You are currently browsing the daily archive for 3 Απριλίου, 2008.
Καλοί μου φίλοι και φίλες ξέρω πώς οι σκέψεις μου σήμερα μπορεί να φανούν ασήμαντες μπροστά στα μεγάλα προβλήματα της επαρχίας μας. Δεν ειναι ομως.
Μια οργανωμένη κοινωνία πρέπει να προβλέπει για τους πολίτες της ,ασφάλεια και ανεση οταν κινούνται μέσα στο χωριό.Πρέπει να εξασφαλίζει στα παιδιά πεζοδρόμια φαρδιά και ανετα για να πάνε στο σχολείο και να γυρίσουν στο σπίτι.Αυτός ειναι ο δρόμος χωρίς πεζοδρόμιο εξω απο το γυμνάσιο Κρανιδίου.Αυτό τον δρόμο ανάμεσα στα αυτοκίνητα ανεβοκατεβαίνουν καθημερινά τα παιδιά
Στις μητέρες να κινηθούν με το καροτσάκι για να πάνε για ψώνια χωρίς να πέφτουν πάνω σε σταθευμένα αυτοκίνητα σκουπιδοτενεκέδες και εμπορεύματα που σε αναγκάζουν να βγείς και να περπατήσεις στον δρόμο.Στους ηλικιωμένους πεζοδρόμια χωρίς λακούβες και ολισθηρότητα χωρίς σκαλιά και εμπόδια. Στους συμπολίτες μας με ειδικές ανάγκες στην κίνηση η την οραση την δυνατότητα να βγούν απο το σπίτι να κάνουν δουλειές να συναντήσουν ανθρώπους.Αυτός ειναι πολιτισμός ,κοινωνία αλληλεγγύης.Το αντίθετο ειναι ζούγκλα και ο σώζων εαυτόν σωθήτο.
Ε λοιπόν στο Κρανίδι μας αλλά και το Πόρτο Χέλι αυτά τα βασικά δεν υπάρχουν.
Και μιλάω για το Χέλι γιατί ειναι ντροπή σε ενα τουριστικό μέρος με χιλιάδες επισκέπτες και αδιάκοπη κίνηση οχημάτων μέρα νύχτα να αναγκάζονται οι πεζοί να βγαίνουν στον δρόμο πάνω σε μια κλειστή στροφή.Εχω δεί μητέρες με καροτσάκια μες το σκοτάδι να κινούνται δίπλα σε αυτοκίνητα που τρέχουν και στις δύο κατευθύνσεις
Συγκεκριμένα ειναι η στροφή μπροστά στα ενοικιαζόμενα του κ.Λούζη και δεν καταλαβαίνω γιατί ο ιδιος η το κράτος δεν προσφέρουν στους ανθρώπους αυτά τα απαραίτητα ογδόντα εκατοστά του πεζοδρομίου.Πόσα ευρώ κάνει μια ανθρώπινη ζωή;Ποιός ειναι ετοιμος να την χρεωθεί;
Πρίν λίγα χρόνια τα γαιδούρια και τα αλογα περπατούσαν δίπλα στους ανθρώπους.Σήμερα τα διπλοσταθευμένα αυτοκίνητα μαζί με την συνεχή ροή κίνησης κάνουν το περπάτημα στην πόλη μια επικίνδυνη περιπέτεια.
Ακόμα στην εξοδο του Κρανιδιού στον κάμπο υπάρχει μια διασταύρωση οπου συναντιώνται αυτοκίνητα που κινούνται με ταχύτητα σε τρείς κατευθύνσεις και εξη λουρίδες κυκλοφορίας . Συμβαίνουν ατυχήματα;
Ναι. Στις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ τον περασμένο μήνα καταγράφηκαν δύο ατυχήματα με υλικές ευτυχώς ζημίες. Ισως και αλλα που δεν μαθαίνουμε.
Και εκεί πρέπει να πάρουμε μέτρα. Για να μιλήσουμε ομως και για την αλλη πλευρά και οι οδηγοί πρέπει να κινούμαστε με μικρότερη ταχύτητα να δίνουμε προτεραιότητα στους πεζούς και τα αλλα αυτοκίνητα να φοράμε τις ζώνες να μην ειμαστε επιθετικοί και αγενείς. Δεν οδηγούμε για να αποδείξουμε πόσο μάγκες ειμαστε.
Μαγκιά ειναι να μην σκοτώσεις και σκοτωθείς να μην μείνεις ανάπηρος να μην σακατέψεις το αμάξι σου.
Σημασία δεν εχει αν θα φτάσεις δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα αλλά αν μετά απο σαράντα χρόνια οδήγησης δεν εχεις κάνει ατύχημα.Αυτή ειναι η μαγκιά.Και μην τα ρίχνουμε στους ακατάλληλους δρόμους την γλίτσα την κακιά στιγμή. Λίγο μικρότερη ταχύτητα μας δίνει τον χρόνο να αντιδράσουμε.
Τέλος πιστεύω πως εφτασε η ωρα να μιλήσουμε για πεζοδρόμηση κάποιων τμημάτων της πόλης. Το Κρανίδι δεν εχει τίποτα να ζηλέψει απ τις Σπέτσες και την Υδρα. Νοοτροπία πρέπει να αλλάξουμε.
Πέρασε ενας χειμώνας και το στέγαστρο πάνω απο το παγκάκι που καθονται γονείς και παιδιά καταρέει σιγά σιγά πάνω απ τα κεφάλια οσων κάθονται.Δεν μιλάμε πιά για τα διαλυμένα παιχνίδια και κούνιες.Αυτά θεωρούνται δεδομένα.
Καλά δεν περνάει κανείς μπροστά απο την παιδική χαρά;Στο καρναβάλι οι χιλιάδες που μαζεύτηκαν στο Χέλι δεν το ειδαν;Ας ελπίσουμε πώς θα πεσει νύχτα που δεν πηγαίνουν παιδιά.Αν και φοβάμαι πώς και να πέσει εκεί θα μείνει για κανένα χρόνο.
Παρακάτω θα διαβάσετε την πρόσκληση του Δήμου για το ερχόμενο Σάββατο 5/4 το απόγευμα
Στο μεταξύ ομως ας σκεφτούμε μήπως εφτασε η ωρα να φύγει το Δημαρχείο απο το σημερινό κτήριο.Καθημερινά υπάρχει ενα κυκλοφοριακό χάλι με τα αυτοκίνητα να προσπαθούν να βρούν θέση μπροστα και γύρω απο το Δημαρχείο μέσα στα στενά δρομάκια.Ακόμα οι δημόσιες υπηρεσίες πρέπει να ειναι προσβάσιμες για τα ατομα με ειδικές ανάγκες που πολλές φορές κινούνται με δυσκολία η και αναπηρικές καρέκλες.
Η επαρχία μας ειναι γενικά αφιλόξενη σε οσους εχουν πρόβλημα κίνησης αλλά και σε γονείς με καροτσάκια γιατί τα πεζοδρόμια θεωρούνται ειδος πολυτελείας.
Θα επανέρθουμε στο θέμα, αλλα να πάρετε υπ οψι σας ,πώς το Κρανίδι δεν ειναι πιά αυτό που ξέραμε πρίν λίγα χρόνια.Θυμίζει κακή απομίμηση μεγαλούπολης με τα τόσα αυτοκίνητα του.Επιτέλους ας ξαναθυμηθούμε πώς το να περπατάς μες το πανέμορφο χωριό κάνει καλό στην καρδιά και τις κοινωνικές σχέσεις.
Ισως ηρθε η ωρα να παρθούν δραστικά μέτρα.