Εφοπλιστες, βιομηχανοι, χρηματιστες μεγαλο εκδοτες,τεως και νυν εστεμενοι .Οι αγαπητοι μας γειτονες.Ας τους γνωρισουμε πισω απο τις ψηλες μαντρες και τις ιδιωτικες παραλιες.Εχετε ορεξη;Δεν ζουμε στον ιδιο πλανητη.
Η προκηρυξη που θα διαβασετε ειναι απο τις 4 Ιουνη 1979.
Απο την μια η εργατικη ταξη που εγραψε ιστορια που καταργησε τους σχεδιασμους στρατου και συντηρησης για μια ελεγχομενη δημοκρατια (ιδιωνυμο ,330 κλπ)μετα την πτωση της Χουντας, οπως αυτη που εγινε στην Ισπανια την Πορτογαλια και την Τουρκια. Απο την αλλη η εργοδοσια.Οχι καποιο μικρο αφεντικο.Ο πυρηνας της αστικης ταξης.Κομπραδορικης με προσανατολισμο και συμφερον στην τοτε ΕΟΚ και τα συμφεροντα της.Εξ αλλου οταν ο Πιτσος τα βρηκε σκουρα με το εργατικο κινημα εδωσε τα κληδια στην Ζημενς και εφυγε.Ηταν πρωτοπορος.Τα επομενα χρονια τον ακολουθησαν και αλλοι οπως ο ιδιοκτητης της Κοκα Κολα, ο Λαναρας και ο καταλογος δεν εχει τελος.
Η Πιτσος ξεκινησε να συνεργαζεται με την (αμαρτωλη) Ζημενς το 1974 και εξαγοραστηκε το 1977 από την BOSCH – SIEMENS HAUSGERATE GmbH και τη SIEMENS A.E. HELLAS. Μαλιστα προσφατα ειχε γινει και συμφωνια με την Ζημενς (προκειμενου να κουκουλωθουν τα σκανδαλα με τις μιζες) να επενδυθουν 60 εκατομμυρια για μεταφορα του εργοστασιου και προσληψη 700 εργαζομενων .Μην ρωτατε αν τηρηθηκε η συμφωνια.Συμφωνιες με τον διαβολο δεν γινωνται.
Σκεφτειτε πως την 1 Μαρτη 1978 καναμε 24ωρη απεργια με αιτημα αυξηση κατωτατων μισθων 30%.Και το κερδισαμε. Ηταν απο τα πρωτα μετρα που πηρε το ΠΑΣΟΚ μολις βγηκε στην εξουσια τρια χρονια αργοτερα.
Οι εργατες του Πιτσου μαζι με τους εργαζομενους της ΟΒΕΣ σε ΕΣΚΙΜΟ ΙΖΟΛΑ AEG ΕΛΚΟ Βαγιωνης Φιλιπς κλπ μια γροθια εγραψαν ιστορια με τους αγωνες τους τοτε μαζι με ΟΤΟΕ ,ΔΕΗ, οικοδομους ,εργαζομενους σε Μποδοσακη Σκαλιστηρη ,Λαδοπουλου, σε Ολυμπιακη Λιθογραφους ,Χαλυβουργικη ,εργαζομενους στα αναψυκτικα ,φοιτητες, αγροτες, μαθητες αλλα και αλλους εργασιακους και κοινωνικους χωρους(κινητοποιησεις για την χαβουζα στο Κερατσινι,Αγ Βαρβαρα,Μπεικερ,Ροδος,Σπατα) .Οι απεργιες στην Πιτσος εχουν μεγαλη σημασια σημερα που το ΔΝΤ ζητα ελευθερο οριο απολυσεων.Γιατι οι πολυμηνοι αγωνες τοτε εγιναν ακριβως γι αυτο.Για να μην απολυωνται εργατες οποτε (και οποιοι) συμφερει το αφεντικο .Σημερα απο 1200 εργαζομενοι το 1979 εχουν απομεινει 450 εργαζομενοι.
Σημερα
Το εργοστάσιο της Πίτσος λειτουργεί από το 1909 στου Ρέντη και αποτέλεσε σημαντικό στοιχείο για την εξαγορά της ελληνικής φίρμας από το γερμανικό πολυεθνικό όμιλο BSHG. Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο εργοστάσιο αποτέλεσε σύμφωνα με πληροφορίες εμμέσως αντικείμενο της συμφωνίας συμβιβασμού της Siemens με το Ελληνικό Δημόσιο. Η συμφωνία προέβλεπε επένδυση ύψους 60 εκατ. ευρώ, που δεν κατονομάστηκε στο κείμενο, για την απασχόληση 700 εργαζομένων. Το σχέδιο προέβλεπε την μετεγκατάσταση του εν λόγω εργοστασίου στη Μαγούλα και εκσυγχρονισμό των υποδομών του. Αλλά δεν προχώρησε ποτέ, καθώς η διοίκηση της Pitsos Hellas συνάντησε γραφειοκρατικά προβλήματα και σημαντική καθυστέρηση στην υλοποίηση του σχεδίου.
Το εξοχικο που πουλαει ο 100 ετης Πιτσος στο Κουνουπι αντι 20 εκατομμυριων.Οσοι τα διαθετουν ας σπευσουν
Οσο για την Πυξιδα του Νου (θα διαβασετε πιο κατω )αν σας περισευει μισο εκατομμυριο αγοραστε καμμια μετοχη να βοηθησετε!
