Με πρωτοβουλια της Νηπιαγωγου Πορτο Χελιου κ Πηλιουρη και του συλλογου γονεων και κηδεμονων του Νηπιαγωγειου 6ο περιπου γονεις και μαθητες καναμε ημερησια εκδρομη στην Υδρα./Τοπωνυμια
Η εκδρομη ξεκινησε με επισκεψη στο σπιτι μουσειο του με καταγωγη απο το Κρανιδι εφοπλιστη Κουντουριωτη (ενος πχ Βαρδινογιαννη της εποχης του) Τι ακριβως ηταν οι Υδραιοι προκριτοι τοτε; Μα οτι και σημερα. Απλα τοτε ηταν τσιρακια των Αγγλων. Σημερα μεγαλοπιανωνται με διαφορες συμμαχιες και διαφορα συμφεροντα..
Η Συνθήκη του Κιουτσούκ – Καϊναρτζή (1774) και οι Ναπολεόντειοι πόλεμοι (1793-1813) δημιούργησαν τις συνθήκες για ραγδαία ανάπτυξη και κερδοφορία του ελληνικού εμπορικού και ναυτιλιακού κεφαλαίου. Εκατοντάδες πλοία ναυπηγήθηκαν, εμπορικά δίκτυα εξαπλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη, ενώ οι δραστηριότητες των Ελλήνων κεφαλαιούχων επεκτάθηκαν γρήγορα στους τομείς των τραπεζών και των ασφαλειών. Σημαντική υπήρξε, επίσης, η ανάπτυξη της βιοτεχνίας.
Μετα οι γονεις και τα παιδια σκορπισαν και επισκεφτηκαν και αλλα μουσεια η απλα περασαν μια ωραια μερα στο γειτονικο (και τοσο μακρυνο για μας νησι)
http://www.nhmuseum.gr/products7.php?lang=1&wh=2
|
 |
|
Η οικία του υδραίου πρόκριτου Λαζάρου Κουντουριώτη, χτισμένη την εποχή της ναυτικής ακμής του νησιού, δεσπόζει στη δυτική πλευρά του όρμου της Ύδρας. Στο αρχοντικό της σημαντικής αυτής πολιτικής φυσιογνωμίας της νεότερης Ελλάδας, έγιναν σημαντικές διαβουλεύσεις για θέματα της Επανάστασης του 1821 και φιλοξενήθηκαν σημαίνουσες προσωπικότητες της εποχής, Έλληνες και ξένοι. Το 1979 η οικία περιήλθε στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, δωρεά του δισέγγονού του Παντελή Κουντουριώτη και της συζύγου του Φρόσως, με σκοπό να μετατραπεί σε μουσείο. Μετά από πολύχρονες εργασίες αποκατάστασης και συντήρησης από το καλοκαίρι του 2001 η ιστορική οικία είναι ανοιχτή για το κοινό και λειτουργεί ως παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.Η Εταιρεία, πιστή στην επιθυμία των δωρητών και αναγνωρίζοντας την αξία του αρχοντικού Κουντουριώτη μέσα στην υδραίικη οικιστική και ιστορική ιδιαιτερότητα, διατήρησε αναλλοίωτα όλα τα ιστορικά και αρχιτεκτονικά του στοιχεία και διαμόρφωσε επισκέψιμους εκθεσιακούς χώρους.Ο όροφος παρουσιάζεται όπως τον είχε βιώσει ο τελευταίος απόγονος της οικογένειας και δωρητής Παντελής Κουντουριώτης, με τα έπιπλα, σκεύη, ζωγραφικούς πίνακες και προσωπικά αντικείμενα της οικογένειας Κουντουριώτη. Στον άνω όροφο εκτίθεται αξιόλογη συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου (παραδοσιακές ενδυμασίες, κοσμήματα, διακοσμητικά και χρηστικά αντικείμενα) με αναφορά κυρίως στη νησιωτική παραδοσιακή τέχνη.Στο ισόγειο, στα παλιά κελάρια του σπιτιού που έχουν κατάλληλα διαμορφωθεί, εκτίθενται μόνιμα πίνακες δύο καταξιωμένων στην Ελλάδα και το εξωτερικό ζωγράφων, του Περικλή Βυζάντιου (1893-1972) και του γιου του Κωνσταντίνου Βυζάντιου (1924-2007), οι οποίοι συνδέονται με στενούς οικογενειακούς δεσμούς με την οικογένεια Κουντουριώτη |
Καποιοι επισκεφτηκαμε και το εκκλησιαστικο μουσειο στο μοναστηρι της Παναγιας οπου στον προαυλιο χωρο υπαρχει ο ταφος του Λαζαρου Κουντουριωτη αριστερα (και η προτομη του μονοφθαλμου προυχοντα δεξια) .
