Το βαπορι απο την Περσια

Mεσα σε ενα χρονο φαινεται πως η καλλιεργια της οπιουχου παπαρουνας στην νοτια  επαρχια  Χελμαντ (μερος της ευρυτερης περιοχης Κανταχαρ)του Αφγανισταν εξαφανιστηκε (;) και αυξηθηκε η αγροτικη παραγωγη σιτηρων.Στην περιοχη που  διασχιζει ο ομωνυμος ποταμος (με το φραγμα  Kajaki Dam), συμφωνα με εκτιμησεις μεχρι προσφατα υπηρχε η παραγωγη του 42% της παγκοσμιας παραγωγης οπιου.Εκτος απο οπιο στην ευφορη κοιλαδα του ποταμου Χελμαντ παραγονται καπνος , πατζαρια , μαλι , σουσαμι  , σταρι , ξηροι  καρποι , ηλιοτροπια , κρεμμυδια , πατατες , κουνουπιδι , φυστικια , βερυκοκα , σταφυλια και πεπονια .

Στην φωτογραφια ΝΑΤΟικοι στρατιωτες  χαιρετουν παιδια που εργαζονται μεσα σε μια φυτεια παραγωγης οπιουχου παπαρουνας

Στην ευρυτερη περιοχη ζουν περιπου 1.5 εκατομμυριο κατοικοι στην μεγαλη τους πλειοψηφια 42% Παστουν (που παλι χωριζονται σε 4 επι μερους φυλες )που ειναι Σουνιτες στο Θρησκευμα.Υπαρχουν και αλλες τρεις μειονοτητες εθνοτικες στην περιοχη(και θρησκευτικες  οπως οι Σιχ) και αυτο επαιξε μεγαλο ρολο στους πολεμους ολα αυτα τα χρονια μιας και καποιοι συνεργαστηκαν με τους εισβολεις .Οι Χαζαροι ειναι Σιιτες .Στο Αφγανιστάν των 32 εκατομμυριων κατοικούν 50 περίπου εθνότητες που καθεμιά έχει και τη δική της γλώσσα.

Το μεγαλύτερο μέρος του αφγανικού πληθυσμού (περίπου το 40%) αποτελείται από τους Παστούν (Pashtuns). Οι Pashtun ανήκουν στις ινδο-ευρωπαϊκές φυλές (σαν εμάς τους Ευρωπαίους – με εξαίρεση τους Ούγγρους, τους Φινλανδούς και τους Εσθονούς) και πιο συγκεκριμένα στην υποομάδα των ιρανικών φυλών και είναι στην συντριπτική πλειοψηφία τους Σουνίτες. Το μεγαλύτερο μέρος των Παστούν ωστόσο ζει στο Πακιστάν. Η συγκεκριμένη φυλή έχει εξωτερικά χαρακτηριστικά παρόμοια με τους Ιρανούς, όμως ομιλούν την δική τους γλώσσα η οποία ονομάζεται Pashto.

Η δεύτερη μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα είναι οι Τατζίκοι οι οποίοι αποτελούν πάνω από το 25% του συνολικού πληθυσμού. Μάλιστα, περισσότεροι Τατζίκοι κατοικούν στο Αφγανιστάν παρά στο Τατζικιστάν. Οι Τατζίκοι ομιλούν την περσική γλώσσα (Φαρσί) και είναι Σουνίτες με κάποιους θύλακες Σιιτών στα δυτικά της χώρας.

Ακολουθούν οι Hazara οι οποίοι αποτελούν το 10% του πληθυσμού και κατοικούν στο κεντρικό Αφγανιστάν. Μητρική τους γλώσσα είναι η Hazaragi, μία διάλεκτος της περσικής γλώσσας. Σε αντίθεση με τις περισσότερες εθνοτικές ομάδες του Αφγανιστάν, η πλειοψηφία των Hazara είναι Σιίτες Μουσουλμάνοι με αποτέλεσμα να αποτελούν πολλές φορές θύματα του φανατισμού των Ταλιμπάν. Μία άλλη διάλεκτο της περσικής ομιλούν και οι Aimaq οι οποίοι αποτελούν το 4% του πληθυσμού και σε αντίθεση με τους Hazaraείναι Σουνίτες.

Ένα άλλο 10% του συνολικού πληθυσμού του Αφγανιστάν είναι Ουζμπέκοι οι οποίοι κατοικούν στο βόρειο τμήμα της χώρας. Οι Τουρκμένοι από την άλλη αποτελούν το 3%.  Τέλος, στο Αφγανιστάν μπορεί κανείς να βρει Μπαλούχους, Pashayi, Nuristani, Άραβες, Brahui, Pamiri, Gurjar και Farsiwan, οι οποίοι (με εξαίρεση τους Άραβες) αποτελούν υποομάδες των ιρανικών, ινδοάριων και δραβιδικών φυλών.

Λασκαρ Γκα και ο ποταμος Χελμαντ φωτογραφιες

Η αρχαια Hillmand με πολιτισμο 3 χιλιαδες χρονια πΧ (τελευταια περιοδος Φραγχθι), κατακτηθηκε απο τον Μεγα Αλεξανδρο το 330 πχ και εγινε μερος του Βασιλειου των Σελευκιδων. Αργοτερα εγινε μερος της Ινδικης αυτοκρατοριας των Μαουρυα με χρηση Ελληνικης και Αραμαικης γλωσσας και το 185 π.Χ., εξαιτίας της παρακμής των Μαουρύα, προήλθε η ελληνιστική ανακατάληψη της περιοχής υπό τους Έλληνο-Βακτριανούς.(η Τράπεζα του Αφγανιστάν χρησιμοποιεί στο έμβλημά της, τη φράση «Βασιλέως Μεγάλου Ευκρατίδου«, γραμμένη στα ελληνικά)και μετα  κατεληφθει απο τους Αραβες .

Η περιοχη θεωρειται μια απο τις συντηρητικοτερες στο Αφγανισταν και εκει διεξηχθησαν για χρονια  πολυνεκρες μαχες και απωλειες στον αμαχο πληθυσμο.

Μεχρι την αποχωρηση μετα απο εικοσι χρονια  των Αμερικανων και των συμαχων τους στο ΝΑΤΟ (οπως η Ελλαδα) , στην ιδια περιοχη (πολη του Lashkargah-Λασκάρ Γκα) υπηρχαν το αεροδρομιο που χρησιμοποιουσαν οι Συμμαχοι η στρατιωτικη Βαση των ΗΠΑ Camp Leatherneck  καθως και Βρετανικη στρατιωτικη Βαση  Camp Bastion

Οι ΗΠΑ και οι συμμαχοι τους ξοδεψαν 2,26 τρισεκατομμύρια δολάρια  για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν.Είναι και τα επιτόκια για τον δανεισμό που στήριξε τις πολεμικές επιχειρήσεις . Ως τώρα έχουν καταβληθεί περί τα 500 δισ., αλλά ως το 2050 το ποσό θα έχει εκτοξευτεί στα 6,5 τρισ. ή 20.000 δολάρια για κάθε πολίτη των ΗΠΑ. Υπάρχει και το κόστος σε ανθρώπινες ζωές: 2.500 νεκροί αμερικανοί στρατιώτες και 4.000 πολίτες που απασχολούνταν με σύμβαση για τον στρατό (για παράδειγμα, ως φρουροί).Δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους περίπου 20.000 που επέζησαν μεν, ακρωτηριασμένοι, όμως, σωματικά ή και ψυχολογικά

Πιο κατω καποιοι απο του 2.5 χιλιαδες Ελληνες στρατιωτικους που περασαν απο το Αφγανισταν

Σε κάθε περίπτωση σας κάνουμε γνωστό ότι οι ελληνικές δυνάμεις που συμμετέχουν στην υπόψη ειρηνευτική επιχείρηση από το 2002, μετά το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας  του  Ο.Η.Ε υπ’ αρ. 1386 της 20^ης Δεκεμβρίου 2001 είναι αυτές που έχουν ορισθεί από το ΚΥΣΕΑ.

Μαχη 2012

Αμεσως 25 Ελληνες καταδρομείς ανέλαβαν δράση. Αναπτύχθηκαν στην περίμετρο, στην οροφή της βάσης και στην πύλη του στρατοπέδου για να σταματήσουν οποιαδήποτε επίθεση. Η σκληρή μάχη με ριπές πολυβόλων και από τις δύο πλευρές συνεχίστηκε επί μιάμιση ώρα. Κάποια στιγμή οι 25 Ελληνες καταδρομείς ζήτησαν ενισχύσεις για να εκδιώξουν τους μαχητές των Ταλιμπάν. Σε βοήθειά τους έσπευσε μια τουρκική διμοιρία και 25 Αγφανοί στρατιώτες. Ελληνες, Τούρκοι και Αφγανοί πολέμησαν για λίγη ώρα δίπλα-δίπλα μέχρι να εξουδετερώσουν τους Ταλιμπάν. Από τη σύγκρουση κανένας Έλληνας στρατιώτης δεν τραυματίστηκε αλλά σκοτώθηκαν 36 Ταλιμπάν. (φωτογραφιαΟΧΙ απο το συμβαν)

Spiros Beis ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Πολιτική οικονομία ονομάζεται το πεδίο εκείνο όπου είναι εφικτές οι κάτωθι προτάσεις (άρθρο του BBC):
«Τα λιγότερο επικερδή σιτηρά εκτόπισαν τις παπαρούνες στους αγρούς και πολλοί αγρότες λένε πως υποφέρουν οικονομικά.»
«Ρωτάμε τον Toor Khan πώς νιώθει που καταστρέφει μια πηγή εισοδήματος [εννοεί την πρέζα] για το λαό του, που πεινά.»
Στις προτάσεις αυτές, το British Broadcasting Corporation, ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός των πρωτοπόρων στην εμπορία ναρκωτικών Βρετανών (πρώτοι ιστορικώς στο καπνεμπόριο, πρώτοι και στο εμπόριο οπίου- Πολεμοι του Οπιου 1839 και 1853 οταν εκαναν και τον Κριμαικο πολεμο), συμπεραίνει ότι η ηρωίνη είναι ένα πολύ σημαντικότερο αγαθό από το ψωμί και ως εκ τούτου η καταστροφή φυτειών για την παραγωγή ηρωίνης για να σπαρθούν σιτηρά είναι αλόγιστη, επιβλαβής και σκληρή προς τον άνθρωπο.
Γιατί είναι σημαντικότερη η ηρωίνη από το ψωμί; Διότι η πώλησή της αποφέρει πολύ μεγαλύτερα κέρδη από ό,τι του ψωμιού.
Κάποιος κακός μαθητής στο βάθος, ας υποθέσουμε, διαμαρτύρεται: «ναι, αλλά το ψωμί θρέφει τον άνθρωπο και η ηρωίνη τον σκοτώνει.»
Κόβεσαι, θα πρέπει να του απαντήσουμε. Η πολιτική οικονομία δεν είναι ηθική. Να πας στο μάθημα της ηθικής, δεν κάνεις για την κατανόηση της πολιτικής οικονομίας.
Με ευχαριστείτε αργότερα για την σύντομη και διαυγή αυτή εισαγωγή.
Via Antonis Balasopoulos ! 

Ο Φαριντ απο το Αφγανισταν

Despina Spanoudi 38 m  · 

Δεν περίμενα ποτέ πως μία (ακόμα) επική μπούρδα της βθμιας Α θέσ/κης θα μου χάριζε μία από τις πιο όμορφες μέρες της σχολικής μου ζωής…

Κοτζαμ μηχανολογα, τοποθετουμαι την Παρασκευή στο ΕΠΑΛ Βασιλικών που δεν έχει τομέα μηχανολογίας, σκάω μύτη το πρωί, γελάμε επαρκώς με τον γλυκύτατο διευθυντή, λέω τι να κάνω, μου λέει λείπουν έξι συνάδελφοι άρρωστοι, θα μπαίνεις να απασχολεις τα παιδιά στο κενό τους.

Δεν έχω χειρότερο απ’το να ξενερώνω κατ αυτόν τον τρόπο εφηβακια που περιμένουν πώς και πώς το κενό τους για να καπνίσουν κρυφά και να γκομενιασουν, διαβαίνω τον διάδρομο προς το Α3 και το μυαλό μου δουλεύει στο τέρμα, ψάχνοντας εκείνη την ιδέα που θα κάνει το κενό να φαντάζει κάτι καλύτερο από μενομενους ταύρους σε υαλοπωλειο, μπαίνω στην τάξη και μεταξύ αλλαλαγμων και βρυχηθμων υπάρχει ένας που είναι ήσυχος και με κοιτάει.

Του λέω πώς σε λένε, μου λέει Φαριντ but i speak only English, i am just two months in Greece. Έχει τόσο ζεστό βλέμμα, μιλάμε για λίγα λεπτά, εύκολα καταλαβαίνω πως έχω απέναντι μου ένα θαύμα της ανθρώπινης ύπαρξης, ησυχάζω κάπως την τάξη και τους λέω: θέλετε να μάθουμε την ιστορία του Φαριντ που σφάχτηκε πριν δύο χρόνια ο πατέρας του από τους Ταλιμπάν και ήρθε από το Αφγανιστάν με τα πόδια;

Απόλυτη ησυχία. Καθόμαστε πάνω στην έδρα μαζί, εγώ για να μεταφράζω και η υπέροχη Άννα κάνει την πρώτη ερώτηση: υπάρχει κάτι που δεν θα ήθελες να συζητήσουμε; Καμία ερώτηση δεν μπορεί να με κάνει να νιώσω χειρότερα απ’όσο έχω ήδη νιώσει, λέει ο Φαριντ, οπότε τα παιδιά αρχίζουν να ρωτάνε τα πάντα.

Και μαθαίνουμε για τον Φαριντ που θυμάται πως ασφυκτιούσε στο Αφγανιστάν από τα επτά του χρόνια, δεν καταλάβαινε γιατί έπρεπε να σταματάει την μπάλα τέσσερις φορές την μέρα για να προσεύχεται στο τζαμί, αλλά πάντα πίστευε πως θα τελείωνε το Πανεπιστήμιο, θα έβγαζε χαρτιά και θα έφευγε νόμιμα από την χώρα.

Ζωή σε μεγάλη φτώχεια αλλά με πολλούς φίλους, επικράτηση των Ταλιμπάν στην επαρχία του, σφαγιασμος του πατέρα του, φόβος, μετακίνηση της οικογένειας σε άλλη επαρχία κοντά στα σύνορα με το Ιράν, απόφαση να φύγει μόνος του κατ αρχάς και βλέπουμε. Περνάει στο Ιράν εύκολα, φίλοι του εκεί τον πάνε με αμάξι στην Βαν στα σύνορα με την Τουρκία, ενώνεται με άλλους πέντε, τέσσερις ανεπιτυχείς προσπάθειες να περάσουν τα σύνορα, δεν ήταν δύσκολο, μας λέει, έπρεπε απλά να ανέβεις και να κατέβεις ένα βουνό σαν κι αυτό, και μας δείχνει έξω από το παράθυρο, αλλά οι αστυνομία μας κυνηγούσε, στην τρίτη απόπειρα είχαμε σπασμένα χέρια και στραμπουληγμενα πόδια οπότε χάσαμε χρόνο, αλλά στην πέμπτη ήμασταν τυχεροί, είχε χιονοθύελλα και μας έχασαν.

Με τα πόδια ως την Κωνσταντινούπολη. Τέσσερις πάλι ανεπιτυχείς προσπάθειες να διασχίσουν τον Έβρο, στις δύο άκουγαν πυρά από πίσω τους, στην πέμπτη τα καταφέρνει αλλά χάνει την ομάδα του, τρέχει τρέχει τρέχει και ζει 10 μέρες in the jungle, γελάμε με αγάπη, ο τόπος του λέει είναι καταξερος, το δάσος της Καστανιάς του έμοιαζε ζούγκλα, του τελειώνουν τα τρόφιμα που είχε στην τσάντα του, βρίσκει καρπούς, φτάνει στην Κομοτηνή.

Τα παιδιά προσπαθούν να μην κλάψουν, η ατομαρα τους λέει δεν έχω πρόβλημα να κλάψετε, είμαι μια χαρά, προσπαθεί να μας εξηγήσει την ιστορία του Αφγανιστάν, μας μιλάει για την θέση της γυναίκας εκεί, χαμογελάει συνέχεια, ο Γιάννης τον ρωτάει αν υπήρχε στιγμή στο ταξίδι του που να το μετάνιωσε, ο Φαριντ λέει μία στιγμή στο δάσος, κοιτούσα το φεγγάρι και σκέφτηκα τι κάνω εγώ εδώ, στην πόλη βρίσκει την UNHCR, από την Κομοτηνή έρχεται στους Ταγαράδες κι από εκεί στο Α3.

Στην αρχή δεν ήθελε να μείνει στην Ελλάδα αλλά τώρα του αρέσει, we are very kind people, λέει, θέλει σίγουρα να σπουδάσει και να πάρει μαζί του την οικογένεια του.

Εμψυχώνει τους συμμαθητές του, τους λέει ξέρω πόσο δύσκολο είναι για εσάς να καταλάβετε, τα παιδιά κλαίνε και τον χειροκροτανε.

Εκεί σταματάμε, έχουμε ήδη ξοδέψει και το διάλειμμα, μπαίνει η συνάδελφος για την άλλη ώρα, τον χαιρετάω και του λέει τι μπορώ να κάνω για αυτόν. My teacher… ξεκινά να μου λέει, τι my teacher βρε brother του λέω, εσύ ήσουν ο δάσκαλος, επιμένει, my teacher you did everything, i feel now like a human being again, and i feel after a long long time that i have a name.

Το Α3 θα πάει το Σάββατο σινεμά με τον Φαριντ.

Ο γλυκύτατος διευθυντής θα κάνει τα πάντα για να τον μορφώσει.

Κι εγώ, θα πνίξω τον πόνο που θα αλλάξω σχολείο, διαβάζοντας στον Ορέστη την Αλίκη που βρήκε το ονομα της, που διαβάζαμε στα νήπια και τότε δεν καταλάβαινε καλά την αλληγορία και τώρα θα καταλάβει πως η Αλίκη είναι ο Φαριντ.

Από την Eleni Xatzo μέσω του Σωτήρης Σιαμανδούρας

Καλή συνέχεια σε όσους χτίζουν τοίχους και μιλάνε για εισβολείς στον Έβρο. Όνειρα γλυκά. Ο Κασιδιάρης και Μελονι στα όνειρα σας.

Για παμε λοιπον Αφγανισταν

Αλλη μια πολυ πλουσια χωρα με φτωχους πολιτες.

Τι ξερουμε για το Αφγανισταν οπου η ΝΑΤΟικη Ελλαδα (Επιχειρήσεις στα Πλαίσια του NATO & της Ε.Ε.)εστειλε απο το 2002 και μετα συνολικα  διομιση χιλιαδες στρατιωτες και  οπλα αεροπλανα και εξοπλισμο;

Υπολογίζεται ότι  ιστορικό ρεκόρ κατεγράφη το 2017 με την παραγωγή οπίου να εκτινάσσεται στους 9.900 τόνους και τις πωλήσεις να φτάνουν στο 1,4 δισ. δολάρια ή στο 7% του ΑΕΠ του Αφγανιστάν.Αξιωματούχοι του ΟΗΕ ανέφεραν ότι οι Ταλιμπάν πιθανότατα κέρδισαν περισσότερα από 400 εκατομμύρια δολάρια μεταξύ του 2018 και του 2019 από το εμπόριο ναρκωτικών. 

Ηταν η τριτη  φορα στην ιστορια δυο χιλιαδων τριακοσιων χρονων που στρατιωτες που μιλουσαν Ελληνικα καταλαμβαναν την περιοχη.Με τη διάλυση της Αυτοκρατορίας των Περσών από τους Έλληνες, κατά την εκστρατεία του Αλεξάνδρου του Μέγα, τα μακεδονικά στρατεύματα εισήλθαν στην περιοχή του Αφγανιστάν, το 330 π.Χ.

Μετά τη σύντομη διάρκεια της Αυτοκρατορίας του Αλέξανδρου, την περιοχή ήλεγξε το διάδοχο κράτος της Σελευκιδικής Αυτοκρατορίας, έως το 305 π.Χ. Τότε, μεγάλο μέρος του σημερινού Αφγανιστάν δόθηκε στην Αυτοκρατορία των Μαουρύα, ως όρος που τέθηκε σε μια συνθήκη συμμαχίας μεταξύ των δύο αυτοκρατοριών. Οι Μαουρύα (Ινδοί) ήλεγχαν την περιοχή νότια του Χίντου Κους μέχρι την ανατροπή τους περίπου το 185 π.Χ. Το 185 π.Χ., εξαιτίας της παρακμής των Μαουρύα, προήλθε η ελληνιστική ανακατάληψη της περιοχής υπό τους Έλληνο-Βακτριανούς. Το νέο βασίλειο ονομάστηκε Ελληνικό Βασίλειο της Βακτριανής και συμπεριλάμβανε τα σημερινά κράτη του Αφγανιστάν, του Πακιστάν, του Ουζμπεκιστάν, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν, καθώς και τμήματα του Ιράν και της Ινδίας.

Το 180 π.Χ., το ανατολικό τμήμα του Βασιλείου της Βακτριανής (ανατολικό Αφγανιστάν, Πακιστάν, τμήματα της Ινδίας) αποσπάστηκε από αυτό, με αποτέλεσμα την ίδρυση του Ινδοελληνικού Βασιλείου, που αποτέλεσε το ανατολικότερο άκρο του Ελληνιστικού κόσμου.Η ελληνιστική περίοδος φαίνεται να ήταν μια εποχή μεγάλης άνθισης και ακμής για την περιοχή. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Στραβών, που κάνει λόγο για «βασίλειο των χιλίων πόλεων» αναφερόμενος στη Βακτριανή, καθώς και από τον αριθμό νομισμάτων που κόπηκαν τότε. Χαρακτηριστικό ότι μέχρι και σήμερα, η Τράπεζα του Αφγανιστάν χρησιμοποιεί στο έμβλημά της, τη φράση «Βασιλέως Μεγάλου Ευκρατίδου«, γραμμένη στα ελληνικά.

Σήμερα, ορισμένες φυλές στα σύνορα Πακιστάν-Αφγανιστάν με κυριότερη από αυτές τη φυλή Καλάς, διατηρούν χαρακτηριστικά που τους συνδέουν με τους Έλληνο-βακτριανούς

Συνολικά από την ημέρα που αποφασίστηκε η Ελλάδα να συνδράμει το NATO στην αποστολή στρατευμάτων σε αυτή τη χώρα περίπου 2.500 έλληνες στρατιωτικοί βρέθηκαν εκεί κάτω από δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες.Τον Νοέμβριο του 2005 δύο Έλληνες στρατιωτικοί τραυματίστηκαν στη διάρκεια της διπλής επίθεσης που σημειώθηκε στην Καμπούλ. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε ενώ η φάλαγγα επτά Ελληνικών στρατιωτικών οχημάτων της τότε νατοϊκής δύναμης (ISAF) στο Αφγανιστάν, στην οποία συμμετείχαν 120 στρατιωτικοί, κινούνταν στα περίχωρα της Καμπούλ, επιστρέφοντας από αποστολή παροχής υπηρεσιών σε αφγανικό σχολείο, και έπεσε σε ενέδρα.

Οταν λοιπον ο ρατσιστης αμορφωτος λεει τι δουλεια εχουν οι Ελληνες με το Αφγανισταν η ερχονται οι Αφγανοι και μας κλεβουν βιαζουν σκοτωνουν ας το σκεφτει αλλη μια φορα. Ας διαβασει λιγο ιστορια και θα μαθει ποια η σχεση των Αφγανων με τους Ελληνες εδω και δυο χιλιαδες τριακοσια χρονια. Και που ξερεις . Ισως ο προσφυγας ναναι μακρυνος σου προγονος γεννετικα . Οχι πως εχει και μεγαλη σημασια. Γενετικα ολοι οι ανθρωποι απο την ιδια μητρα ξεκινησαμε.

Οι εθνοτητες του Αφγανισταν και οι διαφορες τους.Καουμ.

Μια χώρα που βρίσκεται διαρκώς, επί δεκαετίες, στις ειδήσεις, με τρόπο που όμως γίνεται όλο και πιο ακατανόητη για τον δυτικό άνθρωπο, που την βλέπει μέσα από τις δικές του θέσεις και κατασκευές.

Μια χώρα – κι ίσως δεν υπάρχει τίποτε πιο ενδεικτικό της άγνοιάς μας απ’ αυτό – που έζησε την τελευταία της επίσημη και κανονική απογραφή του 1971. Όλοι οι αριθμοί που λέμε, όλοι ανεξαιρέτως, είναι προβολές. Το 1971 στην απογραφή μετρήθηκαν 11 εκατομμύρια κάτοικοι – για να μη χαθεί μέρος της βοήθειας προς τη χώρα, από τον ΟΗΕ, το Αφγανιστάν δήλωσε ότι έχει κάνει λάθος και πρόκειται για 16 εκατομμύρια, τελικά. Από κει και ύστερα, το χάος. Στη χώρα δεν υπάρχει καταγραφή γεννήσεων και θανάτων, δεν υπάρχουν πιστοποιητικά – δεν υπάρχουν καν επίθετα, με τον τρόπο που τα γνωρίζουμε εμείς. Οι περισσότεροι «έχοντες» επίθετα, φαινόμενο σχετικά πρόσφατο, υιοθετούν κάποιο για τις επαφές τους με τη Δύση – συνήθως ανήκουν σε ανώτερες τάξεις δηλαδή. Ακόμη και τότε, το επίθετο συνήθως δείχνει καταγωγή: Ο Χαμίντ Καρζάι μας λέει με το επίθετό του ότι είναι ο Χαμίντ από την Καρζ της Κανταχάρ. Και, για το ιδιαίτερο του πράγματος, χωρίς επίθετα σημαίνει ότι οι γυναίκες δεν παίρνουν το επίθετο του πατρός τους, του ανδρός τους κλπ..

Επιστροφή στην απογραφή. Έτσι κάπως, αν οι Παστούν είναι 45% του πληθυσμού του Αφγανιστάν, όπως λένε οι Δυτικοί, ή 55% όπως λένε οι ίδιοι, είναι κάτι που δεν μπορεί να διαπιστωθεί. Εξ αρχής επιλέγεις ποιόν θα πιστέψεις – συνήθως μια απλή πρόσθεση και διαίρεση δια δύο είναι η μέση λύση, αλλά και πάλι η γνώση δεν υφίσταται. Και η επιλογή σου καθορίζει και την πολιτική, πολλές φορές: αν οι Παστούν είναι 55%, με βάση τις αρχές της δυτικής δημοκρατίας έχουν τον πρώτο και αποφασιστικό λόγο. 

