον απλό κόσμο ήταν συγκινητική, σταθήκαμε ενωμένοι σαν μια γροθιά. Όμως οι δηλώσεις της υπουργού Πολιτισμού ήταν μάλλον διαλυτικές παρά υποστηρικτικές. Το μόνο θετικό ήταν ότι η κατηγορία κατά των δραστών της επίθεσης μετατράπηκε σε βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη», θα πει.

«Μπορεί η Μύκονος να βρισκόταν στην αρχαιότητα στη σκιά της Δήλου, του μεγάλου αυτού αιγαιοπελαγίτικου θρησκευτικού, οικονομικού και πολιτιστικού κέντρου, σχετιζόταν ωστόσο άμεσα μαζί της, ενώ διατηρεί και η ίδια σημαντικό ιστορικό απόθεμα», λέει ο έφορος Αρχαιοτήτων Κυκλάδων κ. Αθανασούλης.

«Στη Μύκονο έχουμε έναν από τους παλιότερους νεολιθικούς οικισμούς στην παραλία της Φτελιάς, τον πρωτοκυκλαδικό οικισμό του Διακόφτη, τον μυκηναϊκό θολωτό τάφο στα Αγγελικά, που έδωσε αξιόλογα ευρήματα, αλλά και τις αρχαίες πόλεις τόσο στο Κάστρο της Χώρας, στην Παραπορτιανή, όσο και στο Παλαιόκαστρο, στα Άνω Μερά, οι οποίες τώρα ανασκάπτονται και ερευνώνται πιο συστηματικά. Οι ανασκαφές στο Κάστρο της Χώρας έχουν αποκαλύψει ήδη όλο τον ενετικό οικιστικό ιστό. Κάτω από αυτόν βρήκαμε τα ερείπια του βυζαντινού κάστρου και κάτω από εκείνο ευρήματα τόσο από την κλασική όσο και από την προϊστορική Μύκονο, κάτι που φανερώνει τη διαχρονία μίας από τις πιο αξιόλογες αρχαιολογικές θέσεις στο Αιγαίο».

Άλλες σημαντικές θέσεις αφορούν αγροτικές εγκαταστάσεις της ελληνιστικής εποχής και όχι μόνο, δείγμα του αγροτικού χαρακτήρα που είχε για πολλούς αιώνες το ύπαιθρο της Μυκόνου, πύργους αλλά και αξιόλογες βυζαντινές εκκλησίες, συνεχίζει. Ακμή γνώρισε το νησί και την κλασική εποχή απ’ όπου επίσης έχουμε αξιόλογα ευρήματα, με την κυρίως πόλη να βρίσκεται στη θέση της σημερινής Χώρας. Ανάμεσα στα κορυφαία αρχαιολογικά ευρήματα είναι το νεολιθικό πήλινο ειδώλιο που βρέθηκε στη Φτελιά κι ένας μεγάλος πίθος του 7ου π.Χ. αι., πάνω στον οποίο απεικονίζονται σκηνές από την άλωση της Τροίας.

«Αυτήν τη στιγμή η μόνη αρχαιολογική θέση που είναι υπό ανάδειξη είναι ακριβώς το Κάστρο της Χώρας, το κομμάτι μάλιστα εκείνο που έχει αναδειχθεί συγκαταλέγεται πλέον στα αξιοθέατα του νησιού και δέχεται πολλούς επισκέπτες. Μια άλλη θέση με δυνατότητες αξιοποίησης είναι το Παλαιόκαστρο, το οποίο επίσης παρουσιάζει μια διαχρονία. Φέτος, μάλιστα, πραγματοποιήσαμε εκεί σημειακές ανασκαφές που μας αποκάλυψαν ερείπια από αρχαιότερο οικισμό που υπήρχε στο εσωτερικό του. Ο νεολιθικός οικισμός της Φτελιάς σώζεται μεν σε εντυπωσιακά καλή κατάσταση, πλην όμως τόσο οι τοιχοποιίες όσο και τα ερείπια που βρέθηκαν εκεί είναι πολύ ευάλωτα, οπότε δύσκολα μπορεί να γίνει επισκέψιμος. Φαίνεται πως η καλύτερη λύση για να σωθεί είναι να “επιστρέψει” στο έδαφος γιατί μόνο έτσι θα προστατευθεί αποτελεσματικά», θα πει.

Το Αρχαιολογικό Μουσείου Μυκόνου, το παλιότερο στο Αιγαίο, χτίστηκε το 1900-02 στο σημείο Καμνάκι, σε δεσπόζουσα θέση επάνω από το παλιό λιμάνι. Ξεκίνησε να στεγάζει τα πλούσια ευρήματα του Βόθρου της Καθάρσεως του 5ου π.Χ. που αποκαλύφθηκε στη γειτονική νησίδα Ρήνεια το 1898 και των άλλων ταφών του νησιού αλλά και ευρήματα από τη Δήλο. Το σχέδιο ήταν του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Λυκάκη, ενώ η δαπάνη καταβλήθηκε από το υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και την εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία. Το οικόπεδο δώρισε ο δήμος Μυκονίων και το αρχικό νεοκλασικό κτίριο πήρε τη σημερινή του μορφή το 1934, ενώ το 1972 προστέθηκε η μεγάλη ανατολική αίθουσα.

Στο μουσείο εκτίθεται μεγάλος αριθμός αγγείων προϊστορικών μέχρι υστεροελληνιστικών χρόνων (μέσα 3ης χιλιετίας – 1ος αιώνας π.Χ.), επιτύμβια αγάλματα, στήλες και τεφροδόχοι κάλπες από τη Ρήνεια και λίγα μυκονιάτικα αγγεία. Οι συλλογές του περιλαμβάνουν επιτύμβια αγάλματα και στήλες του 2ου – 1ου αιώνα π.Χ., αγγεία των μέσων της τρίτης χιλιετίας π.Χ. – 1ου αιώνα π.Χ., ειδώλια του 2ου – 1ου αιώνα π.Χ., κοσμήματα και μικροαντικείμενα του 2ου – 1ου αιώνα π.Χ. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, πραγματοποιήθηκαν εκεί σπουδαίες εκθέσεις («Vanity», «Από τον κόσμο του Ομήρου: Οι μυκηναϊκές Κυκλάδες», «The Palace at 4am», «Το αρχιπέλαγος φλέγεται»). 

Τι γίνεται, όμως, όταν σημαντικές αρχαιολογικές θέσεις βρίσκονται σε ιδιαίτερα δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, όταν ανασκαφές σε εξέλιξη γειτνιάζουν με διάσημα θέρετρα; «Η έντονη τουριστική ανάπτυξη συνεπάγεται μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα η οποία είναι χωροκατακτητική. Οι εκσκαφές που απαιτούνται για την οικοδόμηση όλων αυτών των κτιρίων μάς οδηγούν μεν πολλές φορές σε ανασκαφές όπου ανευρίσκονται αρχαιότητες, υπάρχει όμως και μια πολύ δυσάρεστη συνέπεια που είναι η σοβαρή αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος και του τοπίου τόσο από τη νόμιμη όσο και από την αυθαίρετη δόμηση, κάτι που δυστυχώς έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις στην περίπτωση της Μυκόνου. Και το τοπίο αυτό, πέρα από την ιδιαίτερη ομορφιά του, είναι αναπόσπαστο τμήμα του ιστορικού περιβάλλοντος. Αν χάσεις το περιβάλλον, χάνεις και το συγκείμενο, όπως είναι οι αρχαιότητες που βρίσκονται σε αυτό. Η επίθεση στον κ. Ψαρρό δεν έχει συνδεθεί με κάποια συγκεκριμένη αρχαιολογική θέση ή ανασκαφή, πρόκειται όμως για μια απαράδεκτη ενέργεια, για την οποία θα πρέπει να επιληφθεί η Δικαιοσύνη, ώστε και οι ένοχοι να βρεθούν και άλλα τέτοια περιστατικά να μην υπάρξουν», λέει ο κ. Αθανασούλης.

Οι νέες αρχαιολογικές θέσεις της Μυκόνου

Μια «σύνοψη» του αρχαιολογικού χάρτη του νησιού, μετά τις ανασκαφές και τις έρευνες των ετών 2015-2019, όπως αναφέρονται σε προδημοσίευση των αρχαιολόγων Μανώλη Ψαρρού, Δημήτρη Αθανασούλη, Μαρίας Κονιώτη και Αγγελικής Κουμνά

Στη θέση Διακόφτης εντοπίστηκαν και ανασκάφθηκαν τα κατάλοιπα του πρώτου γνωστού πρωτοκυκλαδικού οικισμού της Μυκόνου. Βρέθηκαν θραύσματα από κύμβες, πιθοειδή αγγεία, φιάλες, όστρακα, λίθινα τριβεία, κατεργασμένες λεπίδες οψιανού, σχηματικά μαρμάρινα ειδώλια, χάλκινες περόνες, ήλοι και δύο κεραμικές εστίες.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ & ΙΣΤΟΡΙΑ

Δημήτρης Αθανασούλης: «Οι αρχαιολόγοι έχουν διασώσει ό,τι πολυτιμότερο προβάλλουμε σήμερα ως χώρα»

29.12.22

Στη θέση Χαρανού, στο πλαίσιο κατασκευής του νέου υποσταθμού Μυκόνου, εντοπίστηκαν τρεις μεγάλοι αναλημματικοί τοίχοι χτισμένοι κατά το πολυγωνικό ακατέργαστο σύστημα που όριζαν άνδηρα καλλιέργειας. Σε ανώτερο πλάτωμα εντοπίστηκαν λαξεύματα καλλιέργειας και δύο μεγάλες δεξαμενές σκαμμένες σε φυσικό βράχο.