Ισως ειναι ενα αστειο της ιστοριας (μπορει και οχι ομως) το οτι εκει ακριβως που θαφτηκε ο εφοπλιστης Κουντουριωτης ηταν η Καγκηλαρια που κατελαβε η μεσαια ταξη και ο εργαζομενος λαος με αρχηγο τον Οικονομου. Καγκηλαρια (διοικητηριο) που οι προκριτοι γκρεμισαν το 1823 για να χαθει καθε ιχνος αυτης της λαικης εξεγερσης απο την μνημη της ιστοριας.
Ηταν το κτηριο απο οπου ετρεχαν να ξεφυγουν οι προκριτοι οταν εμπαινε μεσα ο εξεγερμενος λαος. Μπορει λοιπον να ηταν επιθυμια του Κουντουριωτη να ταφει ακριβως εκει. Να στοιχειωσει τον χωρο που για λιγο ο λαος πηρε στα χερια του.
Ο αδερφος του, Γεωργιος Κουντουριωτης πρωταγωνιστης επικεφαλης του εκτελεστικου του εμφυλιου στα 1823 που κατεληξε στην Κυβερνηση του Κρανιδιου 
διοριστηκε το 1848 σε μια πολυ ταραγμενη εποχη και για την Ελλαδα, πρωθυπουργος.Γεωργιος Κουντουριωτης
Ο αντρας της κορης του (και προστατευομενος του)Δημητριος Βουλγαρης (Τζουμπες) επισης πρωθυπουργος ( πολιτευτης που εκπροσωπησε σε ολη του τη ζωη τα Αγγλικα συμφεροντα στηνΕλλαδα) πρωτη φορα το 1855 και συνολικα τεσσερες φορες.Το 1864 παρα την νοθεια στις εκλογες απετυχε στους στοχους του.Φανατικος κατα του Καποδιστρια φανατικος κοτζαμπασικος.Βαθια συντηριτικος πολιτικος (επιδοξος δικτατορας με οργανο την χωροφυλακη ) που η πολιτικη του καριερα εχει σχεση ακομα και με τα Φεβρουαριανα του 1863 οταν η Αθηνα βρεθηκε στα προθυρα εμφυλιου πολεμου (ορεινοι -πεδινοι).Απο την ειρηνευση των αντιμαχομενων στην τοτε πλατεια Οθωνος βγαινει και το εκ τοτε ονομα πλατεια Ομονοιας.
Ποσα δραματα ποσες συνομωσιες ποσες συμφωνιες δεν εγιναν σε αυτο το αρχοντικο.Ποσα ματωμενα αργυρια δεν αλλαξαν χερια για να πετυχουν οι ιδιοκτητες του και το σοι τους τους στοχους που ειχαν βαλει.
Πολλες κουζινες ευρυχωρα δωματια.Σταθηκα στην μεγαλη κουζινα του ισογειου σκεφτηκα τους συναδερφους μαγειρους μουσκεμα στον ιδρωτα με τις φωτιες να καινε και αερας να μην μπαινει απο τα στενα παραθυρα. Και οι υπηρετες βιαστικα να μεταφερουν τα φαγια στον πρωτο οροφο.
Εκει που πριν μπουν στην τραπεζαρια οι ιδιοκτητες και οι φιλοξενουμενοι τους επελεναν τα χερια σε μαρμαρινη γουρνα
Ποσος πλουτος ποση ματαιοδοξια στην φτωχη και ρημαγμενη πατριδα που πηγαινε να σηκωσει κεφαλι.
Ποσος φοβος πρεπει να κατελαβε τους εχοντες οταν οι ανεργοι εργατες ναυτικοι κηρυξαν (ακουσον ακουσον )επανασταση και λαικη κυριαρχια.Οι ιδεες της Ευρωπης στο νησι των εφοπλιστων!