Οι Παστούν είναι, πάντως, οι περισσότεροι και η κυρίαρχη κουλτούρα – η ταυτότητα Παστούν, ας σημειωθεί, δεν είναι θρησκευτική, καθώς υπάρχουν και κοινότητες Παστούν σιιτικές και σε ακόμη μικρότερο ποσοστό ινδουϊστικές. Οι περισσότεροι είναι ωστόσο σουνίτες. Ακολουθούν οι Τατζίκοι, επίσης κυρίως σουνίτες, που θεωρούμε ότι αποτελούν το 30% του πληθυσμού και από τους οποίους αποτελείται ένα μεγάλο μέρος της τάξεως των εμπόρων και των κληρικών. Ένα περίπου 10% υπολογίζεται ότι είναι οι τουρκογενείς (ουζμπέκοι, τουρκμένοι κλπ), οι οποίοι κατοικούν στα βόρεια της χώρας και η ισχύ τους είναι πολύ μεγαλύτερη του ποσοστού, καθώς έχουν δύο σημαντικά πράγματα στα χέρια τους: την κατασκευή και εμπορία των θρυλικών χαλιών μπουχάρα (που φτιάχνονται στο Αφγανιστάν κι είναι το βασικό νόμιμο εξαγώγιμο προϊόν της χώρας) και κράτη ομογενών τους να τους στηρίζουν πολλαπλώς, παρά τις σημαντικές διαφορές – διαφορές που όμως παίζουν μεγάλο ρόλο στην διαμόρφωση των πολιτικών των διαφόρων κοινοτήτων του Αφγανιστάν.

Κι εδώ οφείλουμε να ανοίξουμε μια παρένθεση, γι’ αυτές ακριβώς τις διαφορές. Οι Ουζμπέκοι, Τουρκμένοι κλπ που ζουν στα κράτη τους, στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, έχουν πολύ διαφορετική κουλτούρα και ζωή από τους ίδιους λαούς στο Αφγανιστάν. Οι των κρατικών οντοτήτων θεωρούν τους Αφγανούς πατριώτες τους ως κατσικοκλέφτες και πρωτόγονους, υποδεέστερους. Αντιστοίχως, οι Αφγανοί τουρκογενείς θεωρούν τους κατοίκους αυτών των κρατών δειλούς και κατώτερους, αφού παραδόθηκαν και επέτρεψαν να τους νικήσουν οι σοβιετικοί (κάτι που οι Αφγανοί δεν επέτρεψαν).

Για τους Παστούν, οι οποίοι αποτελούν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού του Πακιστάν (γύρω στο 20%), ανάλογο ρόλο θα μπορούσε να παίξει το Πακιστάν. Ωστόσο, είναι ιδιαίτερο και πρέπει να καταγραφεί, ότι όλοι οι Αφγανοί, όπου και αν ανήκουν, ούτε επιθυμούν ούτε έδειξαν ποτέ να επιθυμούν είτε να δημιουργήσουν εθνικά κράτη είτε να ενταχθούν σε εθνικά κράτη. Η έννοια του εθνικού κράτους τους είναι αποτρόπαια και ξένη. Γι’ αυτούς το βασικότερο και το ενωτικό είναι το Ισλάμ. Το Αφγανιστάν είναι ένα Ισλαμικό Κράτος και οι Αφγανοί, όλοι, από όπου κι αν προέρχονται, θεωρούν ότι γεννιούνται καλοί μουσουλμάνοι – με τον τρόπο που οι χριστιανοί του Βυζαντίου θεωρούσαν ότι γεννιούνται καλοί, ορθόδοξοι χριστιανοί, θα τολμήσω την αναλογία.

Το ίδιο ισχύει και για το σιιτικό στοιχείο στο Αφγανιστάν, τους πολύπαθους Χαζάρα, που θεωρούνται απόγονοι των Μογγόλων και αποτελούν το περίπου 15% του πληθυσμού, σύμφωνα με τις ίδιες προβολές. Η θρησκευτική τους διαφορά αποτελεί και το λόγο όσων έχουν υποστεί από τους λοιπούς, τους σουνίτες, δια μέσου των αιώνων – ήταν οι διωκόμενοι κι οι σκλάβοι πάντα. Και, βεβαίως, είναι οι πιο γνωστοί εχθροί των ταλεμπάν.

Πέρα από όλες αυτές τις μεγάλες κοινότητες, υπάρχουν ακόμη 12 μικρότερες. Στο Αφγανιστάν μιλούνται τουλάχιστον 20 γλώσσες. Η χώρα ήταν και παραμένει – πέρα από την ελίτ του και το μικρόκοσμό της στην Καμπούλ- μια προνεωτερική κοινωνία.

Οι λαοί αυτοί, Παστούν, τουρκογενείς, Χαζάρα και όλοι οι άλλοι, δεν είναι εθνότητες και δε λειτουργούν ως εθνότητες εντός της χώρας. Υπάρχει διακριτκή ταυτότητα αλλά δεν υπάρχει εθνική ενότητα, ας το πούμε – οι όροι με τους οποίους διαχειριζόμαστε το Αφγανιστάν είναι ήδη λάθος… Ας μείνουμε στο σημαντικό: δεν υπάρχει κεντρική πολιτική για καμμία από αυτές τις κοινότητες και οι σχέσεις και οι αποφάσεις λαμβάνονται σε φυλετικό επίπεδο, ανά περιοχές, με βάση συγκεκριμένα  ζητήματα και προβλήματα που προκύπτουν. Αυτά τα ίδια τα ζητήματα και προβλήματα, και οι λύσεις που επιλέγονται, αλλάζουν κάθε στιγμή τους συσχετισμούς. Είναι πολύ συχνό δύο χωριά λχ Παστούν να μισούνται μεταξύ τους και γι αυτό να εντάσσονται σε αντίθετα στρατόπεδα. Αλλά, σε κάποιο ζήτημα – όπως, λχ, η αντίσταση κατά της κατοχής – μπορεί να συνεργαστούν και να συνεργήσουν.

Η λέξη για την κατανόηση των κοινωνικών αυτών σχέσεων είναι το Καούμ (λατινιστί  قوم, quwm). Στις εγκυκλοπαίδειες μεταφράζεται ως «η βασική κοινωνική ομάδα του Αφγανιστάν που βασίζεται στη συγγένεια, τον τόπο κατοικίας ή στο επάγγελμα.. Πολλές φορές μεταφράζεται ως φυλή αλλά η σχέση που περιγράφει η λέξη Καούμ περνάει τις γραμμές φυλών ή και εθνών… η λέξη χρησιμοποιείται στο Αφγανιστάν για να καταδείξει μορφές αλληλεγγύης. Οι αφγανοί αυτο-ορίζονται από το καούμ κι όχι από την φυλή ή την εθνότητα.. Η ταυτότητα Καούμ προσέθεσε στην δυσκολία της δημιουργίας εθνικής ταυτότητας στο Αφγανιστάν».

Με πιο απλά λόγια, το Καούμ σημαίνει «εμείς» – εμείς απέναντι στους όποιους «άλλους». Το «εμείς» όμως αυτό σε πολλές περιπτώσεις είναι ρευστό και μπορεί να αλλάζει βάσει των όσων προβάλλει και αναγκάζει η κάθε συγκυρία. Το «εμείς» αυτό καθορίζεται από το ερώτημα που βάζει είτε το άτομο είτε η Ιστορία. Και η εκάστοτε – βραχύχρονη ή μακρόχρονη – κοινωνική συμφωνία σε αυτό το Καούμ είναι που καθορίζει τις σχέσεις και τις θέσεις. Κι αυτό σημαίνει ότι το Καούμ δεν αφορά σε δεσμούς αίματος ή ακόμη και θρησκευτικής πίστης, αφορά τον τρόπο που η κάθε κοινωνία εντός του Αφγανιστάν αυτο-ορίζεται και βλέπει, ερμηνεύει και δρα στην παρούσα στιγμή. Είναι πολύ ευρύτερο το Καούμ σε περιόδους κατοχής, λχ, από το Καούμ σε περιόδους ησυχίας και ειρήνης (που γίνονται όλο και πιο σπάνιες). Οι ίδιες κοινότητες που ενώθηκαν για να διώξουν τους σοβιετικούς ή τους αμερικάνους, αμέσως μετά θα αυτοσυρικνώσουν το Καούμ, που ως εκείνη την ώρα περιελάμβανε και εκείνους που τώρα γίνονται «οι άλλοι».

Καταλήγοντας, ο τρόπος που οι νεωτερικές και μετανεωτερικές κοινωνίες βλέπουν τον κόσμο, το έθνος, το κράτος, την θρησκευτική πίστη, δεν είναι ο τρόπος που βλεπουν τον κόσμο και την ταυτότητά τους οι ίδιοι οι Αφγανοί. Δεν θα συνταχθούν πίσω από κανένα αφήγημα «εθνικής ανεξαρτησίας» – το εθνική και το ανεξαρτησία είναι πολύ χωριστά πράγματα για κείνους και το πρώτο δεν το έχουν στην κουλτούρα τους. Δεν θα συνταχθούν πίσω από το αφήγημα κανενός «εθνικού κράτους» – θεωρούν τα εθνικά κράτη, και των ομοίων τους, κατώτερα του Αφγανικού μουσουλμανικού πολύμορφου κόσμου, που όμως δεν πρόδωσε ποτέ τον Προφήτη. Δεν υπάρχει κανείς που να επιζητεί αποκοπή εδαφών, εθνική ομοιομορφία, βαλκανοποίηση ας το πω – όλα αυτά, αν εμφανιστούν ως σύντομα ανέκδοτα, είναι προϊόντα της δυτικής επιβολής. Κι επειδή για τους Αφγανούς η πολιτική είναι ένας συσχετισμός του τώρα και μόνον αυτού, και το κοινοτικό κύτταρο παραμένει η οικογένεια και το Καούμ, «η πολιτική χαράσσεται σαν προξενιό ή σαν να βρίσκονται σε ένα διαρκές παιγνίδι πόκερ» οι φυλές και οι κοινότητες, όπως έχει πει ο εθνολόγος και μελετητής του Αφγανιστάν Τόμας Μπάρφιλντ (πολλά στοιχεία αυτού του άρθρου είναι από τις έρευνές του, ας αναφερθεί).

Προξενιό σημαίνει, τώρα θα ζήσουμε μαζί, όσο αντέξουμε, διότι έτσι τα έφερε η μοίρα. Και πόκερ σημαίνει ότι παίζουμε το χαρτί που μας μοιράστηκε τώρα, αλλά περιμένουμε κι άλλο φύλλο και εκεί θα τα ξαναδούμε όλα. Είναι ο πραγματισμός μιας προνεωτερικής κοινωνίας, που τίποτε μοντέρνο δεν την έχει αγγίξει έξω από την Καμπούλ, που δεν γνωρίζει εθνικισμούς και που ενώνεται ή χωρίζεται, κατά το δοκούν, με κυρίαρχη την θρησκευτική της ταυτότητα.

Η θρησκευτική ταυτότητα και ο τρόπος που τους καθορίζει, με υποχρεώνουν να καταφύγω ξανά στο παράδειγμα του Βυζαντίου. Ο Μπάρφιλντ, που έζησε με τις φυλές του Αφγανιστάν τη δεκαετία του ’70, σημειώνει πως «η πίστη, η θρησκεία δεν είναι κάτι άλλο, χωριστό» για τον αφγανό. Ο διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας, ας το πούμε, δεν τους περνάει κάν από το νου. Στην αναφορά του Αφγανιστάν ως Ισλαμικού Εμιράτου δεν αντέδρασε η συντριπτική πλειοψηφία των αφγανών, ακριβώς γιατί θεωρούν ότι η χώρα τους είναι Ισλαμικό Εμιράτο – όχι με την έννοια της από πάνω επιβολής της Σαρίας, αλλά με την έννοια της συνολικής λαϊκής πίστης. Όπως ακριβως για τον ρωμηό η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν η αυτοκρατορία της Ορθοδοξίας. Δεν υπάρχει, δηλαδή, αναλογία εδώ με την Ισλαμική επανάσταση στο Ιράν – άλλωστε, το Ιράν είναι μια χώρα του πρώτου κόσμου, παρά τις παράνομες και σκληρές και πολυετείς κυρώσεις που έχει υποστεί. Στο Ιράν η επιστροφή στο Ισλάμ ήταν η θεραπεία που επέλεξε μια αρχαία κοινωνία για να θεραπεύσει το βάρβαρο δυτικό τραύμα του μοντέρνου κόσμου, που της επιβλήθηκε απο τα πάνω. Στο Αφγανιστάν το Ισλάμ δεν υπέστη αυτό το βίαιο τραύμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Αφγανοί κοιτούν μάλλον αφ΄υψηλού το Πακιστάν, γιατί «είναι μόνο 500 χρόνια μουσουλμάνοι, οι καϋμένοι, ενώ εμείς ακολουθήσαμε τον Προφήτη»…

Κι εδώ μπαίνει ένας ακόμη πολύ ενδιαφέρον «βυζαντινός» παράγοντας – η βεβαιότητα ότι οι νίκες κατά των εκάστοτε απίστων οφείλονται ακριβώς στην πίστη και στον τρόπο που πιστευουν οι Αφγανοί, σημαίνει ότι οι αφγανοί είναι βέβαιοι για την ορθοδοξία της ισλαμικής τους πίστης και κανείς δε μπορεί να τους κάνει μαθήματα επί του Ισλάμ: γεννιούνται στο σωστό Ισλάμ κι απόδειξη είναι η νίκη τους.  Και εδώ αποδίδεται το γεγονός ότι οι σαλαφιστές και η Αλ-Κάιντα τα βρήκαν πολύ δύσκολα στο Αφγανιστάν – εδώ, και στην ιδιαίτερη παρουσία των Σούφι, που στο Αφγανιστάν δεν αγγίζει κανείς, καθώς αποτελούν το υπόγειο ενωτικό ρεύμα των Καούμ.

Χαρισματικό μυστικιστικό ρεύμα, γεννημένο μετά την εξορία των νεστοριανών ρωμιών στην Περσία, οι Σούφι αποτελούν το γέννημα αυτής της μαγικής σύμμιξης της μυστικής ρωμέικης παράδοσης με τον περσικό κόσμο και το Ισλάμ. Μπορεί σήμερα να γνωρίζουμε τους απογόνους τους δερβίσηδες, από την εργαλειοποίηση των Οθωμανών, και μπορεί πολλοί να τους θεωρούν χαμένους ή ελάχιστους, να καταγράφονται οι διωγμοί και οι καταστροφές των ιερών τους λχ στη Σαουδική Αραβία, όμως είναι παρόντες σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο και το Αφγανιστάν αποτελεί ένα από τα προπύργιά τους. Κυρίως γιατί οι Σούφι δεν αποτελούν χωριστό κομμάτι της κοινωνίας αλλά εντάσσονται στην Καούμ και έχουν, μάλιστα, έναν πολύ ιδιαίτερο ρόλο: αυτό του διαμεσολαβητή. Όταν το πολιτικό πόκερ φτάσει στον καυγά, όταν το πολιτικό προξενιό κινδυνεύει με διαζύγιο, οι ίδιες οι κοινότητες ζητούν την επέμβαση των σούφι. Και πάλι ο Μπάρφιλντ αναφέρει ότι σε παλαιότερη επίσκεψή του στην Κανταχάρ είδε άνδρες των Ταλεμπάν να προβαίνουν σε σουφιστικές τελετουργίες. Το αόρατο δίκτυο διασύνδεσης κι αλληλεπικάλυψης των Καούμ και η ιστορία αιώνων έχει δώσει στους Σούφι αυτή την εξαιρετική και πολύ βαθιά σχέση στην κοινωνία του Αφγανιστάν. Και εδώ, και συνολικά, οι σχέσεις που καθορίζουν την πολιτική, το δίκαιο, την καθημερινότητα είναι σχέσεις πνευματικές, που στηρίζονται στην παράδοση και το Καούμ.

Αφγανιστάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Αφγανιστάν (παστού/νταρί: افغانستان), είναι χώρα στη νότια κεντρική Ασία. Το επίσημο όνομα της χώρας, σύμφωνα με τη (μέχρι στιγμής) μη αναγνωρισμένη υπηρεσιακή κυβέρνησή της,^[9] είναι Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν^[10]. Η χώρα συνορεύει βόρεια με το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν, βορειοανατολικά με την Κίνα, ανατολικά και νότια με το Πακιστάν και δυτικά με το Ιράν. Έχει έκταση περίπου 647.500 τ.χλμ. και ο πληθυσμός (κατατάσσεται 42η στον κόσμο) της χώρας είναι 32.890.171 κάτοικοι, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για τo 2020. Οι κάτοικοι ανήκουν κυρίως στις εθνότητες των Παστούν, των Τατζίκων, των Χαζάρων και των Ουζμπέκων.

Δείγματα ανθρώπινης παρουσίας στο Αφγανιστάν, ανιχνεύονται ήδη κατά τη Μέση Παλαιολιθική εποχή, ενώ η θέση της χώρας, ανάμεσα Άπω Ανατολή και Ασία υπήρξε πάντα στρατηγικής σημασίας, καθώς μπορούσε να ελέγχει τους διεθνείς δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων. Υπήρξε αντικείμενο κατακτήσεων τόσο από τον Μέγα Αλέξανδρο, την Αυτοκρατορία των Μαουρύα, τους Μουσουλμάνους Άραβες και τους Μογγόλους όσο και από τους Βρετανούς, Σοβιετικούς και Αμερικανούς.

Η νεότερη ιστορία του Αφγανιστάν ξεκινά τον 18ο αιώνα με τις δυναστείες των Χοτάκ και των Ντουρανί.

Προς τα τέλη του 19ου αιώνα, η περιοχή ανακηρύσσεται σε «ουδέτερη ζώνη» λόγω της διεκδίκησής του από τη Βρετανική και τη Ρωσική αυτοκρατορία.

Πρωτη  Αγγλικη επεμβαση στο Αφγανισταν 1839

Στις 20 Φεβρουαρίου του 1839, ο βρετανικός στρατός πέρασε τον Ινδό. Αποτελούνταν από 12.000 περίπου άνδρες, με περισσότερους από 40.000 βοηθητικούς του στρατοπέδου, μαζί με τις νέες στρατολογίες του σάχη.

Δευτερη Αγγλικη επεμβαση 1880

Ο Β΄ Αγγλοαφγανικός Πόλεμος ήταν η πολεμική σύρραξη μεταξύ Βρετανικών Ινδιών και του Εμιράτου του Αφγανιστάν από το 1878 ώς το 1880, όταν εμίρης ήταν ο Σερ Αλί Χαν, ο γιος του ιδρυτή της δυναστείας Μπαρακζάι, Ντοστ Μοχάμμαντ Χαν.

Ο Τρίτος Αγγλο-αφγανικός πόλεμος  ή στο Αφγανιστάν ως πόλεμος της Ανεξαρτησίας , ^[4] ξεκίνησε στις 6 Μαΐου 1919, όταν το Εμιράτο του Αφγανιστάν εισέβαλε στη Βρετανική Ινδία και έληξε με ανακωχή στις 8 Αυγούστου 1919. Ο πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα μια συνθήκη με τους Αφγανούς να αποκτούν ανεξαρτησία και να ελέγχουν τις εξωτερικές υποθέσεις από τη Βρετανία, και οι Βρετανοί αναγνωρίζουν τη γραμμή Durand ως σύνορο μεταξύ του Αφγανιστάν και της Βρετανικής Ινδίας.

Τελος η χώρα έγινε ανεξάρτητη σχηματίζοντας το 1926 το Βασίλειο του Αφγανιστάν.

Το 1973, μετά την εκδίωξη του Βασιλιά Μοχάμεντ Ζαχίρ Σαχ ύστερα από πραξικόπημα, σχηματίστηκε η Δημοκρατία του Αφγανιστάν.

Το 1978 ωστόσο, και πάλι μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα, στην εξουσία ανήλθε το κομμουνιστικό Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα του Αφγανιστάν, και η χώρα ονομάστηκε Λαϊκή Δημοκρατία του Αφγανιστάν. Το 1979 ξέσπασε ο Σοβιετο-αφγανικός πόλεμος, όταν η Σοβιετική Ένωση εισέβαλλε στη χώρα προκειμένου να υπερασπιστεί την κυβέρνησή της και το καθεστώς από την εξέγερση των Μουτζαχεντίν. Με την απόσυρση των Σοβιετικών στρατευμάτων το 1996, η χώρα περιήλθε υπό το κράτος των Ισλαμιστών φονταμενταλιστών, των Ταλιμπάν, οι οποίοι κυβέρνησαν ως το 2001 εγκαθιδρύοντας το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν.

Η επέμβαση των Αμερικανών αυτή τη φορά, και ο Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας θα διαλύσει το Ισλαμικό Εμιράτο, και στη θέση του θα εγκαταστήσει την Ισλαμική Δημοκρατία του Αφγανιστάν, το 2001. Η χώρα θα διολισθήσει στον εμφύλιο πόλεμο, από τον οποίο (και παρ’όλη την με όλα τα μέσα στήριξη του εθνικού στρατού από τους Αμερικανούς), νικητές θα εξέλθουν οι Ταλιμπάν. Με την οριστική αποχώρηση και των τελευταίων αμερικανικών στρατευμάτων, τον Αύγουστο του 2021, οι Ταλιμπάν, ολοκλήρωσαν την κατάληψη της χώρας, επαναδημιουργώντας το Ισλαμικό Εμιράτο.^[11] Αν και το νέο καθεστώς έχει αναλάβει την εξουσία από τις 16 Αυγούστου του 2021 (μετά την είσοδο των Ταλιμπάν στην πρωτεύουσα της χώρας Καμπούλ), προς το παρόν δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα κράτος.

Στο Αφγανιστάν τα τελευταία 20 χρόνια, βελτιώθηκαν οι δείκτες της βρεφικής θνησιμότητας, όπως και των ελλιποβαρών παιδιών, του προσδόκιμου ζωής και του επιπέδου διαβίωσης εν γένει. Η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση έγιναν περισσότερο προσιτές στους κατοίκους, και ιδίως στις γυναίκες ωστόσο η βία και η διαφθορά συνεχίζουν να αποτελούν ενδημικά φαινόμενα. ^[12]

• Ετυμολογία

Το θέμα του ονόματος («Αφγάν-«), προέρχεται, σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, από το σανσκριτικό όνομα Ασβακάν, που περιέγραφε τους αρχαίους κατοίκους της περιοχής του Ινδοκαυκάσου. Το Ασβακάν σημαίνει «ιππείς»^[13]. Το τελευταίο μέρος του ονόματος, «-σταν» είναι ένα περσικό επίθημα που σημαίνει «γη των». Ως εκ τούτου, το «Αφγανιστάν» μεταφράζεται σε «γη των ιππέων», ή «γη των Αφγανών».

Ιστορικά, το εθνωνύμιο Αφγανός, χρησιμοποιήθηκε για να αναφερθεί στον λαό των Παστούν^[14]. Άρα η ετυμολογία του ονόματος, μπορεί να μεταφραστεί και ως «γη των Παστούν».

 

Ιστορία

Προϊστορία στο Αφγανιστάν, από περίπου 50000 έτη πριν. Η περιοχή φιλοξένησε πληθυσμούς που ασχολούνταν με τη γεωργία και κοινότητες που ήταν από τις πιο ανεπτυγμένες για τα δεδομένα της εποχής. Υπάρχουν μάλιστα πολύ, που συγκρίνουν τα ευρήματα του προϊστορικού Αφγανιστάν, με αυτά της προϊστορικής Αιγύπτου^[15][16].

Σκηνές Αφγανών νομάδων στο βορειοδυτικό Αφγανιστάν. Στην περιοχή αυτή, υπήρξαν αγροτικές κοινότητες από το 7000 π.Χ.

Αρχαιότητα

Η περιοχή (κυρίως στα ανατολικά) ήταν μέρος του ιστορικού πολιτισμού της Κοιλάδας του Ινδού, αν και το κέντρο του πολιτισμού αυτού βρίσκεται στο σημερινό Πακιστάν και στη βορειοανατολική Ινδία. Μια σημαντική εμπορική πόλη στο σημερινό Αφγανιστάν, είναι η πόλη Σορτουγκάι, στο βορειοανατολικό Αφγανιστάν, που βρισκόταν κοντά σε ορυχεία λάπις λάζουλι^[17].

Μετά το 2000 π.Χ., έγινε μια μεγάλη μετακίνηση νομάδων από τα βόρεια, και έπειτα από τις διάφορες πληθυσμιακές μεταβολές, διαμορφώθηκε στην περιοχή, η αρχαία χώρα της Αριανής^[18]. Αργότερα, περί το 600 π.Χ., η περιοχή κατακτήθηκε από τους Πέρσες, οι οποίοι χώρισαν τη χώρα στις περιοχές της Καρμανίας, της Γεδρωσίας, της Δραγγιανής, της Αραχωσίας, της Αρίας και της Βακτριανής. Μόνο οι τρεις τελευταίες αποτελούν μέρος του σημερινού Αφγανιστάν (η Αραχωσία στα νότια, η Αρία και η Βακτριανή στα βόρεια), ενώ αναφέρεται ότι ήταν πολύ μεγάλης σημασίας για τους Πέρσες η περιοχή της Αραχωσίας, καθώς θεωρούνταν το δεύτερο κέντρο του Ζωροαστρισμού, αλλά φυσικά και η Βακτριανή, που ήταν η πατρίδα του ίδιου του Ζωροάστρη^[19][20].

Με τη διάλυση της Αυτοκρατορίας των Περσών από τους Έλληνες, κατά την εκστρατεία του Αλεξάνδρου του Μέγα, τα μακεδονικά στρατεύματα εισήλθαν στην περιοχή του Αφγανιστάν, το 330 π.Χ. Μετά τη σύντομη διάρκεια της Αυτοκρατορίας του Αλέξανδρου, την περιοχή ήλεγξε το διάδοχο κράτος της Σελευκιδικής Αυτοκρατορίας, έως το 305 π.Χ.. Τότε, μεγάλο μέρος του σημερινού Αφγανιστάν δόθηκε στην Αυτοκρατορία των Μαουρύα, ως όρος που τέθηκε σε μια συνθήκη συμμαχίας μεταξύ των δύο αυτοκρατοριών. Οι Μαουρύα (Ινδοί) ήλεγχαν την περιοχή νότια του Χίντου Κους μέχρι την ανατροπή τους περίπου το 185 π.Χ.