Στη θέση Αλεόμανδρα εντοπίστηκε αγροτική θέση και αποκαλύφθηκε υπόγεια δεξαμενή υδρομάστευσης με κλίμακα καθόδου.

Στη θέση Βρύση-Αγγελικά, στο πλαίσιο ανέγερσης συνεδριακού κέντρου, αποκαλύφθηκε κτιστός ή λαξευτός στον βράχο εγκιβωτισμός ρέματος των ύστερων κλασικών έως ελληνιστικών χρόνων. Η νοητή πορεία του φέρεται να προσεγγίζει την κοιλάδα του Χαρανού και τους αρχαιολογικούς χώρους του μυκηναϊκού θολωτού τάφου και του Ακρωτηρακίου.

Στη θέση Ορνός εντοπίστηκαν σε σωστική ανασκαφή τρεις χώροι κτιριακού συγκροτήματος που χρονολογείται στα ύστερα κλασικά έως ρωμαϊκά χρόνια.

Στη θέση Μάσουρας εντοπίστηκε στρώμα κεραμικής και ένας ορθογώνιος χώρος ανάμεσα στον φυσικό βράχο. Το στρώμα απέδωσε πλήθος οστράκων από αποθηκευτικά αγγεία, ελληνιστικούς σκύφους και περί τους 20 χάλκινους ήλους.

Στη θέση Καρδαμίδα αποκαλύφθηκαν αρχιτεκτονικά κατάλοιπα της ύστερης αρχαιότητας κοντά στις κηρυγμένες θέσεις Κουκουλού και Πύργος. Από τα ευρήματα ξεχωρίζουν ένα ακέραιο μικύλλο αγγείο και τμήματα εμπορικών και αποθηκευτικών σκευών. Πρόκειται για αγροτική θέση των ελληνιστικών έως υστερορρωμαϊκών χρόνων.

Στη θέση Τρία Πηγάδια της Χώρας εντοπίστηκαν τρεις χώροι μεγάλου υστερορρωμαϊκού κτιρίου με ισχυρούς τοίχους, που πιθανόν χρησίμευε ως λουτρό.

Στη θέση Πανάχρα εντοπίστηκαν τοιχοποιίες και λαξεύματα διαφορετικών κτιρίων, των οποίων η χρονολόγηση διερευνάται, και έξι χάλκινες κανάτες κρασιού των πρωτοβυζαντινών χρόνων.

Εντός νεοκλασικού κτιρίου του 19ου αι. στη Μικρή Βενετία εντοπίστηκε παλαιότερη οικοδομική φάση με δεξαμενή και βοτσαλωτό δάπεδο που σχετίζονται με την οικία του μεσαιωνικού κάστρου έως και κατάλοιπα αρχαίας κατασκευής.

Στον Γιαλό της Χώρας Μυκόνου και στον ναό Αγίου Νικολάου της Καδένας εντοπίστηκε τμήμα του παλαιού μόλου στα βόρεια, το στηθαίο της παλαιάς προκυμαίας του γιαλού και το πλήρες περίγραμμα διαμορφωμένης νησίδας όπου εδραζόταν παλαιότερη εκκλησία και ίχνη από τη θεμελίωση ενός ακρόβαθρου από ενετικό γεφυράκι το οποίο υπήρχε στα ανατολικά και μαρτυρείται σε φωτογραφίες ακόμα και στα τέλη του 19ου αιώνα να ενώνει την προκυμαία με το νησάκι του Αγίου Νικολάου.

Πέραν αυτών, η μεσαιωνική κληρονομιά της Μυκόνου εμπλουτίζεται διαρκώς. Εκτός από τις ήδη γνωστές βυζαντινές εκκλησίες της Παναγίας του Κουζή και στις επιπεδόστεγες Άγιες Μαρίνες ή Φραγκοκκλησιές στη Ληνώ, στους υστεροβυζαντινούς χρόνους ανάγονται επίσης ο Άγιος Βασίλειος στο Ντραφάκι, το Ρόδο το Αμάραντο δίπλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο και η Παναγία η Χωστή στου Πάσπαρη, ενώ ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η Ευαγγελίστρια στη θέση Κλουβάς.

Η Δέσποινα Κουτσούμπα, πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, για την επίθεση στον Μανώλη Ψαρρό:

«Σε πολλές περιοχές στη χώρα, ειδικά σε όσες έχουν έντονη τουριστική ανάπτυξη, οι αρχαιολόγοι, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και την προσπάθεια εφαρμογής του αρχαιολογικού νόμου, υφιστάμεθα διάφορες πιέσεις, ακόμα και μηνύσεις ή απειλές. Αυτό όμως που συνέβη στον κ. Ψαρρό είναι πρωτοφανές. Μιλάμε για ένα επαγγελματικό μαφιόζικο χτύπημα που δεν συγκρίνεται καν –ούτε και πρέπει– με άλλες “παρενοχλήσεις” που δεχόμαστε.

Η Μύκονος άλλωστε έχει ιστορικό σε τέτοιες επιθέσεις, τα τελευταία χρόνια, εκτός από τον συνάδελφο, έχουν δείρει επίσης έναν αντιδήμαρχο, έναν μεσίτη κι έναν ξενοδόχο, που μπορεί να μη σχετίζονται με τα αρχαιολογικά, δείχνουν όμως ότι υπάρχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που καταφεύγουν σε τέτοιες πρακτικές όταν νιώθουν να απειλούνται. Σε αυτό συμφωνούν και πολλοί κάτοικοι του νησιού που βλέπουν την κατάσταση να έχει ξεφύγει με τη βία, την αυθαιρεσία και τη διαφθορά και καταγγέλλουν την ύπαρξη κυκλώματος που δρα με μαφιόζικες πρακτικές.

Δυστυχώς, η ηγεσία του ΥΠΠΟ στάθηκε πολύ λίγη εδώ. Έβγαλε απλώς την επομένη του περιστατικού μια ολιγόλογη ανακοίνωση όπου καταδίκασε μεν την επίθεση, χωρίς όμως να δώσει καμία συνέχεια, ούτε βέβαια κατέβηκε, ως όφειλε, στη Μύκονο να στηρίξει έμπρακτα το θύμα, επιδεικνύοντας ταυτόχρονα αποφασιστικότητα και πυγμή. Αντιθέτως, στις συναντήσεις που κάναμε μας έλεγαν να περιμένουμε να ολοκληρωθεί η αστυνομική έρευνα για να δούμε αν το συμβάν σχετίζεται με τη Μύκονο!

Ενώ μάλιστα πραγματοποιήθηκε κυβερνητική σύσκεψη στο Μαξίμου, όπου συμφωνήθηκε να γκρεμιστούν τα αυθαίρετα, συμπεριλαμβανομένων αυτών σε αρχαιολογικές ζώνες, κάτι που είναι η αντίδραση που θέλουμε ώστε να νιώσουμε προστατευμένοι, το ίδιο απόγευμα η υπουργός Πολιτισμού, η οποία δεν μετείχε καν στη σύσκεψη αυτή, ζήτησε σε υπηρεσιακή συνάντηση να απομακρυνθούν οι αρχαιολόγοι που υπηρετούν στο νησί, για τη δική τους, υποτίθεται, προστασία. Κάτι βεβαίως ακατανόητο όταν επρόκειτο να μεταβούν κλιμάκια ελέγχου που θα έπρεπε να συνεννοηθούν με τους εν λόγω αρχαιολόγους για να βεβαιώσουν παρανομίες και παραβάσεις, όπως και συνέβη, γιατί βέβαια οι συνάδελφοι δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τα πόστα τους. Εκείνο που ζητάνε είναι προστασία και ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό ώστε να κάνουν αποτελεσματικότερα τη δουλειά τους. Αλλιώς η πολιτεία δίνει το λάθος μήνυμα, ότι δηλαδή υποκύπτει στους εκβιασμούς».

Η τηλεοπτικη συνεντευξη του κ Μαργετα

 

Τεχνοκρατικος και μη πολιτικος μεχρι τα τελευταια λεπτα ο λογος του .Προβαλλει κυριως την επιτυχημενη επαγγελματικη του σταδιοδρομια και μαλιστα εχοντας φθασει σε ανωτατες θεσεις στην Εθνικη τραπεζα σαν εχεγγυο για μια ορθολογικη διαχειριση των αναγκων του Δημου.Ομως ο κ Μαργετας δεν ειναι μονο συνταξιουχος στελεχος της εθνικης τραπεζας.Ειναι και στελεχος της Νεας Δημοκρατιας  25 χρονια εκλεγμενο μελος της Νομαρχιακης Διοικουσας Επιτροπης νομου Αργολιδας (λεπτο 30.13) οπως παραδεχεται (χαμογελωντας για πρωτη φορα) σε σχετικη ερωτηση της παρουσιαστριας , χαμογελο που κραταει στα επομενα λεπτα. Αν και λεει πως οι ταμπελες δεν ισχυουν πλεον.Εγω λεω πως δεν προκειται για ταμπελες αλλα για ειλικρινη δημοσια τοποθετηση σε συγκεκριμενο πολιτικο χωρο. Με οτι συνεπαγεται αυτο στις σχεσεις του με την κεντρικη εξουσια αλλα και τις περιφερειακες αρχες. Τις γνωριμιες τις επαφες (που αποδεχεται πως εχει)αλλα και το πλαισιο και τα ορια που μπαινουν απο αυτη τη πολιτικη φιλοσοφικη κοινωνικη τοποθετηση στις διεκδικησεις του.