Δημοκρατια, ανεξαρτησια,
δικαιοσυνη.
«στὰ ἅρματα ὅλοι,στὰ ἅρματα»
Και αυτος ο Οικονομου επικεφαλης των ρεμπελων.Να τον σκοτωσετε.Δεν θα ησυχασουμε αν δεν φυγει απο τον κοσμο αυτος και οι ιδεες του. Και τα καταφεραν σε λιγους μηνες.
Οπως καταλαβαινετε λοιπον οι μεταπρατες των ξενων συμφεροντων Ελληνες πλουσιοι συνεχισαν την οικογενειοκρατια τους, στο περασμα των αιωνων, ενω την ιδια στιγμη οι επαναστατες δολοφονουνται συστηματικα σε διαδοχικους εμφυλιους μη αφηνοντας απογονους και φυσικους κληρονομους , συνεχιστες του αγωνα.Εγγραφα και παρατηρησεις για την περιοδο της Ελληνικης επαναστασης και την περιοχη της Ερμιονιδας θα βρειτε και στο βιβλιο του δικου μας Βασιλη Λαδα (τηλ 6973002769) «Το Κρανιδι και οι αληθειες του» σελ 119-155
Βγαινοντας απο τον οικισμο της Υδρας προς Μαντρακια (στο 
περιθωριο θαλεγες ), και η προτομη του Αντωνη Οικονομου. Του λαικου αγωνιστη που δολοφονησαν στην γεφυρα του χειμμαρου Ξερια Αργους τελικα, οι 70 μισθοφοροι ταγματασφαλιτες που εστειλαν οι προυχοντες εφοπλιστες της Υδρας στις 16 Δεκεμβριου του 1821.Εδω τιμητικο μνημειο που τοποθετηθηκε το 1988 κοντα στο σημειο δολοφονιας του.Η προτομη του στην Υδρα στο λιμανι.
Δυο αντρες δυο κοσμοι που συγκρουστηκαν στην επανασταση του 1821 κυριολεκτικα μεχρι θανατου. Γιατι περα απο τους μυθους που μας εμαθαν στο σχολειο πως ολοι οι Ελληνες με μια γροθια ξεσπασαν σε αγωνα κατα των Τουρκων , υπαρχει η αληθεια.Τις επαναστασεις τς κανουν ανθρωποι. Και ανθρωποι βρισκονται απεναντι τους προσπαθωντας να υπερασπιστουν το παλιο που καταρεει.
Και το παλιο δεν ειναι μονο η Οθωμανικη αυτοκρατορια (πολυφυλετικη και πολυθρησκευτικη κατω απο την Μωαμεθανισμο)αλλα και τα ταξικα συμφεροντα των (και τοτε ) πλουσιων Ελληνων εφοπλιστων βαθια συνδεδεμενα οχι μονο με του Τουρκους αλλα και τις αλλες μεγαλες δυναμεις που επιζητουσαν την κηδεμονια του υπο εκκολαψη κρατιδιου.
Ο Αντωνης Οικονομου λοιπον περασε και φυλακιστηκε για λιγο στο Κρανιδι (που;).
Μετα ο Θεοχαροπουλος που τον συνελαβε τον πηγε σε καποιο χωριο στα Καλαβρυτα και απο κει στην Μονη Αγ Γεωργιου στην Γκουρα (Φενεος).
Η Ερμιονιδα απετελεσε παντα φιλοξενη αγκαλια οχι μονο για εξεγερμενους αλλα και για συντηριτικους υποστηρικτες των μεγαλων οικονομικων συμφεροντων. Παει πισω η ιστορια/.
Η διαπάλη, που αρχικά εκφράστηκε σε πολιτικό επίπεδο, οδήγησε γρήγορα στη διάσπαση της κεντρικής Διοίκησης και τη δημιουργία δύο χωριστών κυβερνήσεων: Της Τρίπολης (κοτζαμπάσηδες – Κολοκοτρώνης) και του Κρανιδίου (Υδραίοι, Μαυροκορδάτος, Κωλέττης και οι κοτζαμπάσηδες Λόντος και Ζαΐμης). Σύντομα, οι αντιθέσεις αυτές έλαβαν και ένοπλη μορφή.