Χρυσά νομίσματα από την εποχή του βασιλιά Ευκρατίδη.

Το 185 π.Χ., εξαιτίας της παρακμής των Μαουρύα, προήλθε η ελληνιστική ανακατάληψη της περιοχής υπό τους Έλληνο-Βακτριανούς. Το νέο βασίλειο ονομάστηκε Ελληνικό Βασίλειο της Βακτριανής και συμπεριλάμβανε τα σημερινά κράτη του Αφγανιστάν, του Πακιστάν, του Ουζμπεκιστάν, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν, καθώς και τμήματα του Ιράν και της Ινδίας. Το 180 π.Χ., το ανατολικό τμήμα του Βασιλείου της Βακτριανής (ανατολικό Αφγανιστάν, Πακιστάν, τμήματα της Ινδίας) αποσπάτησε από αυτό, με αποτέλεσμα την ίδρυση του Ινδοελληνικού Βασιλείου, που αποτέλεσε το ανατολικότερο άκρο του Ελληνιστικού κόσμου^[21][22]. Η ελληνιστική περίοδος φαίνεται να ήταν μια εποχή μεγάλης άνθισης και ακμής για την περιοχή. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τον Στραβών, που κάνει λόγο για «βασίλειο των χιλίων πόλεων» αναφερόμενος στη Βακτριανή, καθώς και από τον αριθμό νομισμάτων που κόπηκαν τότε. Χαρακτηριστικό ότι μέχρι και σήμερα, η Τράπεζα του Αφγανιστάν χρησιμοποιεί στο έμβλημά της, τη φράση «Βασιλέως Μεγάλου Ευκρατίδου«, γραμμένη στα ελληνικά. Ανασκαφές έχουν αποκαλύψει τη μεγάλη κλίμακα των αρδευτικών έργων που που ολοκληρώθηκαν στην περιοχή κατά της ελληνιστική περίοδο. Επιπλέον, εντοπίστηκαν και ανασκάφηκαν αρκετές νέες τοποθεσίες πόλεων ή οχυρωμένων οικισμών. Γενικά πρόκειται για τοποθεσίες πόλεων που ιδρύθηκαν στα τελευταία χρόνια της ύπαρξης του βασιλείου και είναι μικρότερες από αυτές των πόλεων που ιδρύθηκαν από τους Σελευκίδες, με έντονο στρατιωτικό χαρακτήρα, ακροπόλεις και επάλξεις. Εν τω μεταξύ, τον πρώτο αιώνα π.Χ. εμφανίζεται και ο Δρόμος του Μεταξιού και η περιοχή του σημερινού Αφγανιστάν ανθίζει με το εμπόριο, με διαδρομές προς την Κίνα, την Ινδία, την Περσία και βόρεια προς το σημερινό Ουζμπεκιστάν^[23]. Η τελευταία περίοδος του Ελληνο-Βακτριανού βασιλείου χαρακτηρίζεται από τη βασιλεία των Ευκρατίδων, οι οποίοι ανέτρεψαν τον Δημήτριο και έτσι ξεκίνησαν μια μακρά σύγκρουση με τους απογόνους του Ευθύδημου που παρέμειναν στην εξουσία στην Ινδία, η οποία συνεχίστηκε υπό τους διαδόχους του. Οι παρατεταμένες εχθροπραξίες πιθανώς εξηγούν, εν μέρει, γιατί το βασίλειο έχασε τη δύναμή του και υπέκυψε σε νομαδική εισβολή, η οποία έβαλε τέλος στην ελληνική κυριαρχία στην περιοχή^[24]. Σήμερα, ορισμένες φυλές στα σύνορα Πακιστάν-Αφγανιστάν με κυριότερη από αυτές τη φυλή Καλάς, διατηρούν χαρακτηριστικά που τους συνδέουν με τους Έλληνο-βακτριανούς.

Επιγραφή του 3ου αιώνα π.Χ. σε ελληνικά και αραμαϊκά, η οποία ανακαλύφθηκε στην Κανταχάρ

Στα ανατολικά, το Ινδοελληνικό Βασίλειο διατηρήθηκε περισσότερο, μέχρι το 10 μ.Χ. Κατά τους δύο αιώνες της κυριαρχίας τους, οι Ινδοέλληνες βασιλείς συνδύασαν την ελληνική και τις ινδοϊρανικές γλώσσες και σύμβολα, όπως μαρτυρείται από τα νομίσματα της περιόδου, καθώς και τα θρησκευτικά έθιμα του Ινδουισμού, Βουδισμού, και της αρχαίας ελληνικής θρησκείας, όπως φαίνεται από τα αρχαιολογικά τεκμήρια στις πόλεις τους. Υπήρξαν υποστηρικτές του Βουδισμού, τον οποίο συνδύασαν με ινδουιστικά και ελληνιστικά στοιχεία.^[25] Ο πολιτισμικός αυτός συνδυασμός είναι συλλογικά γνωστός ως ελληνοβουδισμός και ελληνοβουδιστική τέχνη.^[26] Οι Ινδοέλληνες σταμάτησαν ως πολιτική οντότητα περί το 10 μ.Χ. μετά τις επιδρομές των Κουσανιτών και των Ινδοσκυθών, αν και υπήρξαν ομάδες ελληνικού πληθυσμού που πιθανώς παρέμειναν για αρκετούς αιώνες υπό την ηγεμονία των Ινδοπάρθων και των Κουσανιτών.

Άγαλμα του Βούδα, κατασκευασμένο επί κυριαρχίας των Κοσσανών

Στα μέσα έως τα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ., η Αυτοκρατορία των Κοσσανών με κέντρο το Αφγανιστάν, έγινε μεγάλος προστάτης του βουδιστικού πολιτισμού, κάνοντας τον βουδισμό να ανθίσει σε όλη την περιοχή. Οι Κοσσανοί ανατράπηκαν από τους Σασσανίδες τον 3ο αιώνα μ.Χ., και στη συνέχεια ακολούθησε μια περίοδος συνεχών ανακατατάξεων. Αρχικά, οι Σασσανίδες ανατρέπονται από τους Κυδαρίτες (320 μ.Χ. – 467 μ.Χ.), οι οποίοι με τη σειρά τους αντικαταστάθηκαν από τους Εφθαλίτες (408 μ.Χ. – 670 μ.Χ.)^[27].

Μεσαίωνας

Από τον 7ο μέχρι τον 18ο αιώνα ακολούθησαν οι πρώτες μουσουλμανικές δυναστείες σημαντικότερες των οποίων ήταν οι Γαζναβίδες ή Γαζνεβίδες, οι Γκούριοι ή Γουρίδες, μέχρι της εισβολής των Μογγόλων των οποίων ακολούθησε ο Ταμερλάνος ή Τιμούρ που εγκαθίδρυσε τη δυναστεία των Τιμουρίδων. Αυτή αντικαταστάθηκε από τη δυναστεία των Σαφαβίδων και αυτή από την τελευταία των Μπαρακζάι. Οι πρώτοι μουσουλμάνοι έφτασαν στα εδάφη του Αφγανιστάν το 642 μ.Χ. με μικτή αποδοχή. Πριν τον εξισλαμισμό του Αφγανιστάν οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν Βουδιστές και Ζωροάστρες, οι οποίοι έχουν αφήσει την κληρονομιά τους στη χώρα.

Από τον 14ο αιώνα αρχίζει πλέον και οργανώνεται το Αφγανιστάν ως κράτος.

Οι Αφγανοί κατάφεραν, ύστερα από πολλούς πολέμους, να επιβληθούν στις άλλες εθνότητες. Τον 19ο αιώνα άρχισε ο πρώτος πόλεμος των Αφγανών με τους Βρετανούς. Αφού κατέλαβαν και το Πακιστάν, άρχισαν να προχωρούν βορειότερα. Τελικά, το 1842 οι Αφγανοί κατάφεραν να εκδιώξουν τους Βρετανούς από τη χώρα τους, για να ακολουθήσει δεύτερος πόλεμος, το 1878-1880, κατά τον οποίο οι Βρετανοί πέτυχαν να θέσουν το Αφγανιστάν κάτω από τον έλεγχο του Άγγλου αντιβασιλέα των Ινδιών. Ο ανταγωνισμός της Ρωσίας και της Βρετανίας για την κυριαρχία στην κεντρική Ασία και την ινδική υποήπειρο (βλέπε το λήμμα Μεγάλο Παιχνίδι) οδήγησε στη δημιουργία του διαδρόμου του Ουαχάν το 1893, για να χωρίσει τη Βρετανική Ινδία από τη Ρωσία, δημιουργώντας το σημερινό σχήμα της χώρας.

Νεότερη εποχή

Στον τρίτο αγγλο-αφγανικό πόλεμο του 1919, οι Αφγανοί κατάφεραν τελικά να νικήσουν τους Άγγλους και να τους υποχρεώσουν να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία τους. Στην περίοδο του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου το Αφγανιστάν τήρησε απόλυτη ουδετερότητα απέναντι και στα δύο στρατόπεδα. Το 1973 ανατράπηκε η μοναρχία και τη διακυβέρνηση ανάλαβε το καθεστώς Νταούντ, που ανατράπηκε, μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα, το 1978.

Την εξουσία ανάλαβε το καθεστώς Ταράκι, το οποίο τήρησε φιλοσοβιετική στάση. Το 1980 ανατράπηκε και αυτό. Ακολούθησε η εγκατάσταση νέου φιλοσοβιετικού καθεστώτος και η κατάληψη της χώρας από στρατεύματα της ΕΣΣΔ.

Οι σοβιετικές δυνάμεις συνάντησαν σθεναρή αντίσταση από ένοπλες ομάδες ανταρτών μουτζαχεντίν. Στα πλαίσια της στρατηγικής του Ψυχρού Πολέμου,

οι μουτζαχεντίν υποστηρίχθηκαν από τις ΗΠΑ, το Πακιστάν, την Κίνα, το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία.

Οι πολεμικές συρράξεις αναγκάζουν χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.^[29] Οι σοβιετικοί αποχωρούν το 1989 και ακολουθεί μια ακόμα περίοδος αστάθειας κατά την οποία αναδεικνύεται το ισλαμικό φονταμενταλιστικό κίνημα των Ταλιμπάν. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης επιτάχυνε την ανάδυση των ισλαμιστών φονταμενταλιστών, καθώς η χρήσιμη οικονομική βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης προς το Αφγανιστάν διεκόπη. Οι Ταλιμπάν καταλαμβάνουν την Καμπούλ το 1996 και επιβάλουν ένα αυστηρό ισλαμικό καθεστώς βασισμένο στη Σαρία, απαγορεύοντας τη μουσική, την τηλεόραση και καταπιέζοντας τις γυναίκες. Η φιλοδυτική Βόρεια Συμμαχία διατήρησε υπό τον έλεγχο της ορισμένες περιοχές στο βορρά, εκπέμποντας ένα τηλεοπτικό σταθμό στις περιοχές αυτές. Τη διοικούσαν διάφοροι στρατηγοί και είχε στήριξη από τη Δύση. Το 2001 οι Ταλιμπάν ανατινάζουν δύο γιγάντια σκαλισμένα στον βράχο αγάλματα του Βούδα στην περιοχή Μπαμιγιάν.^[30][31]

Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 οι ΗΠΑ, η Βρετανία και συμμαχικές δυνάμεις αναλαμβάνουν στρατιωτική δράση και ανατρέπουν το καθεστώς των Ταλιμπάν. Με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στη χώρα εγκαθίσταται διεθνής στρατιωτική δύναμη, τη διοίκηση της οποίας ανέλαβε το 2003 το NATO.^[32] Το 2004 διενεργούνται εκλογές και πρόεδρος εκλέγεται ο Χαμίντ Καρζάι. Έκτοτε το κίνημα των Ταλιμπάν έχει ανασυγκροτηθεί και επιτίθεται στις ξένες στρατιωτικές δυνάμεις, αλλά και στην κυβέρνηση της χώρας. Μετά από δεκαετίες πολιτικής αστάθειας και πολεμικών επιχειρήσεων η ανθρωπιστική κρίση έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Εκατομμύρια Αφγανοί προσφυγές έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έχει συστήσει επιχείρηση για να διαχειριστεί την κρίση.^[33]

Κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων και του ΝΑΤΟ το 2021, οι Ταλιμπάν ξεκίνησαν να προελαύνουν (από τον Μάιο του 2021) και ανέκτησαν γρήγορα τον έλεγχο του Αφγανιστάν, μέσα σε τρεισήμισι μήνες. Οι Αφγανικές Ένοπλες Δυνάμεις, προέβαλαν μια σχεδόν ανύπαρκτη αντίσταση και η Ισλαμική Δημοκρατία του Αφγανιστάν διαλύθηκε στις 15 Αυγούστου 2021, όταν οι Ταλιμπάν εισήλθαν στην πρωτεύουσα Καμπούλ. Μέλη της αφγανικής κυβέρνησης παραδόθηκαν και το μεγαλύτερο μέρος της αφγανικής ηγεσίας εγκατέλειψε τη χώρα. Το γεγονός αποδόθηκε στην αντιληπτή αμερικανική παρακμή.  Πολλοί άνθρωποι παγιδεύτηκαν μετά την ταχεία και απροσδόκητη κατάρρευση της αφγανικής κυβέρνησης, προκαλώντας κρίση, με δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς πολίτες, και εκείνους άλλων συμμαχικών χωρών, να βρίσκονται εγκλωβισμένοι στις περιοχές που ελέγχονται από τους Ταλιμπάν.  Μετά την πτώση της Καμπούλ, συστάθηκε το Εθνικό Μέτωπο Αντίστασης του Αφγανιστάν, το οποίο διεξήγαγε την Αντίσταση του Πάντζσιρ και αμφισβήτησε την ηγεσία των Ταλιμπάν, αναγνωρίζοντας ως πρόεδρο της χώρας, τον Αμρουλάχ Σαλέχ. Παρόλα αυτά η αντίσταση διαλύθηκε από τους Ταλιμπάν στις αρχές Σεπτεμβρίου, με τον Σαλέχ να αυτοεξορίζεται στο Τατζικιστάν.

Παρόλο που καμία κυβέρνηση δεν αναγνώρισε το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν οι κυβερνήσεις της Κίνας, του Πακιστάν, της Ρωσίας, της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Πολιτειών δήλωσαν ότι ενδέχεται να αναγνωρίσουν την κυβέρνηση των Ταλιμπάν εάν σέβεται τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.^[42]

Η Σούκρια Μπαρακζάι^(D/R), της φυλής των Παστούν, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών και πολιτικός

Ο Αμρουλάχ Σαλέχ, από τη φυλή των Τατζίκων πρώην Αντιπρόεδρος της χώρας.

Η Σίμα Σαμάρ,της φυλής των σιιτών Χαζάρων^(D/R), ακτιβίστρια γιατρός και πολιτικός

 

Δημογραφία

Στο Αφγανιστάν κατοικούν 50 περίπου εθνότητες που καθεμιά έχει και τη δική της γλώσσα. Από το 1930, στο Αφγανιστάν καθιερώθηκαν ως επίσημες γλώσσες η Παστού και η Περσική, γνωστή ως νταρί. Τα νταρί και τα περσικά έχουν ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους. Οι άλλες γλώσσες, όπως η ουζμπεκική και η τουρκμενική, είναι επίσημες γλώσσες στις περιοχές στις οποίες ομιλούνται. Την παστού τη μιλάνε κυρίως οι Αφγανοί (Παστούν), ενώ η άλλη μεγάλη εθνότητα, οι Τατζίκοι, μιλάνε την περσική γλώσσα, την οποία και θεωρούν ως πιο εξελιγμένη γλώσσα. Οι Τατζίκοι μιλούν την τατζικική γλώσσα, που είναι μια γλώσσα που συγγενεύει πολύ με τα περσικά και γράφεται με πέρσι αραβικό αλφάβητο (ενώ στο Τατζικιστάν γράφεται με κυριλλικό).

Η κυριότερη θρησκεία στο Αφγανιστάν είναι το Ισλάμ, κυρίως όμως οι Αφγανοί είναι μουσουλμάνοι σουνίτες, με εξαίρεση μερικές μειονότητες που είναι μουσουλμάνοι σιίτες, ενώ όλες οι γλώσσες τις χώρας γράφονται σε αραβικούς χαρακτήρες, όπως και στο Ιράν ή το Πακιστάν. Ο πληθυσμός είναι πολύ ανισομερώς κατανεμημένος, ως αποτέλεσμα φυσικά της μορφολογίας του εδάφους.

Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2019 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ήταν 63,2 χρόνια (63,3 χρόνια οι άνδρες και 63,2 οι γυναίκες)

Πόλεις

Πρωτεύουσα του Αφγανιστάν είναι η Καμπούλ (3.043.532 κάτοικοι). Άλλη σπουδαία πόλη είναι η Κανταχάρ με 391.190 κατοίκους. Την πόλη αυτή την ίδρυσε ο Μέγας Αλέξανδρος και είχε γίνει πολλές φορές πρωτεύουσα του κράτους.

Άλλες πόλεις είναι: η Χεράτ ή Χαράτ (272.806 κατ.), που βρίσκεται στην κοιλάδα Χάρι – Ραντ, η Μαζάρι Σαρίφ (303.282 κατ.), η Τζαλαλαμπάντ (200.331 κατ.). Πολλές από τις μεγάλες πόλεις του Αφγανιστάν δεν έχουν κάποια εθνότητα η οποία αποτελεί πλειοψηφία, λόγω της εσωτερικής μετανάστευσης από άλλες περιοχές της χώρας, αλλά σε κάθε περίπτωση οι μεγαλύτερες πόλεις της χώρας έχουν εθνοτική ποικιλομορφία.

Μεγαλύτερες πόλεις περιοχές του Αφγανιστάν, εκτίμηση 2021 ^[49]

Κατάταξη	Όνομα	Διοικητική περιφέρεια	Πληθ.
1	Καμπούλ	Καμπούλ (περιοχή)	3.043.532
2	Κανταχάρ	Κανταχάρ (περιοχή)	391.190
3	Μαζάρι Σαρίφ	Μπαλχ (περιοχή)	303.282
4	Χεράτ	Χεράτ (περιοχή)	272.806
5	Τζαλαλαμπάντ	Νανγκαράρ (περιοχή)	200.331
6	Κουντούζ	Κουντούζ (περιοχή)	161.902
7	Γκαζνί	Γκαζνί (περιοχή)	141.000
8	Μπαλχ	Μπαλχ (περιοχή)	114.883
9	Πουλ-ι-Χομρί	Μπαγκλάν (περιοχή)	108.449
10	Γκαρντέζ	Πακτιά (περιοχή)	103.601

Κυβέρνηση

Κύριο λήμμα: Προσωρινή Κυβέρνηση του Αφγανιστάν (2021-)

Στις 7 Σεπτεμβρίου του 2021, ορίστηκε προσωρινή κυβέρνηση με μέλη που προέρχονται κυρίως από τους Ταλιμπάν, δύο από την εξτρεμιστική οργάνωση Δίκτυο Χακκάνι και έναν ανεξάρτητο πολιτικό. Ηγέτης της νέας κυβέρνησης είναι ο εμίρης Χαϊμπατουλάχ Αχουντζάντα, ενώ πρωθυπουργός ορίστηκε ο Μοχάμεντ Χασάν Ακχούντ. Αίσθηση προκάλεσε η επιλογή του ηγέτη του δικτύου Χακκάνι, Σιρατζουντίν Χακκάνι, για τη θέση του υπουργού Εσωτερικών, ο οποίος καταζητείται ως τρομοκράτης από το FBI.^[50]

Συγκοινωνία

Τα μέσα συγκοινωνίας του Αφγανιστάν είναι ελάχιστα, ενώ δεν υφίσταται καθόλου σιδηροδρομικό δίκτυο. Το οδικό δίκτυο βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση και μόνο λίγοι δρόμοι είναι ελεύθεροι ολόκληρο το χρόνο για την κίνηση των αυτοκινήτων, ενώ οι περισσότεροι τον χειμώνα καλύπτονται με χιόνια και γίνονται αδιάβατοι. Το συνολικό οδικό δίκτυο της χώρας δεν ξεπερνά τα 35000 χιλιόμετρα. Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.^[52]

Οικονομία και Ορυκτός Πλούτος

Η αφγανική οικονομία είναι, ως επί το πλείστον, αγροτική. Το Αφγανιστάν είναι διάσημο για  τα ρόδια , σταφύλια , βερίκοκα , πεπόνια και πολλά άλλα είδη φρούτων.

Ωστόσο, η μεγάλη φτώχεια σε συνδυασμό με τα χαμηλά κέρδη που αποφέρει η καλλιέργεια φρούτων, ωθεί πολλούς αφγανούς προς τις παράνομες καλλιέργειες, με κυριότερη αυτήν του οπίου. Το Αφγανιστάν σήμερα είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας οπίου παγκοσμίως, ενώ τα κέρδη που αποφέρει εκτιμάται ότι αντιστοιχούν στο 11% την οικονομίας της χώρας. Το γεγονός αυτό έχει σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις, αφού η χώρα έχει μεγάλο αριθμό εξαρτημένων στα οπιοειδή, όπως την ηρωίνη.Εκτιμάται ότι το Αφγανιστάν σήμερα καλύπτει περισσότερο από το 80% της παγκόσμιας παραγωγής οπίου και ηρωίνης.Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ακόμη κι εν μέσω πανδημίας η καλλιέργεια παπαρούνας εκτινάχθηκε 37%. Υπολογίζεται ότι το ιστορικό ρεκόρ κατεγράφη το 2017 με την παραγωγή οπίου να εκτινάσσεται στους 9.900 τόνους και τις πωλήσεις να φτάνουν στο 1,4 δισ. δολάρια ή στο 7% του ΑΕΠ του Αφγανιστάν. Αν συνυπολογίσει κανείς τα παράγωγα του οπίου και τις εξαγωγές τους η συνολική οικονομία των ναρκωτικών του Αφγανιστάν φτάνει τα 6,6 δισ. δολάρια.

Παρά τη μικρή βιομηχανία του το Αφγανιστάν είναι πλούσιο σε μεταλλεύματα.

Το Αφγανιστάν διαθέτει πλούσια ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα ορυκτών πρώτων υλών, η αξία των οποίων εκτιμάται από 1 έως 3 τρισ. δολάρια. Ειδικότερα διαθέτει τεράστια αποθέματα μεταλλευμάτων, κυρίως χαλκού, σιδήρου, μολύβδου και λιθίου, επίσης κοιτάσματα γαιανθράκων και πετρελαίου, πολύτιμων και ημιπολύτιμων λίθων, καθώς και μαρμάρου, το οποίο εξορύσσεται με απαρχαιωμένα μέσα και εξοπλισμό, σε διάφορες περιοχές του Αφγανιστάν.Το Αφγανιστάν παραμένει μια από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο.Το 2010, Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι και γεωλόγοι αποκάλυψαν ότι η χώρα, η οποία βρίσκεται στο σταυροδρόμι της Κεντρικής και Νότιας Ασίας, έχει κοιτάσματα ορυκτών αξίας σχεδόν 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων που θα μπορούσαν να αλλάξουν δραματικά τις οικονομικές της προοπτικές.Κοιτάσματα ορυκτών όπως ο σίδηρος, ο χαλκός και ο χρυσός είναι διάσπαρτα σε όλη τη χώρα. Υπάρχουν επίσης και σπάνια ορυκτά, με πιο σημαντικό κι ένα από τα μεγαλύτερα ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα λιθίου στον κόσμο – ένα βασικό αλλά σπάνιο συστατικό στις επαναφορτιζόμενες μπαταρίες και άλλες τεχνολογίες ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης.«Το Αφγανιστάν είναι σίγουρα μια από τις πλουσιότερες περιοχές σε παραδοσιακά πολύτιμα μέταλλα, αλλά και τα μέταλλα [που απαιτούνται] για την αναδυόμενη οικονομία του 21ου αιώνα», δήλωσε στο CNN ο Rod Schoonover, επιστήμονας και ειδικός σε θέματα ασφάλειας.

Το Αφγανιστάν επίσης είναι γνωστό για τα χαλιά του. Τα Αφγανικά χαλιά Μπουχαρα που κατασκευαζουν στον Βορρα οι Τουρκογενεις διαφέρουν από τα περσικά και έχουν μεγάλη ζήτηση παγκοσμίως.

Το ΑΕΠ της χώρας το 2020 ηταν 19,81 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ η ροή της βοήθειας από το εξωτερικό κάλυψε το 42,9% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας.«Το Αφγανιστάν εξαρτάται υπερβολικά από την ξένη βοήθεια», επισημαίνει η Βάντα Φέλμπαμπ-Μπράουν, ειδική για το Αφγανιστάν στο Brookings Institution, εξηγώντας ότι το ύψος της ξένης βοήθειας είναι τουλάχιστον «10 φορές μεγαλύτερο» από τα εισοδήματα των Ταλιμπάν.Όταν ξεκίνησε η πανδημία το 47,3% του πληθυσμού του ζούσαν κάτω από το εθνικό όριο της φτώχειας.

Το Αφγανιστάν έχει ως νόμισμα το αφγάνι.

 

Φρίντριχ Ενγκελς   Ο πρωτος Βρετανο Αφγανικος Πολεμος

Το άρθρο του Φρ. Ενγκελς γράφτηκε τον Iούλιο και τις δέκα πρώτες μέρες του Aυγούστου 1857, και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη The New American Cyclopaedia, τ. I, 1858.

Tο Aφγανιστάν: μια εκτεταμένη χώρα της Aσίας, βορειοδυτικώς της Iνδίας.