Απόστολος Πίτσος: Ο άνθρωπος που πούλησε τη μεγάλη βιομηχανία στους Γερμανούς
Η βραδιά ήταν ζεστή. Η Γερμανική Σχολή Αθηνών και ο Σύλλογος των Αποφοίτων της βράβευσαν το προπερασμένο καλοκαίρι στην αίθουσα εκδηλώσεων της Σχολής, δώδεκα Απόφοιτους του Πολέμου, μαθητές και μαθήτριες που τελείωσαν τη Σχολή την περίοδο κήρυξης του πολέμου και τα χρόνια της κατοχής. Μαθητές με ενδιαφέρον για τη μεγάλη αυτή χώρα παρά τις σαφείς δυσκολίες που ο Β Παγκόσμιος πόλεμος γέννησε και τις χιλιάδες νεκρούς τόσο στα ελληνικά όσο και τα ευρωπαϊκά μέτωπα από τις ορδές του Χίτλερ.
Ο Απόστολος Πίτσος γεννήθηκε το 1918 και πήγε στη Γερμανική Σχολή. Συμμαθητής του στην Γ’ τάξη ήταν ο μετέπειτα πρωθυπουργός κι επίσης γερμανόφιλος Γεώργιος Ράλλης αλλά και η ηθοποιός Δέσπω Διαμαντίδου τη σχολική περίοδο 1926-27. Ήδη από το 1865 ο θείος του είχε ιδρύσει μία μικρή επιχείρηση με το οικογενειακό όνομα με ένα μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Περικλέους. Λίγο αργότερα ανέλαβε και ο πατέρας του Σταμάτης και μαζί κατασκεύαζαν μικρές οικιακές συσκευές ανάμεσα σε άλλα μικρά μεταλλικά κλουβιά αλλά και μικρά ψυγειάκια νερού με ένα μικρό βρυσάκι που συνήθιζαν τότε οι νοικοκυρές να κρεμούν στον τοίχο.
Τα μαθητικά εκείνα χρόνια κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, η μικρή αυτή οικογενειακή βιοτεχνία, μετακόμισε στην οδό Έσλιν στους Αμπελοκήπους, που ήταν τότε στα όρια του κέντρου της πόλης, αλλά ένα ατύχημα του πατέρα του, που επηρέασε την όρασή του, υποχρέωσε το νεαρό Απόστολο που ήξερε γερμανικά να τον συνοδεύσει στη Γερμανία και κατόπιν να αναλάβει την ίδια την μικρή αυτή επιχείρηση. Μετά το σχολείο μετέβη ξανά στη Γερμανία στην πόλη Aue, όπου και σπούδασε μηχανολόγος. Τα χρόνια του πολέμου και της κατοχής δουλειές δεν υπήρχαν και ο ίδιος βρήκε το χρόνο να εξασκείται στο βιολί, τη μεγάλη του αγάπη, παίζοντας τέλεια πλέον το κονσέρτο για βιολί του Μπετόβεν (το μοναδικό που συνέθεσε για βιολί ο συνθέτης).
Βέβαια η οικογένεια του δεν πέρασε τις δυσκολιες που άλλες οικογένειες είχαν στην Ελλάδα, όμως κανένας δεν μπόρεσε ποτέ να τους συνδέσει με τον κατοχικό γερμανικό παράγοντα. Μόλις έληξε ο πόλεμος, και έχοντας πλέον αποκτήσει τις γνώσεις από τις σπουδές του στη μηχανολογία, κατόρθωσε σιγά – σιγά να μεταμορφώσει τη μικρή αυτή βιοτεχνία στην βιομηχανία που τα μεταπολεμικά χρόνια κατασκεύαζε ηλεκτρικές συσκευές προμηθεύοντας όλα τα ελληνικά νοικοκυριά. Το 1959 όταν η επιχείρηση είχε πλέον μετακομίσει στου Ρέντη άρχισε να κατασκευάζει ψυγεία και θερμάστρες πετρελαίου, το 1968 ασπρόμαυρες τηλεοράσεις και το 1977 πουλήθηκε.
1975 Πιτσος
22/5 Απεργια και ιδρυση του σωματειου.
1976 Πιτσος
Γεναρης Απεργια εναντια στο Λοκ Αουτ της εργοδοσιας .16 μερες.Χιλιοι εργατες απεργουν.
5/1 και 7/1 συγκεντρωσεις πορειες
13/1 40 μερες απεργια
16/1 Αστυνομικοι μεσα στο εργοστασιο.Ο Καραθανασης απειλει μπροστα στην Βουλη.
25/1 Σταματα η απεργια.Αυξηση 20%, 5 χιλιαδες εφ απαξ για τις μερες της απεργιας, 25% πριμ παραγωγης.Επαναπροσληψη απολυμενων.
27/1 Καταδικη απεργων για επεισοδια στην διαρκεια της απεργιας.
1/2 Νεες δικες απεργων και καταδικες καποιων απ αυτους.
Το 1977 η «Βosch-Siemens Hausgerate GmbΗ» (η μητρική Siemens συμμετέχει σε ποσοστό 50%) εξαγοράζει το 60% της «Πίτσος Α.Ε.»Στο μετοχικό της κεφάλαιο συμμετέχει και η ελληνική «Siemens Α.Ε.» με 20%.
1979 Πιτσος Πολυεθνικης πλεον
14 Μαη Λοκ αουτ της εργοδοσιας εναντια στις εργατικες κινητοποιησεις
21/5 Εργατες μπροστα στο κλειστο εργοστασιο
4/6 Μεγαλη συγκεντρωση των απεργων του Πιτσου στο γηπεδο Αιγαλεω
21/6 Δικαζεται η εργοδοσια του Πιτσου για απαραβαση του νομου 690/49 Αθωωνεται
30/6 Ληξη του Λοκ Αουτ απο την εργοδοσια.Στασεις εργασιας.