Διαφωνω πως η αυτοδιοικηση δεν ειναι χωρος πολιτικης κομματικης αντιπαραθεσης οπως λεει. Ειναι και παρα ειναι και μαλιστα και εσωκομματικης αντιπαραθεσης γι αυτο και θελει να παρει την καρεκλα απο τον ομοιδεατη του επισης στελεχος της ΝΔ κ Γεωργοπουλο. Η αναλυση του πως οι Εθνικες εκλογες ειναι για τα κομματα και οι τοπικες για τους πολιτες με βρισκει αντιθετο.Και στις δυο εκλογες οι ιδιοι ΠΟΛΙΤΕΣ ψηφιζουν.Με βαση τα συμφεροντα την ιδεολογια την πολιτικη τους ενταξη και ιστορια. Ολα τα αλλα ειναι για να μαζεψουμε ψηφους απο μια μικρη δεξαμενη ψηφοφορων λιγο πολυ οριοθετημενη οπου καμμια εκατοστη ψηφοι στην  δευτερη Κυριακη παιζουν καθοριστικο ρολο και ετσι επιστρατευεται καθε ΜΗ πολιτικο τοπικιστικο επιχειρημα για να αλιευθουν.Και μετα πισω στα γνωστα.Οι γαλαζιοι Δημαρχοι και οι μη Γαλαζιοι.

Οι δημοτικες εκλογες οπως και οι περιφερειακες ειναι βαθυτατα πολιτικες .Λυνουν η δεν λυνουν τα χερια της εκαστοτε κυβερνησης να περασει τα σχεδια της χωρις αντιστασεις . Πολυ σωστα το λεει ο κ Μαργετας (λεπτο31.38)ο καθε Δημαρχος εξειδικευει εφαρμοζει στον Δημο του στην καθημερινοτητα των πολιτων τις γενικες πολιτικες πρακτικες του κομματος στο οποιο εντασεται . Μαλιστα με δεδομενο πως τα δυο μνημονιακα φιλο Ευρωπαικα κομματα που διεκδικουν την εξουσια εχουν δεμενα τα χερια (και τη σκεψη τους) σε πολιτικες λιτοτητας που προκαλουν ασφυξια στον λαο μας και μαλιστα σε βαθος χρονου. Χρειαζομαστε απο τα κατω να αναδειξουμε  παραταξεις που θα σπασουν αυτα τα δεσμα.Θα διαγραψουν μια αλλη κατευθυνση. Ειναι η παραταξη του και ο ιδιος ετοιμοι να σπασουν τον γορδιο δεσμο; Φοβαμαι πως οχι.Παρα τις καλες του προθεσεις και την αναλυτικη μεθοδικη του σκεψη φοβαμαι πως ο κ Μαργετας θα αντιμετωπισει τα ιδια αδιεξοδα που αντιμετωπισαν οι προκατοχοι του αν και οταν κατσει στην καρεκλα του Δημαρχου.

Η ΕΕ εχει ξεκαθαρα μια πολιτικη καταργησης του κρατους οσσον αφορα την παροχη υπηρεσιων στους πολιτες.Δεν πιστευει το Διευθυντηριο στο κοινωνικο κρατος. Γι αυτο καταργει η συγχωνευει δημοσιες υπηρεσιες (εφορια,αστυνομια λιμενικο ΔΕΗ ΙΚΑ Κεντρα Υγειας κλπ) οταν δεν τις δινει για ενα κομματι ψωμι στην κερδοφορια ντοπιου και ξενου μεγαλου κεφαλαιου.Και το κεφαλαιο μολις βαλει στο χερι αυτους τους τομεις (Τραπεζες, ΟΤΕ , ΕΛΤΑ κλπ)αρχιζει με βαση τα συμφεροντα του απολυσεις ηλεκτρονικες υπηρεσιες , κλεισιμο υποκαταστηματων , καταργηση ολοκληρων τομεων. Μια ματια στην ερημη απο προσωπικο Εθνικη τραπεζα Κρανιδιου κ Μαργετα (που καποτε εσφυζε απο ζωη) θα σας πεισει.Και αργα η γρηγορα και το ΑΤΜ θα κλεισει και το υποκαταστημα . Να μου το θυμηθειτε.

Ακουστε στο λεπτο 15 για τα δυο κλειστα γυμναστηρια Κρανιδιου. Ειναι λογικος ο ανθρωπος. Ακουστε τον! Αν και αφιερωνει μεγαλο μερος της τοποθετησης του στον αθλητισμο.

Μιλαει στο λεπτο 20 για τις ενεργειες του για το ΕΚΑΒ και μπραβο του.Μα το Κεντρο Υγειας δεν εχει γιατρους.Δεν εφεραν τους επικουρικους γιατρους που ειχαν ΕΓΚΡΙΘΕΙ (εστω προσωρινα για δυο χρονια) μεσα στην πανδημια.Ουτε τα νοσοκομεια του νομου εχουν γιατρους.Εφτασε το ασθενοφορο με το προσωπικο του ΕΚΑΒ στο Ναυπλιο ποιος γιατρος θα σας δει;

Λεει ο κ Μαργετας (22.29)πολυ σωστα πως πρεπει να υπαρχει δημοσιο μεταφορικο μεσο για να ερχονται οι πολιτες απο τα χωρια στο Κεντρο υγειας γιατι δεν εχουν ολοι την οικονομικη δυνατοτητα η το μεσον να ερχονται στο ΚΥ. Και λεω εγω πως πρεπει μια φορα την εβδομαδα να ανοιγει το κοινοτικο ιατρειο και να πηγαινει ο ,η  γιατρος στους πολιτες και οχι το αντιθετο εκτος και αν ειναι απαραιτητο για ειδικες εξετασεις. Αλλα που θα βρεθουν αυτοι οι επιπλεον γιατροι οταν το ΚΥ δεν εχει το απαραιτητο προσωπικο;

«Προσπαθούν να καταργήσουν την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των γιατρών ΕΣΥ, καθιερώνουν γιατρούς μερικής απασχόλησης, δίνουν τη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου σε γιατρούς ΕΣΥ, παγιώνουν τα τεράστια κενά και τις ατέλειωτες λίστες αναμονής, καταργούν κάθε έννοια ωραρίου και εργασιακού δικαιώματος. Δεν μπορούμε να το ανεχτούμε» αναφέρει σε σχετική ανακοίνωση η ΟΕΝΓΕ ζητώντας την απόσυρση της ρύθμισης.Το νομοσχέδιο για την υγεία περιλαμβάνει αλλαγές που αφορούν το καθεστώς απασχόλησης των ιατρών κλάδου Ε.Σ.Υ, καταργώντας την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση των ιατρών με αποτέλεσμα τα ιατρεία και τα χειρουργεία να περνούν ουσιαστικά στον ιδιωτικό τομέα.Δεδομένων των ελλείψεων σε γιατρούς και εξοπλισμό στα νοσοκομεία, οι ασθενείς με έντεχνο τρόπο θα αναγκάζονται να πληρώνουν από την τσέπη τουςπροκειμένου να εξυπηρετηθούν άμεσα και να χειρουργηθούν νωρίτερα.Επιπλέον, το νομοσχέδιο προβλέπει τη λειτουργία και απογευματινών χειρουργείων – κατά το πρότυπο των απογευματινών ιατρείων, όπου οι ασθενής θα πρέπει να πληρώσει – και εάν έχει την οικονομική δυνατότητα- για να χειρουργηθεί άμεσα, παρακάμπτοντας την πρωινή μεγάλη λίστα αναμονής.

Και μαλιστα με ολα αυτα τα ΣΔΙΤ εκει που παλια υπηρχαν δημοσιοι γιατροι τωρα πια ο ιδιωτης  γιατρος συνδεεται με τον ΕΟΠΥΥ και τον πληρωνει το κρατος με το κομματι.Γιατι δεν προσλαμβανει το κρατος γιατρους στο ΚΥ και πρεπει να πηγαινουμε στους ιδιωτες γυρω απο το ΚΥ και να τους πληρωνουμε μεσω του κρατους ;Μα ειναι απλο.Γιατι σε λιγα χρονια οταν θα εχουμε συνηθισει θα πληρωνουμε μερος της παροχης υπηρεσιων εμεις και μερος το κρατος. Δηλαδη και κρατησεις θα μας γινωνται στον μισθο για παροχη υπηρεσιων υγειας και θα πληρωνουμε και απο πανω οταν πηγαινουμε στο γιατρο.Οπως γινεται με τους συνταξιουχους που μια ζωη τους γινωνταν κρατησεις και οταν βγουν στην συνταξη παλι τους γινωνται κρατησεις πανω στην συνταξη πια για παροχη υπηρεσιων υγειας.

Το κρατος ΔΕΝ ειναι ΠΡΟΘΥΜΟ αρκει να το ζητησουμε (λεπτο 21.30)κ Μαργετα . Βεβαιως και πρεπει να τα απαιτουμε τα στοιχειωδη , αλλα με επιγνωση πως το κρατος δεν εχει καμμια διαθεση να υλοποιησει οσα ζηταμε για την καθημερινοτητα μας. Ναι φταιει ο σημερινος Δημαρχος που δεν ζητησε απο τους πολιτες μεσα απο συλλογη υπογραφων η και αλλους μαχητικους τροπους την αμεση ΕΔΩ και τωρα ενισχυση του Κεντρου Υγειας (οπως εκανε για την απομακρυνση των προσφυγων του Γαλαξια)αλλα ο κ Δημαρχος ζητησε στο παρελθον γιατρους πρεπει να του το αναγνωρισουμε. Με ποιο αποτελεσμα ; Κανενα . Οι μνημονιακες πολιτικες και δεσμευσεις  ειναι ιδιωτικοποιηση- διαλυση της Δημοσιας υγειας.Θα συγκρουσθει με αυτες τις πολιτικες ο υποψηφιος Δημαρχος; Με τις πολιτικες του κομματος του;

Λεπτο 24.28 ΝΕΡΟ . Καμμια τοποθετηση απλα περιγραφη της καταστασης.