Bρίσκεται μεταξύ της Περσίας και των Iνδιών, και στην άλλη διεύθυνση μεταξύ της οροσειράς Iνδοκούς και του Iνδικού Ωκεανού. Παλαιότερα περιελάμβανε και τις περσικές επαρχίες Χορασάν και Χοχιστάν, μαζί με τη Xεράτ, το Mπαλουχιστάν, το Kασμίρ και το Σίντ, και ένα σημαντικό μέρος του Παντζάμπ. Στα σημερινά όριά του πιθανόν να μην ζουν περισσότεροι από 4.000.000 κάτοικοι. Tο ανάγλυφο του Aφγανιστάν είναι πολύ ακανόνιστο, στο βορρά ψηλά οροπέδια, ογκώδη βουνά, βαθιές κοιλάδες και φαράγγια. Όπως όλες οι ορεινές τροπικές χώρες έχει ευρεία ποικιλία κλίματος. Στο Iνδοκούς, χιόνι καλύπτει τις ψηλές κορυφές του όλο το χρόνο, ενώ στς πεδιάδες το θερμόμετρο σκαρφαλώνει στους 130 βαθμούς Φαρενάιτ (περ. 54 βαθμοί Kελσίου). H ζέστη είναι περισσότερη στα ανατολικά μέρη, παρά στα δυτικά, αλλά το κλίμα είναι γενικά ψυχρότερο από αυτό της Iνδίας· και, αν και οι διαφορές στην θερμοκρασία μεταξύ χειμώνα και καλοκαιριού ή μέρας και νύχτας, είναι πολύ μεγάλες, η χώρα είναι γενικά υγιεινή. Oι κυριότερες ασθένειες είναι πυρετοί, καταρροές και οφθαλμία. Σε μερικές περιπτώσεις η σύφιλη είναι καταστροφική. Tο χώμα είναι εξαιρετικά εύφορο. Στις οάσεις των αμμωδών ακτών φύονται χουρμαδιές· ζαχαροκάλαμα και βαμβάκι στις θερμές πεδιάδες· ευρωπαϊκά φρούτα και λαχανικά αναπτύσσονται πλούσια στα άνδηρα στις πλαγιές των λόφων σε ύψος 6-7.000 ποδιών. Tα βουνά καλύπτονται από ευγενή δάση, όπου συχνάζουν αρκούδες, λύκοι και αλεπούδες, ενώ το λιοντάρι, η λεοπάρδαλη και η τίγρης συναντώνται σε περιοχές συγγενείς με τις συνήθειες τους. Δεν λείπουν τα ζώα τα χρήσιμα στον άνθρωπο. Yπάρχει μια καλή ποικιλία προβάτου της περσικής ράτσας. Tα άλογα είναι καλού μεγέθους και ράτσας. Oι καμήλες και τα γαϊδούρια χρησιμοποιούνται ως υποζύγια και οι πάπιες, οι χήνες και οι γάτες υπάρχουν σε μεγάλο αριθμό. Eκτός από το Iνδοκούς, που αποτελεί συνέχεια των Iμαλαΐων, υπάρχει άλλη μια οροσειρά που ονομάζεται Σουλαϊμάν, στα νοτιοδυτικά. Kαι μεταξύ του Aφγανιστάν και του Mπαλκ βρίσκεται μια οροσειρά γνωστή ως η οροσειρά Παροπαμισάν, για την οποία πολύ λίγες πληροφορίες έχουν φτάσει την Eυρώπη. Tα ποτάμια είναι λίγα. Tα πιο σημαντικά είναι ο Xιλμάντ και ο Kαμπούλ. Πηγάζουν από το Iνδοκούς, ο Kαμπούλ ρέει ανατολικά και συναντάει τον Iνδό κοντά στο Aττοκ· ο Xιλμάντ ρέει δυτικά μέσω της περιοχής του Σεϊστάν και καταλήγει στη λίμνη Tζιρέχ. O Xιλμάντ έχει την ιδιαιτερότητα να υπερχειλίζει όπως ο Nείλος, φέρνοντας ευφορία στο έδαφος, το οποίο, εκτός των ορίων της πλημμύρας είναι αμμώδης έρημος. Oι κύριες πόλεις του Aφγανιστάν είναι η Kαμπούλ, η πρωτεύουσα, το Γαζνί, η Πεσαβάρ και η Kανταχάρ. H Kαμπούλ είναι μια όμορφη κωμόπολη στις όχθες του ποταμού με το ίδιο όνομα. Tα κτήρια είναι ξύλινα, περιποιημένα και ευρύχωρα, και η πόλη περιτριγυρισμένη από όμορφους κήπους έχει μια ευχάριστη όψη. Περιβάλλεται από χωριά και βρίσκεται στο μέσο μιας μεγάλης πεδιάδας που περιστοιχίσεται από λόφους. Tο κύριο μνημείο της είναι ο τάφος του αυτοκράτορα Mπαμπούρⁱ. Η Πεσαβάρ είναι μια μεγάλη πόλη με πληθυσμό γύρω στις 100.000. Tο Γαζνί, πόλη γνωστή από την αρχαιότητα, κάποτε η πρωτεύουσα του σουλτάνου Mαχμούντⁱⁱ, έχει χάσει την υψηλή θέση του και είναι τώρα ένα φτωχό μέρος. Kοντά βρίσκεται ο τάφος του Mαχμούντ. Η Kανταχάρ ιδρύθηκε το 1754. Bρίσκεται στη θέση μιας αρχαίας πόλης. Ήταν πρωτεύυσα για μερικά χρόνια, αλλά το 1774 η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Kαμπούλ. Θεωρείται ότι έχει 100.000 κατοίκους. Kοντά στην πόλη είναι ο τάφος του Σαχ Άχμαντⁱⁱⁱ, του ιδρυτή της πόλης, ένα άσυλο τόσο ιερό που ακόμα και ο βασιλιάς δεν έχει το δικαίωμα να απομακρύνει από εκεί έναν εγκληματία που κατέφυγε στα τείχη του.

H γεωγραφική θέση του Aφγανιστάν και ο παράξενος χαρακτήρας των κατοίκων του, δίνουν στη χώρα πολιτική σημασία, η οποία δύσκολα μπορεί να υποτιμηθεί στα θέματα της Kεντρικής Aσίας. H κυβέρνηση είναι μοναρχική, αλλά η εξουσία του βασιλιά επί των ζωηρών και απείθαρχων υπηκόων του είναι προσωπική και πολύ ασταθής. Tο βασίλειο χωρίζεται σε επαρχίες, η κάθε μια από τις οποίες εποπτεύεται από έναν εκπρόσωπο του ηγεμόνα, ο οποίος συλλέγει τα έσοδα και τα μεταφέρει στην πρωτεύουσα.

Oι Aφγανοί είναι μια γενναία, σκληρή και ανεξάρτητη φυλή· επιδίδονται μόνο σε γεωργικές και κτηνοτροφικές ασχολίες, απέχοντας από το εμπόριο, το οποίο περιφρονητικά εγκαταλείπουν στους Iνδούς, και σε άλλους κατοίκους των πόλεων. Γι’ αυτούς ο πόλεμος είναι μια συγκίνηση και ανακούφιση από την μονότονη απασχόληση με τις εργατικές ασχολίες.

Oι Aφγανοί χωρίζονται σε φατρίες¹, επί των οποίων οι διάφοροι αρχηγοί ασκούν κάποιου είδους φεουδαρχική κυριαρχία. Tο άκαμπτο μίσος τους κατά της εξουσίας και η αγάπη τους για την ατομική ελευθερία, είναι το μόνο που τους εμποδίζει να γίνουν ένα ισχυρό έθνος· αλλά αυτή η ιδιαίτερη μη κανονικότητά τους και η ασάφεια των πράξεων τους τούς κάνει επικίνδυνους γείτονες, ικανούς να εκραγούν από μια ιδιοτροπία ή να ξεσηκωθούν από πολιτικούς μηχανορράφους, που τεχνηέντως εξαίρουν τα πάθη τους. Oι δύο κύριες φατρίες είναι οι Nτουρανί και οι Γιλγκί, που πάντα βρίσκονται σε έχθρα μεταξύ τους. Oι Nτουρανί είναι οι πιο ισχυροί, και ο εμίρης ή χαν τους, εκμεταλλευόμενος την υπεροχή τους, έκανε τον εαυτό του βασιλιά του Aφγανιστάν. Έχει έσοδα περί τα 10.000.000 δολλάρια. H εξουσία του είναι κυρίαρχη μόνο στη φατρία του. Tα στρατιωτικά σώματα επανδρώνονται κατά κύριο λόγο από τους Nτουρανί· ο υπόλοιπος στρατός προέρχεται είτε από τις άλλες φατρίες ή από τυχοδιώκτες που κατατάσσονται ελπίζοντας να πληρωθούν ή να λεηλατήσουν. H δικαιοσύνη στις πόλεις ασκείται από τον εκάστοτε καδή, αλλά οι Aφγανοί σπάνια προσφεύγουν στον νόμο. Oι Xαν τους έχουν δικαίωμα τιμωρίας ακόμα και ζωής ή θανάτου. H εκδίκηση φόνου είναι οικογενειακό καθήκον. Παρ’ όλ’ αυτά λέγεται ότι είναι φιλελεύθεροι και γεναιόδωροι άνθρωποι, όταν δεν τους προκαλεί κανείς και τα δικαιώματα της φιλοξενίας είναι τόσο ιερά ώστε ένας μέχρι θανάτου εχθρός που τρώει ψωμί και αλάτι, ακόμα και αν τα εξασφάλισε με πονηριά, είναι ιερός έναντι της εκδίκησης, και μπορεί ακόμα και να απαιτήσει την προστασία του οικοδεσπότη εναντίον όλων των άλλων κινδύνων που διατρέχει. Στο θρήσκευμα είναι Μωαμεθανοί της αίρεσης των Σουνιτών· αλλά δεν είναι φανατισμένοι και οι συμμαχίες μεταξύ Σιϊτών και Σουνιτών δεν είναι καθόλου ασυνήθιστες.

Tο Aφγανιστάν υποτάχθηκε στην κυριαρχία των Μογγόλων² και στην περσική κυριαρχία. Πριν από την άφιξη των Bρεταννών στις ακτές της Iνδίας οι επιδρομές από το εξωτερικό που έφταναν στις πεδιάδες του Iνδουστάν, πάντα διενεργούνταν από το Aφγανιστάν. O σουλτάνος Mαχμούντ ο Mέγας, ο Tζένκις Xαν, ο Tαμερλάνος και ο Nαντίρ Σαχ^iv, όλοι πήραν αυτόν τον δρόμο. Tο 1747 μετά τον θάνατο του Nαντίρ, ο Σαχ Άχμαντ, που έμαθε την πολεμική τέχνη από τους μισθοφόρους, αποφάσισε να αποτινάξει τον περσικό ζυγό. Yπό την ηγεσία του το Aφγανιστάν έφτασε το πιο ψηλό σημείο μεγαλείου και ευημερίας στη σύγχρονη εποχή. Aνήκε στην οικογένεια των Σουντοσί και η πρώτη του πράξη ήταν να αρπάξει τα λάφυρα που είχε μαζέψει στην Iνδία ο πρώην αρχηγός του. Tο 1748 πέτυχε να εξορίσει τον Mογγόλο κυβερνήτη από την Kαμπούλ και την Πεσαβάρ, και περνώντας τον Iνδό κατέκτησε ταχύτατα το Παντζάμπ. Tο βασίλειο του εκτεινόταν από το Χορασάν μέχρι το Δελχί και αναμετρήθηκε μέχρι και με τις δυνάμεις των Mαχράτα³. Aυτά τα μεγάλα επιτεύγματα όμως δεν τον εμπόδισαν να καλλιεργήσει και μερικές από τις τέχνες της ειρήνης, και ήταν γνωστός ως αγαπητός ποιητής και ιστορικός. Πέθανε το 1772 και άφησε το στέμμα του στον γιο του Tιμούρ, ο οποίος, ωστόσο, δεν ήταν αντάξιος της βαριάς ευθύνης. Eγκατέλειψε την πόλη του Kανταχάρ, που είχε ιδρυθεί από τον πατέρα του και είχε γίνει μέσα σε λίγα χρόνια μια πλούσια και δημοφιλής πόλη, και μετέφερε την έδρα της κυβέρνησης πίσω στην Kαμπούλ. Kατά τη βασιλεία του οι εσωτερικές διχόνοιες των φατριών, οι οποίες είχαν συρρικνωθεί υπό το σταθερό χέρι του Σαχ Aχμέτ, αναβίωσαν. Tο 1793 ο Tιμούρ πέθανε και τον διαδέχθηκε ο Σιμάν. Aυτός ο πρίγκηπας συνέλαβε την ιδέα να συνενώσει την μωαμεθανική δύναμη της Iνδίας και αυτό το σχέδιο, που θα μπορούσε να είχε απειλήσει σοβαρά τις βρεταννικές κτήσεις, θεωρήθηκε τόσο σημαντικό που ο σερ Tζων Mάλκολμ στάλθηκε στα σύνορα για να κρατήσει τους Aφγανούς υπό έλεγχο σε περίπτωση που έκαναν κάποια κίνηση, και ταυτόχρονα άρχισαν διαπραγματεύσεις με την Περσία, με τη βοήθεια της οποίας οι Aφγανοί θα μπορούσαν να βρεθούν μεταξύ δύο πυρών. Aυτές οι προετοιμασίες ήταν ωστόσο μη απαραίτητες. O Σιμάν Σαχ ήταν αρκετά απασχολημένος με συνομωσίες και ενοχλήσεις στο κράτος του, και τα μεγάλα του σχέδια καταπνίγηκαν εν τη γενέσει τους. O αδελφός του βασιλιά, ο Mαχμούντ, εισέβαλε στη Xεράτ με το σχέδιο να ιδρύσει μια ανεξάρτητη επικράτεια, αλλά απέτυχε στην προσπάθεια του και δραπέτευσε στην Περσία. O Σιμάν Σαχ υποστηρίχθηκε στην άνοδο στο θρόνο από την οικογένεια Mπαϊρουκσί, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Σαΐρ Aφράς Xαν. O Σιμάν ανακύρηξε κάποιο μη δημοφιλές πρόσωπο ως βεζύρη· αυτό ξεσήκωσε το μίσος τον παλαιών υποστηρικτών του και διοργάνωσαν μια συνομωσία που αποκαλήφθηκε, και ο Σαΐρ Aφράς καταδικάστηκε σε θάνατο. O Mαχμούντ ανακλήθηκε τώρα από τους συνομώτες, ο Σιμάν φυλακίστηκε και τυφλώθηκε. Σε αντιπολίτευση προς τον Mαχμούντ, που υποστηριζόταν από τους Nτουρανί, προβλήθηκε από τους Γιλγκί ο Σαχ Σουτζάχ, ο οποίος κράτησε τον θρόνο για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά τελικά νικήθηκε, κυρίως εξ αιτίας της προδοσίας από τους ίδιους τους υποστηριχτές του, και αναγκάστηκε να ζητήσει καταφύγιο στους Σιχ⁴. Tο 1809 ο Nαπολέων έστειλε τον στρατηγό Zαρντάν στην Περσία με την ελπίδα να σπρώξει τον Σάχη [Φαθ Άλι] να εισβάλλει στην Iνδία και η ινδική κυβέρνηση έστειλε έναν εκπρόσωπο [Mαουντστιούαρτ Eλφινστόουν] στην αυλή του Σάχ Σουτζάχ, για να δημιουργήσει μια αντίδραση στην Περσία. Aυτή την εποχή κερδίζει δύναμη και φήμη ο Pαντζίτ Σινγ. Ήταν φύλαρχος των Σιιτών και με την ευφυία του έκανε τη χώρα του ανεξάρτητη από τους Aφγανούς και ίδρυσε ένα βασίλειο στο Παντζάμπ, κερδίζοντας για τον εαυτό του τον τίτλο του Mαχαραγιά και τον σεβασμό της αγγλο-ινδικής κυβέρνησης. O σφετεριστής Mαχμούντ όμως δεν ήταν γραφτό να χαρεί τον θρίαμβο του για πολύ. O Φουτέχ Xαν, ο βεζύρης του, που ταλαντευόταν διαδοχικά μεταξύ του Mαχμούντ και του Σαχ Σουτζάχ, όπως υπαγόρευε κάθε φορά η φιλοδοξία του ή το περιστασιακό συμφέρον του, συνελήφθη από τον γιο του βασιλιά Kαμράν, τυφλώθηκε, και εν συνεχεία καταδικάστηκε σε απάνθρωπο θάνατο. H ισχυρή οικογένεια του δολοφονημένου βεζύρη ορκίστηκε να εκδικηθεί τον θάνατο του. H μαριονέττα Σαχ Σουτζάχ ήρθε και πάλι στο προσκήνιο και ο Mαχμούντ εξορίστηκε. Eπειδή ο Σαχ Σουτζάχ ωστόσο προσέβαλε κάποιους, σύντομα εκθρονίστηκε και ένας άλλος αδελφός στέφθηκε στη θέση του. O Mαχμούντ δραπέτευσε στη Xεράτ, η οποία παρέμενε υπό την εξουσία του και το 1829 που πέθανε, τον διαδέχθηκε ο γιος του Kαμράν στη διακυβέρνηση αυτής της περιοχής. H οικογένεια των Mπαϊρουκσί, έχοντας τώρα γίνει η κύρια δύναμη, χώρισε την επικράτεια μεταξύ των μελών της, αλλά ακολουθώντας την εθνική συνήθεια μάλλωναν και ενώνονταν μόνο όταν παρουσιαζόταν ένας κοινός εχθρός. Ένας από τους αδελφούς, ο Mοχάμεντ Xαν, κράτησε την πόλη του Πεσαβάρ, για την οποία πλήρωσε φόρο υποτέλειας στον Pαντζίτ Σινγ· ένας άλλος κράτησε το Γαζνί· ένας τρίτος την Kανταχάρ· την Kαμπούλ πήρε ο Nτοστ Mοχάμεντ, ο πιο ισχυρός από την οικογένεια.

Σε αυτόν τον πρίγκιπα, στάλθηκε ως πρεσβευτής το 1835 ο λοχαγός Αλεξάντερ Μπερνς, όταν η Ρωσία και η Αγγλία συνωμοτούσαν η μία εναντίον της άλλης στην Περσία και την Κεντρική Ασία. Πρόσφερε μια συμμαχία την οποία ο Ντοστ ήταν πάρα πολύ πρόθυμος να δεχτεί. Αλλά η αγγλο-ινδική κυβέρνηση απαίτησε τα πάντα από αυτόν, ενώ δεν πρόσφερε απολύτως τίποτα ως αντάλλαγμα. Εν τω μεταξύ, το 1838, οι Πέρσες, με ρωσική βοήθεια και συμβουλές, πολιόρκησαν την Χεράτ, η οποία ήταν το κλειδί για το Αφγανιστάν και την Ινδία⁵. Στην Καμπούλ έφτασαν ένας Πέρσης και ένας Ρώσος πράκτορας και ο Ντοστ, εξαιτίας της συνεχούς άρνησης οποιασδήποτε θετικής δέσμευσης εκ μέρους των Βρετανών, αναγκάστηκε τελικά να αποδεχτεί τα ανοίγματα από την άλλη πλευρά. Ο Μπερνς έφυγε, και ο Λόρδος Όκλαντ, ο τότε γενικός κυβερνήτης της Ινδίας, ο οποίος επηρεαζόταν από τον γραμματέα του Γουίλιαμ Μακνότεν, αποφάσισε να τιμωρήσει τον Ντοστ Μοχάμεντ γι’ αυτά που ο ίδιος τον είχε αναγκάσει να κάνει. Αποφάσισε να τον εκθρονίσει, και να ανεβάσει στο θρόνο τον Σαχ Σουτζάχ, συνταξιούχο τότε της ινδικής κυβέρνησης. Υπογράφτηκε μια συνθήκη με τον Σαχ Σουτζάχ και με τους Σιχ. Ο σάχης άρχισε να συγκεντρώνει στρατό, που πληρωνόταν και στελεχωνόταν από τους Βρετανούς, και στο Σουτλέτζ συγκεντρώθηκε μια αγγλο-ινδική δύναμη. Ο Μακνότεν, υποστηριζόμενος από τον Μπερνς, έπρεπε να συνοδεύσει την εκστρατεία με την ιδιότητα του απεσταλμένου στο Αφγανιστάν. Εν τω μεταξύ οι Πέρσες σταμάτησαν την πολιορκία της Χεράτ, και ως εκ τούτου ο μόνος βάσιμος λόγος για την επέμβαση στο Αφγανιστάν έπαψε να υφίσταται, αλλά, παρ’ όλα αυτά, το Δεκέμβριο του 1838, ο στρατός βάδισε προς το Σίντ, το οποίο εξαναγκάστηκε σε υποταγή, και πληρωμή εισφοράς προς όφελος των Σιχ και του Σαχ Σουτζάχ.⁶ Στις 20 Φεβρουαρίου του 1839, ο βρετανικός στρατός πέρασε τον Ινδό. Αποτελούνταν από 12.000 περίπου άνδρες, με περισσότερους από 40.000 βοηθητικούς του στρατοπέδου, μαζί με τις νέες στρατολογίες του σάχη. Διέσχισαν το πέρασμα του Μπολάν τον Μάρτιο. Άρχισε να γίνεται αισθητή η έλλειψη προμηθειών και ζωοτροφών. Οι καμήλες μειώθηκαν κατά εκατοντάδες, και ένα μεγάλο μέρος των αποσκευών χάθηκε. Στις 7 Απριλίου ο στρατός μπήκε στο πέρασμα Χοτζάκ, διασχίζοντάς το χωρίς αντίσταση, και στις 25 Απριλίου μπήκε στην Κανταχάρ, την οποία οι Αφγανοί πρίγκιπες, τα αδέρφια του Ντοστ Μοχάμεντ, είχαν εγκαταλείψει. Μετά από ανάπαυση δύο μηνών, ο διοικητής σερ Τζον Κίνι, προχώρησε με το κύριο σώμα του στρατού προς τον βορρά, αφήνοντας μια ταξιαρχία, υπό τις διαταγές του Νοτ, στην Κανταχάρ. Το Γαζνί, το απόρθητο φρούριο του Αφγανιστάν, καταλήφθηκε στις 22 Ιουλίου, όταν ένας λιποτάκτης έδωσε την πληροφορία ότι η πύλη της Καμπούλ ήταν η μόνη που δεν είχε οχυρωθεί. Κατά συνέπεια ανατινάχτηκε και εφόρμησαν στη συνέχεια στον χώρο. Μετά από αυτή την καταστροφή, ο στρατός που είχε συγκεντρώσει ο Ντοστ Μοχάμεντ διαλύθηκε αμέσως και η Καμπούλ άνοιξε κι αυτή τις πύλες της. Στις 6 Αυγούστου ο Σαχ Σουτζάχ ενθρονίστηκε τυπικά, αλλά η πραγματική διεύθυνση της κυβέρνησης παρέμεινε στα χέρια του Μακνότεν, ο οποίος πλήρωνε όλα τα έξοδα του Σαχ Σουτζάχ από το ινδικό θησαυροφυλάκιο.

Η κατάκτηση του Αφγανιστάν φαινόταν να έχει ολοκληρωθεί, και ένα σημαντικό μέρος των στρατευμάτων στάλθηκε πίσω. Αλλά οι Αφγανοί δεν ήταν καθόλου ικανοποιημένοι που κυβερνούνταν από τους Φερινγί Καφίρ (Φράγκους άπιστους), και κατά τη διάρκεια ολόκληρου του 1840 και του 1841, οι εξεγέρσεις διαδέχονταν τις εξεγέρσεις σε κάθε μέρος της χώρας. Τα αγγλο-ινδικά στρατεύματα έπρεπε να βρίσκονται συνεχώς σε κίνηση. Ωστόσο, ο Μακνότεν δήλωσε ότι αυτή ήταν η κανονική κατάσταση της αφγανικής κοινωνίας, και έγραψε στην πατρίδα του ότι όλα τα πράγματα πήγαιναν καλά και η εξουσία του Σαχ Σουτζάχ είχε εδραιωθεί. Οι προειδοποιήσεις των αξιωματικών του στρατού και των άλλων πολιτικών παραγόντων ήταν μάταιες. Ο Ντοστ Μοχάμεντ είχε παραδοθεί στους Βρετανούς τον Οκτώβριο του 1840 και στάλθηκε στην Ινδία. Κάθε εξέγερση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 1841 καταστάλθηκε με επιτυχία και προς τον Οκτώβριο ο Μακνότεν διορίστηκε κυβερνήτης της Βομβάης και ετοιμαζόταν να φύγει για την Ινδία με ένα άλλο σώμα στρατού. Όμως στη συνέχεια ξέσπασε η καταιγίδα. Η κατάληψη του Αφγανιστάν κόστιζε στο ινδικό ταμείο 1.250.000 λίρες ετησίως: έπρεπε να πληρώνει για 16.000 στρατιώτες του αγγλο-ινδικού στρατεύματος και του Σαχ Σουτζάχ στο Αφγανιστάν. Ακόμα 3.000 στο Σίντ, και στο πέρασμα Μπολάν. Τα βασιλικά μεγαλεία του Σαχ Σουτζάχ, οι μισθοί των υπαλλήλων του και όλα τα έξοδα του δικαστηρίου και της κυβέρνησής του, πληρώθηκαν από το ινδικό θησαυροφυλάκιο και, τέλος, οι Αφγανοί αρχηγοί επιχορηγήθηκαν, ή μάλλον δωροδοκήθηκαν, από την ίδια πηγή, προκειμένου να απέχουν από αταξίες. Ο Μακνότεν ενημερώθηκε ότι δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί η δαπάνη χρημάτων μ’ αυτό τον ρυθμό. Επιχείρησε περικοπές, αλλά ο μόνος δυνατός τρόπος για να τις επιβάλει ήταν να περικόψει τα επιδόματα των αρχηγών. Την ίδια μέρα που το επιχείρησε αυτό, οι αρχηγοί έκαναν μια συνωμοσία για την εξόντωση των Βρετανών, και ως εκ τούτου ο ίδιος ο Μακνότεν έγινε το μέσο με το οποίο πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση αυτών των εξεγερτικών δυνάμεων, που μέχρι τότε είχαν αγωνιστεί ενάντια στους εισβολείς μεμονωμένα και χωρίς ενότητα ή συντονισμό. Αν και είναι βέβαιο επίσης, ότι αυτή τη φορά το μίσος εξαιτίας της βρετανικής κυριαρχίας μεταξύ των Αφγανών είχε φθάσει στο υψηλότερο σημείο.