6/7Απολυσεις συνδικαλιστων .Επεισοδια μεσα στο εργοστασιο γιουχαρισμα προισταμενων ερχονται τα ΜΑΤ
9/7 Με συρματοπλεγματα εμποδιζονται οι απολυμενοι να μπουκαρουν στο εργοστασιο Η θα μπουμε ολοι η θα φυγουμε ολοι.
15/7 Συγκεντρωση εξω απο το υπουργειο εργασιας για επαναπροσληψη απολυμενων
18/7 Απειλες πως θα κλεισει το εργοστασιο
24/7 Επιθεση των εργαζομενων στα ΜΑΤ που φυλανε το εργοστασιο τους πανε καροτσακι στην Θηβων.
30/7 Δικη της εργοδοσιας για την απολυση του ΔΣ του Σωματειου
4/9 Η εργοδοσια κλεινει τμηματα του εργοστασιου 300 απολυμενοι
5/ 9 Συγκεντρωση μπροστα στην Βουλη.
7/9 ΜΑΤ και μπλοκα εμποδιζουν τους απολυμενους να πλησιασουν το εργοστασιο
8/9 Διαπραγματευσεις ζητα η εργοδοσια αναστελεται η απεργια που κρατησε 150 ημερες.
11/9 Αποτυχια των διαπραγματευσεων.Απεργια διαρκειας.
12/9 Μεγαλες δυναμεις των ΜΑΤ υποστηριζουν την εργοδοσια μπροστα στο εργοστασιο.
19/9 Μηνυση στην εργοδοσια για τις απολυσεις.
25/9 καταδικη του ΔΣ του σωματειου γιατι κηρυξε παρανομη απεργια στις 2/7
Καπου πετυχαμε καπου χασαμε οι εργαζομενοι στα επομενα χρονια. Με τους αγωνες μας βελτιωσαμε τους μισθους και τις συνθηκες εργασιας κοψαμε κατι απο τα κερδη του κεφαλαιου.Οχι για πολυ ομως.Η επομενη γενια πιστεψε αυτες τις κατακτησεις αιωνιες.Λαθος.Καποια στιγμη πρεπει να μιλησουμε και για τις δικες μας κινητοποιησεις στο εργοστασιο του Λαναρα στην Μιλιντρα.
Το σιγουρο ειναι πως σημερα η εργατικη ταξη της χωρας μας αυτη που αρνειται τον συνδικαλισμο και την πολιτικη αυτη που διαπερναται απο ρατσιστικες εθνικιστικες φασιστικες ιδεες εχει φτασει στα Ταρταρα.Την στιγμη που η αστικη ταξη ζει σε εναν πλουτο περα απο καθε φαντασια
Πιτσος
Στην ιστορική οικογένεια Πίτσου, η οποία από το 1865 έχει συνδέσει το όνομά της με τις περίφημες ηλεκτρικές συσκευές Pitsos, ανήκει ένα από τα ακριβότερα ακίνητα της Ελλάδας, το οποίο βγαίνει στο σφυρί από τον παγκοσμίου φήμης οίκο δημοπρασιών Sotheby’s.
Το πανέμορφο σπίτι με θέα προς τον Σαρωνικό βρίσκεται στην περιοχή Κουνούπι της Αργολίδας. Είναι περιτριγυρισμένο από πευκόδασος έκτασης πέντε στρεμμάτων, προσφέρει ιδιωτική πρόσβαση στη θάλασσα μέσω τριών ιδιωτικών παραλιών και πωλείται αντί 20.000.000 ευρώ.
Τη συμφωνία με τον οίκο δημοπρασιών φαίνεται, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι έκανε αποκλειστικά η κόρη του 99χρονου σήμερα επιχειρηματία Απόστολου Πίτσου Κατερίνα, η οποία έδωσε τελικά τα χέρια έπειτα από μια σειρά δύσκολων διαπραγματεύσεων. Εδώ και λίγο διάστημα, οι φωτογραφίες του σπιτιού κοσμούν τη real estate ιστοσελίδα του οίκου. Σύμφωνα με τους Sotheby’s Realty, το ακίνητο των 568 τετραγωνικών μέτρων σχεδιαστικά θυμίζει έντονα εξοχική γαλλική κατοικία. Ο τίτλος που του έχει αποδοθεί είναι «Majestic» («Μεγαλοπρεπές»), καθώς είναι χτισμένο με τα υψηλότερης ποιότητας υλικά, διαθέτει δύο υπαίθριες ενσωματωμένες κουζίνες και ένα μεγάλο κιόσκι δίπλα στην ακτή, καθώς και δύο πλήρως επιπλωμένες σουίτες. Βασικά χαρακτηριστικά του είναι τα παραδοσιακά έπιπλα που κοσμούν εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, καθώς και οι όμορφες αντίκες. Εσωτερικά το σπίτι εντυπωσιάζει με το μεγάλο κεντρικό δωμάτιο που διαθέτει, με τη μεγάλη είσοδο και τα τεράστια παράθυρα με εκπληκτική θέα προς τον Σαρωνικό και τα κοσμοπολίτικα νησιά Υδρα και Σπέτσες. Από το σπίτι-ανάκτορο δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και ένας υψηλής τεχνολογίας μηχανολογικός εξοπλισμός, που είναι εγκατεστημένος στο υπόγειο και διευκολύνει όλον τον χρόνο τους επισκέπτες του.