Λεπτο 27.20 Πολιτισμος .Πολιτισμος ΔΕΝ ειναι η ιστορια και οι αρχαιολογικοι θησαυροι της Ερμιονιδας.

Ουτε θα συμπληρωσω οι γιορτες του Ψαρα, το καψιμο του Ιουδα, η γιορτη της τουλιπας και της πατατας και η Μπαλτιζα. Πολυ περισσοτερο οι Κονιτοπουλαιοι και αλλοι λαικοι οργανοπαιχτες που ντυνουν με την δικια τους καλλιτεχνικη εκδοχη τα πανηγυρια μας. Ναι ολα τα παραπανω ειναι πλευρες του πολιτισμου μας πειτε τα αν θελετε πολιτιστικες εκδηλωσεις.

Αλλα εχω την αισθηση πως εχουμε χασει το δρομο μας οταν λεμε πως αυτες οι εκδηλωσεις ειναι μονο ο πολιτισμος της Ερμιονιδας. Πολιτισμος και δημιουργια ειναι και οι τοσο πετυχημενες προσπαθειες που γινωνται απο την σκακιστικη ομαδα μας , οι χορευτριες που εχουν βγει μεσα απο μια ιδιωτικη επιχειρηση (θυμαστε την Ελκε Μαρτιν και την δικια της σχολη στο Κρανιδι την δεκαετια 1980 ; ), η φιλαρμονικη του Δημου, οι βιβλιοθηκες Ερμιονης Κρανιδιου Διδυμων, η τοσο σημαντικη πολυχρονη προσφορα μεσα και εξω απο την Ερμιονιδα του Θεατρικου  Ομιλου Ερμιονιδας (με ξεχωριστη αναφορα στον Δημητρη Σιδερη)οπως και οι  σχολικες θεατρικες ομαδες που λειτουργουν χρονια τωρα με πρωτοβουλια δυο καθηγητριων στο Γυμνασιο Κρανιδιου ,ο Μουσικος Συλλογος Ερμιονης με την τοπικη αλλα και διεθνη του παρουσια ( με ξεχωριστη αναφορα στον Τακη Μανιατη) και η χορωδια του Φαρου αλλα και  του κτηματος Μανεση  οπως και ο θερινος κινηματογραφος στο Πορτο Χελι ( ποτε θα γινει ενα διεθνες φεστιβαλ σινεμα στο Πορτο Χελι ; )η ετησια εκθεση φωτογραφιας στην Ερμιονη απο την ΠΕΠΕ. Το Λαογραφικο εργαστηρι και το Λαογραφικο Μουσειο στο Κρανιδι και το αλλο στα Διδυμα οπως και το Μουσειο παιχνιδιων στην Ερμιονη. Η καταπληκτικη εκδοση «Στην Ερμιονη αλλοτε και τωρα«πολυτιμος καταγραφεας της τοπικης παραδοσης και ιστοριας ,οι εκδοσεις βιβλιων (αλλα και αρθρων) των Σπετσιωτη -Ντεστακου αλλα και πολλες αλλες εκδοσεις βιβλιων που εχουν πραγματοποιηθει τα τελευταια  χρονια απο διαφορους συγγραφεις σε σχεση με την Ερμιονιδα οπως και οι αξιολογες ποιητικες συλλογες ανθρωπων που ζουν στην Ερμιονιδα . Πολιτισμος ηταν η γκαλερυ ζωγραφικης των  Ερβιν και Μαριτα Μπηρμαν στην πανω πλατεια για χρονια. Οι εκθεσεις ζωγραφικης στο κτηριο Μηλιση της Χαρας Σαμπανιδου (με το πλουσιο συγγραφικο εργο) . Τα ζωγραφικα εργα της Ανθουλας Λαζαριδου – Δουρουκου .Η καλλιτεχνικη ομαδα Ερμιονιδας Το παραρτημα Κρανιδιου του Εθνικου Ωδειου  .Ακομα οι καλλιτεχνικες κατασκευες στο Πορτο Χελι και την Ερμιονη που προσκαλουν τον περαστικο σε μια αναζητηση της εννοιας της  μορφης μεσα στο χωρο .Πολιτισμος ειναι τα παιδια μας που μεγαλωσαν εδω και κανουν καριερα στην ζωγραφικη, τα κομικς, το θεατρο, την μουσικη, τον κινηματογραφο, στην Ελλαδα και το εξωτερικο. Ενδεικτικα αναφερω καποια  ονοματα   Πασχαλης, Δεδε, Στριγγος, Σφυρη .

Σιγουρα ξεχναω προσπαθειες και ανθρωπους που κρυβονται πισω τους . Αυτο ειναι μια πολυ προχειρη καταγραφη για καθε μια απο αυτες τις ομαδες και ανθρωπους θα μπορουσαν να γραφτουν βιβλια. Πολλες απο αυτες τις πολιτιστικες δρασεις εχουν ιστορια δεκαδων χρονων .Ο,η  ιστορικος του μελλοντος , σιγουρα θα βρει μια επαρχια που κατω απο τα σκυλαδικα και τον νεοπλουτισμο (και οσα τα συνοδευουν) εχει αγωνια , δημιουργικοτητα και μια μικρη μειοψηφια ανθρωπων (λιγων εκατονταδων οχι περισσοτερων)που δημιουργει και συμπαρασυρει μερος της κοινωνιας στο μελλον . Εξ αλλου παραδοση ειναι να δημιουργεις εκ του μηδενος οπως ελεγε καποτε ενας τραγουδοποιος .

Και μια καλοπροαιρετη επισημανση στον αγαπητο κ Μαργετα . Πολυ σφιγμενος (σεμνος το λεει η παρουσιαστρια).

Η τηλεοραση ειναι εικονα . Πρεπει να χαλαρωσει στο μελλον, να γινει πιο χαμογελαστος, να πει και κανενα αστειο, εδειχνε αγχωμενος , καταλαβαινετε τωρα ειναι και λιγο ηθοποιια η εκθεση στο κατα προσωπο πλανο για μιση ωρα. Δειτε την επαγγελματια παρουσιαστρια διπλα του πως παιζει με την καμερα . Εδω υπαρχουν δασκαλοι που μαθαινουν τους πολιτικους πως να εμφανιζονται στην τηλεοραση. Δεν κατηγορω τον κ Μαργετα το αντιθετο για μενα ειναι στα συν το οτι δεν ναρκισευεται μπρος στην καμερα και ειναι σοβαρος. Αλλα πρεπει να εξελιχθει γιατι φαινεται πως δεν το εχει με την τηλεοπτικη εικονα.

Φταινε τα τραγουδια του , φταιει κι ο Λυραρης , μα φταιει κι ο ιδιος ο λαος που ειναι μαραζιαρης

Κοινοτητα Καρακασιου

Η μαλλον για να ειμαστε πιο ακριβεις οι ηγεσιες μας ειναι αυτες που εκφραζουν και αναπαραγουν την αισθητικη και ιδεολογια της πλειοψηφιας που τις επιλεγει. Οχι παντα οχι παντου (οπως βλεπουμε απο τους εκπροσωπους της κοινοτητας Ηλιοκαστρου που στιγματιζουν τετοιες συμπεριφορες )αλλα σε γενικες γραμμες ετσι εχουν τα πραγματα.

Αν σκοπευουμε να προσελκυσουμε λεφταδες (και οχι μονο)τουριστες στην επαρχια μας με τετοιες εικονες να θυμισω πως οι ευκαταστατοι Ευρωπαιοι εδω και πολλα χρονια δειχνουν μια ιδιαιτερη προσοχη σε τετοιες πρακτικες και προσωπικες συμπεριφορες.

Και δεν τα βρισκουν καθολου γοητευτικα. Αναζητουν την τοπικη φυσιογνωμια στον πολιτισμο.Την απλοτητα την συμμετοχη ολων των ηλικιων την εμπειρια το βιωμα . Και οπου τα βρισκουν γυριζουν ξανα και ξανα δυο και τρεις γενιες εχοντας βαλει βαθια στην ψυχη τους τον τοπο.Daughter and grandchild. Amorgos has been such an important place for our family. At last we could meet here after Covid. Next time hopefully the whole family. June 2022

Οχι το 5αστερο ξενοδοχειο.Τετοια υπαρχουν σε ολο τον πλανητη πας μια φορα (αν εχει λεφτα) και δεν ξαναπηγαινεις σε ολη την ζωη σου.Αυτα τα γραφω εχοντας γνωρισει εκατονταδες Ευρωπαιους που ερχονται αυτοι και τα παιδια (και τα εγγονια τους) στην Ελλαδα απο την δεκαετια του 1960 μεχρι σημερα. Η Ελλαδα ειναι η φυσικη της ομορφια και τα σπιτια της (οπου διασωθηκαν απο την «αναπτυξη») η αδολη φιλοξενια, ο αυθορμητισμος και η απροσποιητη ευγενια των ανθρωπων της , οι χοροι , τα φαγητα , τα τραγουδια της. Η μαγεια της. Αυτο που δεν πουλιεται και δεν αγοραζεται.Γιατι στην Ευρωπη ολα πουλιωνται. Αυτο το ξερουν οι Ευρωπαιοι δεν θα ερθουν στην Ελλαδα να το βρουν.