Οι Άγγλοι στην Καμπούλ βρίσκονταν υπό τη διοίκηση του στρατηγού Ελφινστόουν, ενός αρθριτικού, αναποφάσιστου, εντελώς ανήμπορου γέρου, οι διαταγές του οποίου αναιρούσαν διαρκώς η μια την άλλη. Τα στρατεύματα καταλάμβαναν ένα είδος οχυρωμένου στρατοπέδου, το οποίο ήταν τόσο εκτεταμένο που η φρουρά μόλις και μετά βίας επαρκούσε για να επανδρώνει τα τείχη και δεν ήταν δυνατόν να αποσπαστούν τμήματα για δραστηριότητες στην ύπαιθρο. Τα έργα ήταν τόσο ατελή που το χαντάκι και το στηθαίο θα μπορούσε να τα περάσει κάποιος πάνω σ’ ένα άλογο. Και σαν να μην έφταναν αυτά, το στρατόπεδο βρισκόταν μέσα στην απόσταση βολής των μουσκέτων από τις γειτονικές κορυφές, και το αποκορύφωμα του παραλογισμού της κατάστασης ήταν ότι όλες οι προμήθειες και τα ιατρεία, βρίσκονταν σε δύο ξεχωριστά οχυρά σε κάποια απόσταση από το στρατόπεδο, διαχωρισμένα απ’ αυτό από περιφραγμένους κήπους και ένα άλλο μικρό φρούριο που δεν είχε καταληφθεί από τους Άγγλους. Η ακρόπολη ή το Μπαλά Χισάρ της Καμπούλ θα πρόσφερε ένα ισχυρό και υπέροχο χειμερινό κατάλυμα για το σύνολο του στρατού, αλλά για να ευχαριστήσουν τον Σαχ Σουτζάχ, δεν είχε καταληφθεί. Στις 2 Νοέμβρη του 1841, η εξέγερση ξέσπασε. Το σπίτι του Αλεξάντερ Μπερνς στην πόλη δέχθηκε επίθεση και ο ίδιος δολοφονήθηκε. Ο Βρετανός στρατηγός δεν έκανε τίποτα, και η εξέγερση ισχυροποιήθηκε ακόμα περισσότερο από την ατιμωρησία. Ο Ελφινστόουν, εντελώς αβοήθητος, στο έλεος κάθε είδους αντιφατικών συμβουλών, έπεσε πολύ σύντομα σε τέτοια σύγχυση σαν αυτή που ο Ναπολέων [Βοναπάρτης] περιγράφει με τις τρεις λέξεις, ordre, contre-ordre, disordre [διαταγή, αντίθετη διαταγή, αταξία]. Το Μπαλά Χισάρ, ακόμη και τότε, δεν καταλήφθηκε. Μερικές μονάδες που είχαν σταλεί εναντίον χιλιάδων ανταρτών, φυσικά ηττήθηκαν. Αυτό έδωσε ακόμα περισσότερο θάρρος στους Αφγανούς. Στις 3 Νοεμβρίου τα οχυρά κοντά στο στρατόπεδο κατειλήφθηκαν. Στις 9, το φρούριο Επιμελητείας (με φρουρά από 80 μόνο άνδρες) καταλήφθηκε από τους Αφγανούς, και οι Βρετανοί κατά συνέπεια κατέληξαν να λιμοκτονούν. Από τις 5 Νοεμβρίου ο Ελφινστόουν συζητούσε ήδη για την εξαγορά της ελεύθερης διέλευσης από τη χώρα. Στην πραγματικότητα, από τα μέσα Νοεμβρίου, η αναποφασιστικότητα και η ανικανότητά του είχαν προκαλέσει την πτώση του ηθικού των στρατευμάτων και έτσι ούτε οι Ευρωπαίοι ούτε οι Σεπόι⁷ δεν μπορούσαν πλέον να αντιμετωπίσουν τους Αφγανούς σε ανοιχτό πεδίο. Ύστερα άρχισαν οι διαπραγματεύσεις. Κατά τη διάρκειά τους, ο Μακνότεν δολοφονήθηκε σε μια συνάντηση με Αφγανούς αρχηγούς. Το χιόνι άρχισε να καλύπτει το έδαφος, τα εφόδια ήταν λιγοστά. Τελικά, την 1η Ιανουαρίου, συμφωνήθηκε μια συνθηκολόγηση. Όλα τα χρήματα, 190.000 λίρες, έπρεπε να παραδοθούν στους Αφγανούς και να υπογραφούν γραμμάτια επιπλέον 140.000 λιρών. Όλο το πυροβολικό και τα πυρομαχικά, εκτός από 6 κανόνια των έξι δακτύλων και 3 ορεινά πυροβόλα, έπρεπε να εγκαταλειφθούν. Όλο το Αφγανιστάν έπρεπε να εκκενωθεί. Οι αρχηγοί, από την άλλη πλευρά, υποσχέθηκαν μια ασφαλή διέλευση για τα εφόδια και τα ζώα.

Στις 5 Ιανουαρίου άρχισε η έξοδος των Βρετανών, 4.500 μαχητές και 12.000 βοηθητικοί του στρατοπέδου. Αρκούσε μια πορεία για να διαλυθεί και το τελευταίο απομεινάρι τάξης, και να μπερδευτούν οι στρατιώτες με τους βοηθητικούς του στρατοπέδου σε μια απελπιστική σύγχυση, καθιστώντας κάθε αντίσταση αδύνατη. Το κρύο και το χιόνι και η έλλειψη προμηθειών είχαν επιπτώσεις ανάλογες με την υποχώρηση του Ναπολέοντα από τη Μόσχα [το 1812]. Αλλά αντί για μια απόσταση σεβασμού που είχαν κρατήσει οι Κοζάκοι, οι Βρετανοί παρενοχλούνταν από εξαγριωμένους Αφγανούς σκοπευτές, οι οποίοι είχαν καταλάβει όλα τα υψώματα, οπλισμένοι με μουσκέτα μεγάλου βεληνεκούς. Οι αρχηγοί που υπέγραψαν τη συνθηκολόγηση, ούτε μπορούσαν ούτε ήθελαν να περιορίσουν τις ορεινές φυλές. Το πέρασμα Κουρντ-Καμπούλ έγινε ο τάφος όλου σχεδόν του στρατεύματος, οι λίγοι που απέμειναν, λιγότεροι από 200 Ευρωπαίους, έπεσαν στην είσοδο του περάσματος Γιουγκντουλούκ. Μόνο ένας άνθρωπος, ο Δρ Βράιντον, έφτασε στην Τζαλαλαμπάντ για να πει την ιστορία. Πολλοί αξιωματικοί όμως, είχε πιαστεί από τους Αφγανούς, και κρατούνταν σε αιχμαλωσία. Η Τζαλαλαμπάντ είχε καταληφθεί από την ταξιαρχία του Σέιλ. Του ζητήθηκε να συνθηκολογήσει, αλλά αρνήθηκε να εκκενώσει την πόλη και το ίδιο έκανε ο Νοτ στην Κανταχάρ. Το Γαζνί είχε πέσει. Κανένας δεν άκουγε πυροβολικό και οι Σεπόι της φρουράς είχαν υποκύψει στο κλίμα.

Εν τω μεταξύ, οι βρετανικές αρχές στα σύνορα, με την πρώτη είδηση της καταστροφής της Καμπούλ, άρχισαν να συγκεντρώνουν στην Πεσαβάρ τα στρατεύματα που προόριζαν για την ανακούφιση των συνταγμάτων στο Αφγανιστάν. Αλλά τα μέσα μεταφοράς ήταν ανεπαρκή και μεγάλος αριθμός των Σεπόι αρρώστησε. Τον Φεβρουάριο ανέλαβε τη διοίκηση ο στρατηγός Πόλοκ και μέχρι το τέλος του Μαρτίου του 1842, πήρε περισσότερες ενισχύσεις. Στη συνέχεια διέσχισε το πέρασμα του Χιμπέρ και προχώρησε για να βοηθήσει τον Σέιλ στην Τζαλαλαμπάντ. Εκεί, ο Σέιλ είχε νικήσει πριν μερικές ημέρες ολοκληρωτικά τον αφγανικό στρατό που τον πολιορκούσε. Ο λόρδος Ελένμπορο, γενικός κυβερνήτης τότε της Ινδίας, διέταξε τους στρατιώτες να υποχωρήσουν, αλλά τόσο ο Νοτ, όσο και ο Πόλοκ επικαλέστηκαν την εύληπτη δικαιολογία της έλλειψης μεταφοράς. Τελικά, από τις αρχές του Ιουλίου, η κοινή γνώμη στην Ινδία ανάγκασε τον Λόρδο Ελένμπρο να κάνει κάτι για την αποκατάσταση της εθνικής τιμής και του κύρους του βρετανικού στρατού. Ως εκ τούτου, ενέκρινε ο ίδιος μια προέλαση στην Καμπούλ από την Κανταχάρ και από την Τζαλαλαμπάντ. Έως τα μέσα του Αυγούστου, ο Πόλοκ και ο Νοτ είχαν έρθει σε συνεννόηση για τις κινήσεις τους και στις 20 Αυγούστου, ο Πόλοκ κινήθηκε προς την Καμπούλ, έφτασε στο Γκουνταμούκ και νίκησε ένα σώμα Αφγανών στις 23 Αυγούστου, κατέλαβε το πέρασμα Τζουγκντουλούκ στις 8 Σεπτεμβρίου, νίκησε τις συγκεντρωμένες δυνάμεις του εχθρού στις 13 στο Τεζίν και στρατοπέδευσε στις 15 κάτω από τα τείχη της Καμπούλ. Ο Νοτ εν τω μεταξύ, είχε εκκενώσει την Κανταχάρ στις 7 Αυγούστου και βάδισε με όλες τις δυνάμεις του προς το Γαζνί. Μετά από κάποιες μικρές συμπλοκές, νίκησε ένα μεγάλο σώμα Αφγανών στις 30 Αυγούστου, κατέλαβε στις 6 Σεπτεμβρίου το Γαζνί, το οποίο είχε εγκαταλειφθεί από τον εχθρό, κατέστρεψε τα οχυρά και την πόλη και νίκησε πάλι τους Αφγανούς στην ισχυρή θέση του Αλιντάν και στις 17 Σεπτεμβρίου έφτασε κοντά στην Καμπούλ, όπου ο Πόλοκ αποκατέστησε αμέσως την επικοινωνία μαζί του. Ο Σαχ Σουτζάχ είχε δολοφονηθεί πολύ πριν, από κάποιους αρχηγούς και από τότε δεν υπήρχε κανονική κυβέρνησης στο Αφγανιστάν. Τυπικά, βασιλιάς ήταν ο γιος του, ο Φουτέχ Τζουνγκ. Ο Πόλοκ έστειλε ένα σώμα ιππικού για τους αιχμαλώτους της Καμπούλ, αλλά αυτοί είχαν κατορθώσει να δωροδοκήσουν τη φρουρά τους και συναντήθηκαν στον δρόμο. Για εκδίκηση, το παζάρι της Καμπούλ καταστράφηκε και οι στρατιώτες λεηλάτησαν ένα μέρος της πόλης και έσφαξαν πολλούς κατοίκους. Στις 12 Οκτωβρίου, οι Βρετανοί άφησαν την Καμπούλ και προχώρησαν από την Τζαλαλαμπάντ και την Πεσαβάρ προς στην Ινδία. Ο Φουτέχ Τζουνγκ, απελπισμένος για την κατάστασή του, τους ακολούθησε. Τότε ο Ντοστ Μοχάμεντ απελευθερώθηκε από την αιχμαλωσία και επέστρεψε στο βασίλειό του. Έτσι τελείωσε η απόπειρα των Βρετανών να επιβάλουν έναν δικό τους πρίγκιπα στο Αφγανιστάν.

Το άρθρο του Φρ. Ενγκελς γράφτηκε τον Iούλιο και τις δέκα πρώτες μέρες του Aυγούστου 1857, και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη The New American Cyclopaedia, τ. I, 1858.

Tο ότι ο Ένγκελς ήθελε να γράψει ένα άρθρο για το Aφγανιστάν (με έμφαση στον αγγλο-αφγανικό πόλεμο του 1838-42) είναι γνωστό από το γεγονός ότι συμπεριέλαβε αυτόν τον τίτλο στον κατάλογο των προβλεπόμενων άρθρων για την The New American Cyclopaedia, στο γράμμα του προς τον Mαρξ στις 28 Mαΐου 1857. Στις 11 Iουλίου όμως ο Ένγκελς πληροφόρησε τον Mαρξ ότι το άρθρο δεν θα ήταν έτοιμο στις 14 Iουλίου, όπως είχαν συμφωνήσει. H δουλειά για αυτό προφανώς πήρε περισσότερο χρόνο απ’ όσο περίεμενε. O Mαρξ το είχε παραλάβει στις 11 Aυγούστου και, όπως φαίνεται από την ένδειξη στο σημειωματάριο του, το έστειλε στη N. Yόρκη.

Σε ένα γράμμα προς τον Mαρξ στις 2 Σεπτεμβρίου 1857 ο Tσαρλς Nτάνα ευχαρίστησε για την παραλαβή του άρθρου «Eισβολή στο Aφγανιστάν». O Ένγκελς, για να γράψει αυτό το άρθρο, χρησιμοποίησε το έργο του JW Kaye, History of the War in Afghanistan, τ. I-II, Λονδίνο 1851.

Σημείωση στο Marxists Internet Archive

 

Ταλιμπαν.Ποιος τους εφτιαξε και γιατι.

 

Γιώργος Χ. Παπασωτηρίου

n1ud9 AugutlssStpo anctusnh o0toto4rreemr:g4id8  · 

Οι Ταλιμπάν παράγουν το 90% της ηρωίνης παγκοσμίως

Ακούω την κραυγή της γυναίκας από το Αφγανιστάν προς τους ηγέτες της Δύσης: «Μην αναγνωρίζετε τους Ταλιμπάν». Ύστερα, ακούω τον αξιωματούχο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπορέλ να λέει πως «θα συνομιλήσουμε με τους Ταλιμπάν, που είναι οι νικητές του πολέμου» και φρικιώ! Αυτό ήδη συνιστά «αναγνώριση»!

Την ίδια στιγμή ο Ρομπέρτο ​​Σαβιάνο, ο συγγραφέας του Gomorra, γράφει στην Corriere della Sera ότι οι Ταλιμπάν, οι νέοι επικυρίαρχοι της Καμπούλ, αντλούν τη δύναμή τους από την παραγωγή και το εμπόριο οπίου, με το οποίο προμηθεύουν κάθε είδους μαφία και καρτέλ. Τονίζει δε ότι η Δύση δεν χτύπησε ποτέ τους Ταλιμπάν σ’ αυτό το σημείο.

Ο Σαβιάνο μας καλεί να διαβάσουμε τις εκθέσεις του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC): «Για τουλάχιστον είκοσι χρόνια(σ.σ. όση η διάρκεια της παρουσίας των Αμερικανών στο Αφγανιστάν), θα βρίσκετε πάντα τα ίδια δεδομένα: πάνω από το 90% της ηρωίνης στον κόσμο παράγεται στο Αφγανιστάν. Αυτό σημαίνει ότι οι Ταλιμπάν, μαζί με τους ναρκέμπορους της Νότιας Αμερικής, είναι οι πιο ισχυροί έμποροι ναρκωτικών στον κόσμο», σημειώνει ο Σαβιάνο. Αλλά η ηρωίνη δεν είναι η μόνη ειδικότητά των Ταλιμπάν.

Την τελευταία δεκαετία, οι Ταλιμπάν «άρχισαν επίσης να παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην επιχείρηση χασίς και μαριχουάνας». Και ο συγγραφέας απορεί, εκφράζοντας τη λύπη του, που μιλάμε πάντα για το Αφγανιστάν «αποφεύγοντας τη βασική δυναμική της σύγκρουσης, αγνοώντας τις πηγές που χρηματοδοτούν τον πόλεμο», που είναι το όπιο. Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν είναι «πόλεμος του οπίου» τονίζει: «Πριν από τα θρησκευτικά σχολεία, πριν από την υποχρέωση των γυναικών να φορούν μπούρκα, πριν από τους αναγκαστικούς γάμους νεαρών κοριτσιών, οι Ταλιμπάν είναι πρώτα και κύρια διακινητές ναρκωτικών, των οποίων, στο όνομα της ηθικής αυστηρότητάς τους, καταδικάζουν σθεναρά την κατανάλωση και την κουλτούρα τους.», γράφει ο Σαβιάνο.

Όπως παρατηρούν άλλοι αναλυτές στις περιοχές που έχουν επέμβει οι ΗΠΑ, το εμπόριο ναρκωτικών σ’ αυτές ανθεί. Θυμίζουμε ότι κάποτε οι ΗΠΑ έκαναν ολόκληρους «πολέμους» με πρόσχημα τα ναρκωτικά. Τον Απρίλιο του 2000 ψηφίστηκε στις ΗΠΑ το «Σχέδιο Κολομβία», που ήταν μια τεράστια βοήθεια προς την Κολομβία (στο στρατό και την αστυνομία της κυρίως) σε χρήμα, υποδομή και τεχνογνωσία. Στην πραγματικότητα ήταν ένα πιλοτικό σχέδιο μιας νέας μορφής παρέμβασης στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, με το πρόσχημα του «αντι-ναρκωτικού αγώνα» και στόχο τα τοπικά αντάρτικα κινήματα(όπως το FΑRC). Όπως αποκάλυψε και ο Gary Webb, όταν η CIA ήθελε να χρηματοδοτήσει τους κόντρας της Νικαράγουας, εσκεμμένα δημιούργησε μια επιδημία κοκαΐνης στα γκέτο των μαύρων του Λος Αντζελες. Έτσι, με ένα σμπάρο η CIA πετύχαινε δυο τρυγόνια: την «ειρηνοποίηση» των Νικαραγουανών (με τις σφαίρες) αλλά και των μαύρων (με τα ναρκωτικά).

Άραγε, μαζί με το νέο κύμα προσφύγων, θα έχουμε κι ένα τσουνάμι ηρωίνης, που θα προκαλέσει ο «σεισμός» στο Αφγανιστάν; Ενδεχομένως.

Κατά τα άλλα, οι ΗΠΑ μέσω των Ταλιμπάν είναι έτοιμες να χτυπήσουν την Κίνα στο μαλακό υπογάστριό της. Στο εσωτερικό ήδη της Κίνας υπάρχουν οι τουρκόφωνοι Ουιγούροι που ζητούν να αποσχιστούν. Το «έργο» μόλις ξεκίνησε…

Οι Ουιγουροι ειναι συχνα θεμα στα δελτια ειδησεων της Δυσης λογω οσων συμβαινουν τα τελευταια χρονια  εκει και τις δρασεις της εξτρεμιστικης θρησκευτικης οργανωσης Hizb-ub-Tahrirος που ιδρυθηκε το 1953 με τμηματα σε 50 χωρες ξεκινησε τον «ενοπλο αγωνα»το 1989  και θελει να εγκαθιδρυσει το Χαλιφατο και να επιβαλει την Σαρια. Στο αρθρο αυτο φυσικα οπως και σε ολα τα αντιστοιχα δεν θα διαβασετε για τους στοχους και τις ενοπλες δολοφονικες δρασεις (αντί να εξαφανιστούν μέσα στον αρχικό πανικό, οι δύο δράστες κατέβηκαν από το φορτηγό και επιτέθηκαν στους τραυματίες με αυτοσχέδιες χειροβομβίδες και μαχαίρια, σκοτώνοντας επί τόπου 16 εξ αυτών και πληγώνοντας βαριά τουλάχιστον 25 άλλους)των φανατικων εξτρεμιστων της Hizb ut-Tahrir που ενισχυονται απο καποιες  μυστικες υπηρεσιες της Δυσης.

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά στο Αφγανιστάν;

Η περιοχή που είναι σήμερα το Αφγανιστάν παίζει κυριολεκτικά να έχει αλλάξει χέρια πάνω από 30 φορές μέσα στην ιστορία, αποτελώντας κομμάτι διάφορων αυτοκρατοριών για μικρά ή μεγάλα διαστήματα – ήταν μέχρι και κομμάτι της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου!

☪️ Οι λαοί της περιοχής εξισλαμίστηκαν μαζικά γύρω στο 700-800 μΧ, τότε που ο αραβικός κόσμος είχε αρχίσει να παίρνει τα πάνω του και να εξαπλώνεται προς διάφορες κατευθύνσεις.

👉 Το Αφγανιστάν με τα σημερινά σύνορα έγινε μια ξεχωριστή, αυτόνομη οντότητα περίπου 300 χρόνια πριν (γύρω στο 1750μΧ) όπου δημιουργήθηκε η αυτοκρατορία/δυναστεία #Ντουρανί, γνωστή και ως ΑΦΓΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.

Τότε, ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΒΕΡ οι φυλές της περιοχής ενοποιήθηκαν. Οι Αφγανοί είναι ένας όρος για τις φυλές της εθνότητας των #Παστούν, που κυριαρχούσαν εντός των συνόρων της αυτοκρατορίας αλλά μέχρι τότε έκαναν η καθεμία τη φάση της.

🇦🇫+🇵🇰 Η αυτοκρατορία αυτή ήταν στην ουσία το σημερινό Αφγανιστάν αλλά ΚΑΙ το διπλανό Πακιστάν (και μικρά κομματάκια από άλλα γειτονικά κράτη).

Λίγες δεκαετίες μετά, κάπου στο 1800, ΑΡΧΙΣΕ ΤΟ ΜΠΛΕΞΙΜΟ. Έχω την προσοχή σας;

🇬🇧 Αν θυμάστε, η Βρετανία εκείνη την εποχή είχε καταλάβει την περιοχή που είναι σήμερα το Μπανγκλαντές, η Ινδία και το Πακιστάν – τις “Βρετανικές Ινδίες” όπως τις έλεγε. Κατακτώντας το Πακιστάν, διαμέλισε την Αφγανική Αυτοκρατορία και πρακτικά χώρισε τον πληθυσμό των Παστούν στα δύο.

🇷🇺 Ταυτόχρονα, η Ρωσική Αυτοκρατορία είχε εξαπλωθεί και πλησίαζε επικίνδυνα από τα βόρεια! Γενικά στρίμωγμα η Αφγανική Αυτοκρατορία – και για ένα διάστημα ήταν κάτι σαν “ουδέτερη ζώνη” μεταξύ Ρωσίας και Βρετανίας.

🤝 Λόγω της διπλής εξωτερικής απειλής που παραμόνευε οι φυλές της αυτοκρατορίας άρχισαν να αποκτούν για πρώτη φορά μια συλλογική συνείδηση και μια αίσθηση πραγματικής ενότητας. Γεννήθηκε μια νέα εθνική ταυτότητα, που χτίστηκε σε ένα καθεστώς οργής, εσωστρέφειας και φόβου των εξωτερικών απειλών.

Οι Βρετανοί δεν κρατήθηκαν – επειδή φοβόντουσαν μην επέμβουν οι Ρώσοι, φρόντισαν να ρίξουν τον αυτοκράτορα του Αφγανιστάν και να φυτέψουν έναν βασιλιά ντόπιο μεν, δικό τους δε. Αποικία τύπου, αλλά πιο διακριτικά. Τον τύπο αυτόν δεν τον ήθελε κανείς και τον έριξαν με τη βία.

✌️Έγιναν άλλοι δύο πόλεμοι μεταξύ Αφγανών και Βρετανών τις επόμενες δεκαετίες, μέχρι που το 1926 (4 χρόνια πριν γεννηθεί ο πατέρας μου!!!) είπαν να το λήξουν και δημιουργήθηκε (και αναγνωρίστηκε διεθνώς!!!) το βασίλειο των Αφγανών.

❗️Γενικά οι Βρετανοί ενώ χωθήκαν χοντρά βρήκαν τρομερή αντίσταση από τους Αφγανούς – βλέπετε μιλάμε για ένα από τα πιο βουνίσια κράτη του κόσμου κι οι ντόπιοι είχαν το πλεονέκτημα ότι γνώριζαν τα μέρη τους καλά. Εδώ δεν έφτανε να έχεις σύγχρονα όπλα. Το ίδιο ισχύει και για τους #Ταλιμπάν, που θα δούμε λίγο αργότερα πως εμφανίστηκαν.

👑 Το Αφγανιστάν παρέμεινε βασίλειο μέχρι το 1973 – μέσα σε αυτά τα 50 χρόνια έγιναν μεταρρυθμίσεις και προσπάθειες εκσυγχρονισμού με βάση όμως τα δυτικά δεδομένα, κι απ’όσο κατάλαβα αυτό δημιούργησε αντιδράσεις γιατί κάποιοι ήταν σε φάση “για κάτσε, μας έχουν διαλύσει εδώ κι έναν αιώνα κι εμείς υιοθετούμε τις συνήθειες και τα συστήματά τους τώρα;”

Υπήρχε μια άρνηση κι αντίσταση στον εκσυγχρονισμό όπως πήγαινε να γίνει, γιατί το να υιοθετείς τύπους και συστήματα που θυμίζουν τη Δύση, είχε ταυτιστεί για πολλούς με την υποταγή στις μεγάλες δυνάμεις.

👉 Ακόμη και για καλό να είναι οι μεταρρυθμίσεις δηλαδή, η αλλαγή πρέπει να γίνει ως μια συνειδητοποιημένη συλλογική διαδικασία κι όχι παρεμβατικά σαν να σου βάζουν απροειδοποίητα υπόθετο. Απαιτείται χρόνος και ζυμώσεις, αλλιώς μιλάμε για εύθραυστο εκσυγχρονισμό που απειλεί να γεννήσει εξτρεμισμό.

Από το 1973 και μετά, άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, κι από #βασίλειο το Αφγανιστάν έγινε #δημοκρατία με ψιλοπαρόμοια πολιτική όμως – μεταρρυθμίσεις, εκσυγχρονισμός, εξωστρέφεια.

💥 ΠΑΥΣΗ 💥 Να θυμίσω ότι εκείνη την εποχή συνέβαινε ακόμη ο ψυχρός πόλεμος, δηλαδή εκείνη η “κούρσα” μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ με σκοπό να επικρατήσει μια από τις δύο ως παγκόσμια υπερδύναμη.

Σε εκείνη τη φάση λοιπόν, η νεοσύστατη δημοκρατία του Αφγανιστάν είχε στήριξη ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ υπερδυνάμεις που προσπαθούσαν να το φέρουν με το μέρους τους και να το εντάξουν στη σφαίρα επιρροής τους. Όμως δεν κράτησε για πολύ η δημοκρατία, μόνο πέντε χρόνια! Μέχρι το 1978!