Γνωρίζοντας πως το δάνειο από τη Μ. Βρετανία είχε ήδη εγκριθεί, η κυβέρνηση του Κρανιδίου έδρασε αποφασιστικά. Επιτέθηκε σε όλα τα στρατηγικά σημεία που έλεγχε η άλλη πλευρά, κατέλαβε την Ακροκόρινθο, ενώ έθεσε σε πολιορκία Ναύπλιο και Τρίπολη. Δίχως προοπτική άμεσης επικράτησης της μίας ή της άλλης μεριάς, η πρώτη φάση του «εμφυλίου» (α’ εξάμηνο του 1824) έληξε με συμβιβασμό, σαφώς όμως υπέρ της κυβέρνησης του Κρανιδίου.
Συνεργατης ομως του Οικονομου ηταν ο Γκικας Γκικας .Γιος του προκριτου Θεοδωρου Γκικα και επαναστατης εναντια στον ιδιο του τον πατερα ο οποιος δεν γνωριζε τις κακες παρεες του γιου με τους επαναστατες στη ταβερνα του Κουτσογιωργη στο Ντριμ σοκκακι (που αν μιλουσαν Αγγλικα θα μπορουσε και να σημαινει των ονειρων , αλλα στα Αρβανητικα Τριμ σημαινει των παλληκαριων).
Δεν ξερω αν το σπιτι του Θεοδωρου Γκικα που ειναι ειναι στο Σουρι Καμινι (Ειναι το περιφημο κοκκινο σπιτι οπου κατοικησε και πεθανε ο Αντωνιος Μανικης) ανοικει σε αυτο τον Θεοδωρο η σε αλλον μεταγενεστερο που πιθανα ειναι ο εγγονος του και γιος του Γκικα Γκικα.
Αυτο που φαινεται ομως ειναι πως το Διοικητηριο που κατελαβαν οι εξεγερμενοι (η Καγκηλαρια) το κετεδαφισαν οι προκριτοι δυο χρονια μετα το 1823.Τιποτα να μην μεινει να θυμιζει τις μερες της εξεγερσης.
1821
εὑρεθεῖς τὴν ἐπαύριον (28ην Μαρτίου) ἀρχηγὸς παμπόλλων ὁπλοφόρων,κατέβει εἷς τὸ Διοικητήριον* καὶ ἐξεθρόνισε τὸν Νικόλαον Κοκοβίλαν διοικητὴν τοῦ τόπου,ἀλαλάζοντος τοῦ λαοῦ.
Σύμφωνα μὲ τὴν παράδοση ὁ Καπετὰν Ἀντώνιος Ἰωάννου Οἰκονόμου καὶ ὁ ὁμοϊδεάτης συνεργὸς τοῦ Γκίκας Θεοδώρου Γκίκας,υἱὸς τοῦ προκρίτου Γκίκα, κήρυξαν τὴν Ἐπανάσταση κατὰ τὴν νύκτα τῆς 27ης Μαρτίου πρὸς τὸ ξημέρωμα τῆς 28ης Μαρτίου 1821,ἐξεγείροντας τὸν λαὸν τῆς νήσου, κρούοντας τοὺς κώδωνες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Ὕδρας. Οἱ δύο πρωτεργάτες τῆς Ἐπαναστάσεως,διατηροῦσαν τὸ ἀρχηγεῖο τους στὴν ταβέρνα τοῦ Κουτσόγιωργη ἢ Κουτσογιάννη στὸ Ντρὶμ Σοκκάκι (ἄγνωστο πού).
Πηγή:(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΥΔΡΑΣ ΠΡΟ ΤΗΣ (ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ)ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821,ΕΝ ΠΑΤΡΑΙΣ 1860)σὲλ 91
Ἀπόσπασμα
Φεβρουαρίου 8, 2009 από Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού
Οικονόμου Αντώνης (†1821)
Αντώνης Οικονόμου
Υδραίος πλοίαρχος και φιλικός, αρχηγός της επανάστασης στην Ύδρα. Ο Οικονόμου είχε δικό του πλοίο, μια σκούνα, αλλά ναυάγησε κάπου κοντά στο Γιβραλτάρ και τότε αποφάσισε να πάει στην Πόλη, για να δανειστεί από ομογενείς και να χτίσει καινούργιο πλοίο. Εκεί συναντήθηκε με τον φλογερό Παπαφλέσσα, ο οποίος τον μύησε στο μεγάλο μυστικό, με την πεποίθηση πως ο καπετάν Οικονόμου ήταν άξιος να ξεσηκώσει την Ύδρα, αφού ήταν γνωστό ότι η συντηρητική αριστοκρατία που κυβερνούσε το νησί, δεν θα το αποτολμούσε.