Μπορει η παραδοση να ειναι ροκ; Φυσικα και μπορει!Και μιας και στα πανηγυρια της Ερμιονιδας διασκεδαζουμε με τραγουδια νησιωτικα απο το Αιγαιο (οπως τα εκαναν ο Παριος και οι Κονιτοπουλαιοι ) να και μια γευση απο Αιγαιο. Χιλιαδες χρονια στα ιδια βηματα.Χωρις πυροτεχνηματα!

Για να πουμε παντως και την αλλη πλευρα δεν ξερω σε ποιο βαθμο ευθυνονται οι συμμετεχοντες για τα σκουπιδια στο εδαφος η αυτοι που μαζεψαν τα τραπεζια και καρεκλες και πεταξαν τα πλαστικα  τραπεζομαντηλα ποτηρια μπουκαλια και αλλα στην πλατεια για να τα μαζεψει ο επομενος δηλαδη η κοινοτητα.Μπορουσαν να τα βαλουν σε σακουλες υποθετω .Και κατι αλλο.Πολυ πλαστικο.Παρα πολυ πλαστικο και πανακριβα πυροτεχνηματα να τα βλεπουμε απο μακρυα.Και δεν ειναι  μονο συμβολικο αυτο που γραφω. Κυριολεκτικα πολυ πλαστικο.

Η εικονα αυτη μου θυμισε (πριν απο πολλα χρονια) αιθουσα στο Πολυτεχνειο οπου συνεδριαζε η ολομελεια της Ομοσπονδιας Οικολογικων εναλλακτικων οργανωσεων στα 1990 με επιδικο αν οι δυο βουλευτες μας θα δωσουν ψηφο εμπιστοσυνης στο ΠΑΣΟΚ η θα πεσει η κυβερνηση. Οταν εγινε ενα διαλλειμμα για να ξεκουραστουν οι εκατονταδες αντιπροσωποι απο ολη την Ελλαδα επικρατουσε χαος .Σκουπιδια παντου .Με εναν αλλο αντιπροσωπο περασαμε το διαλλειμμα καθαριζοντας και τις μαυρες σακουλες τις αφησαμε μπροστα στο προεδρειο με αιτημα να διαβαστουν λιγες γραμμες.Πως «αν δεν μαθουμε να φροντιζουμε τον χωρο μας δεν μπορουμε να βαλουμε ταξη στην χωρα μας» .Το αιτημα αποριφθηκε απο το προεδρειο σαν «μη πολιτικο»και μας ειπαν πως ειχαμε πιο σοβαρα θεματα να συζητησουμε , δεν ειχαμ χρονο να χασουμε για τετοια θεματα . Μετα απο λιγο καιρο η ομοσπονδια διαλυθηκε με παταγο. Γιατι ειχε σοβαρα θεματα να συζητησει.

Γιορτη Τρυγου

( παλιότερη Άμφισσα του 2017)

 

 

Ο πολιτισμος και η ιστορια

Αναδημοσιευση

Με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού Γιώργο Διδασκάλου συναντήθηκε απόψε ο Δήμαρχος Ερμιονίδας Γιάννης Γεωργόπουλος.

Αμφότεροι συζήτησαν για την περαιτέρω πολιτιστική ανάπτυξη και ανάδειξη των σημαντικών αρχαιολογικών μνημείων και χώρων της περιοχής. Η συζήτηση διεξήχθη μέσα σε μια θετική ατμόσφαιρα, ενώ υπήρξε υπέρ το δέον εποικοδομητική δεδομένης της αγάπης που ο κ. Διδασκάλου τρέφει για την Ερμιόνη στην οποία πέρασε ένα μεγάλο διάστημα των παιδικών του χρόνων.

Συνοπτικά, σε καλό δρόμο βρίσκονται αρκετά έργα, όπως η επικείμενη κατασκευή του Μουσείου της Ερμιόνης, η ανάδειξη του Ρωμαϊκού Ταφικού Μνημείου, αλλά και της θρυλικής Μονής Αυγού. Τα ανωτέρω έργα θα αποτελέσουν ένα τρίπτυχο της αναβάθμισης πολλών δράσεων υπαγομένων στον τομέα του  εναλλακτικού τουρισμού προσθέτοντας κύρος στο Brand name του εν λόγω Δήμου.

Αναρωτιεμαι αν αυτη η προσεγγιση της πολιτικης μεσα απο προσωπικες σχεσεις και βιωματα ειναι συνειδητη η υποσυνειδητη διαθεση να καταργηθει η εννοια της πολιτικης στην ριζα της.

Γιατι ο ΓΓ του ΥΠ. ΠΟΛ.θα ενδιαφερθει για την Μονη Αυγου το λεγομενο Μουσειο Ερμιονης και το Ρωμαικο ταφικο μνημειο Ερμιονης , δεδομενης της αγαπης για την Ερμιονη επειδη οταν ηταν παιδι περασε ενα διαστημα εκει;Τι σχεση εχουν τα παιδικα βιωματα του υπουργου με την ιστορια και τον πολιτισμο και γιατι τα επικαλουμαστε; Δηλαδη τοσα χρονια ζουμε αυτη τη κατασταση απο ατυχια; Δεν βρεθηκε ενας υπουργος με παιδικα βιωματα στην Ερμιονη; Σιγα μην γνωριζει η συντριπτικη πλειοψηφια των πολιτικων την ιστορια του τοπου και μαλιστα της Ερμιονιδας. Σιγα που αγαπουν οι πολιτικοι την ιστορια και σιγα που ο κ υπουργος την γνωριζει επειδη περασε τα παιδικα του χρονια εκει…

Και μετα δεν καταλαβαινω γιατι η ιστορια και ο πολιτισμος πρεπει παντα να μπαινουν στο τραπεζι των χρηματοδοτησεων σαν εμπορευματα προστιθεμενης αξιας μεσω του τουριστικου συναλλαγματος.

Τα ανωτέρω έργα θα αποτελέσουν ένα τρίπτυχο της αναβάθμισης πολλών δράσεων υπαγομένων στον τομέα του  εναλλακτικού τουρισμού προσθέτοντας κύρος στο Brand name του εν λόγω Δήμου.

Το εχω γραψει πολλες φορες.Η ιστορια και ο πολιτισμος ενος τοπου ειναι η ταυτοτητα των κατοικων του. Δεν ειναι η εισπραξη του ξενοδοχειου και της καφετεριας. Και φυσικα συνδεονται, διαπλεκονται, αλληλο επιρεαζονται μιας και κατοικοι χωρις τοπικη οικονομια δεν υπαρχουν, αλλα οταν αντιμετωπιζουμε την ιστορια μας σαν ανταλλαξιμο εμπορευμα, πεφτουμε στο κιτς ,την προσαρμοζουμε σε αυτο που πιστευουμε πως οι τουριστες θελουν να δουν και στο τελος χανουμε  το συναισθημα, τον μπουσουλα  ,την αληθεια, την ιδια μας την ταυτοτητα μεσα στην εξελιξη της αλλα και το μελλον της.

Ο τουρισμος και μαλιστα η βιομηχανια του μαζικου τουρισμου ειναι πολυ προσφατο γεγονος ευπαθης τομεας υπηρεσιων και μεταλλασεται πολυ γρηγορα.Επηρεαζεται απο την διεθνη οικονομια και πολιτικη απο πολεμικες συγκρουσεις περιβαλλοντικες καταστροφες απο την πανδημια σημερα και δεν ειναι σταθερο οικονομικο μεγεθος.Ειναι καταστροφικο η ταυτοτητα μας η θεση μας για την ιστορια μας να ακολουθει τις διακυμανσεις της τουριστικης βιομηχανιας.

Ο «ιστορικος τουρισμος» κινητρο επισκεψιμοτητας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ. Δεν ειναι καινουργιος υπαρχει χιλιαδες χρονια αλλοτε με την μορφη των περιηγητων ειναι θεματικος, αυτο μαλιστα, αλλα οχι εναλλακτικος. Εχουμε μπερδευτει. Πεταμε λεξεις και ορους που δεν καταλαβαινουμε τι σημαινουν. Υπαρχει εναλλακτικος τουρισμος αλλα ειναι αλλο πραγμα . Μην διαβαζετε παντα την Βικιπαιδεια για να αποφασισετε. Εναλλακτικος τουρισμος ειναι αυτος που στηριζεται σε αλλες οικονομικες  μορφες και σχεσεις οπως για παραδειγμα το να δουλεψεις σε μια φαρμα σε μια οργανωση η σε μια κοινοτητα με ανταλλαγμα φαγητο και στεγη ,να πας με αντισκοινο στον Αμαζονιο ,η με βαρκα να φωτογραφισεις φαλαινες ,κανοντας και δουλειες πληρωματος.

Αναμεσα στους  τουριστες που ερχονται στην Ελλαδα για τον ηλιο και τις χαμηλες τιμες των πακετων ποσοι ειναι αυτοι που θα επιλεξουν την Ερμιονιδα με κινητρο το Μουσειο Ερμιονης; Και καλα πολλοι θα πανε να το δουνε δεν λεω αλλα αυτο τι σημαινει για εμας περα απο τον καφε και το παγωτο που θα ακολουθησουν; Ανωτεροτητα; Πως ειμαστε συνεχιστες του Αρχαιου Ελληνικου πολιτισμου επειδη στελνουμε τα σκουπιδια μας στους Δελφους;

Οι δημοι δεν εχουν Brand name . Τι παει να πει αυτος ο ξενικος ορος. Τι σημαινει Brand name .

