Πρώτα απο ολα μπράβο σε οσους ξεκίνησαν την προσπάθεια και σε οσες με πεισμα την συνεχίζουν.Οχι μόνο τους Δημοτικούς αρχοντες αλλα και τους πολίτες -σες.
Η εθελοντική προσφορά των κυριών που στελεχώνουν το λαογραφικό μουσείο ομως δεν επαρκεί.
Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες το μουσείο θα μπορούσε να γίνει πόλος ελξης στο Κρανίδι τουριστών και Ελλήνων παραθεριστών.
Αυτή η καταπληκτική συλλογή μαζί με κάποιες αλλες δραστηριότητες (η λειτουργία παραδοσιακών καφέ και εστιατορίων στα μοναδικά στενάκια του Κρανιδιου ) το σπήλαιο Φράγχθι η περιήγησεις σε Καταφύκι και Μονή Αυγού, θα μπορούσε να μεταφέρει μέρος της καλοκαιρινής οικονομικής δραστηριότητας στην πόλη μας με ποιοτικά χαρακτηριστικά αναδειξης της τοπικής παραδοσης και πολιτισμού.
Ακόμα τα ρούχα αντρικά αλλα κυρίως γυναικεία θα μπορούσαν να εμπνεύσουν τις ακριβότερες συλλογές στο Παρίσι η τη Νέα Υόρκη απορώ πώς δεν εχει γίνει ακόμα. Αν νομίζεται πώς υπερβάλλω πώς «αυτά ειναι χωριάτικα » πηγαίντε να δείτε. Και για ναχουμε καλό ρώτημα πόσο κάνουν τα παλιά επιπλα στις μπουτικ του Κολωνακίου;
Αν και τα ρούχα που ειδα εγώ ειναι στην κόψη της τελευταίας λέξης της μόδας σήμερα. Κρίμα που η παράδοση σνομπάρεται.
Αν πράγματι πολλά σπίτια στο Κρανίδι ειχαν αργαλειούς που χάθηκε αυτή η τέχνη;
Στήν Λευκάδα για παράδειγμα ,ειναι ενα ορεινό χωριό η Καρυά διασημο για τα υφαντά του.Κάθε μέρα κατακλύζεται απο τουρίστες ( με πούλμαν ερχονται ) να κάτσουν στην πλατεία στον πλάτανο για καφέ παγωτό μεζεδάκια και φυσικά να ψωνίσουν ενθύμια χειροτεχνίας.
Γιατί εμείς εισάγουμε στην πόλη μας επώνυμους οικους του εξωτερικού που ουτε οι Κρανιδιώτες δεν ψωνίζουν , και δεν ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ ρούχα (για παράδειγμα ) να τα εξάγουμε ;
Αντι γι αυτο το Κρανίδι μετατρέπεται σε καταναλωτικό δορυφόρο του νέου Χελιού και μαραζώνει οικονομικά.
Και κατ εμέ το νέο Χέλι εχει γίνει (οχι ενα παραθαλάσσιο παροδοσιακό πανέμορφο μέρος σαν τις Σπέτσες η την Υδρα , αλλά ) μια Αθηναική πλατεία του Σαββατοκύριακου θορυβώδης και απρόσωπη χωρίς οικιστική ταυτότητα χωρίς σημεία αναφοράς χωρίς παρελθόν και φοβάμαι χωρίς μέλλον.
Πηγαίντε στο Λαογραφικό. Θαυμάστε τις πανέμορφες φορεσιές απ το Κρανίδι και τα γύρω χωριά. Δείτε τα εργαλεία την οργάνωση των χώρων ενός Κρανιδιώτικου σπιτιού στα χρόνια της επανάστασης και μετά. Δείτε τις φωτογραφίες του κ.Στέφου ,εργαλεία των εργαζόμενων της περιοχής μας συγκεντρωμένα με μεράκι.
Αγκαλιάστε το με αγάπη. Ειναι η κιβωτός του τοπικού πολιτισμού μας.
2 Σχόλια
Comments feed for this article
15 Μαρτίου, 2011 στις 8:35 μμ
ετεροδημότης
Ζω στο Κρανίδι δέκα χρόνια και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι κάτοικοί του αδιαφορούν για τη διατήρηση της ταυτότητας τους. Θέλουν να γίνουν Αθηναίοι στη θέση των Αθηναίων! Δεν εκτιμούν τον τόπο τους. Στον Κρανιδιώτη άντρα μου, έδειξα εγώ το Φραχθι και το Αβγό. Πρέπει να προβληθεί και το παραμικρό σχετικά με την περιοχή, διαφορετικά ο επισκέπτης μένει αδιαφορος, δεν ξανάρχεται και δεν μας προτείνει σε άλλους ώς προορισμό.
16 Μαρτίου, 2011 στις 7:03 πμ
makis
Δεν ειναι ολοι ετσι.Απλα η πλειοψηφια εχει απομακρυνει την μειοψηφια απο καθε κοινωνικη ζωη. Και ειναι οι μειοψηφιες που ξεκινουν την κινηση παντα.Εδω λοιπον η μειοψηφια των σκεπτομενων ανθρωπων εχει διασπαστει απογοητευτει αδρανοποιηθει.Και κυριαρχη ειναι η νοοτροπια του κερδους της αρπαχτης της υποκουλτουρας και του ατομισμου.
Υπαρχει ελπιδα .Χρειαζεται η καταλληλη στιγμη και οι σωστοι χειρισμοι.Παμω απο ολα ο σεβασμος ανεξαρτητων κινησεων και ανθρωπων και να αφησουν τα κυκλωματα κομματικα και αλλα τις ζωντανες δυναμεις του τοπου να αναλαβουν δραση.