Όταν ξέσπασε η επανάσταση στον Μοριά, ο καπετάν Οικονόμου είχε πολλούς φίλους και συνεργάτες στην Ύδρα, μερικοί από τους οποίους ήταν Μοραΐτες, όπως ο Γ. Αγαλλόπουλος από τον Μυστρά, ο Π. Μαρκέζης από την Κυνουρία, ο Σπ. Σπηλιωτόπουλος από τη Δημητσάνα και άλλοι. Και είχε στρατολογήσει 500 άνεργους ναύτες, για να πάει τάχα να πολεμήσει στον Μοριά.
Όμως, το βράδυ της 27ης Μαρτίου ξεσήκωσε το νησί και κατέλαβε τα πλοία των προκρίτων, τα οποία ήταν δεμένα και δεν ταξίδευαν λόγω της ανεργίας μετά τους ναπολεόντιους πολέμους. Ο αιφνιδιασμός του Οικονόμου εκείνο το βράδυ πέτυχε και σύσσωμος ο λαός τάχθηκε στο πλευρό του. Την άλλη μέρα οι επαναστάτες κατέλαβαν την καγκελαρία – το διοικητήριο – και εκδίωξαν τον κυβερνήτη Νικ. Κοκοβίλα, που ήταν διορισμένος από την Πύλη. Οι πρόκριτοι αναγκάστηκαν στη συνέχεια να δώσουν χρήματα για τον αγώνα και να αναγνωρίσουν ως κυβερνήτη του νησιού τον Οικονόμου.
Στη συνέχεια άρχισαν οι ετοιμασίες για την έξοδο της Ύδρας στον Αγώνα. Αλλά η δοξολογία για την επίσημη πια συμμετοχή της Ύδρας στην επανάσταση έγινε στις 15 Απριλίου, δηλαδή με μεγάλη καθυστέρηση κι αφού πια είχαν επαναστατήσει τα άλλα δύο ναυτικά νησιά, οι Σπέτσες και τα Ψαρά, τα οποία ανέλαβαν αμέσως δράση. Η σημαντικότερη επιχείρηση που έγινε μετά τις 15 Απριλίου, ήταν η εκστρατεία για την απελευθέρωση της Χίου, με την ελπίδα πως η πλούσια Χίος θα επωμιζόταν στη συνέχεια μέρος από τα οικονομικά βάρη, που μέχρι τότε σήκωναν οι πλούσιοι πρόκριτοι της Ύδρας. Η εκστρατεία απέτυχε, διότι οι Χιώτες δε θέλησαν να επαναστατήσουν. Όμως, οι Υδραίοι συνέλαβαν κάποιο καράβι με μωαμεθανούς, που πήγαιναν ως προσκυνητές στη Μέκκα, κατέσφαξαν τους επιβαίνοντες και άρπαξαν τους θησαυρούς και τα χρήματα που βρήκαν. Αυτή η λεία στάθηκε αιτία να χάσει ο Οικονόμου τη δημοτικότητά του και τη λαϊκή υποστήριξη, όταν θέλησε να επιβάλει στους ναύτες να παραδώσουν τη λεία, για να μοιραστεί σύμφωνα με τον κανονισμό. Ο Λάζαρος Κουντουριώτης, ο πλουσιότερος και ισχυρότερος πρόκριτος, με διαβήματα προς τον κυβερνήτη επέμενε να εφαρμοστεί ο κανονισμός διανομής της πολεμικής λείας, για να πάρει και η πατρίδα το μερίδιό της. Οι ναύτες, μαθημένοι στην πειρατεία, αντέδρασαν δυναμικά. Και οι πρόκριτοι που καιροφυλακτούσαν, βρήκαν την ευκαιρία να κτυπήσουν.