Σύμφωνα με την αγγελία των Sotheby’s Realty, όποιος αγοράσει αυτό το ακίνητο θα μπορεί να κάνει μια βουτιά σε μία από τις τρεις απομονωμένες ιδιωτικές παραλίες που διαθέτει το κτήμα και να ακολουθήσει ένα διάλειμμα για να απολαύσει ένα κρύο ποτό ή ένα πούρο υπό το φως του ηλιοβασιλέματος.
Και ρωταω ο αφελης ΝεοΕλλην.Υπαρχουν ιδιωτικες παραλιες στην Ελλαδα συμφωνα με τους νομους και το Συνταγμα;Αλλα οι παραλιες απεναντι απο το νησακι Κουνουπι αλλα και οι αλλες απο Δορουφι μερια εχουν την δικη τους ιστορια.Ειναι σαν να λεμε αλλο κρατος που κανενα διαβατηριο καμμια βιζα δεν σ αφηνουν να πας.
Ι. Σύμφωνα το νόμο 2971/2001 «Αιγιαλός, παραλία και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ 285Α) ο αιγιαλός[1] και η παραλία[2] είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται. Η προστασία του οικοσυστήματος των ζωνών αυτών είναι ευθύνη του Κράτους, ο κύριος δε προορισμός τους είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση προς αυτές[3]…
Περί της κοινοχρήστου ιδιότητας του αιγιαλού και της παραλίας όριζε και ο προϊσχύσας Α.Ν. 2344/1940[4].
Περαιτέρω ο Αστικός Κώδικας περιλαμβάνει στα ενδεικτικώς απαριθμούμενα στο άρθρο 967 αυτού κοινόχρηστα πράγματα και τον αιγιαλό. Ειδικότερα κατά τα επί λέξει αναφερόμενα στην ως άνω διάταξη πράγματα κοινής χρήσεως είναι «ιδίως τα νερά με ελεύθερη και αέναη ροή, οι δρόμοι, οι πλατείες, οι αιγιαλοί, τα λιμάνια και οι όρμοι, οι όχθες πλευσίμων ποταμών, οι μεγάλες λίμνες και οι όχθες τους».
Πέραν των ανωτέρω ενδεικτικώς απαριθμουμένων στο ως άνω άρθρο 967 ΑΚ κοινοχρήστων πραγμάτων, δια του ως άνω άρθρου ετέθη εκτός συναλλαγής και κάθε άλλο πράγμα, μη καταριθμούμενο μεν σε αυτό, υπηρετούν όμως την κοινή χρήση, οία είναι και η παραλία[5].
Ο αιγιαλός και η παραλία ως κοινόχρηστα πράγματα κείνται εκτός συναλλαγής σύμφωνα με το άρθρο 966 ΑΚ και περιλαμβάνονται στη δημόσια κτήση, ως δέον να ερμηνεύεται ορθώς το στο άρθρο 968 του Αστικού Κώδικα μνημονευόμενο δικαίωμα κυριότητας του Δημοσίου ή του Δήμου, αναγνωριζομένου επ’ αυτών ιδιοτύπου δικαιώματος της Πολιτείας, συναπτομένου προς την άσκηση της δημόσιας εξουσίας προς ρύθμιση της κοινής χρήσεως[6].
Η δημοσία κτήση διακρίνεται από την ιδιωτική περιουσία του Κράτους (domaine prive), την οποία το Κράτος (και αντιστοίχως τα λοιπά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου) χρησιμοποιεί κατά βούληση και εκποιεί κατά βούληση.
Βέβαια στο δίκαιο παρατηρείται άμβλυνση της άλλοτε οξείας διάκρισης μεταξύ της ιδιωτικής περιουσίας του Κράτους και της δημόσιας κτήσεως, με την πρόβλεψη της δυνατότητας ιδιωτικής χρησιμοποιήσεως της δημόσιας κτήσης, πράγμα το οποίο μειώνει την έννοια του κοινοχρήστου και καθιστά κατά παράδοξο τρόπο, εκμεταλλεύσιμο και προσοδοφόρο ένα κτήμα, το οποίο είναι καθ’ εαυτό αναπαλλοτρίωτο[7].
Χαρακτηριστική εν προκειμένω είναι η διάταξη της παρ. 5 του 2 του ν. 2971/2001, σύμφωνα με την οποία «ο παλαιός αιγιαλός και η παλαιά όχθη ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και καταγράφονται ως δημόσια κτήματα».
Η ως άνω διάταξη, η εφαρμογή της οποίας συνεπάγεται την άρση της κοινοχρησίας του παλαιού αιγιαλού, ο οποίος ως επέκταση του φυσικού αιγιαλού[8] είναι απολύτως αναγκαίος για την ελεύθερη και ακώλυτη προσπέλαση του τελευταίου, δέον να κριθεί κατά την άποψη της γραφούσης αντισυνταγματική, ως αντικειμένη στο άρθρο 24 του Συντάγματος, το οποίο κατά τα ευθύς κατωτέρω ειδικότερον αναφερόμενα προστατεύει όχι απλώς τον αιγιαλό και την παραλία αλλά τα παράκτια οικοσυστήματα (ΣτΕ 3346/1999), τα οποία δύνανται να εκτείνονται και πέραν της παραλίας, στην περιοχή του παλαιού αιγιαλού και απώτερον ακόμα, αν τούτο επιβάλλεται από τη φύση τους.
Μνημονευτέα εν προκειμένω η σχετική με το παλαιό αιγιαλό νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με την οποία «εν όψει της φύσεως του τμήματος αυτού της ξηράς, ως ανεπιδέκτου κτήσεως ιδιωτικών δικαιωμάτων όταν καταλαμβανόταν από τις αναβάσεις των χειμερίων κυμάτων, μετά την επέκταση των ορίων της ακτογραμμής προς τη θάλασσα καθίσταται τμήμα της δημόσιας κτήσης» (ΣτΕ 1508/2003, 465/2009).