A name given by the maker to a product or range of products, especially a trademark.Ο ορος λοιπον σημαινει «ενα ονομα που δινεται απο εναν κατασκευαστη σε ενα προιον η ομαδα προιοντων ειδικοτερα ενα trademark (συμβολο που αντιπροσωπευει μια εταιρεια η ενα προιον)

Ειναι ολα αυτα ο Δημος Ερμιονιδας;Ειναι εταιρεια; Πουλαει προιοντα; Ειναι ο πολιτισμος προιον;Ο Τατουλης τα ξεκινησε ολα αυτα πριν απο χρονια και ο ιδεολογικος σπορος που φυτεψε φαινεται ριζωσε καλα στο ευφορο χωμα του νεοσυντηρητισμου.

Λεω λοιπον πως σαν λαος εχουμε χαθει.Οχι ολοι αλλα η πλειοψηφια.Η Ακροπολη το Φραγχθι τα ιστορικα μας μνημεια, τα θρησκευτικα μας μνημεια, οι χοροι, οι γιορτες ,εχουν γινει στην συνειδηση πολλων αλλα κυριως της εξουσιας προιοντα για να δουλεψουν τα μαγαζια. Αν περιμενουμε εσοδα επενδυουμε.Αν δεν βοηθανε στην βιομηχανια του τουρισμου μαραζωνουν. Ειναι η καπιταλιστικη εμπορευματοποιηση των παντων η απωλεια του συναισθηματος της ταυτοτητας.

Και μην μας λεει ο υπουργος πως θα φτιαξει Μουσειο στην Ερμιονη επειδη επαιζε εκει οταν ηταν μικρος. Δεν ειναι επιχειρημα αυτο. Το ξαναγραφω. Γιατι Μουσειο στην Ερμιονη και τι θα εκτιθεται εκει; Επειδη το ηθελε η κ Βαρδινογιαννη που επισης καταγεται απο την Ερμιονη;(Η κα Μαριάνα Βαρδινογιάννη εξεφρασε την επιθυμία να δημιουργηθει ενα αραιολογικο μουσειο στην γενετειρα της )

Γνωμη μου ειναι πως δεν λαμβανονται ετσι οι αποφασεις για την ιδρυση αρχαιολογικου μουσειου. Μιας και εχουμε πολλους εφοπλιστες και βασιλιαδες στην Ερμιονιδα γιατι οχι χορηγια για Μουσειο στην Κοιλαδα απεναντι απο το Φραγχθι (οπως εχει ξεκινησει στο παλιο σχολειο)και αλλο ενα στο Χελι απεναντι απο του Αλιεις και αλλο ενα στο Καστρο Θερμησιας ;Θα εχουμε τεσσερα μουσεια στην Ερμιονιδα; Γιατι οχι δεκατεσσερα;

Χρειαζεται ενα μικρο  Μουσειο η Ερμιονιδα; Αν ναι γιατι και που.Θα καλυπτει τα εξοδα του; Θα το επισκεπτονται οι μονιμοι κατοικοι; Θα πηγαινουν με πουλμαν οι τουριστες των ξενοδοχειων; Θα εχει εισιτηριο η ελευθερη εισοδο;Θα μας δωσει πισω το Ναυπλιο τα εκθεματα του απο την Ερμιονιδα;

Ποια η συνδεση αυτου του «Μουσειου Ερμιονης» με το Φραγχθι και την Ακροπολη των Αλιεων; Αληθεια εκεινο το πολιτιστικο  μονοπατι των 3 εκατομμυριων ευρω  που εγινε μετα ηλεκτρονικα παιχνιδια ( 391 χιλιαδες ευρω στο κτηριο Μιληση και το παλαιο Δημοτικο Ερμιονης)  και αργοτερα ξεχαστηκε απο ολους το θυμαται κανενας;

http://hermionidanews.blogspot.com 2009

Επιστολη του Δημαρχου Κρανιδιου Δημητρη Σφυρη

Η αληθεια για τα εργα ,οι λασπολογοι και οι υποκριτες……….

………Όσον αφορά την ανικανότητά μου να ασχοληθώ με την ανάδειξη του πολιτιστικού μας πλούτου έχω να τον πληροφορήσω , πάλι προς μεγάλη του λύπη και ικανοποίηση των δημοτών ότι :

. Στις 13/5/ 2009 εγκρίθηκε από το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης η μελέτη υπό τον τίτλο : « Οικοτουριστικές Διαδρομές Δήμου Κρανιδίου» . Ύψους 3.000.000 ευρώ. Η μεγαλύτερη οικοτουριστική διαδρομή στην Ελλάδα. Το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ και θα δημοπρατηθεί.

Η μελετη έχει ως εξής :

Ξεκίνημα από τις δύο Σπηλιές των Διδύμων και καταλήγει στο Πόρτο Χέλι.Αναλυτικά περιλαμβάνει τις δύο σπηλιές Διδύμων , την Μονή Αυγού, τον Αγ. Δημήτριο στο Καστράκι, την Πηγή Καμαράκι, περνάει από τη Ζώνη των Εναλίων Αρχαιοτήτων Σαλαντίου, τον αρχαίο Πύργο των Φούρνων, το Σπήλαιο Φράχθι, τον Αγ. Δημήτριο Κοιλάδας , την Παραλιακή Ζώνη Κοιλάδας από τους ταρσανάδες , υπαίθριο μουσείο σκαφών , Παλαιό Σχολείο Κοιλάδας σαν πρώτο σταθμό ηλεκτρονικής ξενάγησης ( με προοπτική δημιουργίας αγγειοπλαστικής σχολής ), συνεχίζει στους Μύλους Κρανιδίου ( ανάπλαση χώρου και δημιουργία ανοικτού θεάτρου ), φτάνει στην Ακρόπολη Αλιέων και καταλήγει στο κτήριο Μίληση δεύτερο σταθμό ηλεκτρονικής ξενάγησης, μέσω ξυλοπεζόδρομου στην παραλία Πορτο Χελίου. Το έργο αυτό όχι μόνο αναδεικνύει και αξιοποιεί την πολιτιστική μας κληρονομιά , αλλά θα συμπεριληφθεί στους παγκόσμιους τουριστικούς χάρτες. Είναι ένα έργο , που θα δώσει πνοή στον θεματικό τουρισμό και παράλληλα θα αξιοποιήσει ακόμη περισσότερο την περιοχή μας

Υπηρξε ενας Δημαρχος που ειχε παθος με τον πολιτισμο και την ιστορια.Δεν συμφωνω σε ολα μαζι του μαλιστα διαφωνω σε πολλα και στον πυρηνα της πολιτικης του αποψης.Αλλα πρεπει να αναγνωρισουμε και οι επομενες γενιες θα το κανουν πως ο κ Καμιζης ειχε οραμα και εκανε πραξεις πανω στον πολιτισμο και την ιστορια.Δεν τα αντιμετωπισε σαν μερος του τουριστικου πακετου αλλα σαν αυτονομους τομεις με ειδικο βαρος.Σε καποια πετυχε αλλου δεν τα καταφερε.Ετσι ειναι η ζωη. Αλλα πρεπει να αναγνωρισουμε επισης πως ενα μεγαλο ενεργο και δυναμικο κομματι της κοινωνιας οικονομικα και ιδεολογικα  οταν ακουει πολιτισμο βλεπει καταθεσεις στην τραπεζα απο τουριστες και αυξηση του τζιρου. Και με τα κερδη καταναλωτικα προιοντα και σκυλαδικα. Αυτο το κομματι της κοινωνιας εχει βαρυνουσα θεση για τους πολιτικους . Ετσι δεν παμε μπροστα.Και χανουμε και το πισω στο τελος.

ΥΓ Επειδη η διαμορφωση ταυτοτητας ειναι μια διαχρονικη διαδικασια που αντλει τα στοιχεια της απο το μακρυνο παρελθον αλλα σε πολυ μεγαλο βαθμο και απο το πιο προσφατο των τελευταιων εκατο χρονων να πω πως οι Ερμιονητες εστειλαν τους προσφυγες πολεμου Δρυοπες εκ Τιρυνθος στον αφιλοξενο βαλτο του Πορτο Χελιου.(αλλο τι εγινε στην συνεχεια)Οσο για το προσφατο χθες θα υπαρχει αναφορα σε ενα ιστορικο Μουσειο της Ερμιονιδας στην Εθνικη αντισταση και στους εκτελεσμενους απο του Ναζι (και τους ντοπιους συνεργατες τους) , αγωνιστες η μηπως εκει η εθνικη ομοψυχια συναντα προβληματα. Τελος επειδη ομαδες ανθρωπων με διαφορετικη καταγωγη (Αρβανητες , Βλαχοι , Μικρασιατες προσφυγες, μετοικοι απο αλλες περιοχες της χωρας , Σλαυοι ,  Βαλκανιοι, Ρωσσοι και γενικωτερα Ευρωπαιοι πολιτες -σες τα τελευταια χρονια και Ινδοι ,που εζησαν το μεγαλυτερο μερος η ολη την ζωη τους εδω δουλεψαν παντρευτηκαν και εκαναν παιδια με ντοπιους )συνδιαμορφωσαν την σημερινη πολιτιστικη ταυτοτητα της Ερμιονιδας θα γινεται αναφορα στην πολιτιστικη γλωσσικη ιστορικη καταγωγη αυτων των ομαδων η θα παρακαμψουμε το θεμα σαν μη σημαντικο.

Ευχες του Ερμιονικου Συνδεσμου

Ανταποδιδω τις ευχες. Ειρηνη αγαπη δημιουργικοτητα ενας καλυτερος χρονος για ολους τους ανθρωπους.