👉 Το 1978 έγινε πραξικόπημα κι ανέλαβε βίαια την εξουσία το #κομμουνιστικό κόμμα του Αφγανιστάν το οποίο είχε και τη στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης. Εδώ η πολιτική συμπεριλάμβανε μεταρρυθίσεις πάλι με σκοπό τον εκσυγχρονισμό, αλλά με τρόπο τόσο ριζοσπαστικό που κάπως παραέκατσε “βαρύς” στους ανθρώπους που δεν ήθελαν να απομακρυνθούν από τις παραδοσιακές αξίες, τη θρησκεία και τα συστήματα που είχανε μάθει – πόσω μάλλον αν υπάρχει τέτοιο μένος απέναντι στη δύση!

😱 Ως “αντίδραση” στην πολιτική του κομμουνιστικού κόμματος, δημιουργήθηκαν οι #Μουτζαχεντίν, κάποιες ένοπλες ομάδες μαχητών που είχαν τη στήριξη τόσο του Πακιστάν (μην ξεχνάμε ότι οι Παστούν είναι χωρισμένοι σε Αφγανιστάν αλλά και Πακιστάν) αλλά και των ΗΠΑ, της Σαουδικής Αραβίας, της Κίνας και του Ιράν!!!

😮 Δηλαδή μιλάμε για έναν πόλεμο που ήταν ΚΑΙ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΙ’ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ (proxy war που λέμε) ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΗΠΑ ΚΑΙ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ – κράτησε μέχρι το 1990 περίπου!!! ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1990!!! 😮

😦 Μετά από τόσο πόλεμο, γεννήθηκαν ακόμη πιο ακραίες ομάδες – ανέβηκε στην εξουσία το Ισλαμιστικό Κράτος του Αφγανιστάν που λίγα χρόνια μετά αντικαταστάθηκε από το ακόμη πιο εξτρεμιστικό Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν δηλαδή τους λεγόμενους #Ταλιμπάν!!!

Μιλάμε για πολύ πιο σκληρές πολιτικές εδώ. Του τύπου “Ό,ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΔΥΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ? ΚΑΜΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!! ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΓΚΕΙ;;; ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΓΚΕΙ!” και ούτω καθεξής.

Οι Ταλιμπάν είχαν τον έλεγχο της χώρας από το 1996 μέχρι το 2001. Θυμάστε τι έγινε το 2001;;; Η επίθεση στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη.

Λέγεται ότι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν της Αλ-Κάιντα (της οργάνωσης που ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση) βρισκόταν τότε στο Αφγανιστάν και τον έκρυβαν οι Ταλιμπάν αρνούμενοι να τον παραδώσουν στις ΗΠΑ, οπότε οι ΗΠΑ έστειλαν εκεί στρατεύματα με σκοπό να εξαφανίσουν τους Ταλιμπάν.

Κατάφεραν να τους ρίξουν από την κυβέρνηση και να τους περιορίσουν, ορίζοντας έναν άλλο τύπο για πρωθυπουργό, αλλά ΔΕΝ κατάφεραν ποτέ να τους αφανίσουν.

Πέρασαν 20 ΧΡΟΝΙΑ, όλο αυτό κόστισε 1 ΤΡΙΣ δολάρια και πολλές ζωές αμερικανών στρατιωτών στις ΗΠΑ, μέχρι που αυτές τις μέρες αποφασίστηκε να αποσυρθούν τα στρατεύματα.

Δηλαδή, οι Ταλιμπάν νίκησαν.

Ή τουλάχιστον για τώρα. Και μάλιστα, 20 χρόνια μετά λέγεται πώς είναι περισσότεροι απ’ότι ήταν το 2001.

Επίσης λέγονται και διάφορα για εκμετάλλευση των μεγάλων ποσοτήτων οπίου της περιοχής από διάφορους εμπλεκόμενους σε όλους αυτούς τους πολέμους όλες αυτές τις δεκαετίες, οπότε δεν ξέρω τι ρόλο μπορεί να έχει παίξει κι αυτό.

Γενικά είναι μια φρικαλέα κατάσταση και επειδή ήρθε μετά από πυρκαγιές σε Ελλάδα και άλλες τόσες χώρες ταυτόχρονα με καπάκι καταστροφικό σεισμό στην Αϊτή, έχω πέσει λίγο σε ένα περίεργο σκοτάδι τελευταίες εβδομάδες.

Πλιζ, αν έχω γράψει κάτι λάθος μη με ξεσκίσετε όπως συνήθως, αν μπορείτε με λίγη παραπάνω τρυφερότητα αυτή τη φορά.

Ελπίζω να βοήθησε λίγο αυτό το ποστ! Ό,τι μπορεί να έχω καταλάβει λάθος ή να ξέχασα βάλτε το στα σχόλια.

χάρτης φτιαγμένος με mapchart.net

https://www.facebook.com/groups/172669316184406/?multi_permalinks=4272431529541477&hoisted_section_header_type=recently_seen

Konstantinos Mpourxas

2tlhSopons0horeod · 

Με την προέλαση των Ταλιμπάν και του σκοταδισμού στο Αφγανιστάν καλό είναι να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα παρατηρώντας στην αρχή τις φώτο

Στις πρώτες τρεις ..όταν με την λαϊκή επανάσταση το 1978 στο Αφγανιστάν τα πρόσωπα των ανθρώπων βγήκαν στο φως του Ήλιου αλλά δυστυχώς οχι για πολύ Ούτε καν για 10 χρόνια !

Στην τέταρτη φώτο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ρηγκαν με τους σημερινούς που επελαύνουν και τότε συμμάχους του επεξεργάζονται σχέδια για την ανατροπή της Λαϊκής Δημοκρατίας στο Αφγανισταν το χτύπημα της τότε Σοβιετικής Ένωσης και την επιστροφή της χώρας στο προηγούμενο καθεστώς !

Το που επέστρεψε το Αφγανισταν είναι σ’ολους πλέον γνωστό !

Στο μαύρο και στο κατράμι μ’ ενα συνεχιζόμενο μακέλεμα του Αφγανικου λαού από των πόλεμο των δυο πρώην συμμάχων ! Των Αμερικανονατοικων ιμπεριαλιστων απο την μια μερια και των φανατικών ισλαμιστών Ταλιμπαν απο την αλλη !

Αρθρο του Robert Fisk στον Indepedent στις 6 Δεκεμβρίου του 1993, με τίτλο «Anti-Soviet warrior puts his army on the road to peace»

Κι ομως το Αφγανιστάν μπορούσε να ήταν σήμερα μια διαφορετική χώρα. Μπορούσε ο λαός της να είχε ξεφύγει από τα δεσμά που του πέρασαν χειροπόδαρα αιώνες φεουδαρχικής βαρβαρότητας και σε συνέχεια καπιταλιστικής επιθετικής στάσης, που στήριξε και δυνάμωσε τους σημερινούς καταπιεστές του. Κι έκανε μια τέτοια προσπάθεια ο αφγανικός λαός, όταν το 1978 πραγματοποίησε την επανάστασή του και εγκαθίδρυσε την εξουσία του. Μπορούσε, λοιπόν, να είχε βγει οριστικά στο φως. Βγήκε, όμως, για λίγα χρόνια. Σε συνέχεια ο καπιταλισμός και η εσωτερική αντεπανάσταση τον κύλησαν ξανά στον Καιάδα. Αυτή είναι η πραγματικότητα, που συγκαλύπτεται από τους περισσότερους αναλυτές – αν και τη γνωρίζουν – αλλά και από δημοσιογράφους, άλλοι παρότι τη γνωρίζουν και επειδή «αναλύουν», δίχως να γνωρίζουν.

Η λαϊκή επανάσταση στο Αφγανιστάν πραγματοποιήθηκε στις 27 Απρίλη 1978. Λαός και στρατός αναγνώρισαν ως πολιτικό εκφραστή τους το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα του Αφγανιστάν (ΛΔΚΑ), που ανέλαβε την εξουσία.

Από τα πρώτα μέτρα, που πήρε η λαϊκή κυβέρνηση ήταν να μοιράσει τη γη στους ακτήμονες, στους μικροκαλλιεργητές, στους εργάτες γης και στους νομάδες. Πρωτάκουστο γεγονός για ένα λαό, που επί 10 αιώνες βρισκόταν κάτω από το φεουδαρχικό ζυγό. Από αυτή τη στιγμή άρχιζε και ένοπλη αναμέτρηση ανάμεσα σ’ εκείνους που αποκτούσαν γη και σ’ εκείνους που την έχασαν… 6.795.670 στρέμματα γης μοιράστηκαν σε 2.000.000 άτομα. 4.000.000 στρέμματα αφαιρέθηκαν από τους 39.000 γαιοκτήμονες χωρίς αποζημίωση. 11.000.000 μέλη αγροτικών οικογενειών απαλλάχτηκαν από τα χρέη τους στους τοκογλύφους, ύψους 70 δισεκατομμυρίων δραχμών. Ενώ λίγα χρόνια αργότερα χαρίστηκαν και οι χρεωστούμενοι στο κράτος φόροι 4.300.000 αγροτών. Ταυτόχρονα στην αγροτική οικονομία άρχισαν να εισρέουν από τη Σοβιετική Ενωση τρακτέρ και άλλα εργαλεία, καθώς και εργαλεία για την οικοδομική βιομηχανία. Οι λαϊκές πολυκατοικίες άρχισαν ν’ αντικαθιστούν τα τσαντίρια και τα καλύβια από ξερολιθιές. Αυξήθηκαν ουσιαστικά οι μισθοί και τα μεροκάματα.

Αλλά η πιο πρωτάκουστη για το Αφγανιστάν ανατροπή έγινε στη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Πρώτα απ’ όλα η γυναίκα του Αφγανιστάν μπήκε στην παραγωγή.

Μεγάλα τμήματά τους πέταξαν από πάνω τους το τσαντόρ και τις μαντίλες και ντύθηκαν ανθρώπινα. Αρχισαν να μαθαίνουν γράμματα, στα πλαίσια της καταπολέμησης του αναλφαβητισμού γενικά, να σπουδάζουν. Κι επιπλέον δημιούργησαν τις μαζικές γυναικείες οργανώσεις, μπήκαν στον πολιτικό στίβο, πολλές στελέχωσαν το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα, πήραν τα όπλα, εντάχθηκαν στις λαϊκές επιτροπές κατά της αντεπανάστασης. Με απόφαση του Επαναστατικού Συμβουλίου απαγορεύτηκε να αρραβωνιάζει ο άντρας τις γυναίκες – παιδιά του ή να τις παντρεύει, για να πάρει χρήματα ή εμπορεύματα. Με ανάλογα διατάγματα πάρθηκαν μέτρα για τη μητρότητα, καταργήθηκαν όλοι οι νόμοι που καθιέρωναν την ανισότητα των δύο φύλων. Μέσα σε λίγα χρόνια από την επανάσταση μόνο στην Καμπούλ υπήρχαν 7.454 δασκάλες και στην ύπαιθρο 9.000!

Η νέα οικονομία, στην οποία ο κρατικός τομέας αναπτυσσόταν διαρκώς σε βάρος του ιδιωτικού, έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη της παραγωγής. Το 1984 η παραγωγή φυσικού αερίου αυξήθηκε κατά 76,5% σε σχέση με το 1983, φτάνοντας τα 3 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα. Ο τομέας της κτηνοτροφίας έγινε και εξαγωγικός. Το 1983 η παραγωγή ζώων έφτασε τα 27.750.000 ζώα. Ταυτόχρονα άρχισαν να δημιουργούνται δρόμοι, να επισκευάζονται άλλοι. 1.500 φορτηγά αυτοκίνητα δόθηκαν από τη Σοβιετική Ενωση , για να αναπτυχθούν οι μεταφορές.

Πως να μην προκαλούσε τις μύριες αντιδράσεις αυτή η κοσμογονία; Η ανατροπή της λαϊκής εξουσίας έγινε ο στόχος των ΗΠΑ και των γαιοκτημόνων και των αντιδραστικών μουλάδων και ουλεμάδων, που οργάνωσαν την αντεπανάσταση: Σκότωναν, έκαιγαν και δηλητηρίαζαν τα νερά και την αγροτική παραγωγή, έσφαζαν τους δασκάλους και τα στελέχη του Κόμματος, ανατίναζαν δρόμους και εργοστάσια. Το χρήμα έρεε άφθονο. Οι ξένες υπηρεσίες, πρώτη και καλύτερη η ΣΙΑ, οργίαζαν. Ο πιο σύγχρονος εξοπλισμός δόθηκε από τις ΗΠΑ στους αντεπαναστάτες. Τα σύνορα Αφγανιστάν – Πακιστάν καταργήθηκαν. Πράκτορες της ΣΙΑ, στρατιωτικοί των ΗΠΑ , πακιστανικός στρατός, έμπαιναν κι έβγαιναν απ’ το Αφγανιστάν στο Πακιστάν. Σε ένα εκατομμύριο δολάρια την ημέρα υπολογίζεται το χρήμα που έδιναν οι ΗΠΑ , μόνο για να δημιουργηθεί κύμα προσφύγων προς το Πακιστάν! Επρόκειτο κυρίως για τους Αφγανούς γαιοκτήμονες, που έπαιρναν μαζί και τους κολίγους τους, στους οποίους ασκούσαν ισχυρή θρησκευτική και άλλη επιρροή. Χιλιάδες από τους «πρόσφυγες» πλούτισαν από το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών. Μόνο για το 1985 το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε «βοήθεια» στους αντεπαναστάτες 250 εκατομμύρια δολάρια και 200 εκατομμύρια δολάρια η Ιαπωνία, η Σαουδαραβία και τα Αραβικά Εμιράτα! Κι όπως έγραψε το περιοδικό «Τάιμ», «ο αγωγός της ΣΙΑ προς τους αντάρτες, που εγκαινιάστηκε από την κυβέρνηση Κάρτερ, κλιμακώθηκε από το νέο μετά την εκλογή του προέδρου Ρήγκαν

Τα παραπάνω δίνουν απάντηση στο ερώτημα ποιος και γιατί κάλεσε τη Σοβιετική Ενωση να βοηθήσει και με στρατιωτικά μέσα τη λαϊκή εξουσία. Να βοηθήσει τις επαναστατικές δυνάμεις ν’ αντιμετωπίσουν τόσες χώρες, που επικεφαλής τους ήταν οι ΗΠΑ . Δίνουν, επίσης, μια αποστομωτική απάντηση σε όσους κάνουν λόγο για το «σοβιετικό στρατό κατοχής»!

Είναι οι ίδιοι που υποστηρίζουν την ιμπεριαλιστική επίθεση για τα πετρέλαια, τις βάσεις, τον έλεγχο στρατηγικών διόδων, στο όνομα της προστασίας και καταπολέμησης της τρομοκρατίας!

Οι φιλικές σχέσεις του Αφγανιστάν με τη Σοβιετική Ενωση χρονολογούνταν από το 1919. Ηταν μια μικρή χώρα, καθυστερημένη το Αφγανιστάν . Κι ήταν φυσικό να προστρέξει στη νεοσύστατη ΕΣΣΔ, με την οποία συνορεύει, αφού η κυβέρνησή του (όχι κομμουνιστική βεβαίως) έβλεπε στην πρώτη χώρα της σοσιαλιστικής επανάστασης έναν φίλο και γείτονα. Μόλις η Οχτωβριανή Επανάσταση εδραιώθηκε, από τις πρώτες πράξεις της ήταν να συνάψει με την κυβέρνηση του Αφγανιστάν Σύμφωνο Φιλίας και Αμοιβαίας Συνεργασίας, διάρκειας 50 χρόνων! Αυτή η συνεργασία διακόπηκε στην πορεία, εξαιτίας αντιδραστικότατων αλλαγών που συντελέστηκαν στο Αφγανιστάν , για να επαναληφθεί αργότερα. Και πήρε την πιο στενή μορφή της μετά την επανάσταση του Απρίλη 1978, όταν η ΕΣΣΔ βοήθησε τον αφγανικό λαό και με το αίμα των παιδιών της.

Η λαϊκή επανάσταση στο Αφγανιστάν νικήθηκε, αλλά δε θα χαθεί ως ορόσημο στην πορεία του αφγανικού λαού. Το ίδιο και η διεθνιστική βοήθεια της Σοβιετικής Ενωσης . Θα το πούμε αποφασιστικά: Αυτή η βοήθεια είναι ο αντίποδας της αντεπανάστασης! Ετσι είναι η ταξική πάλη! Στο Αφγανιστάν συγκρούστηκε ο σοσιαλισμός με τον καπιταλισμό και την κατάληξη από την επικράτηση του δεύτερου την βλέπουμε περίτρανα σήμερα ! Το τι είναι πρόοδος και το τι σκοταδισμός στο Αφγανιστάν βγάζει μάτια και μόνο όποιος δεν θέλει να το δει δεν το βλέπει !

(Το κείμενο βασίστηκε σε παλιότερα δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη)

https://www.facebook.com/100011702690923/posts/1421589671574442/

«Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας του στρατηγού Ζία- ουλ- Χακ στο Πακιστάν επεκτάθηκε στη χώρα το δίκτυο των μαντρασών ( ιερατικών σχολείων) με χρηματοδότηση διαφόρων πηγών ( Σαουδάραβες, αμερικάνικα χρήματα από εμπόριο ναρκωτικών, πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες – ΙSI).Τα σχολεία αυτά εξασφάλιζαν στέγη και τροφή κι έτσι αποτέλεσαν πόλο έλξης για τα παιδιά φτωχών αγροτών και Αφγανών προσφύγων.
Η εκπαίδευση στις μαντράσες είχε σαφή στόχο να παράγει φονταμενταλιστές δίχως καμία εμβάθυνση ή κριτική πρόσληψη της μεγάλης ισλαμικής παράδοσης. Μαζί με την απόλυτη πίστη στον ιμάμη οι σπουδαστές ( Ταλιμπάν) εκπαιδεύονταν στη χρήση όπλων, τοποθέτησης βομβών κλπ. 2.500 μαντράσες εξαπλωμένες σε όλη τη χώρα εξέθρεψαν ένα στρατό 250.000 φανατικών , κάποιοι εκ των οποίων στελέχωσαν τις τάξεις των μουτζαχεντίν στον πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης και κάποιοι άλλοι παρέμεναν ως μια βραδυφλεγής φονταμενταλιστική βόμβα μέσα στο Πακιστάν.
Η πρώτη κατάληψη της Καμπούλ από τους Ταλιμπάν έγινε με τη βοήθεια κι επιχειρησιακή καθοδήγηση πακιστανικών επίλεκτων δυνάμεων , νικώντας τους Χαζάρους ( υποστηρίζονταν από το Ιράν), τον πολέμαρχο Αχμάντ Σαχ Μασσούντ ( που υποστήριζε η δημοκρατική Γαλλία) και τον Ουζμπέκο στρατηγό Ντοστούμ ( που υποστήριζε η ξεδοντιασμένη Ρωσία του Γιέλτσιν).
Το δόγμα των Ταλιμπάν είναι μια χονδροειδής, φονταμενταλιστική εκδοχή μιας τάσης του σουνιτισμού, ( ντεομπαντισμός) πιο ακραία ακόμα κι από το σαουδαραβικό ουαχαμπιτισμό.
Οι Ταλιμπάν όπως και κι άλλες αποκρουστικές εκκρίσεις του φονταμενταλισμού άλλοτε ενισχύθηκαν κι άλλοτε συγκρούστηκαν με τους αυτοκράτορες του κόσμου ( Μεγάλη Βρετανία , ΗΠΑ) .Άλλωστε ένα μόλις χρόνο πριν από την αμερικάνικη εισβολή είχαν δεχτεί πλουσιοπάροχη επιχορήγηση από τις ΗΠΑ για την υποτιθέμενη καταστροφή καλλιεργειών οπίου.
Πάντα όμως είχαν άσβεστο μίσους σε όποιαδήποτε μορφή χειραφετητικής εκκοσμίκευσης ( δημοκρατικής / ρεπουμπλικάνικης, αριστερής, αναρχικής) .
Μπορεί οι ΗΠΑ να φαίνεται ότι γι άλλη μια φορά βυθίζονται στις ερήμους και τις στέππες της κεντρικής Ασίας , όμως σίγουρα ο πολύπαθος λαός του Αφγανιστάν δεν βγαίνει νικητής από την αναχώρησή τους. ( παρόλο που η εικόνα του ελικοπτέρου που άρον άρον μαζεύει το προσωπικό από την πρεσβεία στην Καμπούλ παραπέμπει στα ελικόπτερα που εγκαταλείπουν τη Σαίγκόν και συνειρμικά στη μεγάλη νίκη του βιετναμέζικου λαού, μόνο ως φάρσα μπορεί να τεθεί η μία εικόνα δίπλα στην άλλη).»
Chris Kotsakos

Για την ιστορία και για να τα πάρουμε λίγο με τη σειρά με το Αφγανιστάν.

Το Αφγανιστάν πάντα ήταν μήλο της έριδος λόγω της γεωγραφικής του θέσης στην Ασία και όχι χάρη στον ορυκτό του πλούτο. Προσπάθησαν να το καταλάβουν οι Μακεδόνες (με τον Μέγα Αλέξανδρο να παντρεύεται την ντόπια πριγκίπισσα Ρωξάνη, κόρη του πολέμαρχου Οξυάρτη), οι Ρωμαίοι, οι Ούνοι, οι Μογγόλοι, οι Βρετανοί, οι Σοβιετικοί, και τέλος οι Αμερικάνοι. Δεν ονομάστηκε τυχαία «Τάφος Αυτοκρατοριών» (Graveyard of Empires) Στα πρόσφατα γεγονότα:

✅ 1978. Πραγματοποιείται πραξικόπημα στην Καμπούλ με υποκινητή την ΕΣΣΔ για την ανατροπή του Μοχάμετ Ντάουντ Χαν.

✅ 1979. Η CIA επιχειρεί πραξικόπημα στο γειτονικό Ιράν το οποίο όχι μόνο δεν πάει όπως το είχαν υπολογίσει αλλά καταλήγει ναι μεν στην ανατροπή του Σάχη, αλλά φέρνει στην εξουσία τον Αγιοτολάχ Χομεϊνί που επιβάλει ισλαμικό νόμο σε όλη τη χώρα.

✅ 1979. Η νέα κυβέρνηση του Αφγανιστάν έχει την υποστήριξη της ΕΣΣΔ και ανοίγουν τα σχολεία και τα πανεπιστήμια για τις γυναίκες. Καταργούνται οι μπούρκες και οι μαντίλες και γίνεται διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας.

✅ 1979. Οι Ταλιμπάν (που σημαίνει «μαθητές» στην αραβική διάλεκτο των Παστούν) ως μαθητές του Ισλάμ και της Σάρια ήταν αντίθετοι στη μόρφωση και την ελευθερία των γυναικών. Αποκτούν τη στήριξη του Ιράν και του Χομεϊνί που συμμερίζεται τις ίδιες απόψεις.

✅ 1979. Επιχείρηση «Κυκλώνας». Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες στρατολογούν τον Οσάμα Μπιν Λάντεν ο οποίος με ομάδες Σουνιτών μουσουλμάνων με έδρα το Πακιστάν προμήθευε πυραύλους στινγκερ στους Μουτζαχεντίν μαχητές του Αφγανιστάν (Freedom Fighters).

✅ Σκοπός των Αμερικανών ήταν μέσω των Μουτζαχεντίν να ανατρέψουν την κομουνιστική κυβέρνηση του Αφγανιστάν και να ανακόψουν την επιρροή της ΕΣΣΔ στην Ασία. Για να ανακόψουν την παρουσία της ΕΣΣΔ προμήθευσαν με όπλα κι τεχνογνωσία στους Μουτζαχεντίν (Freedom Fighters) με ηγέτη πλέον των Ταλιμπάν τον Μπίν Λάντεν.

✅ Την παραμονή των Χριστουγέννων του ίδιου έτους Σοβιετικά στρατεύματα εισβάλουν στο Αφγανιστάν για να υποστηρίξουν στρατιωτικά την κομουνιστική κυβέρνηση.

✅ Οι Ταλιμπάν πολεμούν στο πλευρό των Μουτζαχεντίν διεξάγοντας ανταρτοπόλεμο κατά των κυβερνητικών και Σοβιετικών δυνάμεων για 9 χρόνια.

✅ 1981. Στο διεθνές δικαστήριο της Στοκχόλμης ο Εντουάρντο Γκαλεάνο γράφει στο βιβλίο του για τον υψηλόβαθμο θρησκευτικό ηγέτη των Ταλιμπάν ο οποίος κατέθετε ενάντια των Σοβιετικών και της κυβέρνησης του Αφγανιστάν: «Μας ατιμάσαν τα κορίτσια μας οι κομουνιστές! Τους έμαθαν γραφή και ανάγνωση»

✅ Οι ΗΠΑ συνεχίζουν καθ’ όλη τη δεκαετία του 80, να προμηθεύουν και να ενισχύουν με όπλα τους Freedom Fighters μέχρι το Φεβρουάριο του 1989. Παράλληλα χρηματοδοτούσαν προπαγανδιστικές ταινίες για να ενισχύσουν την εικόνα των ανταρτών (βλ. Rambo 3, The Beast, Afghan Breakdown κτλ.)

✅ 1989. 15 Φεβρουαρίου. Οι Σοβιετικές δυνάμεις αποχωρούν από το Αφγανιστάν αλλά οι συμπλοκές μεταξύ ανταρτών και κυβερνητικού στρατού συνεχίζονται.

✅ 1990. Οι Μουτζαχεντίν με την αποχώρηση των Σοβιετικών διαλύονται μετά τη δολοφονία του Αχμέντ Σαχ Μασούντ και ή απορροφούνται στις τάξεις των Ταλιμπάν ή διώκονται.

✅ 1992. Η Σοβιετική Ένωση έχει καταρρεύσει και στον ανταρτοπόλεμο του Αφγανιστάν εμφανίζονται και επισήμως σύμβουλοι της CIA υποστηρίζοντας πλέον και ανοιχτά την υποστήριξη των ΗΠΑ στους Ταλιμπάν για την ανατροπή της κυβέρνησης.

✅ 1995. Οι Ταλιμπάν καταλαμβάνουν την επαρχία Χεράτ στα σύνορα με το Ιράν και ιδρύουν το πρώτο τους Χαλιφάτο πάντα με τη συνδρομή της CIA που τη συμφέρει να έχει κεκαλυμμένη βάση μια ανάσα από την Τεχεράνη.