Από το κατοχυρούμενο στο άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος ως και στο άρθρο 57 του Αστικού Κώδικα δικαίωμα στην προσωπικότητα απορρέει δικαίωμα του ατόμου προς χρήση του αιγιαλού και της παραλίας ως κοινοχρήστων πραγμάτων.
Το δικαίωμα χρήσης των αγαθών αυτών αποτελεί ιδιωτικού δικαίου έκφανση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στο περιβάλλον, όπως τούτο έμμεσα τριτενεργεί, μέσω των διατάξεων των άρθρων 57 και 966 επ. ΑΚ.
Η προσβολή της χρήσης ή κοινής ωφέλειας των ως άνω κοινοχρήστων περιβαλλοντικών αγαθών δια της υποβάθμισης τους συνιστά προσβολή της προσωπικότητας σύμφωνα με το άρθρο 57 και γεννά αξίωση για άρση της προσβολής, για παράλειψη της στο μέλλον, για αποζημίωση και για ικανοποίηση της ηθικής βλάβης (άρθρα 57 και 59 ΑΚ)[9].
ΙΙ. Η νομολογία του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ ερμηνεύουσα υπό το φως των οδηγιών της Agenda 21 το άρθρο 24 του Συντάγματος το οποίο προστατεύει το φυσικό περιβάλλον[10], χερσαίο και θαλάσσιο, έκρινε, προκειμένου περί των τελευταίων, ότι το ως άνω άρθρο αναφέρεται όχι απλώς στον αιγιαλό και στην παραλία αλλά στα παράκτια οικοσυστήματα (ΣτΕ 3346/1999), τα οποία δύνανται να εκτείνονται και πέραν της παραλίας, στην περιοχή του παλαιού αιγιαλού και απώτερον ακόμα, αν τούτο επιβάλλεται από τη φύση τους.
Περαιτέρω σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ τα παράκτια οικοσυστήματα ως ευπαθή (ΣτΕ 978/2005), χρήζουν αυξημένης προστασίας (ΣτΕ 1500/2000) και είναι δεκτικά μόνον ηπίας διαχειρίσεως και αναπτύξεως, η οποία και μόνο τυγχάνει βιώσιμη (ΣτΕ 1790/1999, 1129/1999, 3344/1999).
Η ήπια διαχείριση των παράκτιων οικοσυστημάτων αποτελεί κρατική αρμοδιότητα, που ασκείται με αποκλειστικό γνώμονα το δημόσιο συμφέρον (ΣτΕ 4011/2004).
Η εκτέλεση τεχνικού έργου επί των παρακτίων οικοσυστημάτων επιτρέπεται μόνο εφόσον τούτο εμπίπτει στην έννοια της ήπιας διαχειρίσεως, εξυπηρετεί δημόσιο συμφέρον και είναι βιώσιμο. Η βιωσιμότητα ενός έργου προκύπτει από τη χωροθέτηση του, τους όρους της γενικής περιβαλλοντικής μελέτης που το προβλέπει και την ένταξη του στο συνολικό προγραμματισμό της επέμβασης στην ακτή (ΣτΕ 327/1999). Επιπλέον η συνταγματική προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων περιλαμβάνει την κατά το φυσικό προορισμό χρήση τους και ιδίως τη διασφάλιση του δικαιώματος της ελεύθερης πρόσβασης σε αυτά σε όλους καθώς επίσης και την κατά προορισμό κοινοχρησία αυτών.
Κατά συνέπεια αποκλείονται χρήσεις, οι οποίες εμποδίζουν την κατά προορισμό χρήση των χώρων αυτών, δηλαδή της ελεύθερης και ανεμπόδιστης επίσκεψης, παραμονής, διέλευσης και κολύμβησης (ΣτΕ 3346/1999).
Περαιτέρω δεν επιτρέπεται η παραχώρηση αποκλειστικών ιδιωτικών δικαιωμάτων επί των παρακτίων οικοσυστημάτων δια των οποίων αναιρείται η κοινή χρήση, νόμος δε που ορίζει το αντίθετο, ως η ανωτέρω αναφερθείσα διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 2 του ν. 2971/2001, σύμφωνα με την οποία ο παλαιός αιγιαλός και η παλαιά όχθη ανήκουν στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου, αντίκειται στην κατά τα ως άνω βασική αποστολή των παρακτίων οικοσυστημάτων, ήτοι την εξυπηρέτηση της επαφής του ανθρώπου με τη θάλασσα και δέον να θεωρηθεί ως αντισυνταγματικός[11].
ΙΙΙ. Εξάλλου η Ευρωπαϊκή Ένωση ενόψει της μεγάλης περιβαλλοντικής, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτισμικής και ψυχαγωγικής σημασίας της παράκτιας ζώνης για την Ευρώπη, της μοναδικότητας της βιοποικιλότητας των παράκτιων ζωνών από απόψεως χλωρίδας και πανίδας, της συνεχούς υποβάθμισης των συνθηκών στις ευρωπαϊκές παράκτιες ζώνες και του αυξανόμενου κινδύνου που διατρέχουν εξαιτίας των κλιματικών μεταβολών, της αύξησης του πληθυσμού και της εξέλιξης των οικονομικών δραστηριοτήτων και της κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω αναγκαιότητας εφαρμογής μίας περιβαλλοντικά αειφόρου, οικονομικά δίκαιης, κοινωνικά υπεύθυνης και πολιτισμικά ευαίσθητης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών υιοθέτησε τη Σύσταση 2002/413 της 30ης Μαΐου 2002 «σχετικά με την εφαρμογή στην Ευρώπη της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών».