• Η εξέγερση του 21 στην Ερμιονίδα

  Η φετινή κάρτα του Συνδέσμου μας, εμπνευσμένη από τον επετειακό εορτασμό των  200 χρόνων της Εθνικής Παλιγγενεσίας, αποτυπώνει την εξέγερση στον Κάτω Ναχαγιέ (Ερμιονίδα).

  Σ’ αυτή απεικονίζονται ορισμένα από τα πρόσωπα του αγώνα, ο παραινετικός και εθνεγερτήριος λόγος του Διονυσίου Βούλγαρη και η Πέτρα της Νίκης και της Τύχης (Γκούρι Βιτόρεσε) φωτογραφημένη από τον Χρήστο Προσίλη.

  Ευχόμαστε η ανάκληση των αναμνήσεων εκείνων των ιστορικών γεγονότων να φωτίζει και να πυροδοτεί την ελπίδα και τη σκέψη μας για ένα καλύτερο αύριο!

  Κ α λ ή χ ρ ο ν ι ά !

  Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ερμιονικού Συνδέσμου

Μιχαλης Κατσαρος ΑΝΤΙ ΣΤΑΘΕΙΤΕ

Ο Μιχάλης Κατσαρός πέθανε στην Αθήνα στις 21 Νοεμβρίου 1998, σε ηλικία 79 ετών.

Ἡ διαθήκη μου

Ἀντισταθεῖτε
σ᾿ αὐτὸν ποὺ χτίζει ἕνα μικρὸ σπιτάκι
καὶ λέει: καλὰ εἶμαι ἐδῶ.

Ἀντισταθεῖτε σ᾿ αὐτὸν ποὺ γύρισε πάλι στὸ σπίτι
καὶ λέει: Δόξα σοι ὁ Θεός.

Ἀντισταθεῖτε
στὸν περσικὸ τάπητα τῶν πoλυκατοικιῶν
στὸν κοντὸ ἄνθρωπο τοῦ γραφείου
στὴν ἑταιρεία εἰσαγωγαὶ- ἐξαγωγαί
στὴν κρατικὴ ἐκπαίδευση
στὸ φόρο
σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀντισταθεῖτε
σ᾿ αὐτὸν ποὺ χαιρετάει ἀπ᾿ τὴν ἐξέδρα ὦρες
ἀτέλειωτες τὶς παρελάσεις
σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄγονη κυρία ποὺ μοιράζει
ἔντυπα ἁγίων λίβανον καὶ σμύρναν
σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀντισταθεῖτε πάλι σ᾿ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λέγονται
μεγάλοι
στὸν πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου ἀντισταθεῖτε
στὶς μουσικὲς τὰ τούμπανα καὶ τὶς παράτες
σ᾿ ὅλα τ᾿ ἀνώτερα συνέδρια ποὺ φλυαροῦνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι

σ᾿ ὅλους ποὺ γράφουν λόγους γιὰ τὴν ἐποχὴ
δίπλα στὴ χειμωνιάτικη θερμάστρα

στὶς κολακεῖες τὶς εὐχὲς τὶς τόσες ὑποκλίσεις
ἀπὸ γραφιάδες καὶ δειλοὺς γιὰ τὸ σοφὸ
ἀρχηγό τους.

Ἀντισταθεῖτε στὶς ὑπηρεσίες τῶν ἀλλοδαπῶν
καὶ διαβατηρίων
στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ
διπλωματία
στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ τὰ ὡραῖα λόγια
στὰ θούρια
στὰ γλυκερὰ τραγούδια μὲ τοὺς θρήνους
στοὺς θεατὲς
στὸν ἄνεμο
σ᾿ ὅλους τοὺς ἀδιάφορους καὶ τοὺς σοφοὺς
στοὺς ἄλλους ποὺ κάνουνε τὸ φίλο σας

ὡς καὶ σὲ μένα, σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ
ἀντισταθεῖτε.

Τότε μπορεῖ βέβαιοι νὰ περάσουμε πρὸς τὴν
Ἐλευθερία.

 

Κατσαρος

Νεανικά χρόνια

Ο Μιχάλης Κατσαρός γεννήθηκε το 1919 στην Κυπαρισσία Μεσσηνίας, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Δημοσίευσε στο περιοδικό Διάπλασις των Παίδων το πρώτο του ποίημα το 1929. Το 1937, ήρθε μαζί με την οικογενειά του στην Αθήνα, όπου μπήκε πρότακτος στην Ελληνική Αεροπορία, σε ηλικία 17 ετών. Μέχρι το 1939 ζούσε στο Φάληρο, από όπου μετέβη στη Θεσσαλονίκη. Εκεί τον πρόλαβε ο πόλεμος και η ιταλική επίθεση του 1940.

Λίγο πριν την είσοδο των Γερμανών Ναζί στη Αθήνα, στις 27 Απριλίου 1941, έλαβε άδεια σαράντα ημερών και επέστρεψε στην Αθήνα, ενώ παράλληλα έκανε μια επίσκεψη στη Κυπαρισσία. Στην Αεροπορία επανήλθε μετά την αποχώρηση των Γερμανών στις 12 Οκτωβρίου 1944. Στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής έδωσε μάχες μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ και της Εθνικής Αντίστασης. Βασανίστηκε άγρια, όταν τον παρέδωσαν συνεργάτες των Γερμανών στην Γκεστάπο, όπως βασανίστηκε και στις φυλακές «Χατζηκώστα». Ήταν, επίσης, παρών και στα Δεκεμβριανά. Εκελι γνώρισε τον Μίκη Θεοδωράκη και ανέπτυξαν στενούς φιλικούς δεσμούς.

Το 1945 έγινε μέλος του Κ.Κ.Ε και η εφημερίδα Ριζοσπάστης δημοσίευσε το ποίημα του Σήμερα έγινα σύντροφος.^[2]

Μετά τον πόλεμο

Από το 1945 είχε εγκατασταθεί στην Αθήνα. Τα χρόνια που έζησε εκεί δεν ήταν εύκολα: Το 1947-1948 μετακόμισε στο Μεσολόγγι όπου φιλοξενήθηκε από την οικογένεια της αδερφής του, της οποίας ο σύζυγος ήταν διευθυντής στην στην Αγροτική Τράπεζα.

Με την επιστροφή του στην Αθήνα καταπιάστηκε με διάφορα βιοποριστικά επαγγέλματα, όπως ταμίας σε εμπορικό κατάστημα, δημοσιογράφος στον παράνομο Τύπο και υπάλληλος στη ραδιοφωνία των Ενόπλων Δυνάμεων. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά Νέος Νουμάς, Θεμέλιο, Ποιητική Τέχνη, Τα Νέα Ελληνικά, Αθηναϊκά Γράμματα και το Στόχος. Εν συνεχεία εξέδωσε το Σύστημα, ένα περιοδικό όπου δημοσίευε, καταρχήν, δικά του κείμενα.^[3]

Η πρώτη εμφάνισή του στη λογοτεχνία ήταν στις 22 Φεβρουαρίου του 1946, με τη δημοσίευση του ποιήματος «Το Μπαρμπερίνικο καράβι» στο τεύχος 37 του λογοτεχνικού περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα που εξέδιδε ο τότε φίλος της μητέρας και της γιαγιάς του του Δημήτρης Φωτιάδης.

Τον Αύγουστο του 1945^{[ασαφές]} δημοσίευσε στον Ριζοσπάστη το ποίημα «Χιροσίμα», με αυστηρά ανθρωπιστικό και ειρηνευτικό χαρακτήρα, με δηκτικό ύφος απέναντι στους Αμερικανούς και τη στάση τους. Στις 15 Νοεμβρίου 1946 στο τεύχος 55 των Ελεύθερων Γραμμάτων δημοσίευσε, το δεύτερο του ποίημα με τον τίτλο «Βγενιώ». Στις 27 Μαΐου 1947 δημοσίευσε και πάλι στον Ριζοσπάστη ποίημα με τον τίτλο Στον τάφο του Γ. Σιάντου, αφιερωμένο στο ηγετικό στέλεχος του Κ.Κ.Ε που έφυγε από τη ζωή μια ημέρα νωρίτερα.

Το 1949 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Μεσολόγγι»^[2] με την επιμέλεια του Φρίξου Ηλιάδη. Η έκδοση της συλλογής χρηματοδοτήθηκε από τον φίλο και αδερφό της Μαρίας Πολυδούρη, Βαγγέλη Πολυδούρη, ο οποίος υπηρετούσε μαζί με τον Κατσαρό στην αεροπορία. Το 1953 εξέδωσε την συλλογή ποιημάτων, που τον έκανε ευρέως γνωστό με τον τίτλο «Κατά Σαδδουκαίων«. Ο Πολυδούρης ήταν αυτός που ξανά χρηματοδότησε την έκδοση της συλλογής στην οποία περιλαμβάνονται ποιήματα των ετών 1950-1953. Στη συλλογή αυτή ο Κατσαρός εκφράζει τις αριστερές πολιτικές του πεποιθήσεις, κατακρίνοντας παράλληλα και τον τρόπο διαχείρισης της εξουσίας από τον Στάλιν.

Σιγά-σιγά άρχισε να απομονώνεται από το Κ.Κ.Ε απο το οποίο ωστόσο δεν έφυγε και ούτε και τον διέγραψε. Πέρασε ένα ακροαριστερά και αναρχοκομμουνιστικά ιδεολογικά μονοπάτια, κρατώντας το στίγμα του προφήτη αγωνιστή.