✅ 1996. Οι Ταλιμπάν με την βοήθεια των ΗΠΑ καταλαμβάνουν πλήρως την εξουσία και τον έλεγχο του 80% του Αφγανιστάν κρεμώντας στην κεντρική πλατεία της Καμπούλ τον πρόεδρο Νατζιμπουλάχ Αχμαντζάι, τον τελευταίο κομουνιστή πρόεδρο του Αφγανιστάν.

✅ 2001. Ο πρώην σύμμαχος και σύνδεσμος της CIA στο Αφγανιστάν θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος πίσω από την τρομοκρατική επίθεση στους δίδυμους πύργους την 11η Σεπτεμβρίου.

✅ 2001. Στις 7 Οκτωβρίου γίνεται η πρώτη αμερικανική επίθεση στο Αφγανιστάν και σε μια εβδομάδα το καθεστώς των Ταλιμπάν καταρρέει. Ο Οσάμα Μπίν Λάντεν και ο τότε αρχηγός της Αλ Κάιντα, Μοχάμετ Ομάρ διαφεύγουν στην πόλη Κουέτα του Πακιστάν κάτι που η κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ αρνείται.

✅ 2002. Οι Ταλιμπάν σε συνεργασία με την Αλ Κάιντα (που στην ουσία είναι περίπου το ίδιο πράγμα, που απαρτίζεται από τα ίδια μέλη, απλά τους βάφτισαν έτσι στο FBI με βάση μόνο μια μαρτυρία) καταστρέφουν μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς στην κεντρική χώρα και το Καταχάρ.

✅ Τρεις μόνο χώρες αναγνωρίζουν τους Ταλιμπάν ως Χαλιφάτο. Με πρώτο το Πακιστάν. Ακολούθησε η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Η Σαουδική Αραβία τροφοδοτεί με όπλα και εξοπλισμό την κυβέρνηση των Ταλιμπάν και ήταν η τελευταία χώρα που έκοψε διπλωματικές σχέσεις μετά την 11 Σεπτεμβρίου. (Σημειωτέο πως όλοι οι τρομοκράτες της επίθεσης στους δίδυμους πύργους ήταν Σαουδάραβες πολίτες)

✅ 2003. Το αμερικανικό κογκρέσο εγκρίνει την παράλληλη εισβολή σε Αφγανιστάν και Ιράκ ως υποτιθέμενα αντίποινα στην τρομοκρατική επίθεση με την κατηγορία πως διατηρούν οπλοστάσιο με όπλα μαζικής καταστροφής τα οποία απειλούν να χρησιμοποιήσουν κατά των ΗΠΑ και άλλων δυτικών χωρών.

✅ 2006. Οι Αμερικανοί εκτελούν με συνοπτικές διαδικασίες τον Σαντάμ Χουσεΐν στη Βαγδάτη και ανοίγουν τη γραμμή εφοδιασμού από το Αφγανιστάν απαλοτριωνοντας όλες τις ράβδους χρυσού και από τα δυο έθνη.

✅ 2011. Αμερικανοί πεζοναύτες των ειδικών δυνάμεων εισβάλουν στο κρησφύγετο του Οσάμα Μπιν Λάντεν στο Αμποταμπάτ του Πακιστάν και τον «εκτελούν». Βολικά δεν υπάρχει πτώμα γιατί όπως ισχυρίστηκαν οι Navy Seals το πέταξαν στη θάλασσα.

✅ 2012. Οι Ταλιμπάν που εδρεύουν στο Πακιστάν απειλούν με πραξικόπημα την κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ και εξαπολύουν σφαγή σε σχολεία στο Πεσκαβαρ.

✅ 2012. Οι Ταλιμπάν εξαπολύουν επίθεση στη βάση Bastion και αρκετές επίθεσης στην προσπάθεια να ανακαταλάβουν την Καμπούλ έχοντας ως προπύργιο το δυτικό Πακιστάν.

✅ 2013. Αμερικανοί σκοτώνουν με επίθεση drone τους τρεις βασικούς ηγέτες των Ταλιμπάν στο Πακιστάν μεταξύ των οποίων είναι ο Χακιμουλάχ Μεσούντ, δεξί χέρι του Μπίν Λάντεν και πρώην σύνδεσμος της CIA στο Πακιστάν.

✅ 2015. Οι Ταλιμπάν παραδέχονται πως ο ηγέτης Μουλάν Ομάρ είναι νεκρός εδώ και δυο χρόνια και την ηγεσία έχει αναλάβει ο Μανσούρ.

✅ 2015. Οι Ταλιμπάν καταλαμβάνουν την στρατηγική πόλη του Κουντούζ και χαλάνε τη γραμμή τροφοδοσίας των αμερικανών.

✅ 2016. Αμερικανικο drone σκοτώνει τον τελευταίο ηγέτη των Ταλιμπάν που συνδέεται με την Αλ Κάιντα, Μουλάν Μανσουρ, ο οποίος επίσης και εντελώς τυχαία ήταν και αυτός σύνδεσμος της CIA.

✅ 2020. Το Φεβρουάριο ο Ντόναλντ Τράμπ μαζί με Αμερικανούς αξιωματούχους συναντάται με τον ηγέτη των Ταλιμπάν με άγνωστη ατζέντα και συμφωνία.

✅ 2021. Οι Αμερικανικές δυνάμεις αποχωρούν από το Αφγανιστάν, αφήνοντας το στο έλεος των Ταλιμπάν και παραχωρώντας τους στην ουσία για ακόμα μια φορά τεράστιο στρατιωτικό εξοπλισμό.

Όχι δεν κέρδισαν οι Ταλιμπάν τους Αμερικάνους. Έχει παρασκήνιο. Έχασε όμως η ανθρωπότητα. Και όλα τα παραπάνω γεωπολιτικά παιχνίδια τα πλήρωσε και τα πληρώνει μέχρι και σήμερα ο άμαχος πληθυσμός και κυρίως οι γυναίκες του Αφγανιστάν.

Τέλος με βάση μελέτη του 2011 για λογαριασμό του Αφγανικού υπουργείου ορυκτού πλούτου και πετρελαίου (μη ξεχνάμε πως ο μέχρι χθες πρόεδρος του Αφγανιστάν Ασράφ Γκάνι είναι απόφοιτος του Κολούμπια και πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας και οικονομολόγος για την EXXON- Mobil), το βόρειο Αφγανιστάν έχει περίπου 1.95 δισεκατομμύρια βαρέλια ανεκμετάλλευτου πετρελαίου και 16.2 τρισεκατομμύρια κυβικά επιβεβαιωμένου φυσικού αερίου. Αέριο και πετρέλαιο που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί κανένας γιατί δεν υπάρχουν υποδομές και αγωγοί καθώς και δεν υπάρχουν φιλικά γειτονικά κράτη για να περάσει ο αγωγός στη δύση.

Επίσης το Αφγανιστάν (εκτός από όπιο) παράγει χαλκό, λίθιο, χρώμιο, χρυσό, μόλυβδο, θειάφι, και ημιπολύτιμους λίθους. Τα έσοδα από την εκμετάλλευση μόνο των ορυκτών ανέρχονται σε περίπου ένα τρισεκατομμύριο το χρόνο. Χρήματα που δεν φτάνουν στο GDP της χώρας αφού η εκμετάλλευση γινόταν μέχρι πρόσφατα από contractors.

Μαλι. Να το θυμηθειτε. Αυτοι θα μας μπλεξουν ασχημα σε πολεμους πριν φυγουν .

70 χρονια μετα την Κορεα και μετα την Σομαλια τον Περσικο  το Κοσσυφοπεδιο και το Αφγανισταν (ακομα σημερα)…. τι απεγιναν οι συνεργατες του ΝΑΤΟ

Ελληνικες στρατιωτικες επεμβασεις

Η Ελλάδα από το 1950 και μέχρι σήμερα έχει συμμετάσχει σε ένα σημαντικό αριθμό Επιχειρήσεων Υποστήριξης Ειρήνης.Οι σημαντικότερες Επιχειρήσεις, οι οποίες ολοκληρώθηκαν κατά το παρελθόν είναι:

Κορεα /Κογκο/Κουβειτ /Β Ιρακ /Σομαλια /Γιουγκοσλαβια /Δ Σαχαρα / Γεωργια /Αλβανια / Σουδαν / Λιβανος / Τσαντ.

Σε συνεχεια της σημερινης στρατιωτικης συνεργασιας με το Ισραηλ και την Σαουδικη Αραβια επιθετικα πολεμικα κρατη που ευθυνονται για εγκληματα πολεμου…που ειναι ολοι αυτοι -ες που δεν θελουν ξενους στην χωρα αλλα αποδεχωνται την αποστολη Ελληνικου στρατου κατοχης σε ξενες χωρες;Δηλαδη εχουμε κοινες αξιες με την Σαουδικη Αραβια (εκει να δειτε δημοκρατια που εχουνε)οταν βομβαρδιζει αμαχους στην Υεμενη και με τον προσταευομενο προεδρο των πολυεθνικων  εταιρειων εκμεταλευσης του ορυκτου πλουτου του Μαλι;

Διαδηλωση κατα της παρουσιας ξενων στρατιωτων στο Μαλι

Demonstration gegen die die französische Militärpräsenz in #Bamako / #Mali. Sicherheitskräfte setzten Tränengas gegen die Demonstranten ein. In Mali sind über 5.000 französische Soldaten im Rahmen der Operation Barkhane.https://t.co/gDO30ixGVG

— Blxck Oceans (@BlxckOceans) January 20, 2021

Κυβέρνηση Μητσοτάκη:

Ετοιμάζεται να στείλει αστυνομικούς και

στρατό στο Μαλί!

Την αποστολή αστυνομικών και στρατιωτικών δυνάμεων στο Σαχέλ της Αφρικής  σχεδιάζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη συμμετέχοντας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές που επικαλείται το ΑΠΕ–ΜΠΕ, οι αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνηση λαμβάνονται στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών για …«σύσφιξη των σχέσεων Ελλάδας–Γαλλίας»!

Μάλιστα ο Έλληνας Πρέσβης στο Ντακάρ ορίστηκε με απόφαση του υπουργού Εξωτερικών ως Ειδικός Απεσταλμένος του Υπουργείου Εξωτερικών για θέματα Σαχέλ. Τη σημασία που αποδίδει η Ελλάδα στην εν λόγω περιοχή ανέδειξε εξάλλου και η συμμετοχή το Σάββατο, μέσω τηλεδιάσκεψης, του υπουργού Εξωτερικών στην υπουργική Συνάντηση του Διεθνούς Συνασπισμού για το Σαχέλ.

Η Ελλάδα εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο ενίσχυσης της παρουσίας της στην περιοχή, τόσο με την αποστολή αστυνομικών, όσο και στρατιωτικών δυνάμεων, στο πλαίσιο των πολυεθνικών αποστολών που δρουν στο Μάλι, σημείωναν οι ίδιες πηγές.

Ουσιαστικά η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πάει ένα βήμα πιο πέρα την εμπλοκή, στέλνοντας στρατιωτικό τμήμα που θα ενταχθεί στη γαλλική «Δύναμη Επιχειρήσεων TAKUBA».

Παράλληλα, η Ελλάδα άνοιξε πρόσφατα Πρεσβεία στο Ντακάρ της Σενεγάλης, προκειμένου να αναπτυχθούν περαιτέρω οι σχέσεις της χώρας μας με τις Γαλλόφωνες χώρες της Δυτικής Αφρικής, αλλά και για να ενισχυθεί η συνεργασία τόσο με τις χώρες της περιοχής, όσο και με τη Γαλλία σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος όπως η καταπολέμηση της «τρομοκρατίας» και η αποκλεισμός των μεταναστευτικών ρευμάτων.

Μεγάλα συμφέροντα

Ωστόσο πίσω από τα …«ανθρωπιστικά» προσχήματα περί της αντιμετώπισης της δράσης των τζιχαντιστών κρύβονται τα τεράστια συμφέροντα Γαλλικών επιχειρηματικών ομίλων. Ο ορυκτός πλούτος της Δυτική Αφρικής έχει προσελκύσει γαλλικές πολυεθνικές (Total, Bouygues, Ballore, Areva), οι οποίες εκμεταλλεύονται τα συγκεκριμένα κοιτάσματα και οι ταραχές στην περιοχή βάζουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα τους.

Μπροστά σε αυτά τα νέα δεδομένα ο Γάλλος πρόεδρος έχει ανήγγειλε την αύξηση των δυνάμεων συνολικότερα στη Δυτική Αφρική. Η πρεμούρα των πολιτικών εκπροσώπων των Γαλλικών μονοπωλίων για την διασφάλιση των συμφερόντων τους, είναι κατανοητή.

Αλλά και η κυβέρνηση Μητσοτάκη που βλέπει «θετικά» την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στο Μαλί εκφράζει τα συμφέροντα τμήματος Ελλήνων εφοπλιστών οι οποίοι θέλουν να αναλάβουν εργολαβίες από τις Γαλλικές πολυεθνικές για τη μεταφορά του ορυκτού πλούτο από την Αφρική. 

Επίσης υπάρχει και το ενδιαφέρον της TOTAL  για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου σε Κρήτη, Κύπρο και Νοτιανατολική Μεσόγειο, από τα οποία η εγχώρια αστική τάξη προσδοκά κέρδη και μέσω της ελληνικής κυβέρνησης είναι πρόμυθη να στηρίξει τους Γάλλους «συμμάχους» στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς τους στην Αφρική… 

Επι ΣΥΡΙΖΑ Ξεκινησε η ιστορια αυτη

Για την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο Μαλί, υπογράμμισε ότι πρόκειται για εκπαιδευτική αποστολή της ΕΕ, η οποία είχε εγκριθεί από την προηγούμενη Κυβέρνηση και για την οποία μάλιστα υπάρχουν προτάσεις για να αποσταλούν κι άλλες δυνάμεις από πλευράς μας, τις οποίες η Κυβέρνηση ακόμα επεξεργάζεται.

Τέλος δεν έχει το προσφυγικό και μεταναστευτικό δράμα στη Μεσόγειο, με τις ιστορίες των ανθρώπων που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη να ραγίζουν καρδιές. Η ιστορία ενός 14χρονου από το Μάλι είναι μια από αυτές που ξεχώρισαν, καθώς πάνω στα ρούχα του παιδιού βρέθηκε ραμμένος ο σχολικός του έλεγχος.Η ιατροδικαστής Χριστίνα Κατάνεο, που μετέχει σε πρόγραμμα αναγνώρισης νεκρών, ήταν εκείνη που εντόπισε το έγγραφο στα ρούχα του παιδιού. Ο έλεγχος, που ήταν ραμμένος στο εσωτερικό του μπουφάν του αγοριού, έδειχνε ότι ήταν καλός και συνεπής μαθητής…

Εσεις ξερετε που ειναι το Μαλι

και γιατι θα στειλουμε εμεις στρατο σε αυτη τη χωρα; Οταν ψηφιζατε ΝΔ το 2019 συμφωνουσατε στην αποστολη Ελληνικου στρατου στο Μαλι θεση που προεκυπτε απο την υποστηριξη στο τοτε προεδρο Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά  απο την  Γερμανικη Αυτοκρατορια που ενδιαφερεται για το «μπαμπακι» του Μαλι;

Η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ δεσμεύθηκε ότι η χώρα της θα συνεχίσει να προσφέρει υποστήριξη στο Μάλι, επισημαίνοντας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η οικονομία της χώρας, μετά τη συνάντησή της με τον πρόεδρο Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά στο Βερολίνο.Για τη Μέρκελ, το Μάλι είναι ανάγκη να εξασφαλίζει υψηλότερη αξία από τα αγαθά που παράγει και εξάγει, όχι απλώς διαθέτοντας βάμβακα, για παράδειγμα, αλλά δημιουργώντας προστιθέμενη αξία χάρη στην επεξεργασία του.

αλλα και τον Ερντογαν που αναμεσα στα αλλα υπογραφει συμφωνία σχετικά με τη συνεργασία στον τομέα των υδρογονανθράκων, των ορυκτών και των μεταλλευμάτων;

Ο Τούρκος πρόεδρος έφτασε στον τελευταίο σταθμό της περιοδείας του στη Δυτική Αφρική, στο Μάλι όπου συναντήθηκε με τον ομόλογο του, Ιμπραχίμ Μπουμπακάρ Κέιτα.Εν τω μεταξύ ο κ. Ερντογάν σημείωσε ότι με τον ομόλογο του είχαν χρήσιμες διαβουλεύσεις όπου συζήτησαν τις εξελίξεις στη διαδικασία της ειρήνης και της συμφιλίωσης στο Μάλι.Υπογράφηκαν 8 συμφωνίες ανάμεσα στις δύο χώρες όπως η Συμφωνία Αμοιβαίας Ενθάρρυνσης και Προστασίας Επενδύσεων, η Συμφωνία συνεργασίας για Τεχνολογίες Πληροφορικής και το Διπλωματικό Αρχείο, η Συμφωνία συνεργασίας στον τομέα της υγείας και των ιατρικών επιστημών, το Μνημόνιο συμφωνίας σχετικά με τη συνεργασία στον τομέα των υδρογονανθράκων, των ορυκτών και των μεταλλευμάτων, η Συμφωνία για την Εκπαιδευτική Συνεργασία, η Συμφωνία Αθλητικής Συνεργασίας, το Ενεργειακό μνημόνιο συμφωνίας και το Μνημόνιο συμφωνίας για τις θρησκευτικές υπηρεσίες.Τέλος στον κ. Ερντογάν απονεμήθηκε από τον ομόλογο του, το υψηλότερο παράσημο του Μάλι.

Τέλος στο Μάλι έχει ενισχυθεί πάρα πολύ ο τουρκικός παράγοντας μετά το πραξικόπημα κατά του προέδρου Κεϊτά τον Αύγουστο. Οι Τούρκοι έχουν ενισχύσει με διάφορα μέσα τη χούντα στην πρωτεύουσα Μπαμάκο, ενώ το Μάλι επισκέφθηκε ο Τσαβούσογλου πρόσφατα. 

Ωστόσο πίσω από τα …«ανθρωπιστικά» προσχήματα περί της αντιμετώπισης της δράσης των τζιχαντιστών κρύβονται τα τεράστια συμφέροντα Γαλλικών επιχειρηματικών ομίλων. Ο ορυκτός πλούτος της Δυτική Αφρικής έχει προσελκύσει γαλλικές πολυεθνικές (Total, Bouygues, Ballore, Areva), οι οποίες εκμεταλλεύονται τα συγκεκριμένα κοιτάσματα και οι ταραχές στην περιοχή βάζουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα τους.

Το Μάλι είναι κράτος της Δυτικής Αφρικής. Επί αποικιοκρατίας ονομαζόταν Γαλλικό Σουδάν. Η έκταση της χώρας είναι 1.240.192 τ.χλμ., έχει πληθυσμό (κατατάσσεται 60η) 20.251.000 κατοίκους, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2020 και πρωτεύουσά του είναι το Μπαμάκο. Συνορεύει στα βορειοανατολικά με την Αλγερία, στα ανατολικά με τον Νίγηρα, στα νότια με την Μπουρκίνα Φάσο, την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Γουινέα, και στα δυτικά με τη Σενεγάλη και τη Μαυριτανία.

Στην αρχή η πολυεθνική αποστολή στο Μάλι ήταν κατά βάση εκπαιδευτική και η χώρα μας είχε στείλει την περίοδο 2013-2015 3 άνδρες για την εκπαίδευση του τακτικού στρατού του Μάλι. Τώρα οι Γάλλοι προσπαθούν να «εκμεταλλευτούν» τη διμερή σύγκλισή μας σε κάποια επιμέρους μέτωπα (Λιβύη-ανατολική Μεσόγειο κ.α.) και επιδιώκουν την παρουσία μικρής μάχιμης δύναμής μας.Στο Μάλι εδρεύει μία πολυεθνική, αλλά κατά βάση γαλλική στρατιωτική αποστολή της Ε.Ε.

Για να δουμε

Και λιγη ιστορια Αυγουστος 2020

Στρατιώτες που έχουν στασιάσει στο Μάλι της Δυτικής Αφρικής συνέλαβαν την Τρίτη πολιτικούς και στρατιωτικούς υψηλόβαθμους αξιωματούχους στην πρωτεύουσα, το Μπαμάκο και τους οδήγησαν στη βάση τους, ανέφερε μια πηγή των υπηρεσιών ασφαλείας και ένας εκπρόσωπος του πρωθυπουργικού γραφείου.

Ο πρόεδρος του Μαλί Ιμπραχίμ Μπουμπακάρ Κεϊτά και ο πρωθυπουργός της χώρας Μπουμπού Σισέ συνελήφθησαν αργά το απόγευμα της Τρίτης στο Μπαμάκο από στασιαστές στρατιώτες, όπως επιβεβαίωσε ένας από τους ηγέτες της ανταρσίας.

«Μπορούμε να σας πούμε ότι ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός είναι υπό τον έλεγχό μας. Τους συλλάβαμε στο σπίτι του προέδρου», είπε ο στρατιωτικός, που ζήτησε να μην κατονομαστεί.

«Ο Ι.Μπ.Κ. (σ.σ. ο πρόεδρος) και ο πρωθυπουργός του βρίσκονται σε ένα θωρακισμένο όχημα, καθ’ οδόν για το Κατί», το στρατόπεδο, στα προάστια της πρωτεύουσας, απ’ όπου ξεκίνησε το πρωί η στάση, είπε μια άλλη στρατιωτική πηγή που μίλησε στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Εκατοντάδες αντικυβερνητικοί διαδηλωτές ξεχύθηκαν στην κεντρική πλατεία του Μπαμακό για να «γιορτάσουν», δηλώνοντας ότι είχε έρθει η ώρα να αποχωρήσει ο Κεϊτά.

Αργά το απόγευμα ο πρωθυπουργός Μπουμπού Σισέ εξέδωσε μια λακωνική ανακοίνωση με την οποία ζητούσε τη διεξαγωγή διαλόγου για να τερματιστεί η κρίση. Δεν διευκρίνισε όμως με ποιους θέλει να κάνει διάλογο.

«Το ξέσπασμα που παρατηρείται αντικατοπτρίζει μια κάποια απογοήτευση που μπορεί να είναι δικαιολογημένη», σχολίασε.

Προς το παρόν δεν είναι σαφές πόσοι στρατιώτες εμπλέκονται στη στάση. Ένας εκπρόσωπος του στρατού επιβεβαίωσε ότι ακούστηκαν πυροβολισμοί στη βάση του Κατί, περίπου 15 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα.

Από το Κατί είχε ξεκινήσει η στάση του 2012 που οδήγησε στην ανατροπή του τότε προέδρου Αμαντού Τουμανί Τουρέ και συνέβαλε στην πτώση του βόρειου Μάλι στα χέρια των τζιχαντιστών οι οποίοι συνεχίζουν να δρουν στις βόρειες και κεντρικές περιοχές της χώρας.

Ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης είπε ότι ένας «σχετικά μικρός αριθμός» μελών της Εθνοφρουράς, που ήταν δυσαρεστημένοι λόγω μιας καθυστέρησης στην καταβολή του μισθού τους, κατέλαβαν μια αποθήκη πυρομαχικών αλλά στη συνέχεια περικυκλώθηκαν από άλλα κυβερνητικά στρατεύματα.

Οι διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν στο Μπαμάκο, γύρω από το Μνημείο της Ανεξαρτηρίας, επιτέθηκαν στα γραφεία του υπουργείου Δικαιοσύνης και πυρπόλησαν κάποια από αυτά, είπε ένας μάρτυρας στο πρακτορείο Reuters.

Σε άλλες περιοχές της πρωτεύουσας, τα κυβερνητικά κτήρια εκκενώθηκαν. Πυροβολισμοί ακούστηκαν κοντά στο γραφείο του πρωθυπουργού.

Τα γραφεία της κρατικής τηλεόρασης ORTM εκκενώθηκαν επίσης, σύμφωνα με τον Καλίφα Ναμάν, ένα υψηλόβαθμο στέλεχός της. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τυχόν επίθεση στο κανάλι, το οποίο εξακολουθεί να μεταδίδει μαγνητοσκοπημένο πρόγραμμα.

Ένας κάτοικος του Μπαμάκο είπε ότι ένοπλοι απέκλεισαν την πρόσβαση σε δύο γέφυρες του ποταμού Νίγηρα.

Γαλλία και ΗΠΑ καταδίκασαν τη στάση ενώ η Οικονομική Κοινότητα των Κρατών Δυτικής Αφρικής (ECOWAS) κάλεσε τους στρατιώτες να επιστρέψουν στους στρατώνες τους.

Ο Στεφάν Ντουζαρίτς, ο εκπρόσωπος του γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, είπε ότι ο Αντόνιο Γκουτέρες «καλεί όλους τους Μαλινέζους να διαφυλάξουν την ακεραιότητα και τους δημοκρατικούς θεσμούς» της χώρας τους.

Το Μάλι είναι κράτος της Δυτικής Αφρικής. Επί αποικιοκρατίας ονομαζόταν Γαλλικό Σουδάν. Η έκταση της χώρας είναι 1.240.192 τ.χλμ., έχει πληθυσμό (κατατάσσεται 60η) 20.251.000 κατοίκους, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2020 και πρωτεύουσά του είναι το Μπαμάκο. Συνορεύει στα βορειοανατολικά με την Αλγερία, στα ανατολικά με τον Νίγηρα, στα νότια με την Μπουρκίνα Φάσο, την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Γουινέα, και στα δυτικά με τη Σενεγάλη και τη Μαυριτανία.

Το πραξικόπημα του 2012

Στις 22 Μαρτίου 2012 εκδηλώθηκε στρατιωτικό πραξικόπημα στο Μάλι. Οι στασιαστές διαμαρτύρονταν για τον τρόπο που χειρίζεται η κυβέρνηση του Μάλι μια εξέγερση των Τουαρέγκ στο βορρά, και επιτέθηκαν στη διάρκεια της νύκτας 20 προς 21 Μαρτίου εναντίον του προεδρικού μεγάρου και του κτιρίου της κρατικής τηλεόρασης. Έπειτα από πολύωρες μάχες με την προεδρική φρουρά συνέλαβαν υπουργούς, μεταξύ των οποίων τον υπουργό Εξωτερικών Σουμεϊλού Μπουμπέγε Μάιγκα.