Έτσι, στις 12 Μαΐου επιτέθηκαν στην καγκελαρία – Αντ. Κριεζής, Λάζαρος Παναγιώτας, Θεόφιλος Δρένιας – αλλά ο Οικονόμου κατόρθωσε να διαφύγει και να σωθεί, καταφεύγοντας στο νότιο τμήμα του νησιού, όπου τελικά συνελήφθη. Τον επιβίβασαν τότε σε μια βάρκα και τον οδήγησαν απέναντι, στην Αργολίδα, για να τον σκοτώσουν εκεί. Δεν τον σκότωσαν όμως, γιατί κάποιοι από τους ναύτες δεν το θέλησαν, και ο Οικονόμου κατέφυγε στο Κρανίδι.
Έτυχε τότε να περάσει από την Ύδρα ο πρόκριτος Αγ. Βαρβάρας Καλαβρύτων Σωτήρης Θεοχαρόπουλος, εκλιπαρώντας τους Υδραίους για την αποστολή πλοίων στον Κορινθιακό. Ο Λάζαρος Κουντουριώτης του έθεσε όρο να συλλάβει τον Οικονόμου και να τον περιορίσει σε κάποιο μοναστήρι, εάν θέλει ν’ ανταποκριθεί η Ύδρα στις ανάγκες του αγώνα. Ο Λάζαρος Κουντουριώτης και οι πρόκριτοι της Ύδρας δεν μπόρεσαν ποτέ να συγχωρήσουν τον Οικονόμου για την επανάσταση που έκανε. Είχε θιγεί ο πατριωτισμός τους και αισθάνονταν ταπεινωμένοι. Η υπερηφάνειά τους είχε πληγωθεί. Και περίμεναν να χάσει ο Οικονόμου τη δημοτικότητά του, για να χτυπήσουν. Μέχρι τότε, μόνο εμπόδια δημιουργούσαν στο έργο του.
Γι’ αυτό και η Ύδρα έβγαινε καθυστερημένα στον Αγώνα. Αλλά και για την δράση του Οικονόμου κατά το σύντομο χρονικό διάστημα που κυβέρνησε, δεν ξέρουμε παρά ελάχιστα· τα πρακτικά των αποφάσεων εκείνης της περιόδου δε σώζονται, γιατί κάποιοι φρόντισαν να κοπούν τα αντίστοιχα φύλλα. Φαίνεται πως οι πρόκριτοι, και ιδιαίτερα οι Κουντουριώτηδες, θέλησαν να αφανίσουν καθετί και να σβήσουν τη μνήμη του Οικονόμου, κάτι που τελικά δεν κατάφεραν.
Ο Θεοχαρόπουλος πραγματικά κατόρθωσε να συλλάβει τον Οικονόμου στο Κρανίδι. Στη συνέχεια τον οδήγησε στο χωριό του σε κάποιο μικρό μοναστήρι. Ο Οικονόμου δραπέτευσε από εκεί και πήγε στη μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού, όπου και τον άφησαν τελικά, με την υπόσχεση πως μετά την άλωση της Τριπολιτσάς θα μπορούσε να φύγει. Η Τριπολιτσά έπεσε στις 23 Σεπτεμβρίου, αλλά ο Οικονόμου αναγκαζόταν να παραμένει εκεί περιορισμένος. Κι όταν άρχισαν να μαζεύονται στο Άργος οι αντιπρόσωποι των επαρχιών για την πρώτη Εθνοσυνέλευση το Δεκέμβριο, ο Οικονόμου πήρε την απόφαση να φύγει. Πήγε από το Φενεό στη μονή του Βράχου Νεμέας κι από εκεί με 14 παλικάρια ξεκίνησε για το Άργος. Οι προσπάθειες του ηγούμενου της μονής του Βράχου Ναθαναήλ να τον σταματήσει, δεν καρποφόρησαν. Ο Οικονόμου δεν κρατιόταν άλλο, ήθελε να πολεμήσει για την πατρίδα.