Παράλληλα την ίδια περίοδο ο Μίκης Θεοδωράκης άρχισε να μελοποιεί τα ποιήματα της συλλογής «Κατά Σαδδουκαίων».Το 1956 κυκλοφόρησε η συλλογή «Οροπέδιο». Ακολουθούν και άλλες συλλογές ποιημάτων, «Σύγγραμμα» , «Πρόβα και ωδές(1975), «Ενδύματα» (1977), «Αλφαβητάριο- ποιήματα Α-Ω» (1978), «Ονόματα» (1980), «3Μ+3Μ=6Μ» (1981), «4 μαζινό» (1982), «Μείων ωά» (1985), «Ο πατέρας του ποιητή» (1987), «Κορέκτ, φόβος του ποιητή» (1996) «Εννέα το επτά» (1997).Ζωγραφική Ο Κατσαρός υπέγραφε τους πίνακές του με το όνομα Michel

Το έργο του

Ποιητικά βιβλία

• Μεσολόγγι, 1949
• Κατά Σαδδουκαίων, 1953
• Οροπέδιο, 1956
• Σύγγραμμα, 1975
• Πρόβα και ωδές, 1975
• Ενδύματα, 1977)
• Αλφαβητάριο – ποιήματα Α-Ω, 1978
• Ονόματα, 1980
• 3Μ+3Μ=6Μ, 1981
• 4 μαζινό, 1982
• Μείον ωά, 1985
• Ο πατέρας του ποιητή, 1987
• Κορέκτ, φόβος του ποιητή, 1996
• Εννέα το επτά, 1997

Δοκίμια

• Πας-Λακίς Michelet, 1973

• Το χρονικό του Μορέως 1974
• Σύγχρονες μπροσούρες, 1977-78
• Δέκα άρθρα ελεύθερων κομμουναρίων, 1978
• Αυτοκρατορική πραγματικότητα, 1995
• Το κράτος εργοδότης, 1996

Μυθιστορήμα

• Οι συλλέκται της Μονόχρα, 1980

Μουσική

• 3Μ+3Μ=6Μ, δίσκος, εταιρεία Μίνως

Για την τέχνη

Πολλά ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, όπως επίσης και έχουν μελοποιηθεί από πολλούς και γνωστούς Έλληνες συνθέτες: Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Μαρκόπουλο, Θανάση Γκαϊφύλλια, Αργύρη Κουνάδη^[3] και Αλέξη Νασάκη.Προσωπική ζωή Υπήρξε νυμφευμένος με τη ζωγράφο Κούλα Μαραγκοπούλου. Παιδί του είναι ο σκηνοθέτης Στάθης Κατσαρός.

Απο που βγαινει η λεξη Μπεσα ; Τι σημαινει;

Η «ΜΠΕΣΑ»

Οι Αρβανίτες έχουν μία λέξη με ιδιαίτερο βάρος και αξία, την «Μπέσα». Η λέξη αυτή έχει ενσωματωθεί στο ελληνικό λεξιλόγιο και είναι από τις λίγες αρβανίτικες λέξεις που έχει γλιτώσει την «οικειοποίηση», μιας και στα περισσότερα λεξικά αναφέρεται, όχι βέβαια ως «αρβανίτικη», αλλά ως «αλβανική».
Η ετυμολογία της στηρίζεται στα ρημ. της αρβ. «μπα» (βαστώ) και «μπëσόν» (πιστεύω), τα οποία μας δίνουν και το νόημά της, που είναι «η τήρηση του δοσμένου λόγου, στο όνομα της πίστης».
Αλλά η «Μπέσα» για τους Αρβανίτες δεν ήτανε μόνο η «τήρηση του δοσμένου λόγου, στο όνομα της πίστης», ήταν επιπλέον και ένας κανόνας γενικότερης συμπεριφοράς. Όταν δηλαδή έλεγαν ότι «αυτός κρατάει τη μπέσα του» ή ότι αυτός «είναι Μπεσαλής» ή ότι είναι «Μπέσα για Μπέσα» εννοούσαν αφενός μεν ότι «ο λόγος του ήταν συμβόλαιο», αλλά και ότι αυτός είχε μία «σταθερή» και «έντιμη» συμπεριφορά απέναντι στους άλλους, σεβόμενος τα ήθη και έθιμα της αρβανίτικης κοινωνίας.
Σε αντίθεση με την «Τόκα», που ήταν «μία χειραψία επισφράγισης μιας συμφωνίας», η οποία αναφέρεται σε «Ενεστώτα Χρόνο» και σε «τετελεσμένα γεγονότα», η «Μπέσα» πέρα απ΄ τον «Ενεστώτα Χρόνο» επεκτείνονταν στον «Μέλλοντα Χρόνο» και πολλές φορές στον «Διαρκείας», μιας και με αυτήν εξασφαλίζεται η τήρηση της όποιας συμφωνίας ή υποχρέωσης (που πηγάζει από τα ήθη και έθιμα της αρβανίτικης κοινωνίας) για πράξεις που πρέπει ή δεν πρέπει να γίνουν ή να γίνονται στο μέλλον.
Συνήθως, όταν έκλεινε μία συμφωνία με την υπόσχεση τήρησης του «δοσμένου λόγου, στο όνομα της πίστης», γινόταν ο εξής διάλογος:
– Μπέσα;
– Μπέσα για Μπέσα.
Αυτόν τον διάλογο συνήθως τον ακολουθούσε και η «Τόκα». Αλλά αυτό δεν ήταν απαραίτητο, αφού πολλές φορές αρκούσε μόνο «ο δοσμένος λόγος, στο όνομα της πίστης» και μάλιστα αυτό μπορούσε να γίνει και μέσω αντιπροσώπων, εάν αυτοί που έδιναν την «Μπέσα» βρίσκονταν σε απόσταση ή σε «αντιπαράθεση» μεταξύ τους, δηλαδή σε «πόλεμο» ή σε «βεντέτα».
Σε παλαιότερες εποχές, κυρίως κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας, η «Μπέσα» μεταξύ ομόφυλων, δηλαδή μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων Αρβανιτών, δίνονταν με τη συμπλήρωση της φράσης, όποιος δεν τηρήσει τη «Μπέσα» του «να πεθάνει Οβριός».
Στις περιπτώσεις που υπήρχε «Βεντέτα» μεταξύ δύο οικογενειών, ο άγραφος «Κανόνας» των εθίμων προέβλεπε την ύπαρξη «Μικρής Μπέσας» και «Μεγάλης Μπέσας». Η «Μικρή Μπέσα» δίνονταν με την διαμεσολάβηση γερόντων και σεβάσμιων κατοίκων του χωριού, στο δολοφόνο και στους συγγενείς του για 24 ώρες. Σε αυτό το χρονικό διάστημα όχι μόνο δεν γίνονταν ενέργειες αντεκδίκησης, αλλά ο δολοφόνος μπορούσε να παρακολουθήσει ακόμη και την εξόδιο ακολουθία του νεκρού. Η «Μεγάλη Μπέσα» δίνονταν κάτω από προϋποθέσεις βέβαια και ίσχυε για τις επόμενες 30 ή 40 ημέρες.
Αλλά όσο τιμητικός ήταν ο χαρακτηρισμός κάποιου ως «Μπεσαλή», άλλο τόσο ατιμωτικός και προσβλητικός ήταν ο χαρακτηρισμός του ως «Μπαμπέση». Το «Μπαμπέσης» έχει προέλθει από παραφθορά του «Παμπέσης», το οποίο ερμηνεύεται ως «εκείνος που δεν κρατά τον λόγο του» και ως «εκείνος που μπορεί να σε βλάψει με πονηρό και ανέντιμο τρόπο». Και αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι το πρόθεμα «πα» στην αρβ. είναι το στερητικό μόριο «χωρίς». Δηλαδή το «Παμπέσης» σημαίνει «Χωρίς+Μπέσα». Είναι δε αξιοσημείωτο ότι ενώ το «Παμπέσης» είναι ξεκάθαρο και σημαίνει εκείνον που είναι «Χωρίς Μπέσα», το «Μπαμπέσης», παρόλο που και αυτό σημαίνει το ίδιο, έχει ως πρόθεμα το «μπα» που στην αρβ. σημαίνει «κρατώ». Δηλαδή, ενώ το «νόημα» της λέξης αυτής είναι «Χωρίς Μπέσα», το «γράμμα» της είναι «Κρατώ την Μπέσα». Αλλά αυτό, όπως είπαμε, είναι ένα πρόβλημα προφοράς. Και ενώ η «Μπέσα» για τους Αρβανίτες είναι μία σοβαρή υπόθεση που αφορά τους άντρες, από τους νέο-Έλληνες, κυρίως μέσα από τους στοίχους πολλών τραγουδιών, έχει επικρατήσει να αποκαλείται ως «Μπαμπέσα» και η γυναίκα … που δεν είναι πιστή στον έρωτά της.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τήρησης της αρβανίτικης «Μπέσας», είναι αυτό που αναφέρεται σε εκείνον τον πατέρα, που ενώ άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του και δέχτηκε να φιλοξενήσει έναν διαβάτη, στη συνέχεια, όταν έμαθε ότι αυτός ήταν ο δολοφόνος του γιου του, σεβόμενος τους κανόνες της «Μπέσας», που προέβλεπαν τον σεβασμό της τιμής και της ζωής του φιλοξενούμενου, όχι μόνο δεν προέβη σε καμία ενέργεια αντεκδίκησης, αλλά αφού τον «τάισε», τον «πότισε» και τον «κοίμισε», την επόμενη μέρα τον άφησε να φύγει ανενόχλητος. Υπάρχει άραγε άλλος λαός στον κόσμο που μπορεί να κατανοήσει το μεγαλείο της συμπεριφοράς αυτού του πατέρα;
Αυτή είναι η «Μπέσα» των Αρβανιτών (!!!).