Την εξουσία ανέλαβε ο αρχηγός τους, λοχαγός Αμαντού Σανόγκο, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας και του Κράτους (CNRDRE). Λίγες ώρες μετά την ανάληψη της εξουσίας, οι στασιαστές έκλεισαν τα σύνορα της χώρας.

Το πραξικόπημα βύθισε τη χώρα στο χάος. Οι αντάρτες Τουαρέγκ και ισλαμιστές κατέλαβαν τρεις πόλεις στο Βόρειο Μάλι, τις Κιντάλ, Γκάο και Τομπουκτού και τις 6 Απριλίου 2012, το Εθνικό Απελευθερωτικό Κίνημα του Αζαγουάντ, που αποτελείται από Ισλαμιστές της Άνσαρ Ντιν, μέλη της Αλ Κάιντα και Τουαρέγκ, κήρυξε την ανεξαρτησία του Αζαγουάντ, μίας περιοχής που περιλαμβάνει τις τρεις περιφέρειες του βορείου Μάλι. Η κίνηση αυτή δε βρήκε την αντίσταση του στρατού, καθώς αυτός είναι αποδιοργανωμένος και χωρίς εξοπλισμό. Έτσι, η χώρα κινδυνεύει να κοπεί στα δύο. Σύμφωνα με την διεθνή Αμνηστία, η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα ανθρωπιστικής κρίσης.

Η Γαλλία, μέσω του υπουργού Άμυνας Ζεράρ Λονγκέ απέρριψε την κήρυξη ανεξαρτησίας του Βόρειου Μάλι.

Σε αυτή την ατμόσφαιρα, ο επικεφαλής του πραξικοπήματος υπέγραψε συμφωνία με την ECOWAS στο Μπαμακό τις 6 Απριλίου 2012. Η συμφωνία προέβλεπε άρση του εμπάργκο της ECOWAS στο Μάλι και αμνηστία στους στασιαστές του, σε αντάλλαγμα να παραδώσουν την εξουσία. Το εμπάργκο προέβλεπε το κλείσιμο των συνόρων των χωρών τις ECOWAS στο Μάλι, με μόνη εξαίρεση την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο Μάλι.

Ο Τουρέ παραιτήθηκε από Πρόεδρος στις 8 Απριλίου και στις 19 Απριλίου 2012 έφυγε από τη χώρα και αυτοεξορίστηκε στη γειτονική Σενεγάλη.

Στις 20 Αυγούστου 2012 σχηματίστηκε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η οποία εγκρίθηκε από τον προσωρινό πρόεδρο Ντιονκουντά Τραορέ. Πρωθυπουργός παρέμεινε ο Σεΐκ Μοντιμπό Ντιαρά. Ο τελευταίος απώλεσε γρήγορα την υποστήριξη του Ισλαμικού Συμβουλίου και συνελήφθη από το στρατό στις 10 Δεκεμβρίου. Ο Ντιαρά οδηγήθηκε σε στρατιωτική βάση του Κατί.

Λίγο μετά τη σύλληψή του, ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε την παραίτησή του, μιλώντας στην κρατική τηλεόραση.

Τον Σεπτέμβριο του 2013, έπειτα από μεταβατική κυβέρνηση με επικεφαλής τον Ντιονκουντά Τραορέ, ορκίστηκε πρόεδρος ο νικητής των προεδρικών εκλογών εκείνης της χρονιάς και πρώην πρωθυπουργός, Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά.

ΥΓ Για ποιο ψαγμενους

σελ 64-70 διαβαστε για το MEND στο δελτα του Νιγηρα (καθολου Ισλαμιστες τρομοκρατες δεν ειναι)εναντια στις ξενες πετρελαικες εταιριες Chevron Corporation και  Royal Dutch Shell.  που κλεβουν το λαο και μολυνουν το περιβαλλον,και που φυσικα οι Αμερικανοι τους εχουν καταταξει (2013) στις τρομοκρατικες οργανωσεις.

Τι γνωριζετε για τα κινηματα πολιτικης ανυπακοης στην Νιγηρια και τους εκτελεσθεντες απο τον στρατο ειρηνιστες ποιητες οπως ο Ογκονι  Saro-Wiwa μελους του MOSOP; Ειναι μακρυα η  Αφρικη; Μπα στον Γαλαξια ηταν

Μαλι

Στα τέλη Μαρτίου ο στρατός του Μάλι είχε μια σημαντική νίκη σε μια περιοχή που ελέγχεται από τους τζιχαντιστες, στην επαρχία Μοπτι. Ύστερα από παρακολούθηση αρκετών ημερών και χρησιμοποιώντας προηγμένη τεχνολογία, ο στρατός κατάφερε να εντοπίσει μια, μάλλον, συγκέντρωση τζιχάντιστων στην πόλη Μουρα. Χωρίς να είναι ξεκάθαρο τι έκαναν οι τζιχαντιστες εκεί, ο στρατός του Μάλι επιτέθηκε πρώτα με ελικόπτερα και έπειτα μπήκε στην πόλη. Ο απολογισμός ήταν 203 νεκροί, όλοι άνδρες, 51 αιχμάλωτοι, ενώ κατέσχεσε όπλα, μηχανάκια και εξοπλισμό. Η επιχείρηση έγινε λίγο καιρό μετά την αποχώρηση των Γάλλων και σε μια περίοδο που παρόλες τις κυρώσεις ο στρατός κερδίζει έδαφος. Όταν ανακοινώθηκε η επιχείρηση, οι Γάλλοι κατηγόρησαν το Μάλι για σφαγή πολιτών. Η ΕΕ διέκοψε την η συνεργασία με το στρατό και συνέδεσε τη νίκη με το ρωσικό γκρούπ Βάγκνερ κατηγορώντας το Μάλι ότι συνεργάζεται με Ρώσους μισθοφόρους. Η διεθνής αμνηστία και η ,HRW έκαναν λόγο για πιθανά εγκλήματα αμάχων, οι ΗΠΑ και η Γαλλία ζήτησαν να γίνει ψήφισμα στον ΟΗΕ και γενικά ακολούθησε μια διεθνής κατακραυγή για τη βαρβαρότητα του Μάλι που μιμείται τους Ρώσους. Φυσικά ένα χρόνο πριν όταν η Γαλλία σε μια αντίστοιχη επιχείρηση στο Μάλι είχε σκοτώσει 100 τζιχαντια και ανάμεσα τους και κάποιους άσχετους που πήγαιναν σε ένα γάμο, ήταν παράπλευρες απώλειες. Ο διεθνής Τύπος κάλυψε την επίθεση στη Μούρα, σα να ήταν μια επίθεση που έγινε ξέρω γω σε μια χώρα που όλα λειτουργούν ομαλά και ξαφνικά πάει ο στρατός και σκοτώνει αμάχους. Γράφτηκαν πολλά για την έλλειψη δημοκρατίας, για την αυταρχική χούντα του Μάλι που μιμείται τους Ρώσους, για το λαό που δυσανασχετεί με το στρατό, για εκτελέσεις, για τον πρώην πρωθυπουργό που πέθανε στη φυλακή και το μόνο που έλειπε ήταν ο Ράμπο να μπει και να σώσει τους καλούς τζιχαντιστες. Για να δούμε λίγο τα γεγονότα όμως. Καταρχάς ο πρώην πρωθυπουργός που πέθανε στη φυλακή, φυλακίστηκε γιατι βούτηξε 16 εκ ευρώ, είχε δώσει στρατιωτικά συμβόλαια εκατομμυρίων στους Γάλλους και είχε υπογράψει όλες τις συμφωνίες που έδιναν στη Γαλλία λευκή επιταγή στο Μάλι. Δεν ξέρω γιατί αυτή την λεπτομέρεια ξέχασαν να την αναφέρουν.
Εάν βρεθείτε σε οποιαδήποτε περιοχή του Μάλι αυτό που κάνει εντύπωση είναι πόσο ο λαός στηρίζει το πραξικόπημα και το στρατό. Σε καμία πρωτεύουσα δεν είχα δει τον κόσμο να χαίρεταει με σεβασμό μόλις έβλεπε αυτοκίνητο του στρατού. Η δημοκρατία για την οποία κοπτονται οι δυτικοί, δεν μπορεί να ισχύσει παντού. Και κυρίως όχι σε μια χώρα που αποτελείται από νομαδικές φυλές, κάποιες από τις οποίες μάχονται μεταξύ τους, το 60% του εδάφους της το ελέγχουν 3 τρομοκρατικά γκρουπ τα οποία επίσης αλληλοσκοτωνονται, ο Βόρας ζητουσε μέχρι πρόσφατα απόσχιση, η χώρα αντιμετωπίζει επισιτιστικη κρίση και παράλληλα έχει κυρώσεις. Δεν ξέρω πως φαντάζονται οι Ευρωπαίοι τις εκλογές σε αυτό το πλαίσιο και ποιος ελπίζουν να τις κερδισει. Η επιχείρηση στη Μούρα συνέβη σε περιοχές που ελέγχονται απόλυτα από τζιχαντιστες κάτι που σημαίνει ότι ο ντόπιος πληθυσμός, είτε με τη βία είτε με τη θέληση του έχει προσχώρησε στις τάξεις τους. Το αν υπήρξαν πολίτες ανάμεσα στους 203 δεν θα ήταν απίθανο, αλλά σίγουρα η πλειοψηφία δεν ήταν αθώοι βοσκοί. Το αν το γκρουπ Βάγκνερ ήταν εκεί ή όχι, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Το ότι η Μπαμακο όμως καταφέρνει να ξαναπαίρνει στον έλεγχο της περιοχές τζιχαντιστών είναι κάτι που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Ιδίως εάν σκεφτεί κανείς ότι αυτό γίνεται μόνο από τότε που άρχισαν να φεύγουν οι Γάλλοι. Γράφω αυτά τα μάλλον άγνωστα νέα, για να δώσω μια εικόνα του πόσο έξω πέφτουμε όταν προσπαθούμε με την δυτική μας μάτια και με τη μισή πληροφόρηση να εξηγήσουμε τι συμβαίνει σε περιοχές που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην πρώτη γραμμή πολέμων που τους επιβλήθηκαν. Το Μάλι πληρώνει τους επεκτατικους πολέμους της Δύσης αλλά και το τίμημα του να αντιστέκεται.
(φωτογραφία, Μπαμακο, Μάρτιος 2022)

Γιατι προσφυγες απο το Αφγανισταν; Εχουν πολεμο εκει;

«Μαμά σήκω… » : Οι σπαρακτικές κραυγές δύο παιδιών που κάνουν τον γύρο του κόσμου (βίντεο)

Σπαρακτικό βίντεο που δείχνει δύο παιδιά να κλαίνε κοντά στο σώμα της μητέρας τους, η οποία κείτεται χωρίς τις αισθήσεις της μετά από έκρηξη την Κυριακή στην Καμπούλ, μοιράστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προκαλώντας οργή και αγανάκτηση στο Αφγανιστάν έπειτα από 40 χρόνια πολέμου.

«Μαμά σήκω… Μαμά», ακούγονται τα δύο κοριτσάκια, το ένα είναι μέσα στα αίματα, να φωνάζουν δίπλα στη μητέρα τους η οποία κείτεται στο πεζοδρόμιο, τραυματισμένη από την έκρηξη, σε βίντεο που μαγνητοσκόπησε ντόπιος δημοσιογράφος.«Γύρω στις 4.22 μ.μ., τρομοκράτες πυροδότησαν νάρκη στην Καμπούλ. Ο οδηγός του οχήματος της αστυνομίας, το οποίο αποτελούσε τον στόχο, και παιδί του δρόμου σκοτώθηκαν, πέντε άλλοι άνθρωποι, ανάμεσά τους γυναίκα και δύο παιδιά τραυματίστηκαν», δήλωσε ο Φερντάους Φαραμάρτζ, εκπρόσωπος της αστυνομίας της πρωτεύουσας.
Δυνάμεις ασφαλείας στο σημείο της έκρηξης (φωτογραφία Reuters)

«Τα παιδιά νοσηλεύονται στο νοσοκομείο με ελαφρά τραύματα. Η μητέρα δυστυχώς τραυματίστηκε πολύ σοβαρά», διευκρίνισε, αναφερόμενος στο βίντεο.Το βίντεο μαγνητοσκοπήθηκε αμέσως μετά την έκρηξη, και έγινε viral μέσα σε λίγες ώρες. Δείχνει, μέσα από τον καπνό και τη σκόνη, άψυχα σώματα πάνω στην άσφαλτο και αυτές τις δύο μικρούλες δίπλα στη μητέρα τους που δεν έχει τις αισθήσεις της.«Μαμά, με ακούς;», φωνάζει κλαίγοντας η μια μικρή καθώς η μητέρα μεταφέρεται σε αυτοκίνητο.

Δεν υπάρχει ανάληψη ευθύνης για την επίθεση, αλλά οι αφγανικές δυνάμεις είναι οι πρώτοι στόχοι των Ταλιμπάν, οι οποίοι τους επιτίθενται καθημερινά.Ο εκπρόσωπος των ανταρτών, ωστόσο, δήλωσε ότι η έκρηξη «δεν έχει καμία σχέση» με τους Ταλιμπάν.«Αβάσταχτο»Το βίντεο έκανε αμέσως τους αφγανούς χρήστες του Διαδικτύου να εξοργιστούν, να νιώσουν φρίκη, χρησιμοποιώντας το hashtag «Μαμά, σήκω», γραμμένο στη γλώσσα Νταρί.«Πώς μπορούν αυτοί που το κάνουν να κοιτάζουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη, όταν βλέπουν τα παιδιά να κλαίνε μπροστά στην τραυματισμένη μητέρα τους; Αυτό πρέπει να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ», δήλωσε η Φαουζία Κούφι, μέλος της αντιπροσωπείας διαπραγματευτών της Καμπούλ στο πλαίσιο των ειρηνευτικών συνομιλιών με τους Ταλιμπάν.

Η βία στο Αφγανιστάν έχει αυξηθεί τους τελευταίους μήνες, παρά τις διαπραγματεύσεις που ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο στο Κατάρ, οι οποίες μέχρι στιγμής δεν έχουν σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο.Στοχευμένες δολοφονίεςΣτην πρωτεύουσα, οι εκρήξεις είναι σχεδόν καθημερινές και στις αγροτικές περιοχές μαίνονται οι μάχες.

Οι στοχευμένες δολοφονίες δημοσιογράφων, υπερασπιστών δικαιωμάτων, δικαστών και πολιτικών έχουν γίνει επίσης όλο και πιο συχνές.Η Ουάσιγκτον και η Καμπούλ κατηγόρησαν τους Ταλιμπάν γι αυτές, οι οποίοι αρνούνται οποιαδήποτε εμπλοκή.Το περιστατικό της Κυριακής σημειώθηκε την ώρα που η νέα κυβέρνηση του προέδρου Τζο Μπάιντεν πρόκειται να ανακοινώσει τις επόμενες μέρες την απόφασή της για την αποχώρηση των στρατιωτών της από τη χώρα, η οποία είχε προγραμματιστεί έως τον Μάιο, σύμφωνα με την ιστορική συμφωνία που επιτεύχθηκε τον Φεβρουάριο του 2020, στη Ντόχα, από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Ταλιμπάν.

Πηγή: ΑΠΕ

Κατηγορούμενη

Ενώπιον της Εισαγγελίας θα απολογηθεί για την κατηγορία του εμπρησμού από πρόθεση αύριο Πέμπτη, 26χρονη από το Αφγανιστάν που διέμενε με την οικογένειά της στο προσωρινό καταυλισμό του Καρά Τεπέ.Η 26χρονη, το πρωί της Κυριακής έβγαλε τα παιδιά της από τη σκηνή και έβαλε φωτιά προκειμένου να αυτοπυροποληθεί. Επενέβησαν αιτούντες άσυλο, αστυνομία και πυροσβεστική, αλλά η ίδια έφερε ήδη εγκαύματα στο πρόσωπό της. Μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης, όπου φρουρείται από την Πυροσβεστική και αύριο Πέμπτη θα απολογηθεί στην Εισαγγελία . Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάστηκε και ψυχολογικά. Αυτό που φέρεται να εξηγεί στις Αρχές είναι ότι κατεβλήθη ψυχολογικά από το γεγονός ότι η οικογένειά της ήταν να μετεγκατασταθεί από τη Λέσβο στη Γερμανία, αλλά τελευταία στιγμή απορρίφθηκε η μετάβασή της.Η 26χρονη μητέρα δύο παιδιών είναι έγκυος στον 8ο μήνα κύησης.

Αυτη ηταν η κατασταση με αφιξεις προσφυγων τον περασμενο Δεκεμβρη Οι περισσοτεροι απο Αφγανισταν. Μετα απο Συρια (Ιρακ Παλαιστινη). Μετα απο Κογκο και τελος Σομαλια.

Θυμιζω τους Ταλιμπαν (και γενικα τον Ισλαμικο φανατικο χωρο) τους εφτιαξε χρηματοδοτησε εξοπλισε αρχικα (και στην συνεχεια) η CIA για να αντιμετωπισει την αριστερα στις αραβικες χωρες και την κατοχη του Αφγανισταν απο τους Σοβιετικους.Και μετα το λυσασμενο σκυλι εσπασε το λουρι και δαγκωσε τον αφεντη. Ο οποιος αφεντης μυστικες υπηρεσιες προκειμενου να πουλαει οπλα και να ελεγχει το εμποριο οπιου εστειλε στρατο (και Ελληνικο) να κανει κατοχη στην χωρα αφου ειχαν φυγει οι Σοβιετικοι. Πανω κατω τα ιδια εχουν γινει απο την Λιβυη μεχρι το Ιρακ. Ετσι φτασαμε στο σημερα.

Πόσοι είναι οι πρόσφυγες σε όλον τον κόσμο;

Σε όλον τον κόσμο, τουλάχιστον 79,5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Στον αριθμό αυτό περιλαμβάνονται περίπου 26 εκατομμύρια πρόσφυγες. Ανάμεσά τους τα μισά είναι παιδιά.

Διαβαζοντας τα παραπανω σκεφτομαι πολλους ανθρωπους σε ολες τις Ευρωπαικες χωρες και κυριως στην Ελλαδα (που δεχεται πρωτη τα κυματα των προσφυγων μεταναστων οντας στα συνορα της Ευρωπης) που λενε να δεχθουμε προσφυγες απο την Συρια που εχουν πολεμο, αλλα απο το Αφγανισταν ερχονται εδω μεταναστες να μας παρουν τις δουλειες και να μας κανουν φανατικους Μουσουλμανους (εξ αιτιας της βιας των οποιων οι ανθρωποι αυτοι εφυγαν απο τις χωρες τους).Αυτοι ειναι οι καταγεγραμενοι προσφυγες απο το 2014 μεχρι το 2020

Previous years	Sea arrivals	Land arrivals	Dead and missing
2020	9,714	5,982	102
2019	59,726	14,887	71
2018	32,494	18,014	174
2017	29,718	6,592	59
2016	173,450	3,784	441
2015	856,723	4,907	799
2014	41,038	2,280	405

ενα εκατομμυριο διακοσιες πενηντα εννια χιλιαδες τριακοσιοι εννια και δυο χιλιαδες πενηντα ενας  οι νεκροι αγνοουμενοι στην χωρα μας

Ειναι και αλλοι που γραφουν για ομαδες ανεργων νεων αντρων Πακιστανων και Ινδων που περπατανε στους δρομους μας και πρεπει να γυρισουν στις χωρες τους τωρα που τελειωσε η δουλεια.Ομως αυτοι οι αποβλητοι δουλεψαν πριν λιγο στις αγροτικες εργασιες μας . Και σε λιγο παλι θα αναζητησουμε εργατικα χερια.  Ειναι οι οικογενειες προσφυγων-μεταναστων  που ομοφωνα αποφασισαμε πως δεν δικαιουνται να νοικιασουν σπιτια σαν οικογενειες με χρηματα του ΟΗΕ για να ζησουν αναμεσα μας. Σκεφτομαι και εκεινους που λενε δικιο εχουν αλλα ειμαστε φτωχη χωρα και δεν μπορουμε να σωσουμε ολο τον κοσμο να κοιταξουμε πρωτα τους δικους μας φτωχους.Τα ιδια επιχειρηματα που ακους σε ολες τις πλουσιες χωρες οπως η Ελλαδα.Τα ιδια επιχειρηματα που ακουνε οι εκατονταδες χιλιαδες Ελληνες μεταναστες που εφυγαν απο τη χωρα τα τελευταια 12 χρονια. Γιατι η Ελλαδα οπως ολες οι πλουσιες καπιταλιστικες χωρες εχει φτωχους ανθρωπους.Ολο και περισσοτερους. Και οι μικροαστοι μικρο εργοδοτες βολεμενοι  κατω απο το κρεβατι των πλουσιων αυτο το 25% που μια ζωη ψηφιζει δεξια δεν δινει δεκαρα για την φτωχια στην χωρα του. Το αντιθετο συναινει να χαθουν μισθοι και δικαιωματα συνταξεις και επιδοματα συναινει να διαλυθει το κρατος και να επιζησουν μονο οι εχοντες και κατεχοντες, Ομως τα ριχνουμε στους ξενους που ερχονται να μας παρουν τις δουλειες

Γιατι αυτο μου ειπαν στον ΟΑΕΔ της Αγγλιας πριν απο χρονια οταν πηγα σαν Ευρωπαιος πολιτης σαν εργαζομενος στην χωρα ,να διεκδικησω τα νομιμα. Να γυρισεις στη χωρα σου. Και δυστυχως αυτο εβλεπα στα ματια των υπολοιπων εργαζομενων που στεκονταν στην ουρα.Να γυρισεις στη χωρα σου.Δεν ειμαστε ανθρωποι ειμαστε «Ξενοι».Εχθρος των εργαζομενων δεν ειναι το κεφαλαιο και οι πολιτικες του αλλα οι «ξενοι»

Ομως ποιος φταιει που οι ανθρωποι δεν μενουν στις χωρες τους; Και δεν μιλαω για αναζητηση μιας καλυτερης τυχης σε μια αλλη χωρα απο ενα μικρο ποσοστο, αυτο παντα γινοταν και παντα θα γινεται . Αυτα τα χρονια ομως και μαλιστα μεχρι το 2019 εχουμε 79,5 εκατομμυρια προσφυγες και μεταναστες απο ολο το κοσμο που σιγουρα τωρα εχουν αυξηθει. Αυτοι οι ανθρωποι ΞΕΡΟΥΝ πως η Ευρωπη η Αμερικη (η Ελλαδα σε μικροτερη κλιμακα) δεν ειναι πια ο παραδεισος, δεν ερχονται με ελπιδα να δουλεψουν και να κονομησουν για να γυρισουν πισω στην χωρα τους «Αμερικανακια» και να ανοιξουν μαγαζι. Ερχονται απο απελπισια. Ξερουν πως τους περιμενουν επικινδυνες περιπετειες σε ολο το ταξιδι πως μπορει να πεθανουν στην διαρκεια του και οταν φτασουν στην Ευρωπη το πιθανοτερο ειναι πρωτα να κλειστουν σε καποιο στρατοπεδο φυλακη και οταν βγουν απο αυτο να κοιμουνται 4 ανθρωποι σε ενα δωματιο, να πλενουν πιατα ανασφαλιστοι για 10 ευρω.Κι ομως. Ακομα και αυτος ο εφιαλτης ειναι καλυτερος απο την κολαση στις δικες τους χωρες. Χωρες που δεν ειναι φτωχες για ολους.Χωρες με πυρηνικα οπλα, ταχυτατα αναπτυσομενες , με μια αστικη ταξη που ειναι βυθισμενη στην χλιδη και τον πλουτο οπως η Ινδια η το Πακισταν.Χωρες στις οποιες εχει μεταφερθει απο την Ευρωπη ολη η βιομηχανικη παραγωγη.(και τα σκουπιδια μας)

Νεκροι μεταναστες

Περισσότεροι από 6.500 εργάτες έχουν χάσει τη ζωή τους στο Κατάρ από το 2010, όταν η αραβική χώρα ανέλαβε να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 2022.Τα σοκαριστικά στοιχεία φέρνει στο φως της δημοσιότητας η βρετανική εφημερίδα «Guardian», επικαλούμενη κυβερνητικές πηγές από τις χώρες καταγωγής των μεταναστών, οι οποίοι εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες στα γιγάντια κατασκευαστικά έργα που γίνονται στο Κατάρ, με την προοπτική της φιλοξενίας της κορυφαίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης.Στοιχεία από την Ινδία, το Μπανγκλαντές, το Νεπάλ και τη Σρι Λάνκα αποκαλύπτουν ότι 5.927 εργάτες από τις χώρες αυτές πέθαναν στο Κατάρ, από το 2011 έως το 2020, ενώ ακόμα 824 θανάτους αναφέρει έκθεση της πρεσβείας του Πακιστάν στην Ντόχα.Οι αριθμοί αυτοί, μάλιστα, αφορούν μόνο μετανάστες από τις συγκεκριμένες χώρες, τη στιγμή που στα εργοτάξια του Κατάρ δουλεύουν επίσης άνθρωποι από άλλα κράτη, κυρίως την Κένυα και τις Φιλιππίνες, ενώ δεν έχουν προσμετρηθεί οι τελευταίοι μήνες του 2020.

Και οι ανηλικοι;Τα 40 εκατομμυρια προσφυγες παιδια πολλα μαλιστα ασυνοδευτα;Αυτα που στους προσφυγες που φτανουν στη χωρα μας ειναι το 40%;(και 20% οι γυναικες;) Για σκεφτειτε απο το υπολοποιπο 40% ποσοι ειναι οι πατεραδες των οικογενειων και βρειτε ποσοι νεοι ανυπαντροι μεταναστες που φτανουν στην χωρα μας αναζητωντας μεροκαματο στα φραουλοχωραφα της καθε «Μανωλαδας» .

Αυτα που παρα πολλοι δεν θελουν στο ιδιο σχολειο με τα δικα τους παιδια ;Αυτα τα παιδια που θελουν να πεθανουν κλεισμενα χωρις μελλον στα στρατοπεδα συγκεντρωσης;Ποια ιδεολογια ποια πολιτικη αποψη μπορει να κανει μια μανα εναν πατερα τοσο σκληρο.Και αν ενας ανθρωπος ειναι τοσο σκληρος με τα «αλλα» παιδια πως μπορει να ειναι καλος τρυφερος γονιος με τα δικα του παιδια;Τι ειδους συναισθηματα ειναι αυτα που ανοιγοκλεινουν αναλογα με την περιπτωση;