Οι άρχοντες στο Άργος αναστατώθηκαν. Οι εκπρόσωποι της Ύδρας απειλούσαν πως αν ο Οικονόμου φτάσει στο Άργος, θα αποχωρήσουν και θα εγκαταλείψουν την επανάσταση. Και τότε αποφασίστηκε από τους πρόκριτους η θανάτωσή του. Την εκτέλεση της απόφασης ανέλαβαν ο Ανδρέας Λόντος και ο Σωτήρης Χαραλάμπης από την περιοχή Καλαβρύτων, για να ευχαριστήσουν τους Κουντουριώτηδες και τους άλλους Υδραίους, και έστειλαν 70 μισθοφόρους στρατιώτες τους με την εντολή να τον σκοτώσουν όπου τον συναντήσουν. Μάλιστα, για να έχει νομιμοφάνεια αυτή η εγκληματική πράξη, έπεισαν το Δημ. Υψηλάντη να υπογράψει έγγραφο για τη σύλληψη τάχα και τον περιορισμό του καπετάν Οικονόμου. Ο αγαθός Υψηλάντης δεν μπορούσε να υποψιαστεί την απάτη, ότι τον έβαζαν να υπογράψει τη θανατική καταδίκη του.
Οι μισθοφόροι του Λόντου και του Χαραλάμπη ξεκίνησαν από τον Αϊ-Γιάννη του Άργους, ανηφόρισαν κατά τις Πορτίτσες και συνάντησαν τον Οικονόμου με τους συντρόφους του στον Ξεριά. Εκεί τον σκότωσαν. Ο Τσώκρης, που είχε τρέξει κατ’ εντολή του Κολοκοτρώνη να προλάβει το κακό, έφτασε αργά.
Στη συνέχεια το Άργος αναστατώθηκε και ο Υψηλάντης λυπήθηκε πολύ και καταριόταν τους πρόκριτους και ιδιαίτερα το σύμβουλό του Νεόφυτο Βάμβα, ο οποίος παρά το σχήμα του – ήταν ιερωμένος – τόλμησε να τον εξαπατήσει. Γι’ αυτό και στη συνέχεια έφυγαν όλοι τους από το Άργος, για να πραγματοποιήσουν τις εργασίες της Α΄ Εθνοσυνέλευσης στην Επίδαυρο.
Το μνημείο του Αντώνη Οικονόμου στη γέφυρα του Ξεριά Άργους (1988).
η φωτο δικια μου
Ο Αντώνης Οικονόμου άργησε πολύ να δικαιωθεί ιστορικά και να αποκατασταθεί η μνήμη του. Το συντηρητικό πολιτικό σύστημα που επικράτησε μετά την επανάσταση – Αντιβασιλεία, Όθων – κατά το οποίο μάλιστα πολλοί Υδραίοι της αριστοκρατικής ολιγαρχίας αναδείχθηκαν σε υψηλά αξιώματα, δεν επέτρεψε τη δικαίωση του Οικονόμου και την αποζημίωση της οικογένειάς του με κάποια σύνταξη. Η Επιτροπή για την αποκατάσταση των αγωνιστών έκρινε ως πολιτικό το θέμα και το παρέπεμπε στο πολιτικό τμήμα.
Κατά τους νεότερους χρόνους, εκείνος που κατ’ εξοχήν αγωνίστηκε για την αποκατάσταση της μνήμης του μεγάλου επαναστάση και αγωνιστή, ήταν ο Δήμαρχος Ύδρας Αντώνιος Λιγνός, ο οποίος οργάνωσε και το ιστορικό αρχείο του νησιού. Τέλος, το 1988 στήθηκε μία γρανιτένια πέτρα με ένθετη την ανάγλυφη μορφή του Οικονόμου από την Ομοσπονδία Εκδρομικών Σωματείων Ελλάδας στη γέφυρα του Ξεριά Άργους, εκεί κοντά δηλαδή που δολοφονήθηκε. Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 24 Απριλίου 1988 παρουσία εκπροσώπων των Δήμων Ύδρας και Άργους, της Νομαρχίας Αργολίδας και πλήθους κόσμου.
Πηγή
http://www.alfavita.gr/history/history08a.php
http://www.archive.gr/news.php?readmore=204
Ακομα πολλες πληροφοριες μπορειτε να βρειτε στο βιβλιο του Γιαννη Κορδατου Η κοινωνικη σημασια της Ελληνικης επαναστασεως του 1821(εκδοσεις συλλογη και απο το βιβλιοπωλειο Πολιτεια τιμη9 ευρω)
Πιο συγκεκριμενα στις σελιδες 78-81,179-184
Παραθυρο στον Κοσμο
Σχολιάστε
Comments feed for this article