Με την ως άνω σύσταση συστήνεται στα κράτη-μέλη η υιοθέτηση μίας στρατηγικής προσέγγισης όσον αφορά το σχεδιασμό και τη διαχείριση των παράκτιων ζωνών τους, που βασίζεται μ.α. στην προστασία του παράκτιου περιβάλλοντος και στην αειφόρο διαχείριση των φυσικών πόρων τόσο του θαλάσσιου, όσο και του χερσαίου στοιχείου της παράκτιας ζώνης, στην αναγνώριση της απειλής που συνιστούν οι κλιματικές μεταβολές για τις παράκτιες ζώνες, σε κατάλληλα και οικολογικώς υπεύθυνα μέτρα προστασίας των ακτών, στην παροχή κατάλληλων και προσιτών εκτάσεων για το κοινό, τόσο για την αναψυχή, όσο και για την αισθητική απόλαυση και στη βελτίωση του συντονισμού των δράσεων, που αναλαμβάνουν όλες οι ενδιαφερόμενες αρχές.
Τα κράτη-μέλη καλούνται να χαράξουν εθνικές στρατηγικές εφαρμογής της ολοκληρωμένης διαχείρισης των παράκτιων ζωνών επί τη βάσει συγκεκριμένων αρχών [συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών (οικονομικοί και κοινωνικοί εταίροι, οργανώσεις που αντιπροσωπεύουν τους κατοίκους παράκτιων ζωνών, μη κυβερνητικές οργανώσεις και ο επιχειρηματικός τομέας) στη διαδικασία διαχείρισης, συμμετοχή των αρμόδιων διοικητικών φορέων σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, διατομεακή ολοκλήρωση, διαχείριση επί τη βάσει ευρείας σφαιρικής προοπτικής (θεματικής και γεωγραφικής) λαμβάνουσας υπόψη την αλληλεξάρτηση και ανομοιότητα των φυσικών συστημάτων και των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, που επηρεάζουν τις παράκτιες περιοχές καθώς και επί τη βάσει μακροπρόθεσμης προοπτικής, λαμβάνουσας υπόψη την αρχή της προφύλαξης καθώς και τις ανάγκες των σημερινών και των μελλοντικών γενεών)[12].
Περαιτέρω η κοινοτική οδηγία 2001/42 «σχετικά με την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων και προγραμμάτων», η οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με την Υπουργική Απόφαση 107017/2006 (ΦΕΚ Β΄1225/5.9.2006), καθιερώνει την υποχρέωση εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σχεδίων και προγραμμάτων εθνικού, περιφερειακού, νομαρχιακού, ή τοπικού χαρακτήρα, που ενδέχεται να έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, όταν βρίσκονται ακόμη στο στάδιο του σχεδιασμού και του προγραμματισμού.
Είναι προφανές ότι έργα και δραστηριότητες που αναπτύσσονται στις παράκτιες ζώνες εμπίπτουν υποχρεωτικά στο πεδίο εφαρμογής της ως άνω οδηγίας, η οποία ανάγεται σε σημαντικό εργαλείο για την επίτευξη της βιώσιμης ανάπτυξης των περιοχών αυτών[13]
Εκ πάντων των ανωτέρω καθίσταται σαφές ότι είναι αναγκαίος ο εκσυγχρονισμός της στην Ελλάδα ισχύουσας σχετικής κοινής νομοθεσίας περί αιγιαλού και παραλίας ώστε να εναρμονιστεί με το κοινοτικό δίκαιο ως και με το άρθρο 24 του Συντάγματος, όπως έχει ερμηνευθεί από την ανωτέρω παρατεθείσα πρωτοπόρο νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, τα οποία αναφέρονται στην προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων, έννοιας ευρύτερης εκείνης του αιγιαλού και της παραλίας[14].
[1] Κατά την παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 2971/2001 «Αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, που βρέχεται από τη θάλασσα από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της.
[2] Κατά την παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 2971/2001 «Παραλία» είναι η ζώνη ξηράς που προστίθεται στον αιγιαλό, καθορίζεται δε σε πλάτος μέχρι και πενήντα (50) μέτρα από την οριογραμμή του αιγιαλού, προς εξυπηρέτηση της επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα και αντίστροφα.
[3] Πρβλ. σχετικά με τα ανωτέρω άρθρο 2 παρ. 1, 2 και 3 του ν. 2971/2001.
[4] Πρβλ. άρθρα 1 και 5 Α.Ν. 2344/1940, βλ. σχετικά και Ευ. Δωρή, Τα Δημόσια Κτήματα, εκδ. Αφοί Π. Σάκκουλα, 1980, σ. 358 με παραπομπή σε σχετική νομολογία και βιβλιογραφία, Γ. Μπαλή, Γενικαί Αρχαί του Αστικού Δικαίου, έκδοση έκτη, Αθήνα, 1951, σ. 523.
[5] Βλ. σχετικά με τα ανωτέρω, Μ. Στασινόπουλο, Νομικαί Μελέται, Αθήνα, 1972, σ. 59.
[6] Βλ. σχετικά, Ευ. Δωρή, όπ. π. σ. 357.
[7] Μιχ. Δ. Στασινόπουλος, Νομικαί Μελέται, Αθήνα, 1972, σ. 35,36, 90 επ.
[8] Κατά την παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 2971/2001 «Παλαιός αιγιαλός» είναι η ζώνη της ξηράς, που προέκυψε από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα, οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα και προσδιορίζεται από τη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού.
[9] Σχετικά με τα ανωτέρω, βλ. Γλυκερία Σιούτη, Δίκαιο Περιβάλλοντος, Γενικό Μέρος Ι, Δημόσιο Δίκαιο και Περιβάλλον, Συμπλήρωμα, εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, 2002, σ. 22 επ. με αναφορά σε σχετική νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων, Ευπραξία- Αίθρα Μαριά, Η νομική προστασία των δασών, εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, 1998, σ. 252 επ., Ευ. Δωρή, όπ.π. σ. 357, Γ. Μπαλή, όπ. π., σ. 528).
[10] Το άρθρο 24 περί προστασίας του περιβάλλοντος περιελήφθη στο Σύνταγμα το 1975. Κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος του 1975, που έγινε το 2001 τροποποιήθηκε και το ως άνω άρθρο. To άρθρο αυτό όπως σήμερα ισχύει προβλέπει τα εξής: «1. Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον». 2. Η χωροταξική αναδιάρθρωση της Χώρας, η διαμόρφωση, η ανάπτυξη, η πολεοδόμηση και η επέκταση των πόλεων και των οικιστικών γενικά περιοχών υπάγεται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα και τον έλεγχο του Κράτους, με σκοπό να εξυπηρετείται η λειτουργικότητα και η ανάπτυξη των οικισμών και να εξασφαλίζονται οι καλύτεροι δυνατοί όροι διαβίωσης. «Οι σχετικές τεχνικές επιλογές και σταθμίσεις γίνονται κατά τους κανόνες της επιστήμης. Η σύνταξη εθνικού κτηματολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους». 3. Για να αναγνωριστεί μία περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά, οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε αυτή συμμετέχουν υποχρεωτικά, χωρίς αποζημίωση από τον οικείο φορέα, στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητες για να δημιουργηθούν δρόμοι,πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικά χρήσεις και σκοπούς, καθώς και στις δαπάνες για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων, όπως νόμος ορίζει. 4. Νόμος μπορεί να προβλέπει τη συμμετοχή των ιδιοκτητών περιοχής που χαρακτηρίζεται ως οικιστική στην αξιοποίηση και γενική διαρρύθμισή της σύμφωνα με εγκεκριμένο σχέδιο, με αντιπαροχή ακινήτων ίσης αξίας ή τμημάτων ιδιοκτησίας κατά όροφο, από τους χώρους που καθορίζονται τελικά ως οικοδομήσιμοι ή από κτίρια της περιοχής αυτής. 5. Οι διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εφαρμόζονται και στην αναμόρφωση των οικιστικών περιοχών που ήδη υπάρχουν. Οι ελεύθερες εκτάσεις, που προκύπτουν από την αναμόρφωση, διατίθενται για τη δημιουργία κοινόχρηστων χώρων ή εκποιούνται για να καλυφθούν οι δαπάνες της πολεοδομικής αναμόρφωσης, όπως νόμος ορίζει. 6. Τα μνημεία, οι παραδοσιακές περιοχές και τα παραδοσιακά στοιχεία προστατεύονται από το Κράτος. Νόμος θα ορίσει τα αναγκαία για την πραγματοποίηση της προστασίας αυτής περιοριστικά μέτρα της ιδιοκτησίας, καθώς και τον τρόπο και το είδος της αποζημίωσης των ιδιοκτητών. «Ερμηνευτική δήλωση: Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά».
[11] Βλ. σχετικά με τα ανωτέρω και Μ. Δεκλερή, Το Δίκαιο της Βιωσίμου Αναπτύξεως, έκδ. Αντ. Σάκκουλα, Αθήνα 2000, σ. 193 επ.
[12] Σχετικά με τα ανωτέρω βλ. Εισαγωγή, Κεφάλαιο Ι και ΙΙ της ως άνω υπ’ αριθμ. 2002/413 Σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.
[13] Βλ. σχετικά με τα ανωτέρω και Έκδοση Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Αθήνα 2007 με τίτλο: «Προστασία του περιβάλλοντος. Άρθρο 24 του Συντάγματος. Αιγιαλοί και Παραλίες ανήκουν στους πολίτες».
[14] Βλ. σχετικά, Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος, Πρώτο Υπόμνημα επί του Νομοσχεδίου περί Αιγιαλού και Παραλίας.
http://vari-vouliagmeni.blogspot.com/2011/05/blog-post_2847.html
Πυξιδα του Νου 5 Μαιου 2017
Dolphin: Ψάχνει χρηματοδότηση για το Killada Hills στο Πόρτο Χέλι
Της Στεφανίας Σούκη
Εως το τέλος του έτους υπολογίζει η διοίκηση του ομίλου της Dolphin Capital Investors να έχουν εκδοθεί οι τελικές άδειες ώστε να ξεκινήσουν τα έργα υποδομής για το μεγάλο τουριστικό project Kilada Hills Golf Resort στο Πόρτο Χέλι, το οποίο έχει ενταχθεί στις διατάξεις περί fast track και περιλαμβάνει, με βάση το masterplan, δόμηση 170.000 τ.μ..
Στην παρούσα φάση η Dolphin λανσάρει σταδιακά ένα πρόγραμμα (Founders Program) για 40 μέλη που θα αποκτήσουν συμμετοχές στο Killada Hills Golf resort, το οποίο θα περιλαμβάνει ένα νέο γηπεδο γκόλφ Jack Nicklaus, ένα clubhouse, ένα beach club και άλλες αθλητικές εγκαταστάσεις. Η κάθε συμμετοχή αντιστοιχεί σε 500 χιλ. ευρώ, προσφέροντας στο κάθε μέλος τίτλους σε οικόπεδο 2.000 τ.μ. με θέα το γήπεδο γκόλφ και δικαίωμα δόμησης κατοικίας έως 800 τ.μ., κάρτα μέλους για το γκόλφ κι επιπλέον προνόμια. Τα κεφάλαια που θα συγκεντρωθούν μέσω του εν λόγω προγράμματος θα λειτουργήσουν ως μεσεγγύηση μέχρι την κατασκευή των υποδομών, ενώ η Dolphin βρίσκεται στις διαδικασίες και την εξασφάλιση χρηματοδότησης- γέφυρα από ελληνική τράπεζα για το φιλόδοξο project συνολικής αξίας 418 εκατ. ευρώ που θα υλοποιηθεί σταδιακά σε συνολική έκταση 2.079 στρεμμάτων.
Υπενθυμίζεται εδώ ότι, προς εξασφάλιση ρευστότητας, η εισηγμένη στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου έχει εγκρίνει ήδη από το τέλος του 2016 τη νέα στρατηγική που προβλέπει ότι μέχρι το τέλος του 2019, οπότε ορίζεται παράλληλα- και η ημερομηνία λήξης της εταιρείας, θα πρέπει να έχει ρευστοποιήσει το επενδυτικό της χαρτοφυλάκιο εντός κι εκτός Ελλάδας. Στο πλαίσιο αυτό ήδη ρευστοποιήθηκαν συμμετοχές του ομίλου στον Παναμά (με αγοραστή την Grivalia Hospitality) και τη Δομινικανή Δημοκρατία. Ειδικά για τις δύο μεγαλύτερες επενδύσεις της στην Ελλάδα στο Πόρτο Χέλι και την Κέα, η εταιρεία υποστηρίζει ότι θα προχωρήσουν κανονικά, με σκοπό να ολοκληρωθούν μέχρι το 2019.
«Είμαστε ικανοποιημένοι από τη ρευστοποίηση των συμμετοχών μας στις περιοχές της Καραϊβικής και της Κεντρικής Αμερικής. Η συγκυρία με τις συνεχώς βελτιούμενες επιδόσεις του Amanzoe στο Πόρτο Χέλι σε συνδυασμό με ένα θετικότερο κλίμα όσον αφορά το πολιτικό και οικονομικό κλίμα στην Ελλάδα, θα επιτρέψει περαιτέρω ρευστοποιήσεις», δηλώνει χαρακτηριστικά προς τους μετόχους ο κ. Μίλτος Καμπουρίδης, ιδρυτής της Dolphin και managing partner της Dolphin Capital Investors.
Επισημαίνεται ότι το έργο Κilada Hills χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες: 1. Η 1η (530 στρέμματα), περιλαμβάνει ξενοδοχείο 300 κλινών, 60 επαύλεις των 600 τ.μ. η κάθε μία και 28 κατοικίες των 200 τ.μ. η κάθε μία. 2. Η 2η (1.425 στρέμματα), περιλαμβάνει 260 επαύλεις των 440 τ.μ. η κάθε μία και γήπεδο golf 18 οπών 768 στρεμμάτων. 3. Η 3η (116 στρέμματα), περιλαμβάνει 100 βίλες των 200 τ.μ. η κάθε μία. 4. Η 4η (8 στρέμματα) είναι στην παραλία Λεπίτσα και περιλαμβάνει beach club με 13 ξύλινες καμπάνες. H πρώτη φάση της κατασκευής περιλαμβάνει τις 260 επαύλεις και το γήπεδο golf, ενώ η δεύτερη φάση κατασκευής περιλαμβάνει το ξενοδοχείο, τις 100 βίλες, τις 60 επαύλεις και τις 28 κατοικίες.
Σύμφωνα με τα όσα επισημαίνει στο μήνυμά της προς τους μετόχους η διοίκηση, με αφορμή τον απολογισμό του 2016 και τις κινήσεις που έχουν γίνει κατά τους πρώτους μήνες του 2017, ο όμιλος εξακολουθεί να πραγματοποιεί συζητήσεις «με διεθνή επενδυτή στον κλάδο των τουριστικών θερέτρων και του real estate» προκειμένου να βρεί χρηματοδότηση για το έτερο τουριστικό έργο, που εντάσσεται στο χαρτοφυλάκιό της, στην Ελλάδα το Κea Resort με την πώληση του 50% του project (5άστερο ξενοδοχείο με τουριστικές κατοικίες).
Aντίθετα, δεν προχώρησε τελικά και τερματίστηκε στις αρχές Μαϊου η συμφωνία με την οικογένεια του Θ. Αριστοδήμου για την πώληση του μεριδίου του 49,75% της Dolphin στην εταιρεία ανάπτυξης Αristo στην Κύπρο, δεδομένων και των δικαστικών εκκρεμοτήτων που αντιμετωπίζει ο τελευταίος στην Κύπρο. Ο όμιλος, ο οποίος είχε λάβει 1,8 εκατ. ευρώ εν όψει της συναλλαγής διατηρεί τελικά το 47,9%, αφού η συμφωνία τερματίστηκε.
Σημειωτέον ότι η αξία των συνολικών περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας στο τέλος του 2016 εμφανίζεται σημαντικά μειωμένη στα 466 εκατ. ευρώ από 911 εκατ. ευρώ, όπως και η Καθαρή Αξία Ενεργητικού (ΝΑV), στα 265 εκατ. ευρώ λόγω της απομείωσης της αξίας της Aristo, των απωλειών από τις ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων κ.τ.λ..
